Fréttir frá Íslandi - 01.01.1873, Qupperneq 19

LANDSTJÓRN.
19
jþingcyjarsýslum (fyrir lát læknis pórðar Tómassonar) og r o k t-
o r s e m b æ t í i ð við 1 a t í n u s k ó 1 a n n, or staðið hcflr óvcitt frá því 2.
nóv. 1872. Enn fremur voru óveitt 33 prestaköll, cn af [>eim voru 10
sameinuð til bráðabirgða við önnur prestaköll.
A t v i n n u v e g i r.
Veðuráttufar á Islandi næstliðið ár var yfir höfuð að talaí með-
allagi. í byrjun ársins var víðast hart. Framan afjaniíarmánuði voru frost og
fannkonmr J>ví nær um allt land; um miðjan mánuðinn komu blotar víða,
cn seinni hlutann spilltist aptur voðuráttan, og gjörði stórliríðar og harð-
indi yfir allt norðurland, austurland og svo Vestfirði; syðra var veðuráttan
nokkru mildari. Um mánaðamótin brá aptur til bata, en það stóð eigi
lengi, því að þá kom h a f í s i n n undir land, og liarðnaði þá enn meir en
áður; ísinn var að rekast fyrir landi nokkra liríð, on hvarf aptur seint í
marzmánuði. Meðan ísinn var undir landi voru hörkur allmiklar norðan-
lands og austan, en umhleypingar, stormar og rosar snnnanlands og vest-
an. pcgar ísinn var rekinn frá, batnaði mjögtiðin yfir allt land; gjöröiþá
hlákur, þíður og blíðviðri, og leysti víða upp snjó allan. Upp frá því mátti
kalla gœðatíð víðs vegar um land það scm eptir var vctrar, og var sum-
staðar kominn talsvcrður gróður um sumarmál. Hafís sást aptur fyrir
norðan og vestan land um vorið; hann hvarf þó bráðum aptur, cn vart
varð lians enn við og við fram eptir sumrinu. Um vorið og framan af
sumri voru kuldar og þurviðri norðan- og vestanlands, en hlýtt veður og
vætusamt sunnan- og austanlands; þó komu stundum kuldahrot á milli,
er spDltu mjög gróðrinum, og náðu þau yfir mestan hluta landsins; harð-
ast var hríðaráfellið, er gjörði seint í maímánuði, og kvað cinkum að því
á norðurlandi. Síðari hluta júnímánaðar og fyrri hluta júlímánaðar var
veðurátta víðast köld með hornriða, kólgum og krapaskúrum, en eptir
miðjan júlí hlýnaði aptur, og upp frá því var optast hlýtt og blítt veður
fram í miðjan september. Seinast í soptember gjörði stórrigningar sunn-
anlands, en jel og hríðir nyrðra. pá tók veðurátta óðum að harðna, en
einkum er á leið óktóbermánuð. Soinustu dagana af október voru stór-
hríðar nálega yfir allt land með miklu frosti og fannkomu, og tók þá skjót-
lega fyrir haga alla; en víða var það, að fje náðist eigi, og ýmist fennti
oða hrakti í vötn og sjó, einkum á Hvalfjarðarströnd syðraog í Skagafirði
og Bárðardal nyrðra. í miöjum nóvember hlýnaði aptur, og var nú um
hríð allgóð tíð víða, cinkum á suðurlandi; var þáhœg norðankœla um daga
en stirönandi um nætur. Framan af desember fór veðurátta aptur kólnandi;
um miðjan mánuðinn hlýnaði nokktið, en harðnaði aptur drjúgum undir
árslokin. ís kom undir land nyrðra seint í nóvembermánuði og rak sum-
staðar hroða inn á firði; cn það er sjaldan, aðískemur svo snemma vetrar.
Um leið og minnst er á tíðarfarið, og áður en horfið er að atvinnu-
vegunum sjálfum, þykir rjettast að geta um e 1 d g o s það, er varð næst-
2*