Víkverji - 07.02.1874, Blaðsíða 1

Afgreibúustofa «Vík-
verja« er í húsi Teits
dýrálœkn. Finnboga-
sonar. Verð blaðs-
ins er 8 mrk um árið,
2 mrk urn ársfjórð.
1«4
Vtkverjio kemr út á
hverjum virkum
laugardegi. Borgun
fyrir auglýsingar
4 fi fyrir smátetrs-
línu eðr viðlíkt rúm.
lta dag innar I6d||viku vetrar, Vilja guðs, oss og vorri þjóð 1. ár, 3. ársfjórðungr,
laugard. 7. dag febrúarmán. vinnum, á meðan hrcerist blóð. 48. töloblað.
Aiiglýsing
frá landshöfðingjanum.
Samkvæmt konimgslirjeíi 18. septem-
ber 1793, 3. gr. er liér með öllum
bannað að leggja þorskanet i sjó fyrr
en cptir hinn 14. dag maitsmánaðar ár
hvert í peim parti Faxaflóa, sem er fram
undan Gullbringusýslu, sér í lagi Garðs-
sjó- og Strandarsjó.
Brjóti nokkur gegn banni-|iessu, varð-
,ar pað sektum eins og ákveðið er í
nefndu konungsbréfi og konungsbréfi 8.
apríl 1782.
Landshöfðinginn yfir Islandi, Reykjavik
2. febrúar 1874.
Ililmar Finsen._______________
Jón Jónsson.
Að framan höfum vér látið prenta auglýsingu frá
landshöfðingjanum, er takmarkar réttinn til að við
hafa þorskanet i suðrparti Faxaflóa pannig, að netin
má eigi leggja í sjó. fyr en 14. marz ár hvert.
pað hetir lengi verið álit kunnugra og hygginna
manna. að fátt sé skaðlegra fyrir fiskiveiðina en að
leggja net, áðr en fiskr er genginn að landi til að
gjóta hrognum sínum. Óiafr stiptamtmaðr segir
pannig í ritgjörð sinni um sjáfarafla igömlu félags-
ritunum, að menn með að leggja þorskauet fyr eu
fiskigöngur byija, eigi að eins hindri fiskinn frá að
ganga að landi, heldr einnig f» li hann burt, og
sannar hann þet.ta með pví, að þá er þorskanet hafa
í fyrsta sinn verið lögð í Keflavík eðr Njarðvíkum,
hafa 2 dögum síðar dregist fiskar á Akranesi með
nýum netaförum, og hefir jiá undir eins orðið fiski-
laust á fyrnefndum stöðum. Á inum síðustu ára-
tugum hafa menn tekið eptir því, að íiskrinn hér í
Faxaflóa hefir verið að pokast frá iandinu. Áðr
fyrri gekk fiskr svo að segja upp í landsteina undir
Vogastapa, og pað svo ógrynni mikill, að jiað var
alpekt nafn á Vogavík „gullkista landsins“, en nú
verðr ár frá ári að leggja netin utar, oger fiskrinn
með jiessu lagi rekinn beint til inna útlendu fiski-
21
manna, og peir sjá um með miklum niðrburði m. m.
að hann leggist hjá fieim.
Með konungsbréfum 8. apríl 1782 og 18. sept-
ember 1793 voru settar ýmsar reglur um porskanet.
pað var bannað með öllu að leggja net í Garðssjó.
I Leirusjó mátti eigi leggja nema einstök net, og
um netalagnir innar var ákveðið, að fiær mættu 'eigi
byrja fyrr en 14. marts í Keflavík og Njarðvík og
20. marts í Hafnarfirði. par að auki voru settar
reglur fyrir, hve mörg net hver bátr mátti leggja,
hve lengi netin máttu iiggja í hvert sinn, sem fiau
voru lögð, og íyrirskipað ýmislest annað til að tak-
marka netabrúkunina. pessar ákvarðanir voru sum-
ar ófiarflega strangar, yfirvöldin hliðruðu sér fiví hjá
að beita fieim, ogá síðustu áratugunum hefir engin
tilsjón verið höfð með porskanetabrúkun. Nú sáu
bændr sjálfir, að við svo búið mætti eigi slanda-
Helstu menn í Garðinum að sögn undir forustu
Árna hreppstjóra porvaldssonar á Meiðastöðum
skoruðu fiegar í vor á sýslufundinn í Hafnarfirði að
hlutast til um, að skipað yrði, að enginn framvegis
mætti leggja net fyr en 14. marz. Sýslufundrinn tók
málið til meðferðar, eins og vér skýrðum frá í 4—5. tbl.
og í fyrra mánuði tóku 54 málsmetandi menn i
Romshvalanes og Yatnsleysustrandarhreppum sig
saman um að senda landshöfðingja bænarskrá um,
að skorður yrðu settar fyrir netalagningu. Pessi
hreifing er fiannig var komin í málið mun hafa verið
tilefni til auglýsingar landshöfðingjans. Hann hefir
eigi viljað setja konungsbréf fiau, er vér nefndum,
í kraft í öllum greinum peirra. Eptir 14. marts
mun pað framvegis eins og fyrr vera öllum heimilt
að leggja út porskanet cins mörg og eins opt sem
peir álíta sér haganlegt, en pá geta netin, að pví,
er mönnum enn kemr saman um, heldr eigi bægt
fiskigöngunum frá landi. Fiskrinn mun pá vera
kominn á gotstöðvar sínar. Vér vonum pví, að pað
muni vera hægt fyrir hreppstjóra og aðra valdstjóm-
armenn að fá menn tilað hlýðnast banni pessu, en
vér skulum par að auki taka fram, að oss virðist
in mesta nauðsyn að hugleiða, hvort ekkert frekara
væri að geratil að efla fiskiveiðarnarnar í suðrhluta
Faxaflóa, oss virðist einkum vera tilefiii fyrir hreppa-
og sýslunefiidir pær, er nú munu verða settar á
stofn samkvæmt inum nýju sveitarstjómarlögum, að
ræða petta mikilsvarðandi málefni.
Um kjór presta. (Niðrlag frá bls. 191. pegar ungir
prestar nýkomnir frá lærdómi, fátækir og óreyndir
koma aP Jórímm þessom, hafa þeir eigi efni ebr krapt
til aí> nota jórhina. Basla þeir svo vib búskap í ór-