Víkverji - 19.12.1873, Blaðsíða 4

160
ungis spretti af samgöngum, og getisagt, að
niðrskurðr aldrei geti gert neitt gagn. Með
eins miklum ástæðum gætu menn sagt, að
böðin gerðu ekkert gagn; sé það svo, að
kláðamaurinn geti komið upp alstaðar, þar
sem minst varir, þá er best að bætta við
alla viðleitni til að stemma stigu fyrir kláð-
ann, að leggja árar í bát, seljast í eldbús-
horn, og skemta sér meðaðlesa «Heilbrigð-
stíðindiD» og það, sem berra Bastian og
aðrir vitringar hafa ritað um sjálfmyndunina.
4. Herra landlæknirinn skyldi síst tala um
dóma útlendinga um fjárkláðann hér á landi,
því hverjum mun fremr að þakka, að dómar
jjessir eru eins skakkir og þeir eru, en ein-
mitt lierra landlækninum? Það er hann,
sem útlendingar einatt hafa snúið sér til,
þegar þeir vildu vita hvernig fjárkláðanum
liði hér á landi, og hann hefir varla í skýrsl-
um sínum til dýralækningaráðsins í Kaup-
mannahöfn og annara úllendra stofnana farið
vægari orðum um landa sína, en Danir og
aðrir úllendingar hafa gjört síðar. Vér vilj-
um gjarna trúa því, að herra landlæknirinn
sé nógu mikill íslendingr til þess, að honum
nú sárni, að útlendingar hafa hæðst að oss;
en það er víst, að þetta er eigi niðrskurðar-
mönnunum að kenna; þeir hafa aldrei leitað
styrks til úllanda.
ð. Hér með vonum vér, að blaðadeiln
þeirri, er risið hefir af greininni í 22.-23.
íréttablaði voru um, hvernig fjárkláðanum á
suðrlandi afveg verði útrýmt, geti verið lok-
ið. l’að er langt frá því, að vér höfum vilj-
að ráðast á inn heiðraða landlækni. Grein
sú, er vér gátum, nefndi eigi landlækniriun
með einu orði, og enginn veit belr en land-
læknirinn sjálfr, að ábyrgðarmaðr þessa blaðs
þekkir Dr. Hjaltalín að fornu og nýu svo vel,
að beita mátti alt öðrum vopnum gegn hon-
um en þeim, er vér höfum við haft í þess-
ari blaðadeilu vorri, ef vér hefðum viljað
«hæðast» að aðgjörðum bans nú og áðr.
Oss hefir einungis verið umhugað u,m að
sýna fram á, að nú sé komin reynsla fyrir
því, að fjárkláðamálið sé eigi neilt vísinda-
legt mál, að alt sé komið undir því, að sú
aðferð sé við höfð við kláðann, sem er fljót-
asti vegrinn til að vinna bug á honum, og
að vegr þessi er skurðrá þeim sauðkindum,
er finnast kláðugar, þegar féið er kannað,
og siðan ítrekaðar og nákvæmar baðanir á
öllu því fé, er á nokkurn hátt hefir getað
haft samgöngur við inar kláðugu kindr. Eins
eyðileggjandi og einlómr niðrskurðr er, eins
ófullkomin hefir böðunin ein reynst, þegar
spurning er um að lækna féið í heilli sveit
eðr sýslu. Það hefir sýnt sig í þessu máli
sem í mörgum öðrum kappsmálum, að sann-
leikrinn er mitt á millum skoðana þeirra, er
hafa farið lengst.
SKÓLASKÝKSLAN. Stjiirnin og roluor vib latínn-
?kiila vorn hafa i nokknr nndangengin ár gert eör far nm
ab kenna oas dónskn mefe því, nfe láta skólaskýrslunni
fylgja dariska útleggingu. Vör hiifum aldrei getab skilifc,
hverja naiibsyn bæii hfcr til, og þab glebr oss því afe geta
sagt lesenduin vonim, afe stjórnin nii 7. f. m. heíir fallist
á, eptir uppástiingii ins setta rektors vife skólann, er
landshóffeingiun haffei mælt fram, afe skólaskýrslan fram-
vegis verfei prentufe á íslensku eiugóngu.
PÓSTSKIPIÐ kom aptr lir Hafuarflrfei 10. þ. mán.
og lagfei hé.fean af stafe til (itlanda í sífeustu ferfe 6ina
þetta ár 13. þ. m. um dagmál. Mefe því fóru nú:
Bóudi eg cand. jcris Benedikt Sveinsson, málaflutnings
mafer Jón Gnímiindsson, verslnnarstjóri Jón Stefáns-
son, eand. theol. Oddr Gíslason, kaupstjóri Petr Kgg-
erts frá Borfeeyri, kaiipmeniiirnir Markiis Snæbjórnsson,
þorleifr jmrleifsson og Jón Gufeniiindsson afe vestan,
hegningarhósráfesmafer Sigurfer Jónsson og skipverjar af
skipinu Jason, er skemdist á Skagastrónd eins og vér
hófum sagt.
Merkisdagar í sjöundu vikn vetrar.
7. 1520 dó Gottskálk inn grimmi Niknlásson erbisk-
np haffei verife á Hólnm frá 1408.
12. 1711 Skúli Magniisson, er var landfógeti 1749 —
1793, fæddist í Húsavík, þar fafeir lians var prestr.
11. 1718féll Karl Sviakonungr XII
Predikanir i dómkirkjunni um hátíðina.
Afefangadagskvöld: Kvöldsöngr, Sigurfer kandidat Gnnn-
arsson.
Jóladag: Messa, dómkirkjuprestrinn.
Milli jóla og nýárs: Messa, dómkirkjnprestrinn.
Gamlaárskvöld: Kvöldsöngr, Lárus kandidat Haldórsson.
Nvársdag: Messa, dómkirkjiiprestrinn.
4. snnnudag i adv. messufall, aiinan í jólum: Prédikun
á dönskii.
Útgefendr: nokkrir menn í lVeykjavík.
Ábvrgðarmaðr: PAR Melsteð.
Prentafer i preutsmifeju íslands. Einar þórfearson.