Baldur - 18.04.1868, Qupperneq 1

2í21f" Auglýsingcir og grein-
ir um eimtákleg efni
eru tekin í blað þetta,
ef borgaðir eru [3 sk.
fyrir hverja línu með
smáu letri (5 sk. með
stczrra letri). Kaup-
endur fá heltnings af-
slátt. Sendur kaup-
endum ókeypis.
Þeir, er vilja semja um
eitthvað við ritstjórn
blaðs þessa, snúi sjer
í því efni til ábyrgð-
armannsins, Friðriks
bókbind. Guðmunds-
sonar, er býr í húsinu
nr. 3 i Ingólfsbrekku.
Verð bhiðsins er 24 sk.
• ár-þriðjungur hver (6
blöð), og borgist fyrir-
fram.
1. ár.
Reykjavík 18. dag apríl-mánaðar, 1868.
5. blað.
Efni: Skipakoma — Til Snnnleudinga. — Enn um kaupmeun og
uin lyfjamangara. — Jón pórftarson Thóroddsen. — Manvísa (eptir Jón
Oiafsson). — Bókafregn. — Viiruskrá. — Frjettir útlendar. — Frjettir
inulendar. — Prestak'dl. — Auglýsingar.
— SKIPAKOMA. — ,Lonise“ til Sv. Jakobsens, sjá hjer á eptir
(,Til Sumilendinga") — 15. þ. mári. kom danska herskipií) Fylla hjer
mefe póstbrjef; fer hún á þriíijnd. 21. þ. m. til Englands aptur ineíi brjef
og svo hingab aptur og verbur hjer í stimar. Póstskip kemur ab líkiud-
um eigi fyrr, en í maí-mán., þar eb stjórnin hefur eigi getaí) samií) um
endurgjald fyrir ferbir þess vib hlutabeigendur.
TIL SUNNLENDINGA.
Þann 13. þ. mán. kom hjer á höfnina skonnert-skipið
»Louise« skipstjóri Rasmussen, eptir mánaðar útivist frá
Kaupmannahöfn með farm af korni (hjer um bil 300 tn.),
kaffe, sykri, bökuðu brauði, nokkru lillu af timbri m. m.
en enga kramvöru. Yar skip þetta leigt til ferðarinnar fyr-
ir kaupmann Svb. Jacobsen og kompána hans í Liverpool,
sem í ár, eins og í fyrra, mun ætla sjer, að láta það á-
sannast, að honum einum er meira annt um vellíðan vor
íslendinga í því verzlunarfylki landsins, er að Reykjavík
sækir til kaupskapar, en öllum hinum öðrum svo kölluðu
kaupmönnum, er þar hafa verzlunarhokur, samtöldum. En
eins og það var mikilsvert í þeim bjargarskorti og jafnvel
neyð, sem á var komin um öll matarföng, að geta þó fengið
björg tii að forða sjer hungri, unz kaupmenn almennt kom-
ast úr bólinu í ár, svo ætti þetta verzlunarfylki að vera
þess minnugt, og einkum láta sjer annt um, að ljetta kaup-
manni Svb. Jacobsen og fjelögum hans verzlan þeirra með
öllu móti, en einkum með því, að fiýta fyrir útreizlu hans
hjeðan til útlanda, svo sem framast er unnt, því að á slíku
ríður kaupmanni eigi hvað minnst, og köllum vjer landa
vora þá gjalda líku líkt í þetta sinn, ef þeir gjöra svo.
Skip þetta færir annars fregnir eigi allgóðar af verzlun-
inni; rúg kostaríDanmörku 11—11 rd. 72 sk.,bankabygg lítið
eitt meira, baunir litlu einu minna en rúg, og mjöl 92 sk.
ipnd.; kaffe og sykur mun vera í lægra verði en í fyrra.
Um verð á íslenzkri vöru þorum vjer ekki að segja, þvi um
það höfum vjer að sinni fregnir einungis eptir kaupmönn-
um hjer, en vjer erum eigi ugglausir um að þær, eftilvill,
í einhverju kynni að vera áþekkar þeim, er farandkonur
fyrrum báru milli Rergþórshvols og Hlíðarenda. Þegar vjer
höfum sannar sögur af, munum vjer skýra lesendum vor-
um frá verði íslenzkrar vöru, en viljum að eins gela þess,
að þó skýrzlur vörumiðla gefi yflrlit yfir vöruverð, er það
verð þó eigi ávallt hið sanna, eður það, sem vörurnar í
raun og veru hafa selzt fyrir, heldur opt og tíðum það
verð, er eigandi vöru heimtar, en fær eigi selt fyrir.
(Absorit).
ENN UM KAUPMENN OG UM LYFJAMANGARA.
Þó það reyndar ekki hafl glatt oss, getum vjer eigi
heldur sagt, að það hriggði oss stórum, að lesa greinina
í 4. blaði Baldurs um verzlunina bjerna í Reykjavík, því það
er satt bezt að segja, að ekki virðist ofhermt um það,
hversu þungbær hún nú ætlar að gjörast oss bændunum,
einkum síðan þessi blessuð kaupmanna-samkunda komst á
fót. það er að vísu svo, að verzlunar-kringumstæðurnar
erlendis hafa árið sem leið verið nokkuð á annan veg og
erviðari fyrir landið og kaupmenn sjálfa, en um undan farin
ár, einkum að því er að kornkaupum lýtur, enda virðast
Reykjavíkurkaupmenn hafa orðið harðara úti í þeim kaup-
um, en aðrir verzlunarmenn landsins, þar sem þeir ekki
hafa þótzt færir um, að hafa af þessari vöru þær byrgðir,
sem nokkurn veginn gæti aptrað almennri neyð á meðal
fólks, og auk þess ekki hafa getað nú upp á síðkastið, sjer
að skaðlausu, selt rúgtunnuna fyrir minna verð, en 14 rd.
Vjer segjum, að þeir hafi hlotið að verða haröara úti í korn-
kaupum sínum en aðrir landsins kaupmenn, og færum það
til máls vors, að verzlanir Agents Clausens á Vesturlandi,
einkum í Stykkishólmi, hafa haft kornbyrgðir nægilegar fram
til þessa, og getað selt rúg fyrir 12 rd. tunnuna, en þetta
bendir einmitt til, að þessi kaupmaður hefir sjálfsagt sætt
betri kaupum á kornbyrgðum sínum, en Reykjavíkur kaup-
menn, því hins hæfir eigi að geta til, um þá menn, sem
jafnvel eru að verzlunarviti og öðrum kaupmanns kostum
búnir, eins og þeir herrar úr kaupmanna samkundunni, að
þeir noti sjer þá neyð manna á milli, sem óheppni þeirra
i kornkaupunum er orsök í, til þess að skrúfa upp þetta
lítilræði, sem þeir eiga af korni, og sem þó er eins og
ekkert að reikna gagnvart hinni almennu bjargræðiseklu,
17