Norðanfari - 07.07.1883, Page 4

— 68 —
stofnun kæmizt á um land allt, p\’í grunn-
særra manna álit á liáa tollinum, lreCr ekki
reynzt ógætnum mönnum vörn gegn of-
drykkjunni. TJm hana er sannsagt sem
syndina, að hún er lands og lýða töpun, og
ætti pingið að ryðja par úr götu gömlum,
Ijótum, banvænum, siðaspillandi ósið og
óvana.
Jeg álít, að ekki hafi að • undanförnu
verið eins vandasamt fyrir pingmenn að sitja á
pingi sem í sumar, ef þeir líta rjett á það
horf, sem er á mörgu fyrir landsmönnum,
en jeg vona þeir leggi þar huga á. Jeg hika
mjer ekki við að segja opinberlega: Tvennter,
sem getui' hvoift hungursneyð yfir lands-
menn. Pyrst, óhagfelld aðferð þingmanna,
því þá kalla jeg fjárhaldsmenn þjóðarinnar.
Og hitt annað, ill heyásetning á haustum.
Mundu menn hafa sjeð þess ljósan vott, ef
Ouð hefði ekki gefið nú góðan vetur, og
hjálpað okkur þannig út úr vandræðunum.
En aptur á móti, er ekkert kröptugra
meðal til að hefja landsmenn upp, sem góð
og forsjál tilhögun þingmanna og skynsamleg
heyásetning. gætu bændur haft sama bú-
stofn í vondum árurn sem gólum, ef aldrei
væri byggt upp á að kvelja skepnur, hvorki
úti nje inni.
Framfarir megna ekkert á móti því
áðursagða; hafi það ekki rjetta stefnu, koll-
varpast það fljótlega. Ekki heldur menntun,
nema skyldi vera sú, sem er gróðursett á
því, að hefja manninn upp yfir allt hið dýrs-
lega og ósómasamlega.
Jón Guðmundsson.
f akkarávarp.
Ar 1881, bar jeg upp tillögu viðbændur
í Skriðuhrepp um, að styrkja Guðmund Jóns-
son að Bási til að borga kú, þar hann ,er
skuldum vafinn og börnum kafinn. Tóku
því flestir vel. Er það orðið að venju, að
geta þeirra manna opinberlega, sem öðrum
fremur af kærleiksást veita öðrum hjálpsemi,
bæði þeim sjálfum til heiðurs, og öðrum til
góðrar •fyrirmyndar.
fessir menn gáfu:
Bóndi Kristján Jónasson að Elögu 1
krónu, bóndi Sigfús Bergmann að Auðbrekku
1 kr., hreppstjóri J. Jónatansson að Hrauni
2 kr., oddviti J. Hallgrímsson á Steins-
stöðum l kr., bóndi Jón Bergsson að Auðnum
1 kr., dbrm. S. Jónsson á Steinsstöðunx 2 kr.,
sjera A. Ólafsson að Bægisá 2 kr., bóndi
J>orst. porsteinsson að Öxnlióli 1 kr., bóndi
B. Erlendsson á Fjeeggstöðum 1 kr., bóndi B.
Pjetursson á Efstalandi 1 kr., bóndi J. Sveins-
son í Sörlatungu 2 kr., bóndi S. Thorarenscn
í Lönguhlíð 1 ki\, bóndi J. Sigurðarson í
Bakkaseli 2 kr., bóndi S. Jónsson í Dagverðar-
tungu 1 kr., bóndi L. Guðmundarson í Bauga-
seli 1 kr., bóndi G. Jónsson að J>verá 1 kr.,
hóndi H. Guðmundarson á Hallfríðarstöðum
1 kr., bóudi Kr. Magnússon í Fagranesi 1
kr., Jón Jónsson að Engimýri 1 kr. Sanx-
tals 24. kr.
LTm vorið keypti jeg kúna lianda Guð-
mundi, að bóndanum Iíálfdáni I-Iálfdánarsyni
í Krossanesi. En hann af sinni sómasemi og
venjulegu góðvild, sem honum er svo eigin-
leg, langt fram yfir það, er efni hans leyfa,
slakaði til við mig í verðinu, og seldi mjer
kúna fyrir tírætt hundrað krónur. En verri
kýr voru seldar dýrara það vor. Kýrin hefir
reynzt vel, en seljandinn leit á að fátækur
nyti.
Öllum þessum ofangreindu, göfuglyndu
ágætidmönnum, votta jeg hjer með mitt inni-
legasta þakklæti, og bið hinn algóða og
almáttuga gjafarann alls góðs að umbuna
þeim, þá er þeim mest á liggur, og á þann
hátt, sem hann sjer þeim bezt henta.
