Norðlingur - 12.02.1880, Side 3
aðarlegast og aðrir taka svo við síldinni jafnóðnm til að
salta hana niður í tunnur. Er það gjöit ó þann hátt
að síldirnar eru lagðar í löguin sniðhalt mcð kviðinn upp
scm nllra þðttast saman og svo saltinu stráð á hvert lag,
2 skeppur af salti reikna Norömenn að fari f hverja
tunnu. (Frainh.)
Sýslunefndarfundur Eyíirðin«a.
frá 26.-29. f. m.
Merkustu mál fundarins voru þau er nú skal greina:
1. Sýsluvegir sðu :
a. frá Öxnadalsheiði eptir endilöngum Öxnadal, yflr þelamörk
og Moldhaugnaháis inn á Akureyri.
b út frá Moldhaugnahálsveginum fyrir ofan Glæsibæ út yfir
Iiörgá hjá Lóni, út alla Árakágsströnd, yfir Uámuudarstaða-
háls og fram allan Svarvaðardal að Heljardalsheiði.
c. frá Hálsánni að Svarfaðardalsánni undan Syðra-Holti og
þaðan að Böggverstöðum.
Um lteykjaheiði skril'aði nefndin amtsráðinu, að það sæi
um að yíir hana yrði lagður fjallvegur.
d, frá Reykjum niður að Kvíabekk og framá Lágheiði.
e, í Siglufirði frá Skarðdal niður á Siglufjarðareyri.
f. frá Akureyri vestan Eyjafjarðarár fram að Saurbæ.
g. grein austur úr fyrr nefndum vegi af Brunnáreyrum yfir
Eyjafiarðará á Kjarnavaði og austur að Vaðlaheiði.
2. Sýsluvegavinna. Sýslusjóðurinn er hér um bil 1300 kr. Á-
kvað nefndin að verja skyldi sjóðnum þannig: til vega-
gjörðar út með brekkuuum frá Akureyri út á Torfunef
200 kr., en þess sé jafnframt farið á leit við bæj-
arstjórn Akureyrar, að leggja þriðjung fjár til þessarar
vegagjörðar; 100 kr. til nýrrar brúar yfir Glerá; 100 kr.
til vegarins frá Krossanesi út að Skjaldarvik ; 100 kr. til
brúarinnar yíir Glæsibæjarhaga ; 200 kr. til vegarins frá
Aslákstaðakýl út fyrir ofan Syðri-Bukka ; 400 kr til fram-
halds veginum frá Akureyri fram í Fjörðinn, og austur
yfir Eyjaljaröará; 100 kr. til vegar frá Hálsi að Völluin í
Svarfaðardal; lOOkr. til verkfæra og annara óvissra útgjalda.
3. Var frainlagt bréf landshöfðingja, er samþykkir hina fyrri
ákvörðun sýslunefndarinnar um íerðakostnaðarþóknun
handa ritstjóra Skapta Jósepssyni til þingvallaíundar 1876
ofun ( tillögur hins þáverandi amtsráðs.
4 Gripasýningiu : var framlagt bréf til sýslunefndarinnar frá
almennum framfarafélagsfundi á Akureyri um að sýslu-
nefndin taki að sér sýningamálið hér í sýslu og loggi fé
til sýningar á næstkomandi vori. Sýslunefndin var sam-
mála í að taka máiið uð sér. Var kosin nefnd til þess
að undirbúa sýninguna á næsta vori á Oddeyri 8. júní
og gtanda fyrir henni, og semja reglugjörð fyrir sýning-
nna, er styðjist við þann grnndvöll cr sýslunefndin setur.
Kosningu hlutu : verzlunarstjórarnir, Eggert Laxdal og
Jakob Ilavsteen, Jónas umboösmaður Guunlaugsson á
Möðruvöllum, Jón hreppst. Ólafsson á Laugalandi og
gjöröu snarpa hríð, og þustu aö með byssuin og brönd-
og blikandi lensum.
I’egar eg var korninn framhjá úlföldunuin ineð föru-
nautum mínum, tóku Kabylarnir mót oss með öskri og
harðsnarpri sverðahríð. Fó drápum við og stökktum
burlu vöröuuum og komumst þar að. er hcrnumarnir lágu,
Meöan vér leystum bönd þeirra, æptu þeir hásL'fum.
Lengi liíi keisarinn, og köstuðu sér inn í orrustuna, gríp-
andi vopn hinna föllnu.
í stjörnuljósinu og við hið blaktanda skin frá bál-
inu gat eg varla þckkt Raoul aptur. Mér sýndist skegg
lians grátt, og hann haföi stóit band um höfuðiö.
