Norðanfari - 28.06.1881, Blaðsíða 4
96 —
breytt, að 1 dagsverk sje lagt til hreppa-
vega fyrir hvem verkfæran mann.
7. Að pingmenn sje beðnir að mæla með pví,
að sóknarbandið verði afnumið með lögum.
8. Að pingmenn sje beðnir að mæla með
pví, að söfnuðir fái leyfi til að kjósa
presta sína.
9. Að pingmenn sje beðnir að mæla með
pví, að aukatekjureglugjörðin verði endur-
bætt, að pví er hreppstjóra snertir, og
borgun fyrir störf peirra hækkuð.
10. Að pingmenn sje beðnir að stuðla til
pess, að landbúnaðarlagamálinu verði flýtt
svo sem unnt er; enn fremur að pingið
láti óánægju sína í ljósi yfir pví að land-
setar landsjóðsins haíi mátt sæta of hörðum
kjörum með endurborgun á lánsfje ur
landsjóði til jarðabóta, par sem peir verða
að endurborga lánið með vöxtum en verkið
verði pó eign landssjóðsins, er peir fara
frá jörðinni.
Jón A. Hjaltalín Eggert Laxdal
fundarstjóri. skrifari.
F r j e 11 i r i n n 1 e n <1 a r.
Úr brjefi úr Austur-Skaptafellssýslu dags.
22. maí 1881. «Eptir að jeg skrifaði yður
síðast lijelt veturinn áfram, pví allan marzm.
var ekki annað en grimmd og kafald hvíldar-
laust. en með aprílm. byrjun batnaði mikið
vel, og pað hjelzt öðru hvoru til kongsbæna-
dags, en pá brá til kalsa og frostgrimmda,
mest varð pað aðfaranótt pess 9. maí 10 stig
á R. það lítið sem pá var farið að sjást til
gróðurs, varð pá að engu. í dag er komin
hlý rigning og 4 stiga liiti. Papaósskipið er
nýkomið pað liafði lagt út frá Höfn 1. apríl
og komið að ísnum pann 9. s. m. en komst
inn pann 20. p. m. Dagana áður fór hafís-
inn til fulls eptir að hafa dvalið hjer í 16 vik-
ur. Víða var orðið krapt með heybjörg. í
marz voru skornar 21 nautkind, par af 15
mjólkandi kýr fyrir utan hross og fjenað í
Leiðvalla hrepp, og hjálpuðu pó peir flestu
er pað gátu eptir megni. Hvergi fæst hjer
afli pó leitað sje nema lítið eitt í Suðursveit.
Skip frá Dunkirchen hleypti upp í Öræfin
sökum leka, með 10 mönnum, var pað með
öllu tilheyrandi selt fyrir 102 krónur, pað
var lítið skip og hafði ekkert aflað en tals-
vert hafði pað af salti og náðist pað að mestu
leyti óskemmt. í Meðallandi strandaði ann-
að skipið, og liafði pað verið búið að afla mik-
ið af fiski; pað varð mjög fjölmennt uppboð
og eptir sögn allt sem par var selt með af-
ar verði. Heilbrigði má heita almenn og
engir hafa nafnkendir dáið».
Úr brjefi úr Hjaltastaðapinghá í Norður-
múlasýslu d. 13/6. 81. «Langur fannst okk-
ur veturinn, og pó bati kæmi og blíðviðri
yfir allar sveitir hjer eystra í vikunni fyrir
Pálmasunnudag pá var sumstaðar langt að
bíða til pess að jörð kæmi upp fyrir útigangs-
pening. Um Páska voru flestir við fjalla- og
ásalönd búnir að fá upp jörð fyrir sauðfje, en
á Eyjabæjum var sá fjarska gaddur, einkum
austan til; pað gjörðu pau langvinnu norðan-
veður á vetrinum að gamlir menn muna eigi
slíka gaddhæð, svo að sauðjörð kom eigi upp
fyrri en 23. maí. J>ann dag og nóttina fyr-
ir hann rann fram krapa örgullinn, og höfðu
búendur á áminnstum eyjabæjum við fyrsta
tækifæri komið af sjer geldfje, en sátu heima
með ær, par til Drottni póknaðist að gefa peim
algjörðan bata, en pví miður eru víða bág
gripahöld, einkanlega unglambadauði hjer í
sveit með mesta móti. A útmánuðum vetr-
arins var hjer í sve t ásamt heyskorti skortur
á matbjörg, sem prengdi mjög að mörgum,
svo að sumir voru farnir að lóga skepnum
sínum til matar, og hefði pó meira orðið að
pví gjört, ef sá mikli framkvæmdamaður síra
Björn J>orláksson á Hjaltastað hefði ekki með
ráð og dáð hjálpað okkur fyrst með pví, að
láta úti og lána búendum sóknarinnar korn,
heldur pegar allir lijeldu ófært að ná björg
úr Seyðisfirði, lagði sjálfur á skíðum ofan yfir
í Seyðisfjörð, til að taka út korn fyrirhrepp-
inn, áður en nærsveitir tækju pað, og pegar
heim kom gaf mönnum von um, að pað væri
J reynandi að brjótast með liesta, ef menn vildu
hafa samtök að fara með marga hesta og hafa
til skiptis lausa hesta á undan, og sjálfurljet
liann sína hesta brjóta á undan til skiptis,
petta ráð lieppnaðist einstaklega vel, svo ekki
einuugis sóknarmenn hans bættu úr skort-
inum lieldur og uppörfaði pað aðrar sveitir
með sama móti að bæta sínar parfir. Síra
Björn tók einnig talsvert af peim bjargarlausu,
sem voru að koma fyrir. Fyrir pessi kær-
leiksverk, er skylt að sóknarmenn hans pakki
lionum opinberlega.