Ónafngreindur maður borgaði kúna að
hálfu leyti, en Guðmundur ljet frá sjer 26
krónur.
En þó að jeg hafi fengið andstæðar
þakkir fyrir þetta, sem margt annað af þiggj-
andanum, gjörði jeg það af þeirri beztu með-
vitund, sem í mjer býr.
Ásgerðarstöðum, 12. apríl 1883.
Jón Guðmundarson.
Frjettir inn 1 endar.
Úr brjefi úr Norðfirði í Suður-Múlas. 9/e — 83.
«Erjettir eru helztar þessar: kalt vor og
snjókastasamt. Fyrst kom mikill snjór með
páskadeginum, sem hjelzt í viku. Síðan
kom snjór álíka með sumarmálum, en hann
hvarf eptir 4 daga, því þá kom einstaklega
góð hláka á sumardaginn fyrsta, og þessi
góða tíð hjelzt til 5. maí. Um það leyti var
bezta útlit fyrir gróður, en þá gjörði kulda
mikinn með 5—6° frosti á K. á nóttum.
J>ann 12. var snjóhríð mikil, sem stóð yfir í
5 daga, eður til þess þriðja í livítasunnu;
birti þá upp og tók veðrið smátt og smátt
að batna og að taka upp snjóinn, en samt
var eins og norðaustan átt og stundum vest-
lægir vindar, með kulda og frostum á nóttum,
en 1 júní breyttist veðurátta til sunnanáttar,
hlýinda og blíðviðra, svo nú er fremur gott
útlit með gróður, þar jörð er lítið kalin og
frostin optast lítil í vetur. Sauðburður mun
vera vel í meðallagi og enginn unglamba-
dauði að kalla, en aptur á móti skepnuhöld
verst á þeim lömbum, sem sett voru á í
haust sem leið, og hefir líklega ollað því hið
bága vor, sem var í fyrra á hráungum lömbum,
og svo vond húsvist í vetur á því, sem opt-
ast var hýst, en allir að kalla lentu í hey-
þroti, því skemmdir Voru á lieyjum óvanalega
miklar. — Skip eru allstaðar komin á hafnir
og prísar, að því leyti sem frjetzt hefir, góðir,
nema á ullinni, sem sögð er á 50 aura pundið.
Engir hafa dáið lijer nafnkenndir, því heilsa
manna liefir verið fremur góð. J>að slys vildi
til hjer í sveitinni, að maður drukknaði, er
hjet Sverrir Adamsson, 25 ára gamall, efni-
legur maður og vel látinn. Hann fór einn á
báti hjer yfir fjörðinn, sem er míla vegar, en
hafði öll segl föst, er voru bundin við sum
brotin af bátnum, er ráku, en veðrið fremur
livasst og sjór mikill, er því haldið að maður-
inn hafi hrokkið út frá stýrinu. Líka vil jeg
geta þess, að prestur okkar, sjera Magnús
Jónsson, sem hefir verið hjer í 15 ár, fór
nú bjeðan í gær alfarinn á leið vestur að
Laufási, með konu sinni og 1 barni. Hann
var fremur vel látinn og mikið skyldurækinn
maður í öllu, en einkum í allri prestsþjón-
ustu og framgangi sínum þvi öllu viðvíkjandi,
svo að hann mun vera einn með beztu
prestum, enda er hans saknað hjeðan.
Hitt og I>etta.
Ejórða desember f. á. kom fyrir stórkostlegt
slys á hinni skotsku járnbrautarlínu Macduff-
Turriff. Á leið þessari ligur brú, sem er 40
fet á lengd, en 18 fet yfir jafnsljettu. Fyrir
20 árum síðan, var hún byggð af járni,
eptir göinlulagi, með þverbjálkum af trje. 0-
gæfan skeði seinnipart dags nálægt kl. 6V2.
í járnbrautarlestinni voru 3 flutningsvagnar
og aptan í þeim voru nokkrir vagnar með
mönnum í. Lestin lagði af stað frá Aber-
deen kl. 6. þegar konx að áður nefndri brú,
hjelt gufuvagnínn áfram, en þegar flutnings-
vagnarnir komu á brúna, brotnað hún og vagn-
arnir steyptust niður. Margir af þeim, sem
í vögnunum voru meiddust eða lömdust til
bana. Einn af öptustu vögnunum stóð nokkra
stund á brúnni, en steyptist síðan ofan á
hina. Að eins einn fólksvagn stóð eptir á
brúnni, og var það einluim því að þakka, að
bilið undir henni var þegar orðið fullt af
vögnum. Gufuvagninn sjálfur komst yfir
brúna; og nam staðar nokkrar álnir frá henni
Til allrar ógæfu var nxjög strjálbyggt þar sem
ógæfan skeði, svo að lítil hjálp var fyrir
hendi. J>eir sem af kornust, reyndu allt
hvað ’peir gátu að hjálpa hinunx bágstöddu.
