Tíminn - 21.03.1872, Qupperneq 2

26
drykkjum«, dagsett 26. f. m. f>. á., er öðlast
lagagildi 1. dag júlímánaðar 1872.
1. grein lagaboðsins hljóðar þannig:
„Af allskonar íídí og brennivíni eí>a þessháttar tilbún-
nm áfengnm drykkjutn, sem flytjast til íslands, skal greiba
aþflntningsgjald, 8 sk., af hverjnm potti, ef þeir eru flutt-
ir á ámum, tuunnm, eba oþrum stúrum ílátum en sjeu
þeir tappabir á flöskur, krukkur, brúsa etla þesskonar
ílát, skal greita 8 6k. af hverjum 3 pelum.
Gjald þetta rennur í laudsjóliinn".
Vjer getum eigi leitt hjá oss að fara nokkr-
um orðum um þessa grein tilskipunarinnar. |>að
er merkilegt, að lögstjórnarráðherrann, skuli bein-
línis hafa gengið fram hjá tillögum alþingis, fy r s t
í því að hafa tollinn af «Sprit» þrefaldann, og
ann að það, að sleppa öllum toll afbjór (Baiersk
öl). J>að litur út fyrir, að einhver kaupmanns-
andi hafi snortið ráðherrann um leið og hann
hugsaði sjer jafnháan toll af brennivíni og «Sprit•>,
enda mun það nú komið fram, þar sem kaup-
menn vorir flytja nú að meira og minna leyti
töluvert af «Sprit» og annari vínvöru, áður enn
löggjöGn nær gildi. Oss virðist svo, sem ráð-
gjafanum hafi gleymst, að úr hverjum potti af
«Sprit», geta ef til vill, fengizt 4 pottar hjer út
á íslandi, þegar kaupmenn eru búnir að «þynna
mjöðin»; allur ágóðin mun því fyrst um sinn,
lenda hjá kaupmönnum, enn eigi i landssjóðnum.
Landsmenn vorir ættu því að gjalda varhuga við
slíkum vínföngum, og bindast í fastan fjelagsskap
og bindindi, til að afneita sliku súrdeigi, sem á-
fengir drykkir eru, og freistað hafa Islendinga
um margar aldir, eytt velmegun þeirra, heilsu og
lífdögum, og lagt ’þanuig margann að hálfnuðum
lífdögum sínum í gröGna.
(Framh. síðar).
FIUETTIIl INNLENDAlt.
Sama veðurblíðan heGr haldistvið síðan blað
vort kom út síðast; vestan- og norðanpóstar komu
hingað hinn 15. þ. m., er það helztað frjetta, er
vjer höfum fengið í brjefum ogblöðum. Á vest-
urlandi hefur verið lik veðurátta og hjer sunnan-
lands. Við ísafjarðardjúp hefur verið afli með
minna móti næstliðið haust og vetur; kringum
Jökul hefur og aflast lítið, enn nú er sagt að fiski-
ríið sje farið að aukast nokkuð, og fiskur haG
gengið inn eptir Breiðafirði; heflr hans orðið vart
á Stykkishólmi. Úr Norðurlandi tökum vjer les-
endum vorum til fróðleiks almennar frjettir úr
brjefum þessum: (Frá Austfjörðum 30—I—72).
«Vetrarfarið hefir að þessu verið næsta mislint;
fyrst gjörði íhlaup í liaust um veturnæturnar; svo
að vt'ða varð jarðlaust með öilu, og skepnur fentu
sumstaðar, hjelzt það hálfann mánuð, síðan hlánaði
aptur, að allann snjó tók upp, og varð þannig ör-
íst fram að jólum, og allt þangað til geflð full-
orðnu fje, enn með jóJum skipti aptur um, og
snjerist til ískomu og snjóburðar, og hefir því
jafnaðarlegast farið fram síðan, og nú heflr verið
alveg jarðlaust samfleytt á aðra viku, og engin
skepna sjeð út fyrir dyr, þann tíma; snjórinn er
illa lagður og blotar hvað eptir annað, enn hey
eru með fyllsta lagi, og þola menn því nokkra
skorpu. Fiskiafli var ágætur í haust; bráðapestin
heflr gjört vart við sig hjer og þar, enn ekki
orðið eins mögnuð og á Norðurlandi. Iíorn-
byrgðir voru litlar í austurkaupstöðum, nema á
Djúpavogi. J>að er talið að Sveinbjörn Jakobsen,
muni auka verzlun sína á Seyðisfirði. Almenn
heilbrigði heflr mátt heita hjer um allt Austur-
land í langan tíma. Menn tóku að manna sig
upp á Seyðisfirði um hátíðirnar í vetur, og stofn-
uðu til «Tomboia», var hún haldinámilli jóla og
nýjárs, og var fjölsótt, ágóðinn var ætlaður fá-
tækustu fjölskyldumönnum hreppsins*. (Úr þing-
eyjarsýslu 26.—2.—72). «Vetrartíðin til jóla var
góð, spilltist þá veðuráttan og gjörði snjó mikinn,
með blotum og áfreðum, og urðu jarðbönn yflr
allt; þorratíðin var allgóð, enn frost voru nokkur
fyrst á honum, síðan blotar með landsunnan vindi,
seig þá snjór nokkuð, og komu upp hnjótar, enn
gaddur og hjarn í milli og fljúgandi færi um allt».
(Úr Vaðlaþingi 27.—2.—72). «Tíðin er nú góð,
hinn liðni þorri er einn með hinum beztu, er jeg