Norðanfari


Norðanfari - 28.06.1881, Blaðsíða 1

Norðanfari - 28.06.1881, Blaðsíða 1
30. ár. Nr. 47—48. MlltllAM'ARI, Frjettir útlendar. Kaupmannahöfn 30. maí 1881. ^jer gátum pess, er vjer rituðum yður síðast, að pjóðpinginu danska hefði verið slit- ið 7. p. m. og með hverjum atburðum pað varð. Skömmu síðar var kveðið svo á, að Býjar kosningar skyldu fara fram 24. p. m. og var pað stuttur tími tíl undirbúnings, en piátt fyrir pað fóru kosningar fram með meira kappi og fjöri en við var að búast. Við kosn- ingar pessar hafa flokkar vinstri manna auk- izt um nokkra pmgmenn, svo að nú mátelja ulla 2/3 hluta pingmanna í flokki vinstri xnanna. En hreytingar pessar eru svo litlar y ir öfuð má segja, að hinar sömu skoð- mr í ó um allsherjarmálum munu mestu ja a a pessu pingi sem hinu fyrra. Ríkis- Pingið kom fyrst saman föstudaginn 27. p. m. viabbe var kjörinn til forseta pjóðpingsins. Hinn 17. p. m. var hátíð mikil í Kristj- aníu; pá var líkneskja sú afhjúpuð, sem Norð- xnenn hafa safnað fje til i mörg ár, af skál inu og pjóðfrelsisvininum mikla Hinrik Werg land (1808—45). Hann barðist alla æfi íauðlega fyrir framförum pjöðar sinnar. val a andlega lífhennar og pjóðernistilfinuing er a ur var á förum, og benti mönnum i,e nauðsynlegt væri, að útrýtna með öl ja pjoðmm peim menjum, er yfirráð og kú un Dana um margar aldir hefðu komið i] ja henm og að koma í veg fyrir að Svi tæki par við og hjeldi pví fram er Dar hofðu orðið frá að liverfa. Líkneskjan steypt ur eirblendingi eptir fyrirmynd Ber" liens, eins hins helzta líkneskjasmiðs, sem, er a Norðurlondum, 0g ákaflega vel vöndv ~ r°1 J lsson njelt ræðu, er liknesl var aflyupuð, og lýsti par æfiferli Werg ands og áhrifum peim, er hann liefði ha a Pjoðlíf og stefnu ættjarðar sinnar. ^Hússlandi fara jafnaðarlegast liin vers u sögur. Keisarinn er fluttur fyrir nokki trftschina, sem er lítill bær nokkrar mi ui ía jetursborg, eptir ráðum vina sinn er eigi toldu lifi hans borgið íhöíuðstaðnm hversu dyggilega sp pess væri geymt. morgum stoðum einkum í suðurhluta lanc ms, hefir brytt á óeyrðum og ofsóknum gc, Hyðmgum og hafa nokkrir misst lífið en ei um margra hefir verið rænt eða spillt áan an hátt; ætla margii-að. óspektir pessar sj fram komnar fyrir undirróður «nihilista», , po eru ei^gi neinar verulegar sannanir fyi pvi. Logregiuiiðið gengur örugglega fram pu að 'hdesta «níhilista» og tekst opthet en skyidi, Pvi að pð að peir sýnifjandmön uin smum litla vægð og m sjer ekki f bijosti brenna, að drepa menn, ef peim py ir Þ>ss Pöií °g Peir ætla, að með pví ávin ist nokkuð til að afla pjóðinni frelsis __ er liitt víst að stjórnin og pjónar hennar sý sökunautum minni vægð og mannúð, en i ast mætti við af síðuðum mönnum og ep peim skoðunum, er ríkja annarsstaðar niei menntaðra pjóða. Fyrir nokkru reit keis; ávarp til pjóðarinnar og skoraði á hana að ve sjer fulltingi sitt til að bæla niður allan óspel Akureyri, 28. júní 1881. aranda og styrkja sig í peirri kölluu, er Guð hefir honum á hendur falið að auka og efla velferð pegna sinna. En hætt er við að margir hafi skellt skolleyrunum við ávarpi pessu. Ný- lega hafa orðið ráðgjafaskipti í Pjetursborg, er Loris Melikoff fór frá stjórn innanríkis- mála en annar maður sá er Ignatiew heit- ir, hefir tekið við. Loksins hafa erindrekar stórveldanna og fulltrúar Tyrkjásoldáns komið sjer’ saman um liver hjeruð Grikkir skuli fá í jpessalíu og Epirus og hvernig og hvenær pau skuli látin af hendi. Grikkir fá mikil lönd og frjósöm, en verða aptur á móti að gangast undir ýmsa skilmála, er miður eru pægilegir t. d~að taka að sjer nokkurn hlut af ríkisskuldum Tyrkja. Nú er eigi annað að sjá, en að pessu máli muni lokið friðsamlega, enda mun báðum málsaðilum vera pað eins heppilegt. Prakkar hafa nú innan skamms lokið er- indum sínum í Túnis, kúgað landstjórann til pess að taka peim sáttmálum, erhonumvoru sett, og samkvæmt peim taka Frakkar aðsjer yfirumsjón yfir fjárhag landsins enda liafa peir lánað pví stórfje, sem allt er óborgað, en landstjóri má aptur á móti eklci gjöra samning við nokkurt ríki nema með vilja og vitund Prakka. Eptir að samningur pessi var gjörour hefir smámsamau iiregið úr óeirðun- um og vona Frakkar, að peir geti bráðum sent meginherinn heim, en setulið skilja peir eptir í ýmsum stöðum, er peir ætla sjer að halda. J>essi málalok vöktu mikla óánægju á Ítalíu, einkum meðal