|>að var þegar send hraðfregn um slysið til
Aberdeen, og kl. 8. urn kveldið komu læknar til
hjálpar. Nú kom í ljós, að 5 höfðu beðið bana,
margir særst nokkuð, og 11 mjög mikið; álitið
er að 2 af þeim muni ekki halda lífi. Brúin
liaf'ði um nokkurn tíma ekki verið álitin traust
og var því verið að endurbæta liana þegar
ógæfan skeði. |>að er talið víst, að brúin
mundi hafa þolað þungann, ef lestin hefði
farið með fullri ferð, en vegna þess, að að-
gerðin stóð yfir, hafði gufuvagnsstjórinn feng-
ið slsipun um, að fara hægt yfir brúna.
í nánd við Falköping í Svíþjóð, í'jeðist
nylega stór örn á konu eina, sem var á gangi
út í skógi. Konan varði sig svo vel sem
hún gat, en það er óvíst hvor borið hefði efri
hlut, ef menn hefði ekki komið konunni til
hjálpar. örnin var svo áköf að hún flýði
ekki, þótt hún ætti við ofurefli að eiga, og
lauk svo, að þeir gátu unnið hana. Konan
hafði fengið stór sár á höfuðið og liendurnar.
Sagt er að örnin hafi verið 7 fet frá einum
vængenda til annars.
í Genf, höfuðborginhi í Schvveiz er nú
til sýnis óburður í manslíki, sem er tvíhöfð-
aður, með 4 handleggjum, tvennum brjóstum,
en undirlífið eitt og fæturnir tveir, samanvöxt-
urinn liefst við fjórða rifið; lungun halda rnenn
að sje tvenn, hjörtun 2 og innýflin 2. Hægri
fóturinn gegnir að eins hægri líkamanum og
hvor sköpun hefir sitt taugakerfi. Óburður
þessi er fæddur í Turin á Ítalíu 1877. Hann er
skírður Jean Jacques, og talar liðugt frakk-
nesku, þýzku og ítölsku. Barni þessu hefir
aldrei orðið misdægurt, enda fer því vel fram
og virðist sem það muni eiga langt líf fyrir
höudum.
Æðsti póstmeistari Bandaríkjanna, hefur
stungið uppá því, að frjettablöð og tíma-
rit öll sjeu látin frígeng yfir öll ríkin. Út-
gjöldin, sem af þessu leiði segir hann að
} muni nema 5V2 millión króna árlega, sem
liann segir að Bandaríkin geti vel þolað_að
leggja í sölurnar. Að uppástungu þessarú er
gjörður mikill og góður rómur, því að hún
miði til þéss, öllu frernur, að efla liinar sfnd-
legu samgöngur ríkjanna. ' /
Áuglýsinga r.
Hjer með gef jeg undirskrifaður al-
nien'ningi til vitundar, að eptir að auglýsing
þessi er kunn, tek jeg að mjer að flytja, þegar
fært veður er, þá ferðamenn, er þurfa að
lcomast hjer vestur yfir fjörðinn, hvort
hehlur í Birnunes, Naustavík eða Syðstabæ,
með því skilyrði, að hver einn borgi mjer
2 kr. um leið fyrir ferðina, án þess að jeg
skuldbindi mig til að bíða nokkuð eptir
þeim fyrir handan.
Hringsdal á Látraströnd, 21. júní 1883.
Kristján Kristjánson.
Yegna skulda minna til annara, hlýt jeg
hjer með að skorá á alla þá, sem eru mjer enn
skuldugir fyrir «Norðanfara» og fleira frá und-
anförnum árum, að þeir borgi í næstkomandi
júlí- eða ágústmán. lielzt í peningum; en þeir,
sem ekki geta það, þá með innskript til þeirrar
verzlunar hvar jeg hefi reikning og þeim hægast
að ráðstufa því og skýra mjer frá þá þettaergjört.
Akureyri, 25. júní 1883.
Björn Jónsson.
Ejármark Gfuðinundar Kristinns Guðna-
sonar á Jarlsstöðum í Grýtubakkahrepp í
Jþíngeyjarsýslu: Sýlt liægi-a, fjöður aptan
vinstra. Bi’ennimark: G K G S.
Eigandi og ábyrgðarm.: Bjöni Jónsson.
Prentað í prentsm. Nf. Gr. Guðmundsson.