Norðanfari - 18.05.1881, Síða 4

— 72 —
liefir einnig lagt ut eptir öllu. |>annig gekk
póstur yfir alla smáfirði hjer suður í sýslunni,
pegar hann kom eptir nýárið. Merkur maður
skrifaði seint í f. m. af Barðaströnd, að allur
Breiðifjörður væri pá með hestísi svo langt,
sem eyjar næðu. Patreksfjörður var riðinn
endilangur inn frá Sauðlauksdal inn í hotn
um sama leyti, og Arnarfjörður sagður allur
lagður út í mynni, Dýrafjörður líklega einnig.
— Sunnudaginn 30. f. m. var lijer vestra
aftakaveður hið mesta af norðaustri: ofviðris-
rok og kolsvartur bylur, svo hvorki var stætt
nje ratljóst húsa á milli, er á leið. J>á tók
upp áttæring með stórviðum á, á hæ nokkrum
á Éauðasandi; lypti veðrið lionum upp yfif
hús eða hey og braut hann í spón, er hann
skall niður hinsvegar. Annað skip (eða hát)
tók veðrið upp á bæ einum í Suðurfjörðum
(við Arnarfjörð), og sást eigi eptir af honum
annað, en kjölurinn. J>ar liafði á tveimur
bæjum rekið og fundizt í ísnum svo sem
mannsbyrði af fiski; var pað bæði porskur,
upsi og karfi. — Sagt var, að rekið liefði á
suðurströndum Arnarfjarðar fleka úr nýju
skipi, og var talið líkiegt, að pað inundi vera
úr skipi, er brotnað hafði á norðurströnd
fjarðarins. paðan eða úr öðrum fjarlægari
sveitum hefir enn eigi spurzt síðan veðrið.
Gömlum mönnum kemur saman um, að petta
sje hið mesta veður, er komið hafi í pessum
fjórðungi landsins um mörg undan-farin ár.
— Hvalur tíræður var um sama leyti sagður
pá nýiega rekinn á Ströndum, en eigi var
getið, hvar. önnur höpp hefir eigi frjetztað
borið hafi að hendi lijer. — J>vei't á móti
hafa hæði skepntir tínt töluvert tölunni á
sumum stöðum, og hagur manna að verða
örðugur víða sakir harðindanna. Einkum
hefir bráðapestin ollað æðimiklu tjóni víða.
|>annig var fyrir nokkru um 100 fjár dautt
1 Selárdal á nokkrum bæjum, og 40—60
sumstaðar annarstaðar. Á einum bæ við
sunnanverðan Arnarfjörð norðanverðan missti
hóndi 30 fjár í snjóflóði. — Nokkra menn
heíir kalið 1 frosthörkunum, en eigi mjög
stórkostlega. J>ó hafa sumir peirra legið um
tíma á eptir. En liýbýli manna hafa mjög
víða verið svo köld, að varla hefir verið í
peiin lifandi. — Góð hláka kom eptir nýárið
nokkra daga; en pegar á eptir komu aptur
sömu frosthörkurnar. í gær og í dag var
einnig sunnanhláka með ofviðri og stórfelldri
rigningu; en er kveldaði, sletti pegar aptur í
hleytusnjó af vestri. J>ó lítur nú út fyrir,
að frosthörkunum muni heldur fara að linna,
pví frost hefir verið vægt nokkra d^iga í pess-
ari viku, en aptur lítur helzt svo út, sem
snjómeiri og umhleypingasamari tíð sje í
væudum. En áður hafa opt verið hreinviðri,
og gott að öðru leyti, en kuldanum og gaddi
á jörðu, pví snjólítið liefir optnr verið, eins
og áður er getið. — Víða er kvartað um
eldiviðarleysi, sem von er eptir slíkt ópurka-
sumar; svo eru og líkindi til, að liart verði
víða um hey og matvæli, ef veturinn helzt
harður til euda, pví sumar, eriitt til allra
aðdrátta, var á undan gengið lijer um sveitir.
Af' ísafirði frjettist bágindi og harðæri mikið
meðal almennings. Sjáfaraflinn liefir brugðizt
par fremur venju í petta sinn; en á honum
lifa margir par mestmegnis. Sagt er og, að
kaupmenn par neiti, að Jána# og pyki lijeraðs-
menn skuldugir uudir. Aðrir kaupstaðir hjer
á Vesturlandi eru víst örsnauðir orðnir að
flestum gæðum, sumir fyrir löngu, og einna
lielzt peim, er almenningur parf mest á að
halda. Samt var lengi frarn á vetur til korn
og fleira í Patreksfjarðar-verzlun annari; en
eigi lánað, að sögn.