lýðveldismanna, ogkom svo að Cairoli og hans fjelagar urðu að víkja frá ráðgjaíastörfum; hefir Depretis tekið við stjórn innanríkismála en Mancini við stjórn utanríkismála. . pað merkilegasta, er pessa daga hefir borið við innan lands með Prökkum, er eflaust pað, að peir hafa breyttað mun, mest fyrir fylgi Gambettu, lcosningaraðferð sinni til pjóðpingsins; pessi nýju lög veita kjósendum meira kjörfrelsi en peir höfðu áður, enda tel- ur öll alpýða manna Gambetta mestan sinna manna og mun pess ekki langt að bíða. að hann komist til hinna æðstu valda. Eins og kunnugt er gjörði Berlínarfund- urinn Bolgaraland að sjálfstæðu ríki undir umsjón Tyrkjasoldáns og var kjörinn til land- stjóra Alexander prins af Hessen-Darmstadt ög kallaður Alexander fyrsti. Nú hefir hann fyrir nokkru lýst yfir pví, að hann viídi af- sala sjer landstjórninni, sökum pess að hann sæi að hann fengi eigi fram komið peim um- bótum, er nauðsynlegar væri og rjett við hag landsmanna. en peir vilja fyrir engan mun missa hann, og nú hefir hann áskilið sjer, ef hann ætti að standa framvegis við stýrið, að fá mcira vald í sfnar hendur bæði í fjár- málum og öðru, en hingað til, um fullan 7 ára tíma og áð pví búnu ætlar hann aðkalla fulltrúa pjóðarinnar á ping til að leggja að- gjörðir sínar fyrir pá til sampykktar, ogmun honum verða veitt petta. J>ess má og geta að Rúmenía heíir verið gjörð að konungsríki. Yar Karl konungur og drottning hans krýnd með mikilli viðhöfn í höfuðborginni Búkarest hinn 22. p. m. Englendingar eru yfir höfuð óánægðir mjög — 93 - með aðgjörðir Frakka í Afríku og bregða peim um vinátturof, er peir hafi ekki leitað sam- pykkis síns og farið á bak við sig í öllu pví máli — en átölum peirra mun enginn gaum- ur verða gefinn. Á írlandi fer ennsemfyrri eigi allt með feldi. Leiguliðar pola illa kúg- un hinna ensku auðmanna og gjöra upphlaup og spillvirki er að peim kreppir, en peirsem eiga meira undir sjer flýja af landi og flytja sig búferlum til Ameríku. Svo liefir talizt til að nokkuð yfir 100,000 manna haíi farið paðan alfarnir síðan um nýár í vetur. Síðustu frjettir gefa góða von um að Ham- borg muni ganga í pýzka tollsambandið, pó með nokkrum einkarjettindum og allmiklu fjartillagi af fje ríkisins. 1 Vínarborg var mikið um dýrðir allan fyrri hluta pessa mánaðar og pó einkum hinn 10. pá er pau Rudolph erfðaprins af Austur- ríki, og Stepliania, prinssessa af Belgíu, voru gefin saman. 5. dag p. m. nefndi konungur til ping- setu í sumar pá menn, er nú skal greina: P. Pjetursson, byskup. J. Pjetursson, yfirdómsforseta. B. Thorberg, amtmann. Á. Thorsteinsson, landfógeta M. Stephensen, yfirdómara. S. Melsteð, forstöðamann prestaskólans. Öld vor er bhulindisölcl: íslendingar! komið á þjóðbindindi! Einkunnarorð: Jafnið, jafnið, ryðjið veg- inn, takið allar torfærur af vegi míns fólks. Es. 57, 14. |>að er gott að hafa góðar vonir, pví pær eru liið sanna líf framfaranna og pantur peirra, sjeu pær byggðar á rjettum hugsjónum. J>ann- ig er pví nú liáttað með oss íslendinga, ept- ir pað að vjer höfum fengið stjórnarskrá vora, að vjer sjálfir og erlendir vinir vorir hafa beztu vonir um framfarir vorar. En gætum pess vandlega, að taka steininn úr götu fram- faranna. J>að er hvorttveggja, að lieimurinn má nú héita á hinu mesta framfara skeyði yfir liöfuð, enda pótt hann sje enn að sumu leyti i gömlum óvana og ástríðum eða fákunn- áttufjötrum, enda má sjá glöggan vott pess, hve petta Ijós heimsmenntunarinnar og fram- faralíf er nú að ná til vor og festast hjá oss. í>essi öld, er svo mjög hefir vakið pjóðirnar, jeg á nú sjer í lagi við pær pjóðir, er mennt- aðar kallast að miklu leyti eða pá minna leyti og daufara — og keund er yfir liöfuð við frelsið, hún hefir stundum í liinu sjerstak- legra, er litið hefir verið á mögn pau, er' einna mest hafa valdið framförum liennar, verið kennd við gufu, rafurmagn og skóla. Hvílíka undra framför fyrir líkamleg og andleg efni liefir pekking á gufu-afli 0g rafurmagni skapað einmitt á pessari öld! pví bæði liefir pað verið, að vísindin hafa náð sinni undra hæð og aðdáanlegu framkvæmd, sem allt af eykst, og pau, í sambandi við hið aukna og almenna pjóðfrelsi, lieimta að verða almenn, almenn og eigi lengur eign sjerstakra

x

Norðanfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðanfari
https://timarit.is/publication/88

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.