Víkverji - 04.06.1874, Blaðsíða 2

104
ar eigi komið, heldr sá eg hana að eins tilsýndar
yfir Lórentsfljótið, j>ví vestrfaraskip lenda ekki í
sjálfri borginni, heldr í smábæ fyrir sunnan fljótið
beint á móti Qvebec, erPoint Levi nefnist. Blasir
borgin þaðan vel við, með pví hdn stendr á hamra-
hæðum á norðrbakkanum og í livömmum fögrum
milli hæðanna. Montreal stendr, sem kunnugt er,
á eyum í fljótinu, og lítr hún fremr stórkostlega út.
par hlýddum við messu i katólskri kirkju einni um
kvöldtíma, því að við vorum þar um kyrt einn heil-
an sunnudag. Jámbrautarvagnar halda þar víðast
kyrru fyrir á sunnudögum. Stórgert þótti mér Ló-
rentsfljót. Lengi vel sér maðr, er siglt er upp eptir
því, ekkert til lands nema öðrumegin árinnar; en
upp við Qvebec er það víst ekki breiðara en pjórsá
skamt fyrir neðan feijustaðinn á Egilsstöðum. Eg
hefi orðið svo frægr, að fara æði-langan veg upp
eptir Missisippi, nefnil. frá St. Louis, fram hjá mynni
Missouri-ár hingað alla leið upp að smábæ, í suð-
austr frá Decorah, er Mac Gregor heitir, vestan-
megin fljótsins, andspænis öðrum bæ, víst nokkuð
stærri, er Prairie du Chien nefnist, á austrbakkan-
um. Á allri þessari leið fanst mér ekki neitt sér-
lega til mikilleika pessa fljóts koma, er svo mikið
orð hefir ávalt af farið. Eptir pví, sem eg frekast
gat séð, pá er Missisippi undan St. Louis engu
breiðari en Ölfusá, par sem ferjað er yfir hana á
Óseyri. En hún er þar feikna djúp var mér sagt.
Eg fór um nótt, eða seint um kvöld, fram hjá mynni
Missouri, f>ar sem hún rennr í Missisippi, og sá pví
cigi ármótin. Eptir að Missouri kemr í Missisippi
er hún kolmorauð, en fyrir ofan ármótin er vatnið
í Missisippi tærara, og f>ó ekki vel hreint. pað er
fremr fógr sjón að fara upp eptir pessari miklu
móðu í björtu og blíðu veðri. Víðast hvar eru mjög
lágir bakkar að henni, og fjöldi smábæja ber fyrir
augun á bæði lönd. Sumstaðar eru f>ó allmyndar-
legar hæðir til beggja handa þegar norðreptir dregr.
pannig t. a. m. í Savannah, smábæ á eystri bakk-
anum norðarlega í Illinois, Bömuleiðis á landamær-
um Illinois og Visconsins: f>ar stendr bær sá, er
Dunleith nefnist, og á austrbakkanum annar á móti,
er Dubuque heitir. Stendr Dubuque undir og uppi
í talsvert hárri hlíð, og upp frá norðrhluta Dunleiths
er pverhnýpt hamrabelti úr móbergi. Eins stendr
Mac Gregor í hvömmum í milli talsverðra hæða.
Frá St. Louis til Mac Gregor er 533 enskar milur.
í Milwaukee dvöldum við í haust nokkra daga. pað
er mikill framfarabær, kaupmanna og iðnaðarmanna-
aðsetr, en ekki leizt mér par vísindalega á náung-
frásögn eins og þessa, og svo margt, sem fyrir kemr
i daglegu lífi. Landsuppdrættir eptir E d v a r d
Erslev íKaupmannahöfn eru rétt við alþýðuhæfi,
ekki stærsta útgáfan, sem kostar 2 rd. 48 sk., heldr
ein af peim minni, á 22 blöðum, og fæst fyrir lrd.
24 sk. Útg.
ann. Fremr pótti mér par sóðalegt á strætum úti.
í Chicago vorum við nætrsakir hjágestgjafa einum,
er sagðr var norskr, en farinn var hann að ryðga í
móðrmáli sínu. Sú borg er feikna víðlend, einkum
frá norðri til suðrs. Eg hefi að eins séð lítinn blett
í suðrenda hennar. Mátti par sjá stórkosrlegar
rústir eptir eldsvoðann mikla. Mér ofbauð inn mikli
troðningr af mönnum ogvögnum og hestum á peim
strætum, er við fórum um. Frá Chicago er stíf
jámbrautardagleið til St. Louis. Við komum pang-
að mjög seint um kvöld, og gistum um nóttina í
„hotelli“ (gestgarði) einu pýsku, er nefnist „Europá-
ischer Hof“. Fyrir hálflélegtrúm og eina polanlega
máltið handa mér ogkonu minni heimtaði húsbónd-
inn 4 dollara'. Svo beiddi eg hann um vagn til að
aka spölkorn til prestaskólans lúterska, par sem eg
vissi, að Pál porláksson var að hitta, og var vagn-
inn til reiðu; en eg var svo hygginn í pað skipti,
að eg spurði pá pegar, hvað pað ætti að kosta, og
er eg heyrði, að pað væri 2 dollarar, pá bað eg
hann hafa sinn vagn handa öðrum en mér; fór eg
svo paðan og féklc mér strætisvagn fyrir 10 Cent.,
og komst þannig heill á húfi til aftökustaðarins.
St. Louis er mikil og voldug borg á vestrbakka
„f 1 j ó t a f ö ð u r s i n s“ (p. e. Missisippi). ViÖ
bjuggum í suðrenda borgarinnar pær 3 vikur, sem
við voram par, spölkom frá ánni. Eg kom par á
bókasafn eitt mikið í miðjum bænum eitt sinn.
Ekki sá eg par bækr á öörum tungum að mun en
ensku og pýsku. St. Louis er nefnilega hálfpýsk
borg, og ekki er hún eins ungleg og trippisleg eins
og flestar aðrar borgir svo vestarlega í álfu þessari.
Dómhúsið þar er feikna-mikil bygging. Eitt kvöld
par hlýddi eg á ungan norskan stúdent, er hélt
„fyrirlestr“ fyrir skandinaviskum tilheyrendum yfir
ástandið i Norvegi á þeim tima, er Wergeland
kom fram fyrst. pað var að eins byrjun eða inn-
gangr til lýsingar á Wergeland sjálfum og skáldskap
hans. pótti mér það betra en nokkurt annað orð,
almenningi ætlað, er eg hefi heyrt af Norðmönnum,
siðan eg kom hingað til lands. Af norskum dag-
blöðum, er út komu hér vestra, pekki eg fá, en pau
sem eg hefi litið i, þykja mér ekki taka fram blöð-
unum heima á „Fróni“. Langbesta norska blaðið
hér i Ameriku er eflaust „Skandinaven“, sem Jón
Ólafsson er nú farinn að rita i. Ritar hann par
um Islands mál; hefl eg að eins séð inngangs-rit-
gjörð eptir hann, og er húnmestpart almenns efnis.
En vera má að ýmislegt fari á eptir.
- AÐ AUSTAN. SÍÐUNNI 8 maí 1874. Slíian í
síhnstu vikti þorra, og frara ah raihgón vorn her ýmist
blotar, og frostlitlir anstanstorœar, eha þá útsynnings-
ieljagangr, svo aldrei komu svo npp Jarbir, ab dregih
yrbi hey vib fðttab, en þó gjórhn þaí> snmir nm of,
1) 1 doliar samsvarar 1 rd 87 sk. dónsknm ; einn
dollar skiptist { 100 Cents. Útg.