Víkverji - 04.06.1874, Blaðsíða 3

105
tegna heyhræfcslo, en sér til stórskafca. Inn 8. mars
hljóp upp á meft grimdar norfcanstormi og hórknfrosti,
en þó í snjólansn, og lag?)i þá hvert vatn, og þabsurot
sera ekkl frýs nema í aftoknm. Ekki get eg sagt, hvab
frostib varh þ4 m"»rg 6tig, því hitamælir minn var þ4
fyrir skúmmn brotinn. Sífean hafa hér gengih sífeldir
nmhleypingar, og austannæi6ingar, svo vel flestir ern
meí) r.ila búnir aí) gefa npp hey sín, en margir or%nir
heylansir. þab var fyrst þann 13. þ. m., aí) her kom
verulega hlýtt veí)r, og þaí) helst ml eun þá vií), og
vonnm vi?), ab nú Idksins sé snmarib í garí) gengií),
enda er þesa nú foll þórf orbin. Yflr hofnb vona eg,
ab hér í Kleifahrepp verbi ekki fériaharfellir svo telj-
andi sé; hjá einstokn manni heflr hrokkib úr ám og
gem9nm, en ekkert ab mnn, en mjóg víí)a er allr fén-
aí)r fremr magr og langdregiun; en ef þessi vefcrblííia
helst vií), þá rétta allar skepnur vií), sem ekki ero of
vesælar til a?) þola gróbrinn.
Ekkert heflr bori?) hér til tíbinda, 8ÍÍ)an eg skrif-
aí)i síibast, hvorki hópp né slysfarir, nema lítiib eitt af
trjáreka af rekastanrom. Eg veit varla hvort eg á aí)
telja þab happ heldr en slys, ab í Alptaveri rak npp
frakkneskt flskiskip inn 25 mars; á því voru 20?menn,
sem flnttir vorn sni&r til Reykjavíkr. Skipib og góssií)
var selt vib uppbob 14. og 15. apríl, og mun hafa
hlaopib alt nálægt 1370—80 rd. fjab var alt hvab
eptir óbru, flest ef ekki alt, sem sklpinn fylgdi, gamalt
og lítt nýtt, skipib sjálft fúib og eldgamalt, nestisleyfar
skipverja sárlitlar, og saltib alt skemt af sjó og stein-
kolum, sem hrærst hófbn saman vib þab. Alt þetta
varb þó meb afarverbi, braubtunnan ab jafnabi rúma
14 rd., seglin gómnl og bætt, in stærstu 30— 40 rd.
J>ar á ofan var illvibrib svo mikib, síbari hlnta dags
inn 14. ab hætta varb uppbobinn og fresta til næsta
dags. f>ar vib bættist ab margir Síbomenn og Mýr-
dælingar hófbo sótt uppbobib, en þar eb þab drógst í
2 daga, þraat hey þab, sem þeir hófbu flntt meb sér,
en Alptveringar svo heytæpir, ab enginn gat miblab,
þó þeir gjórbu þab meir en þeir gátu. Eg heyrí líka
marga telja þetta eitt ib versta straud yflr hófub, sem
menn muna. Til fróbleiks got eg þess, ab af ólfóng-
nm kom til nppbobs ab eÍDs 35 pottar af konjaki, í
tnnno, og var þab selt fyrir 2 rd. meb tnnnnnni —
|>ab var ib eiua gæbabob af eitthvab 220 bobomll
Hér á milli sanda (Mýrdalssands- og Skeibarár-
sands) heflr aldrei verib komib á sjó í vetr né vor,
eu í Öræfum og Hornaflrbi heyri eg sagt aflavart, eink-
nm í subrsveitinni. Tíbarfar þar líkt og hér, nema
nokkru betra í Öræfom og Nesjnm. Seint i mars kom
kaupskipib fyrra á Papós, og hefl eg heyrt, ab vóro-
verb þar sé: rúgr 12 rd, bankabygg 16 rd , kaffi 64sk.
sikr 28 sk., brennivfn 32 sk., en nm landvóru hefl eg
ekkert lieyrt. I fyrra fengnm vib þar 52 sk. fyrir hvíta
ull, 40 sk. fyrir misl. og 20 sk tólg, en kornvara mnn
hafa verib þar meb líku verbi og í Reykjavík.