Heilsufar fólks hefir verið hjer í kring
gott pað, sem af er vetrinum, að pví er mjer
er kunnugt, og fáir dáið. Aðeins hefir kvef
stungið sjer sumstaðar niður. Stúlka varð
fyrir nokkru bráðkvödd á Dýrafirði, ogönnur
slasaðist á svelli, er hún var að sækja vatn,
á sama bæ. Önnur stúlka slasaðist á líkan
hátt í Táiknafirði, svo að bióð gekk upp úr
henni á eptir, og enn nokkrir fleiri hafa
hlotið slys, sumir við pað, að peir hafa hálf-
hrapað á harðfenni í fjöllum; en minna
kveður að pví, er pá hefir sakað. — Maður
varð úti á Skáimardalsheiði snemma í vetur.
Brjef' úr Eyjafirði dagsett 8 apríl 1881
„Ástand manna hjer, er ailt annað en
glæsilegt, og hefði ekki tiðar farið nú
breyzt, pá horfðist til almenns fellirs, pví
tiestir voru að protum komnir með forða
handa búpeningi sínum og nokkrir búnir
að iöga kúm og á stöku stað hrossum;
sauðfjenaði hefur hveigi pað jeg veit verið
lógað, en heldur mun tiann vera orðin
dregm og víða magur, og hætt við að
verði tíðin íhlaupasöm og köid í vor að
eittlivað falli af pví, pó er nú stöku maður
sem getur lítið eitt hjálpað, par tiðin gekk
til batnaðar, enda láta peir pað í tje, sem
geta. — Bjargar skortur er orðinn pegar
meðal margra, og er pó minnst af pví sjeð
enn, pví ef sigling kernur seint og afla
iítið verður og efnamenu vorir geta lítið
miðlað, sem sumpart kemur af pvi, að
matur var gefinn skepnum, korn pah sem
pað var til og mjólk og skyrblanda á stöku
bæum, pví að íiest var brúkað, sem menn
liöfðu td, en nú er pessurn matar gjöfum
hætt“.
Xír brjefi úr Axarfirði 12/4. 81.
«Erá 15. janúar p. á. og tif 23. s. m.
voru hjer fjarska frost, 25 til 30 stig, en
nóttina hins 30. s. m. dyngdi hjer niður
ógrynni af fönn, svo ekki varð komist um
jörðina, en daginn eptir hvessti og reif snjó-
inn svo að gód jörð kom hjer upp. Dagana
kringum góukomuna blotaði og kom upp góð
jörð, en bráðum breyttist veðrið apturísömu
brunana, 'en samt hjelzt snöpin til 5. marz,
dreif pá enn niður mikla fönn, að pví búnu
blotaði dálítið en frystí bráðum aptur, svo
öllu ldeypti í gadd og jarðbönn til hins 0.
npríl, en síðan liefir hver dagurinn verið öðr-
um blíðari og betn og hnjótum að skjóta af
nýju upp svo ;,ð hjer í firðinum er nú orðið
háífrautt og margir sem ekkert gefa, enda
var lijer orðin mesta pröng af heyleysi. Ekk-
ert rót er á hufísnum, sem legið hefir hjer
við land síðan á júlaföstu. 4. kýr var búið
að skera lijer af heyjum og 2 menn að reka
út fje sitt. Elestir komast á páska og sum-
armál, en hjer eru 4 menn, sem eru stoð
og stytta lireppsins, og eru pað feðgarnir
Gunnlaugur, Björn og Sigurður í Slcógum
og Ærlækjarseli og Bjö’rn Jónsson bóndi
á Sitndíellsíiaga, sem allir hjálpa aí heiðri og
sóma, enda gefur Guð peim ríkulega upp-
skeru -o: að jarðir peirra eru góðar heyskap-
arjarðir. Mikið er sagt bágt á Sijettu og í
Húpasveit, á einuin bæ fækkað par 40—60
íjár. Kornlaust á Éaufarliöfn, pví að margir
liafa gehð pað fje sínu og sumir af forða peiin -
er ætlaður var til manneldis. — Hvalgrind
er sögð í ísnum undan Grjótnesi á Sljettu,
en líklega öli björg af henni uppjetin. Æð-
arfugliun finnst tugum saman dauður á Sljett-
uuni, og horfur á pví að vörpin muui verða
lítil í sumar. Engin blessun fluttist hingað
með ísnum. Síðan á porra og góu liefir varla
sjezt hjer rjúpa, og ekki íinnast pær duuðar,
pykir pví líkiegt að pær hafi flúiö til veður
sælli byggða».
Úr Húnavatnssýslu 16/4. 81.
«í byrjun aprílmánaðar hatnaði tíðin al-
gjörlega og hefir hiun hagfeldasti bati hald-
ist til þessa dags, enda mun ærin pörf hafa
verið fyrir hann í flestum sveitum hjer, pó
voru svo að kalla engir farnir að skera að
mun nema stöku menn 1 og 2 kýr og má
kalla að ásetningur haíi verið ágætis góð-
ur almennt par sem búið var að gefa öll-
um peningi inni síðan hálfan mánuð af
vetri eðui' í 22 vikur í surnum sveitum og
munu peningshöld víðast hvar í allgóðu lagi
nema hrossin pau eru víða grönn en munu
pó flest skrimta af. Hafísinn situr enn pá
vi-ð sinn sama keip á fióanum og má ham-
ingjan ráða livenær hann fer, par sem ekk-
ert los er enn pá komið á liunn eptir svo
margra daga vind af landi og mara píðu.