J>ann 24. maí næstl. var kjörping á Eoss-
völlum og mættu par um 100 kjósendur. Af
peim er gáfu kost á sjer voru 3 í vali, nefnil.
Bcnidikt sýslumaður Sveinsson úr fingeyjar-
sýslu og |>orvarður læknir Kierulf, einnig
kandidat Páll Yigfússon á Hallormsstað, og
hlutu tveir peir fyrnefndu, Páll fáum atkvæð-
um færra en jporvarður, Benidikt nokkru flest;
hjeldu svo pingmenn pessir fund með ein-
um tilkosnum manni úr hveijum hrepp, til að
undirbúa og semja uppástungur til pingmálefna.
Úr brjefi af ísafirði d. 16 júní 1881.
«Nú sem stendur höfum vjer allgóða
veðuráttu, lieita í meira lagi og regnskúrir á
millum, svo að vel lítur út fyrir góðiinn
grasvöxt ef petta lielzt. Hákarlsafli, er með
minnsta móti svo að aflameitniniir liafa ekki
fengið meira en 70 tunnur par á móti porsk-
afli á piljuskipum ágætur. Róðrarbátar hafa
náð hjerumbil meðal vorhlutum, en nú er
fiskur á innfjörðum farinn að tregðast og
smækka og paraf leiðandi strjálir róðrar».
Úr brjefi af Hólsfjöllum í J>ingeyjarsýslu
d. 18 júní 1881. «Næstliðið sumar var
kalt og hreggviðrasamt allt fram undir slátt,
svo að ílla spratt lauf á fjöllum, en pegar
kom fram í 12, 13, 14, og 15 viku sumars,
I pá voru fjarska miklir hitar svo að melgras
óx vel og menn pessvegna heyuðu sæmilega
á endanum. Yeturinn byrjaði snemma, og
mátti heita að skepnur færu strax á hey um
veturnætur. Erostið varð frá 16—30° á
Reaumur allann veturinn út, að Pálmasunnu-
degi, svo að aldrei var fært að láta kind út,
pótt snapir liefðu verið, sem og voru framan
af vetrinum, að eins dróg úr frostunum ein-
um tvisvar sinnum á vetrinum, seint á jóla-
föstunni og svo eptir nýárið, en prátt fyrir
potta allt, áttu menn pó talsvert eptir af heyj-
um, sumir fast að helming, en hávaði bænda
var pegar orðinn kornlaus, pví pað var tipp-
gengið á Vopnafirði. |>á er nú blesssð sum-
arið komið aptur, og byrjaði pað heldur
kuldalega, en nú er pað sem óðast að hlýna
og talsvert farið að gróa, lauf og melgras
sprungið út, um flóa er ekki að tala, peir eru
helzt engir, einkum á frambæjunum. Hjer
var haldinn fundur á laugardaginn í 4 sum-
arvikunni og var pað einkum fundar efnið,
að koma fyrir, eða ætla nýja prestinum okkar
einlivern samastað, par eð honum voru veitt
fjallapingin og hann hafði skrifað okkur að
sín væri von pá sumraði að, pað geklt vel
hann skyldi búa á kirkjustaðnum Víðirhóli, en
nýlega hefir frjetzt, lauslega samt, að honum
sje veitt Stafafell í Lóni og pangað furi liann
blessaður unginn. Eitt sem kom til umtals
á fundinum var að panta vörur líkt og Mý-
vetningar gjörðu í fyrra, og átti alpingismað-
urinn okkar sjera Benedikt Kristjánsson að
gangast fyrir kaupunum, en pað hlaut að falla
um sjálft sig, par eð peim náðugu herrum
póknaðist að haga svo til strandsiglingunum,
að aldrei kemur skipið á Vopnafjörð, eptir að
pingmenn koma suður».
