Tíminn - 15.10.1873, Blaðsíða 5

93
sunnan- og austanfjalls um rjettaleytið. 21.—23.
f. m. hljóp vatnavöxtur í flestar ár svo illfærar
urðu. Drukknaði þá maður af Eyrarbakka 22. s.
m. ( í*verá, er rennur fram í þjórsá; hann ætlaði
með öðrum manni að vinna að ofanrekstri fjárins
til rjetta; daginn eptir 23. drukknuðu 2 menn er
komu úr fjallgöngnm, í Stóru-Laxá, báðir ungir
og efnilegir menn.
pAKKAUÁVÖKP.
— Jiess ber jafnan ab peta sem gjort er, ekki sízt þ4 er
g6í)verk eru gjórb. Kkki allfáir menn hafa orbib til þess, ab
Btyrkja efnahag minn meb fjegjófum eptir ab jeg í vetnr er
leib varb munabarlaus ekkja meb mikinn barnahóp. þessum
heibrnbu mónnnm bib jeg gub ab lauua velgjórbasemi þeirra.
J>eir sem geöb hafa eru: J6n hreppst Arnason á þorhks-
hófn 10 rd , og auk þe^s meb hans tilskyrk flsk af hverjnm
hlot ( J)orlákshufn meb þeirra leyfl sem meb áttu; kauprnab-
or G. Thorgrímsen og frú hans 20 rd ; sjera Páll Matthiesen
4 rd.; kand. Jens P Matthiesen 1 rd. 48 sk.; hr. Jón P. Matt-
hiesen 2 rd ; hr. Bjarni Siggeirsson 1 rd.; hr. Asgrímur Ey-
ólfsson 2 rd ; Kinar Jónsson, borgari 10 rd ; jómfrú Gnbrún
Vigfúsdóttir l rd ; Signrbor bóndi Magnússon á Skúmstóbum
4 rd; Jónas Magnússon á Litlalandi 3 rd ; sjera Sveinbjúrn
Gubm. á Kros*i ‘2 rd ; Mr. Sigurbur Hunólfsson á Brekkum
1 rd ; Magnús Magnús«on á Litlalandi 2 rd ; konan Vigdís á
Austvab^holti 2 rd.; móbir mín Herdís J>orgeirsdóttir 18 rd ;
Sgr. Sæm. Sæmundsson á Reykjakoti 9 rd.; Sgr. Eyjólfur
Gíslason á Vótnum 2 rd ; konau Valgerbur Ögmnndsdóttir 1
rd.; Árni Helgason á Alvibru 2 rd ; Olafur smibnr þorsteins-
sen á Tungu l rd ; Sæmoudar bóndi á Vindheimum 3 rd ;
Eyjólfnr bóndi á Grímslæk 2 rd; Gubmundur bóndi á sama
bæ 2 rd ; Símon bóndi Jónsson á Bjarnastúbum 1 rd. 64 sk.;
breppst J>orst. Ásbjnrusson á Bjarnastobum flmtán flskahlut.
Hr. Gnbniundur Ólafsson C Nesi ásamt háeetum, af hverjum
hlot 16 flska; Mr. Gísli Gíslason á Nesi meb hásetum
16 flska; ekkjan Sigríbnr Jónsdóttir á Herdýsarvík 23
flska blut. Hrauni ( Ölfusi, dag 6. sept. 1873.
Guðrún Magnúsdóttir.
— Af því jeg eigi get meb óskertri samvizku leitt hjá
mjer ebnr bundist þess ab viburkenna og þakka þab 6em
mjer er vel gjórt, þá læt Jeg hjer koma fyrir sjónir eptirfylgj-
andi þnkkarorb: J>eeareptir ab PJetnr sonur minn hafbi ver-
ib í barnaskóla Hvikur árin 1871 og 72 hvar houum gekk
fremnr vel uám sitt, og munu kennarar baris hafa fundib hjá
honum ab vera allgóbar gáfnr, þar um ber Jjósan vott ab
á næstlibnn hausti tóku s!g saman hinir háttvirta herrar
skólameistari H. Uelgasen og presturinn Jón Bjarnasou um ab
halda nppi tímakennsln fyrlrdrenginn nefnil. í latínu fgramma-
tíkj samt dóiisku og reikning meb fl. skólaárib 1373. J>esi
skal Jafnframt getib, ab þeir Ijebn honnm bæknr þær, sem
til námsius útheimtust og þetta alltsaman gjórbn þeir án til-
lits til endurgjalds Fyrir þetta kærleiksverk og þá ánægju
er jeg af því hlant, votta Jeg hjer meb hinnm eballyndu
mennta- og mannvinorn mitt virbingarfyllsta þakklæti nm leib
og Jeg þakka honum sem er uppbyrjarl allra góbra verka, til
h vers jeg el þá óruggn von míua, ab hann veiti þes-nm mónn-
um þá glebi ab þeir á sínnm tíma fái ab nppskera hæfllegan
ávóxt þessa þeirra góba verks, því „hvab sem maburiun sáir
þab muu hann og nppskera“.
Mýrarholti á H'*»fubdaginn 1873.
Gudfinna Pietursdóttir.
— Vr brjefi af Austfjörðum 8. f. m. . . . Tíð-
arfarið hefir verið hjer eitlhvert hið hagfelldasta á
þessu sumri, þegar á allt er litið, einkum í fjarð-
arsveitunum, þar sem sjaldan sem aldrei býðst
nóg, hvað þá heldur of mikið af þurrviðrunum;
upp til dala og uppsveita, hafa þurrkarnir jafnvel
orðið heldur til miklir og orðið því til grashnekk-
is, grasbrestur hefir annars verið tilfinnanlegur í
sumar, sjer í lagi á útengi, en vegna þurrkanna
hefir nýtingin gefist svo, að heyafli manna víðast
hvar lítur út fyrir að verði viðunandi eða jafnvel
í góðu meðallagi; þá hefir eigí síður látið í ári
fyrir þeim er við sjóinn búa, hefir hann í sumar
mátt heita krökkur upp í þurra landsteina af ílest-
um fiskitegundum, og að því skapi mun dæmafár
afli á land kominn, um þetta leyti árs hjá sumum
þeirra er því hafa sætt . . . fiskurinn er nú orð-
inn algeng verzlunarvara á Seyðis- og Eskifirði,
og jafnframt kominn í hærra verð en áður, með-
an hann gekk að kaupum og sölum einungis manna
á miili, þessi nýja verzlunarvara dregur og til þess
að menn fara að leggja meiri stund en áður á
þenna arðsama atvinnuveg; sjávarafian, sem allt
til skamms tima hefir verið stundaður ver en skyldi.
Síðan lungnabólgu og táksóttinni Ijetti, sem gekk
hjer í júlímánuði í sumar, og nokkrir dóu úr,
hefir almenn heilbrigði verið manna á milli, og
enginn nafnkenndur dáið. Eins og nokkur ár
undanfarin, hafa og í ár, bæðiNorðmenn og Fær-
eyingar, haldið til á Seyðisfirði, við fiski- og síld-