„Rudólír, heill og sæll!“ mælti hann er hann sá
mig, „jeg örvænti um að fá að sjá þig í þessu lííi, en
þú kemur þá rétt um síöustu næturvöku. f»eir komu
aö oss óvörum er vér sváfum um miðjan daginn, og eg
iiei nálega klofinn liaus eptir þá. Jakob! réttu mér
Hallgrímur Tómasson á Litlhóli. Reglugjörðin sé borin
undir oddvita sýslunefndarinnar til staðfestingar. þessi
atriði skulu koma til greina í reglugjörðinni: í hverjum
hreppi séu fyrir fram innanhreppssýningar, og felur' sýslu-
nefndin sýslunefndarmanni í hverjum hrepp að annast
málið Fyrirtak af sauðfé og öðrum tegundum, er til
sýningar skulu koma úr hrepp hverjum sé ætlað til að-
alsýningar; þó sé hverjum frjálst að koma með svo margt
af hverri tegund, sem hann vill. Til sýningar sé ætlað
af sauðfé hrútar, ær, sauðir og gemlingar; af hrossum
graðfolar, reiðhross og áburðarhross ; af kúakyni tarfar,
mjólkandi kýr og vetrungar; af iðnaði alskonar vefnað-
ur, prjónles, saumaskapur, smíðatól og smíðisgripir, iðu-
aðarvélar eða sýnishorn af iðnaðarvélum, sýuishorn af
varningstegundum, einnig íslenzkur fatnaður og alskon-
ar áhöld og verkfæri, er heyra til sjávarútvegsins. Sýn-
ingarnefndin kýs menn til þess að skipta niður í flokka
hverri tegund lifandi skepna, sem til sýningar koma og séu
flokkar 3, er til umtals geti komið að vinni til verðlauna.
Afbragð úr 1. flokki hljóti 7 kr. verðlaun, fyrirtak úr 2.
fl. 5 kr., úr 3. fl. 3 kr. Til verðlauna fyrir alt annað
en lifandi skepnur ællast 60 kr. Sýslunefndin félst á að
leita til amtsráðsins með að það leggi þar til sín öflug
meðmælí, að landshöfðinginn veiti 300 kr. styrk til sýn-
ingarinnar af fé því, er veitt er til eflingar búnaði, en af
sinni hálfu lofar nefndin alt að 100 kr.
5. Iívennaskólinn: Eptir að nefnd hafði verið sett í málið og
það ítavlega verið rætt komst sýslunefndin í einu hljóði
að þeirri niðurstöðu, að taka að sér kvennaskólann á
Laugalandi eptirleiðis, ef samþykki amtsráðsins fæst til
þess, með þessum skilyrðum:
A, Sýslunefndín fær eignarbréf fyrir húsum þeim á Laugalandi,
er kvennaskólinn helir til notkunar sinnar og honum
heyra til og áhöldum þeim, er skólanum fylgja sam-
kværnt afhentri uppteiknun yfir þau gegn þvf að skuld-
binda sig til að borga umboðsmanni og stofnara skólans
Eggert Gunnarssyni 6000 kr.* *
B, Húsið og skólinn ásamt áhöldum hans afhendist sýslu-
nefdinni í næstkomandi fardögum, og hefir nefndin frá
þeim tíma öll umráð skólans og umsjón yfir honum.
Oddvita sýslunefudarinnar varfaliðá hendur að leita sam-
þykkis amtsráðsins til að sýslan mætti taka 6000 krónu
lán úr landssjóði. þá kaus sýslunefndin þriggjamanna-
nefndir, til þess að taka við skólanum, semja reglugjörð
fyrir hann og stjórna honum.
þá tók sýslunefndin þá ákvörðun eptir tilmælum
stofnara skólans, að leggja svo mikið fé (c. 650
kr.**) í styrktarsjóð handa fátækum lærimeyjum
*) Skólabyggingin sjálf er löglega virt á rúmar 10000 kr.
* ) Auk þessa gaf stofnari skólans, alþingismaður Eggert
Gunnarsson alla sina eigin fyrirhöfn, alt sunnudagafæði smiða
og verkamanna og alla aðflutninga til skólabyggingarinnar
o. fl og er það alt saman mikið fé. Hverjum mundi hafa
komið til hugar fyrir 4 árum að þetta velferðarmál mundi nú
vera komið svo vel á veg? þó alþingismaður Eggert Gunnarsson
sverðið, sein stendur þarna í brjóstinu á kunningja þínura.
Fram nú, hraustir drengir.
Þab var til einkis, að eg reyudi að aptra honum
hann leit á tnig sannnefndum yfirmanns augum, og brauzt
fram í harðasta bardagann. Jeg fylgdi honuin og slo
af honum högginn, og barðist sem óður væri Bardaginn
lyktaði með ógurlegum inanndrápum. Vér óðum í blóð-
pollunum sem ölvaðir værum.
það voru að eins mjög fáir Kabylar, er undan
komust, og enn þá færri uröu hertekuir. Vér fengutn
herfang mikið að vopnum og úlföldum klifjuðum, og nær
hundrað afbragðshesta. Eg lét búa utn Raoul á úlfalda,
því hann var hníginn í nokkurs konar ómegínn eptir á-
reynsluna.
Ura sólarlag daginn eptir komutn vér til útvarðanna
með alla lestina, og fögnuðu samherjar vorir oss með
húi ra-fegins-ópi. (niðurl. f næsta bl.)