Hrossapest er að stinga sjor niður hjer og hvar
og eru talsverð hrögð að pví, á einum bæ
liefir hún drepið 9 hross; ekki vita menn
hvaða pest pað er, sumir segja pað muni
miltishrandur, sumir neita. Hrossin lifa
lengi nokkuð með lienni. Sama pest hefir
gjört vart við sig í Skagafirði».
— í næstl. viku var hjer maður fráHóli
á Austur-Sljettu, sem sagði par enn litlajörð
uppkomna og hafísinn par landfastann en
tekinn frá Yestur-Sljettu og lijer með landi
fram fyrir utan alla fjörðu og flóa allt vest-
ur undir Skaga eða lengra.
8. og 9. p. m. leysti lagísinn af íirðin-
um var pá orðin snjólaus jörð á öllu lftg-
lendi hjer og upp eptir fjöllum nemaílaut-
um og giljum, en gengið á skíðum úr Svarf-
aðardal og að þorvaldsdalsá á Árskögsströnd.
Á nefndri leið var snjórinn sagður að tiltölu
meiri á lálendi en í fjöllum. £>á dagana var
sunnanvindur og bezta veður og leysing mik-
il, en pann 12. brast í norðvestan garð og
fyllti fjörðimT með hafís allt inn á leiru, hef-
ir síðan verið kuldi ogmeiraog minna frost,
liefir gróðrinum. sem kominn var, kopað mjög
og eins bröggun fjenaðar er úti gekk. 13.
p. m. kom skip á Húsavík. Nokkur af há-
karlaskipunum var búið að setja fram og
liomín á flot. Aður en ísinn leysti hjer af
firðinum, en autt úti fyrir, hafði nokkuð af
útsel sjeðst hjer yzt í firðinum og á Skjálf-
andaflóa, en fáir náðst flestir 6á.skip. Allt
að pessu hefir verið hjer út á firðinum reit-
ings afii af fullorðnum fiski og í Hrisey nú
seinast sagður góður afli.
Skipjíoma: „Manna“ kom að Hrisey i
gærdag, eptir 17 daga ferð. Yeit ekki um
ferðir annara skipa. Engar frjettir í brjefum
raeð Mönnu; pvi allt er í brjefum peirra
skipa, er á undan voru farin. Manna mætti
ís við Langanes, og tafðist við hann í sólar-
hring, annars lítinn ís, allt lijer að firðinum.
— Austanpóstur kom í dag kl. 6 e. m.
J»akkai*ávai’p.
— J>egar jeg á næstliðnu hausti var
orðinn pjáður af sullaveiki, byrjaði herra
læknir f>. Johnsen á hrunalækningu við
mig, og tókst honuni mjög vel að ná sull-
inum, enda la.gði hann mikla alúð á að
pað heppnaðist," svo nú er jeg orðinn al-
bata. Hann hefur pví næst Gfuði hjálpað
mjer frá langvarandi pjáningum, paraðauki
liefur herra læknirinn að eins tekið hálfa
horgun í samanburði við pað sem annar
læknir hjer hefir tekið fyrir lækning sama
sjúkdóms. Jeg vil pví hjer með lftta herra
lækninum opinberlega í ljösi mitt innileg-
asta og virðingarfyllsta pakklæti fyrir pessa
heppilegu og mjer kostnaðarlitlu hjálp.
Akureyri 14 maí 1881.
Sigfús Jónsson
A u g 1 ý s i n g' a r.
T i 1 y e s t u í* f a r a.
J>að verður haldið áfram að innskrifa
menn til vesturheimsferðar og veita inn-
skriptargjaldi móttöku til 20. júni og máske
par til mannflutnings-skipið kemur; sem
líklega verður pá um mánaðarloliin.
Akureyri 16. maí 1881
Erb. Steinsson.
— Nytt fjármark miðhlutað í stúf hægra
sylt í hamar vinstra er af mjer undirskrif-
uðum tekið upp og sem jeg framvegis
brúka nsamt pví marki er jeg hef áður
haft hvatt hægra hiti fram. sneiðrifað aptan
vinstra hiti fram. Brennimark: Jóh. Jóns.
og líka J Ó H
Yeturliðastöðum i Fnjóskadal 10. maí 1881.
Jóh. Jónsson
— Brennimark: Helga Sigurðssonar á
Vetui'liðastöðnm í Hftlshrepp. H S Vet.
— Brennimark: Sigurbjarnar Guðbrands-
sonar á Ketilstöðum á Tjörnesi S B G B
— Leiðrjctting: í Nf. nr. 21—22 hjer
að framan hís. 44, 3. dálld, línu 7. að neð-
an, er prentað: f orkelssonar, en á að vera
Helgasonar. _____________________
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanf. B. M. Stephánsson.