— RANGÁRþlNGI 5. maí 1874. Inn síbastlibni
vetr heftr yflr hófnb ab tala verib einhver inn storm-
samasti og umhleyingasamasti, er elstn menn muna
eptir hér eystra. Vebráttn brá hér til kalsa og um-
hleypings þegar meb septembermán. í snmar, er leib,
og hélst in sama kalsa og hrakningsvebrátta meb tíb-
um stormnm, frá þeim tíma og þangab til in mikln
jarbbónn og harbindi byrjubn meb hórbum gaddbyl,
er hér gjórbi inn 21. desemberraán Hórkor þessar
stóbn yfir meb fullkomnn bjargarbanni fyrir allar skepn-
ur þangab til hér kom fyrstr bloti 25. janúarmán., og
hélst síban á vígsl blotar eba snjóhrobi af útsubri þang-
ab til 8 febrúarmán., ab gjórbi vebr nokknb mýkra, og
inátti þá heita komnír vibunandi hagar víbast hvar.
þab sem eptir var vetrar, vorn stóbngir umhleypingar
og optar stormar af hafi Meb sumrinu brá vebri full-
komlega til batnabar; fyrstn daga snmarins var ab vísu
aostanstormr, an hvorki fylgdi honnm mikiil knldi né
úrferb. Nú heflr nm vikntíma verib spakt vebr og
heitt, gróbr er hér í góbu lagi og horflr heldr vol meb
tíbarfar ef eigi spillist. Sjógæftir hafa, eins og vænta
má í þessari vebráttn, mátt heita engar. Sjómenn, er
héban úr sveitnnom róa í Vestmanneyum, komust
þangab fyrst í norbanvebri hórbu, er hér gjórbi 8.—
11. marsra , og var þetta ib fyrsta hler á vetrinnm, var
þá róib í Landeyom, en aflalanst. Síban tók aptr fyrir
gæftir þaugab til um sumarmál, ab vermenn komu aptr
úr Vestmannaeyom, hófbn þeir aflab lítib (mebalhlntr
o. 100), og gæftir hjá þeira verib mjóg stirbar. Fyrir
Sóndum varb als 2 sinnum komist á sjó libinn vetr og
var aflalaust í hvorttveggja skipti, í gær mun almenn-
ingr hafa róib bæbi í Landeyum og ondir Eyafjóllum,
en nndir Eyafjóllum varb ab eins lítib vart, hæbst er
þar nefnt 9 í hlnt af samtíningsflski. Af flski- og
gæftaleysi þesso er, eins og vib er ab búast, mjóg hart
manna á milli, því hér er margr 6em treystir bjórg af
sjó síbari hlnta vetrar og á vorin, þab mun því
víst eigi of hermt, ab almenningr manna hafl litla abra
bjórg sér til vibrværis, en mjólkina úr kúnom. Fén-
abarhóld mega heldr heita í lakara lagi, ber þab helst
til, ab hanstib lagbist þegar meb „réttom" svo hart á,
meb kulda og umhleyping, svo ab ær tóku engnm
haustbata, og vorn því horabar nndir vetrinn, og allr
fénabr meb rýrasta móti. Nú munn flestir hafa geflb
npp óll hey sín og sumstabar var farib ab brydda á
hordanba, þó munu óvíba mikil brógb ab því. í fyrra
vor gáfu kaupmenn í Vestmannaeynm ekki uppskátt,
ab þeir myndu gefa meira verb en 42 sk. fyrír hvert
ollarpund J>etta þótti bæudum harbr kostr og bund-
ust því í félag f ookkrum hreppom ab láta eigi eitt
pund af ull f Vestmannaoyar, nema kaopmenn lofubu
þeim sama verbi fyrir hana og alment yrbi í Reykja-
vík; ab þessum kosti genguþeir, og bundn nú enda á
þetta heft sitt, í reikningum, er þeir sendo til lands
meb sjómónnum, svovel, abekki máframar
v æ n t a. Ullin er í reiknfngam frá verslonnm eldra
og ýngra Bryde sett 50 sk. og ab aoki 2 sk. í ferba-
kostnab, en Thomsen heflr haldib sínu verbi 42 sk. en
bætt hvert pund upp meb 8 sk. þetta mun víst mórg-