Íslendingur - 14.10.1875, Blaðsíða 2

98
petta á heima í Aalesund í Npregi;
nú kom pað frá Stettin, og liafði pað
í leiðinni komið við í Kanpmannahöfn.
Frá Kanpmannahufn og að Garðskaga
var það í f)] sólarhring. |>að tók salt-
fisk frá Knndtzons verzud í Hafnarfirði,
og kom síðan hingað til Reykjavíkur
p. 2. ]). m. Hjer á pað að taka salt-
fisk hjá ýmsum kaupmönnum, og fiira
síðan með farm sinn til Bergen.
— Yeðurátta hefur verið mjög rign-
ingasöm hjer syðra á pessu hausti;
haustlestir hafa verið all-fjörugur hjer
í kaupstöðum, pó hefur pað fjör mest-
megnis verið ijólgið í pví, að margir
hafa sótt í kaupstaðina, en mörgum
pykir, sem ekki sje margt að sækja
pangað. Afii úr sjó er enginn, er telj-
andi sje, á pessu hausti; úr öllum veiði-
stöðum, fjær og nær, heyrðist pað sama,
enginn fær neina hjörg.
— Yerzlunarfjelögin fyrir norðan og
vestan (Grafarós, Skagaströnd, Borðeyri,
Flatey og Stykkishólmi) hafa tekið á
leigu stórt gufuskip, 190 lesta að stærð.
]>að kom til landsins um miðjan f. m.,
og færði allskonar vörur til allra pess-
ara staða; svo var til ætlað, að pað ætti
að fara aptur snemma í pessum mánuði
til Englands með lifandi sauðfje og hesta,
og ýmsar aðrar vörur, og koma svo apt-
ur frá Englandi um liæl, og sækja ann-
an farm. ]>að er auðvitað, að eina ráðið
fyrir íslendinga, til pess að flytja út
lifandi sauðfje og hesta, er pað, að fá
til pess gufuskip. pað er mikið í ráð-
ist, að taka á leigu svo stórt og dýrt
skip, en með góðum samtökum frá fje-
lagsmanna hálfu verður gufuskipsleiga
engu dýrari en seglskipaleiga. Fjelögin
hafa með pessu sýnt mikla framtakssemi
og dugnað, og óskuiú vjer að peim heppn-
ist vel pessi fyrsta tilraun; misheppnist
hún, er haett við, að menn ekki vogi
að reyna aptur, en pað er pað ranga.
Oss Islendingum hættir of mikið við, að
leggja árar í hát, ef fyrirtæki vor ekki
takast sem hezt í fyrsta sinni. pað er
slæm regla, og allt mælir móti henni.
— Ritari Jón Jónssson hefur verið á
ferð um pessar mundir, par sem hann
er „skipaður lögreglustjóri til uppræt-
ingar fjárkláðans í suðnrhluta Gullhringu-
sýslu, í Selvogi og í Út-Ölfusinu inn
fyrir Hjallahverfið“. Vjer tökum hjer
kafla úr auglýsingu hans hjer að lút-
andi: „Samkvæmt fyrirmælum lands-
höfðingja í auglýsingu 30. f. m. (stjórn-
artíð. B, 59) mun jeg sjálfur koma til
nefndra rjetta, en sem fyrst par eptir
mun jeg eptir skipun amtmanns hefja
umreið um umdæmi mitt, til að sjá um,
að ekki verði settar fleiri kindur á vet-
ur, en fjáreigendnr hafa hús fyrir og
hey um 5 vikna tíma, og geti haðað að
minnsta kosti 3svar sinnum með 14 daga
millihili. Jeg mun pá um leið með ráði
hænda segja fyrir um, hvenær hin fyrsta
höðun eigi að fara fram, og hverjir
skuli vera haðstjórar í haðsveitum peim,
sem hreppnum mun skipt L Jeg tel
pað vafalaust, að hændur muni sjálfir
sjá pað sinn hag, heldur að lóga kind-
um peim, sem fyrir veturnætur finnast
með kláða, en að taka pær pá pegar á
innigjöf, eður á annan hátt koma á hin-
um sterka aðskilnaði frá öðru fje, sem
lögin fyrirskipa. Skyldu peir af eigin
hvötum, og pó peir hafi hús og hey
handa kindum sínum, vilja gjörskera
hjá sjer, mun sjálfsagt ekkert pví til
fyrirstöðn af hálfu lögreglustjórnarinnar.