Víkverji - 17.07.1873, Blaðsíða 1

Afgreiðslustofa «Vík-
verjan er í húsi Gisla
skólakennara Magn-
ússonar fyrir sunn-
an sjúkrahúsið.
1;
Víkverji* kemr út á
hverjum virkum
fimtudegi. Borgun
fyrir auglýsingar
4 í‘j fyrir smáletrs-
línu eðr viðlíkt rúm.
lsta dag innar 13'» vikn sumars,
17. dag júiímánaðar.
Vilja guðs, oss og vorri pjóð
vinnum. á meðan hrœrist blóð.
1. ár,
11. töloblað.
AUGLÝSING FRÁ PÓSTlVIEISTARANUM.
Það verðr hér með tjáð öllum póstaf-
greiðslumönnum og bréfhirðingarmönnum.
að póststjórnin heítr samkvæmt 9. grein í til-
skipun 26. febrúar f. á. og 23. grein í aug-
lýsingu 3. maí s. á. tekið að sér flutning á
Alþingistíðindum 1873 og
vikublaðinu *Víkverja», er nokkrir
menn hér í Reykjavík gefa út.
Ilver póstinaðr á þvi, eins og sagt er í
leiðarvísi fyrir bréfhirðingarmenn ö.grein og
leiðarvísi fyrir póslafgreiðslumenn 6. grein,
að láta panta hjá sér þessi tímarit, þegar sá,
er kaupa vill ritin, greiðir fyrirfram
fyrir alpingistíðindi andvirði allra tíðind-
anna, lrd. 34 sk., og póstgjaldið 22sk.,
als 1 rd. 48 sk.
fyrir Víkverja andvirði þess ársfjórðungs
eðr þeirra ársfjórðunga, er kaupandi
pantar, 32 sk. fyrir hvern ársfjórðung.
Með fyrstu póstferð, eptir að búið er að
panta blaðið eðr tíðindin hjá póstmanni, á
að senda mér annaðhvort með ávísun á á-
reiðaniegan mann hér í Reykjavík eðr í reið-
um peningum fé það, er greitt er póstmanni
um leið og blaðið eðr tíðindin eru pöntuð
hjá mér, og mun eg því næst með inni næstu
póstferð senda póstmanni það, er út er kom-
ið af tiðindum þeim eðr blaði því, er pönt-
uð eru,
Þess ber að geta, að hver hreppr getr
fengið alþingistíðindin kauplaust, þegargreitt
er burðargjald, og verðr því einungis að senda
mér 22 sk. fyrir hvert exemplar alþingistíð-
indanna, er hreppr vill panta.
Exemplar af þessari auglýsingu gengr í
stað skrár þeirrar, er um er rætt í 23. gr.
af augl. 3. maí f. á., og á það því að liggja
á öllum pósthúsum almenningi til nota.
PóststofiinDÍ í Reykjavík, 14. júlí 1873.
ó. Finsen.
Það er einhver in fyrsta skylda blaða-
manna, að færa lesöndum sínum óhlut-
drægar og sannar sögur af öllu því, er við
ber á landinu og þeir fá vitneskju um, eink-
um af umræðum og ályktunum á alþjóðleg-
um fundum. Vér höfum því útvegað oss
skýrslur um ina merkilegustu fundi, er menn
hafa átt hér á suðrlandi, síðan er blað vort
tók að koma út, og vér munum halda þessu
fram að svo miklu leyti, sem oss verðr auð-
ið. Það leiðir af sjálfu sér, að rúm blaðs-
ins leyQr eigi að skýra frá öllu því, er sagt
verðr eðr gjörist á þessum fundum, enda eig-
um vér eigi kost á þeim hraðritara, er gæti
‘gefið slíkar skýrslur. Eins sjá menn, að
mögulegt er, að sá, er gefr oss skýrslu um
fundarhald, hafi getað misskilið það, er fram
hefirfariðá fundinum. Vérviljum þess vegna
fúslega taka við hverri leiðréttingu á skýrsl-
um vorum, er fer fram á, að oss hafi orðið
missögn um eitthvert verulegt atriði, en því-
tíka leiðréttingu höfum vér eigi fengið enn1,
og vér álítum það þar fyrir viðrkent af öllum,
er hafa lesið fundarskýrslur vorar, að aðalinni-
hald þeirra sé rétt, að vér höfum eigi nokkrum
stjórnfyigi-flokki í hag lagt dulur á neitt, né sagt
annað en það, er fram hefir farið á fundum.
Vér verðum þannig að álíta það skyldu
hvers manns, er finnr nokkuð verulegt
að athuga við skýrslur vorar, að skýra oss
frá athugasemdum sínum á hógværan og
siðsamlegan hátt, og vér munum að öllnna
jafnaði eigi taka 'tillit til þess, er verðr sagt
um skýrslur vorar annaðhvort munnlega eðr af
nafnlausum höfundum i öðrum blöðum. Vér
viljum þó gera undantekningu frá þessari
reglu, þá er ræðir um inn frjálsa þjóðfund
vorn íslendinga að Öxará, þar sem þessi
1) Vér teljnm eigi ]ei?)ríttingn herra skúlakeimara
Haidúrs bls. 23 í blati vorn vernlega.
41