Norðanfari


Norðanfari - 04.11.1884, Blaðsíða 4

Norðanfari - 04.11.1884, Blaðsíða 4
— «8 — styrkja að þessu, nægir ekki að vjer fáum einn gufubát eða fyrir einn fjörð eða landsfjórðung heldur 4 að minnsta kosti til að fara kringum allt land, en með pað held jeg að megi komast af í bráð. |>að er talið satt að kaupmaður Widner frá Skotlandi, sem hefir sett upp verzlan í Reykja- vík og Stykkishólmi í sumar, hafi boð- ist til að útvega gufubát sem bæri 100 smálestir og 40 farpegja fyrir ekki fuliar 30,000 krónur, og megi fá einn með pessu verði má líklega fá fleiri. Setjum pá að pessir 4 gufubátar kost- uðu 120,000 krónur, og er pað ekki meira en 1 kr. 66 aura fyrir hvcm mann á landinu, eða 19 krónurá hvert býli. En pað er aðgætandi, að petta er ekki gjöf eða gjald, heldur að eins peningar sem setjast eiga á vöxtu. Sá maður sem á fasteign tekur fyrst og fremst af henni afgjald, en svo getur hann einnig sett hana í veð fyr- ir peninga á láni, sem hann verður að sönnu að greiða rentur af, en ef hann getur annaðhvort varið pessum peningum til einhvers sem er almenn- ings gagn, pá gjörir hann betur enn með pví, að láta hana vera óveðsetta; og eins getur hann sjálfur haft hagaf pví, ef hann fær meiri arð af fyrir- tækinu, sem hann ver iáninu til, held- ur enn nemur rentunum, sem hann geldur af pví. J>ó lándssjóðurinn, sem er stærsti jarðeigandi á landinu, setti allar fasteignir sínar í veð íyrir pen- ingaláni til að koma hjer á gufubáta- ferðum nægilega tíðum í kringum strendur landsins, en hann pyrfti pó varla meira til pess en priðjunginn, og gjörði hann landinu sjálfsagt ómet- anlegt gagn með pví, í stað pess að láta strandsiglingarnar vera í höndum gufuskipafjelagsins í Danmörku, og kosta til pess 18,000 kr. á ári, pá álít jeg bændam miklu hollara og hentugra að eiga sjálfir gufubátinn, svo peir geti ráðið sjálfir meðfram gufubátaferðunum kring um landið, og að alpingi ljeti svo gufubátafjelögunum — jeg ætlast til að pað sje hver landsfjórðungur í gufubátafjelagi fyrir sig — eptir strand- póstferðirnar og einnig pessar 18,000 krónur sem pað nú ieggur til strand- siglinganna, til að ljetta undirárlegan kostnað við ferðirnar. J>að er annars mikil polinmæði alpingis, aðverahvað eptir annað, að brjóta heilann í sjer í pví að semja ferða-áætlanir, sem gufu- skipafjelagið hefir svo á eptir að litlu sem engu! Nú er eimmitt tímitilað byrja á að reyna að kippa verzluninni hjá oss, upp úr pví vesældar ástandi sem hún er í, til pess vantar oss ekki fje, ef hver vill leggja fram pað sem hann getur, og pá ætti ekki að vanta samheldi, áræði og kapp til að koma pví í verk. Hreppa- og sýslunefndir ættu að gangast fyrir pví, að menn veldu sjer út nægilega margar hafnir á sem hentugustum stöðum fyrir gufu- bátana til að koma við á, að peirsem næstir búa pessurn höfnum kæmu sjer upp húsi víð pessar hafnir og sömu- leiðis upp og útskipunaibryggju og bát 1 eða fleiri, svo að upp og útskipun geti gengíð sem greiðast og fá sjer mann er byggi í húsinu eða rjett í grennd við pað, sem tæki að sjer að standa fyrir móttöku og útskipun á vörum og af- hending og geymslu á peimsempang- að eða paðan ættu að flytjast, í einu orði til að vera afgreiðslumaður gufu- bátsins, og væri hentugt að hann ræki um leið sveitaverzlun, annaðhvort fyr- ir sjálfan sig eða fjelagsdei Idina, eptir sem mönnum pykir beztfara, pó pessi hús væru með fyrstu ekki höfð kostn- aðarsöm, ættu menn að geta komistaf með pau, pví hver verður að sníða sjer stakk eptir vexti. (Niðurlag). '/ft WJJ zffj•JT'l-yn zffs + + Þann 18. og 29. f. m. ljetustaf taugaveiki á Oddeyri systkynin JonPjeturSigurðarson og Jakofeína Sigurðardóttir. Hann var 22 ára en liún um prí- ugt, börn merkishjónanna Sigurð- n,r sál. Júnssonar óðalsb. og ept- irlif. ekkjuhans Astríðar Yern- liardsdóttur, sem lengi bjugguí Möðrudalá Ejöllum. Jón sál var barnakennari á Oddeyri næstl. vet- ur og var bann vel laginn til pess starfa, pví hann var ljúfmenni mik- ið og vel menntaður, bann gekk