Baldur - 09.01.1868, Blaðsíða 1
(£J|r' Auglýsingar og grein-
ir um einstaldeg efni
eru tékin í blað þetta,
ef borgaðir eru 3 slc.
fyrir hverja línu með
smáu letri (5 sk. með
stœrra Jetri). Kaup-
endur fá helmings af-
slátt. Sendur kaup-
endum ólcéypis.
Þeir, er vilja semja um
eitthvað við ritstjórn
blaðs þessa, snúi sjer
í því efni til ábyrgð-
armannsins, Friðriks
bókbind. Guðmunds-
sonar, er býr í húsinu
nr. 3 í Ingólfsbrekku.
Verð blaðsins er 24 sk.
ár-þriðjungur hver (6
blöð), og borgist fyrir-
fram.
1. ár. Reykjavík 9. dag janúarmánaðar 1868. 1. blað.
Efni: Til lesendarma. — (af) sent) J>eódór konungur í Habesch. —
(aí) sent) Ain í dalnum (kvæbi eptir Jón Olafsson). — Frjettir innleudar.
Mannalát,—Prestaköil. — Frjettir útleudar. — Nef>anm : Af Jóni Espólín.
TIL LESENDANNA.
»GleðiIegt ný-ár góðir landar!
>>Hver kemur til dyranna, sem bann er klæddur«, og
má það vel segja um oss, útgefendur »Baldurs«. Vjer höf-
um eigi farið mörgum fögrum orðum um blað vort í boðs-
brjefi voru um það, og eigi gefið mörg fögur loforð um
blaðið, enda má vera, að mönnum virðist það koma fram
í nokkuð fáskrúðugum búningi; — en »hver kemur til
dyranr.a sem hann er klæddur«, og vjer berum það eitt á
borð fyrir lesendur vora, er vjer höfum fram að bjóða og
oss þykkir boðlegt, en »það tekur enginn, sem honum er
ekki gefið«, og það er ekki að búast við neinu sjerlegu af
oss. llið eina, sem vjer lofum, er þetta, að vanda blað
vort, að því ieyti, er í voru valdi stendur, og vildum vjer
heldur láta blaðið vera styttra, en fylla það með því, er
annaðhvort er til hneykslis eður til einskis gagns. Þannig
viljnm vjer eigi fylla blað vort með auglýsingum um ein-
stakleg málefni, heldur viljum vjer hafa slíkt í aukablöðum,
því að oss þykir þuð vera óhæfa, að láta kaupendur kaúpa
auglýsingar, er auglýsendur borga svo, að þær borga sig
sjálfar; sýnist oss slíkt vera, að hafa landa sína fyrir fje-
þúfu, og láta tvíborga sjer; virðist oss það litlu betra, én
bert okur. Fyrir því munu þess konar blöð fylgja ókeypis,
eins og til er tckiö í boðsbrjefinu. Viljum vjer taka það
fram, að slíkt er kaupendum meira, en iítill hagur, enda
verðiii blað vort eithvert hið ódýrasta, er verið hefir hér á
landi, þegar frá hinum blöðunum eru dregnar auglýsingar,
og skoðuð stærð sú, er þá verður eptir; má finna sum þau
blöð, er x/a—V2 þeirra eru auglýsingar. Að vjer beiðumst
borgunar fyrir fram, þarf engan að fæla, þar eð áreiðanlegur
maður1 ábyrgist kaupendum andvirðið. Það er að eins gjört
til þess, að víst sje, bvað npp má leggja af blaðinu, og að
þeir einir fái það, sem borga það. En ár-þriðjungana, er
borgaskal fyrir fram, teljum vjer svo, að 6 nr. af blaðivoru
sje einn þriðjungur. Vjer viljum vinsamlegast biðja alla,
er boðsbrjef hafa frá oss fengið, að senda þau oss aptur
1) Herra Einar prentari þórbarsou, sjá bobsbrjef vort.
með allra fyrstu ferð. Einnig biðjum vjer eptirleiðis alla
að sjá um, er blaðið kaupa, að vjer fáum andvirði hvers
þriðjungs fyrirfram í tækan tírna, því að þeir eiuir geta við
búizt að fá blaðið, scm eru fastir kaupendur. Einstök blöð
af tímariti voru kosta 6 sk., og fást_eigi keypt, nema handa
kaupendum, er kynnu af einhverjum ástæðuro að viljafá ein-
stök blöð. Allir, sem vilja kaupa blað þetta, þurfa að eins
að snúa sjer til herra prentara Einars t*órðarsonar í Reykja-
vík. Til ábyrgðarmaunsins, Friðriks bókbindara Guðmunds-
sonar, geta þeir snúið sjer, erviljakoma í blaðið ritgjörð-
um eða auglýsingum. Viljum vjer biðja alla þá, er til þess
finna köllun hjá sjer, að senda oss ritgjörðir. Einnig vilj-
um vjer biðja góðfróða menn út um land, er henlugleika
hafa á því — en það hafa flestir — að senda oss frjettir,
mannalát, 0. tl. þessh.
Að endingu getum vjer þess, að þetta blað er eius
konar sýnisblað af tímariti voru, og höfum vjer fyrir því
eigi viljað hreifa hjer enn hinum almennustu þjóðmálum
vorum, en þess mun þó vou frá oss, ef vjer sjáum, að blað
vort verði eldra, en mánaðar-gamalt.
Vtgefendur »Ilaldurs«.
(Sent aíl).
Í'EÓDÓR konungur í HABESGH.
Habesch (Abessynia, Habessinia) liggur í suður-
álfu, vestur af rauðahafi og suður af Nubia, og er
syðsti hlutur Níl - landanna. I’ar er nú konungur
sá er nefnist Þeódór (Theodorus = Guðmundur). Hann
þykist vera af einni hinni elztu konungaætt í heimi, og
rekur ætt sína í beinan legg upp til Davíðs, og segir
hann þessu svo varið, að hinn eþjópski lang - lang -
lang - lang . . . -afi sinn hafi hvílt undir hjarta drottning-
arinnar af Zaba, er hún fór heim, eptir það, er hún, sem
kunnugt er, hafði fundið Salómon konung. — Þetta sótti
húu til hans! — Konungur þessi kvað festa öruggan trún-
að á þessa ættfærslu sína. En væri nú þessi lyga-ættfærsla
sönn, þá væri hann hinn argasti ættleri, því að slík for-
smán hefir eigi í manniíkan á konungstóli setið. Afbragðs-
gáfumaður hlýtur hann að vera, þar sem hann hefir sjálf-
1