Tíminn - 21.12.1874, Blaðsíða 5

93
því oð hugsa um þetta í tíma, og búa sig undir
hátíðarhald og samkomu fyrir sig, nefnt ár á
Arnarhóli, og þá um leið, að stofna eitthvert fyrir-
tæki, bænum til gagns og sóma í minningu þessa
atburðar. ÍLúi Reyltjavíkur.
' (Aðsent). f einhverju Reykjavíkurblaðinu, —
mig minnir «l'jóðóifiu — er talað um óskil á brjef-
um og böggtnm, og get jeg vel skilið hvernig á
því stendur, því jeg hef sjeð mörg brjef úr póst-
ferðunum, éinungis með kveðjunni utan á og bæj-
arnafninu, en hvorki í hvaðasýslu, hjeraði og póst-
stöðvum, ( staðinn fyrir að alt þetta ætti að ritazt
á brjefin, að minnsta kosti eitthvað af því, því
hvernig geta menn ællast til að póstafgreiðendur
kunni jarðatalið utan bókar, eða leitað í þvi fram
og aptur, í þann svipinn þegar brjePin berast að
í því augnabliki, þá verið er að afgreiða póstana,
þetta yrði ei heldur einhlýtt, þar sem rnargir bæ-
ir hafa sama nafn um land allt. I'að er því
nauðsynlegt, að brjefarilarar haíi sem greinileg-
asta utanáskriptina til að fyrirbyggja rangan fluln-
ing brjefanna. t’ví þeim einum má kunnugt vera
hvar viðtakandinn er, og með þeim hætti komast
brjefin á sínar rjettu póststöðvar.
Brjefavinur.
(Aðsend spurning).
Hve nær fáum vjer kaupendur »Víkverja«,
titilblað hans og efnisregistur, svo við getum
bundið hann inn, og leitað í honum ef eitthvað
væri að fmna? Svona er hann ónýtur og rotuar
niður í okkar ruslakistum.
Nokkrir kaupendur *Víkverja«
(Aðsent). Nú er silfurpeningamynt sú, er
lengi hefur verið, á förum úr landinu, eptir þeim
nýju peningalögum, og verða þeir því þá framlíða
stundir að forngripnm. Við viljum því stynga
upp á þvi við landa vora, að þeir gefi til forn-
gripasafnsins í Reykjavík, allar »sortir« af nefndri
peningamynt, svo hún sje til að sjá þar fyrir
alda og óborna, eru slíkar peningamyntir látnar
á gripasöfn erlendis, og eins eru þær til á forn-
gripasafninu í Reykjavík frá eldri timum. Þetta
munar engan að neinu, og vonum því að þetta
atriði verði til greina tekið, án þess að fara um
það fleiri orðum. En í sambandi við þetta, vilj-
um við taka fram við landa vora að þeir láti af
hendi við safnið, ýmsa bluti frá þessum tíma, því
eptir lengri tíma verða þeir forngripir. Safnið er
komið svo á veg, að eigi dugar að leggja árar í
bát, þó sá sje fallinn frá, er mest og bezt hefur
átt þátt í að koma því á fót.
Fornmenja vinur.
— Nú eru 2 þjóðhátíðarræður komnar á prent,
önnur eptir biskup landsins og hin eptir Jón
Bjarnason prest í Vesturheimi, og vonum vjer að
fleiri ræður komi út, epiir því, er «Tíminn» stakk
upp á I 2. blaði þ. á. Hver sókn ælti að kosta
sína ræðu, yrði það eigi mikill kostnaður fyrir þær
en atvinnuvegur fyrir prentsmiðjurnar, og ágætt
minningarrit fyrir eptirkomendurna. í annan stað
ætti að safna saman öllum þjóðhátíðarkvæðum,
og gefa út í iiSAFNI" sjer, sem allra fyrst, þegar
þau væru fengin öll saman, þetta mun og verða
gjört með tímanum, þótt það dragizt enn um
stund.
— MANNALÁT: Frú Dorothea Steenberg,
leikflmiskennara, andaðist hjer í bænum 23. f. m.
rúmlega sextug að aldri.
7. þ. mán., andaðist frú Ólöf Bjarnardóttir
Gunnlaugssonar, ekkja eplir Jens skólastjóra Sig-
urðsson, á 45. aldursári, góð kona greind og vin-
fðst; jarðarför hennar framfór 17. þ. m.
Bækur og bæklingar nýprentaðir.
Frá Kaupmannahöfn. Andvari: 1. ár, rít
»t’jóð vinafj elagsin s«.
lagttagelser angaaende Sygdomsforholdene i
Island, nafnbótarrit eptir hinn ágæta lækni Jón
Finsen. VI -j- 178 bls. 8tav, og er til sölu hjá
póstmeistara Ó Finsen, fyrir 1 rd. 48 sk.