ungur í skóla en varð að hætta námi sökum augoveiki. Jakobina sál. var gipt niðursuðumanni J»orstcini Einarssyni frá Brú á Jökuldal, og höfðu pau verið í lijúnabandi 10 ár, og eignast 5 börnaf hverjum 1 erdá- ið. Seinasta barn sitt ól hún litlum tíma áður en hún dó, var pó komin á fætur, en veiktist pá af taugaveik- inni ogdó eptir vikulegu. Hún var vel menntuð, gáfuð og góð kona. |>eirra sakna allir er pau pekktu. . -//- -fr. fs- ~//T1 Skipakomur: 23. f, m. hafnaöi sig vib Oddeyri Gfránufjelagsskipið «Itósa», skipstjóri Petersen, sem hafói verfó 26 daga á Iefóinni frá Kaupmannahöfn og hingab. 26. s. m. kom til stórkaupm. C. J. Höepfners verzlunar hjer íbænum. Skonnerten «Anna», skipstjóri Jeiisen, er hafói verið frá Kaupmannahöfn 35 daga á lefóinni, og 31. s. m. kom Skonn- en «Ingeborg»», skipstjóri J. Clirist- enssen, er var abeins 19 daga á leið- inni frá Kaupmannahöfn og fór þó um leið til Noregs að taka timbur. Skipin voru fermd matvöru og öbrum nauðsynjum. ur hans. Hjá höllinni stendur líka mikil kirkja, er hallarkirkja nefnist. Höll pessi brann til kaldra kola hinn 3. okt. p. á., hófst bruninn kl. 4 e. m. Orsök eldsins halda menn að sje sú, að í gaspípum peim er liggja í höllinni hafi kviknað. J>egar höllin stóð í björtu báli, pá lýsti yfir alla Kaupmannahöfu og eldbjarminn hafði verið líkur stórkostleg- asta eldgosbjarma. Ógn og undrun greip alla og menn pustu saman svo mörgum pús- undum skipti, til pess að komast nálægt höll- inni og slökkva eldinn, og bjarga pví af mál- verkum, bókum, skjölpm, munura og menja- gripum er inni voru. Konungur, prinsarnir og fjöldi stórhöfðingja, hermanna og stúdenta, ásamt öðrum bæarbúum og nokkrum útlend- um mönnum, var þangað kominn, ótal vagn- ar fullir af vatnsílátum g slökkvivjelum, ‘putu til hallarinnar og frá henni runnu fjölda margir vagnar, fullir af bókum, skjölum, mál- verkum og dýrindis munum. Með mikilli hættu og miklum áhuga og dugnaði tókst mönn- um, að koma í veg fyrir að truninn kæmist í gripasafn Thorvaldsens, líka varð miklu af málverkum bjargað og skjöl pau er geymd voru í höllinni náðust að miklu og sum að öllu leyti, svo sem skuldabrjef er numdu 70 milljónum. króna. Hús hallarinnar voru í brunabótafjelagsábyrgð. Hallarkirkjan skemmd- ist mjög að innan, 1 eða2 menn köfnuðu eða brunnu inni. Gersemum konungs eða silfur búnaði, er var í svonefndu silfurhúsi, varð öllu bjargað fyrst í liallarkirkjuna og pá er henni sýndist voði búinn, paðan aptur til Am- alíuborgar. Vínföng konungs, sem voru l kjallarara eða jarðhúsi sakaði ekki, pví að öll ósköpin sem niður hrundu hlóðst á pau, svo eldurinn náði eklci að eyðileggja pau, en nokkr- ir af peim sem langaði í vínið, fengu tæki- færi í náttmyrkrinu til að komast að vin- byrgðunum og tæma par nokkrar fiöskur. í næstliðin 25 ár, kvað ekki í Kaup- mannahöfn hafa orðið pvílíkur stórbruni, sem pessi. (Tekið að nokkru úr «Aftcnpostcn> 1884 nr. 3,800 d. 4. okt. 1884). Auglýsing. Bókmeiintafjelagsbækur fyr- ir {fetta ar eru nii allar komnar, Jar á meðal «kvæði Bjarna Tiiorarensens. * Meðlimir eru beðnir að vitja jþeirra iiiöfyrsta til undirskrifaðs og greiða urn leið tillög sín. Akureyri 27. otkóber 1884 Eggert Laxdal. STÓRKOSTLEGUR BRUM í % Kaupmannahöfn 3. októb. 1884. Kristjánshöll sem var eitthvert hið mesta og merkilegasta hús í Kaupmannahöfn og sem meðal annars geymdi bið stærsta málverka- safn, sem Danir eiga, og voru í pví hjer um 1000 inyndir og margar peirra allt að 1000 kr. virði. Rjett bjá höll pessari, stendur hið mikla gripasafn Alberts Thorvaldssens, ogeru par geymdar hinar mörgu og frægu líkneskj- LEIÐRJETTING-: í «Norbanfaa» 23. árg. nr. 41—42 bls. 81., hefir misprent- ast í kvæðinu «Farfuglinn» íöðruer- indi 2 línu að ofan sól les S á 1. Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson. Prentsmiðja Norðanfara.

x

Norðanfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðanfari
https://timarit.is/publication/88

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.