Optast hefir veðráttan verið purr og köld og
meira og ininna frost á nóttunni, harðvelli og
sjerílagi tún kalin, brunnin og gróðurlítil,
víða er og kvartað undan meiri og minni
skemmdum af grasmaðki í túnum og útliaga.
Aðfaranótt liins 4. p. m. snjóaði hjer á fjöll
og gránaði ofanundir bæi, og aptur aðfara-
nótt hins 23. p. m. á fjöll og í sumum
sveitum varð alhvítt ofan í sjó og ár, 24. var
hjer mikið mistur, svo ekki sást til fjarlægra
fjalla. — |>á síld er til beitu, er sagður
mikill íiskafli fyrir Ólafsfirði og allt inn að
Hrísey, en par fyrir innan lítill afli, enda
gengur tregt að ná síldinni. — Skepnuböld
eru sögð víðast hvar öllum vonum betri í
samanburði við pað er áhorfðist í vetur og
vor, en fráfærur með seinna móti, pví að
seint var lileypt til í vetur og lömb um
petta,leyti með yngra móti.
í næsta blaði hjer á undan, er getið
komu gufuskipanna hingað, sem lögðu aptur
af stað hjeðan deginum eptir eður pann 20.
p. m. á lcið til Seyðisfjarðar, og sama dag
landveg alpingismennirnir sýslumaður Beni-
dikUSveinsson, prófastur Benidikt Kristjáns-
son og dannibrogsmaður Jón Sigurðsson
suður til Reykjavíkur. — 23. p. mán. kom
póstgufuskipið «Valdimar» liingað aptur að
austan og en með pví margir farpegjar og
peirra á meðal aljiingismennirnir hjeraðs-
læknir f orvarður Kierulf með frú sinni ásamt
húsfrú Soffíu Einarsdóttur konu síra Sigurðar
Gunnarssonar, að Ási í Fellum, Jón Ólafsson
ritstjóri «Skuldar» og móðir hansekkjumadama
J>orbjörg Jónsdóttir á leið til Reykjavíkur,
og hjer bættist við pá alpingismennirnir Ein-
ar í Nesi, Tryggvi Gunnarsson og síra Arn-
ljótur og enn fremur ekkjufrú Havstein með
einni af dætrum sínum, sem er að flytja al-
farin hjeðan og til Reykjavíkur, hjeðan fóru
og bæarfógeti, sýslumaður Stefán Thorarensen
og dannibrogs- og umboðsmaður Th. Daniels-
sen, sem báðir ætluðu til Kaupmannahafnar,
í stað peirra, eru settir herra umboðsmaður
St. Stephensen og herra verzlunarmaður
P. Sæmndssen.
J>á getið var í næsta blaði lijer á undan
um hingaðkomu síra Andrjesar Hjaltasonar,
vissum vjer ekki um, að kona hans húsfrú
Eggpóra og dóttir peirra hafði og komið með
honum. J>að er fullyrt að síra Guðmundar
Helgasonar sje hingað von alfarins að sunnan
2. júlí næstk.
•J Hinn 17. p. m. sálaðist að Garði í
Fnjóskadal söðlasmiður Friðgeir Olgeirsson,
47 ára gamall. Friðgeir sál. var smiður
góður, smíðaði hann auk reiðtýgja bæði trje
og járn svo sem peir er lært höfðu pær
smíðar. Hann var mjög góðsamur og gest-
risinn, og mjög vel látinn hvar sem hann
kom fram, er liann pví harmaður ekki ein-
ungis af ekkju og 7 börnum, heldur og öll-
um er við hann kynntust. Frá helstu æfi-
atriðum pessa merka mans mun' síðar verða
skýrt í pessu blaði.
Auglýsingar.
— 5 krónur fyrir falleg vals-
egg, gefur undirskrifaður.
Múla, 16. d. ,iúni 1881.
Sigfús Magnússon.
Fundist hefir milli Akureyrar og Odd-
eyrar Mansjettskyrta. Rjettur eigandi má
vitja hennar á skrifstofu Norðanfara móti
pví að borga pessa auglýsingu.
— í 41.—42. tölubl. Norðanfara p. á. er
brennimark Jakobs Jónssonar i Rauðuskriðu
(nú í Múla) rangt prentað, pað er svona
lagað: \ \ y \
Fjármark Friðriks Jónssonar á Krauna-
stöðum í Helgastaðalirepp í J>ingeyjarsýslu
er: Vaglskorið aptan hægra, stýft biti apt.
vinstra.
Eigandi og ábyrgðarm.: Bjorn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanf. B. M, Stephánsson.