Skuld - 01.12.1877, Blaðsíða 2

I. ár, nr. 16.]
SKULD.
[1. desember 1877.
nafni, sé Lans maðr eða ekki. |>etta pótti sumum frönsku
Llöðunum yera óparft bréf og pökkuðu pað litlu, og sögðu
að forsetinn blandaði sér miklu meira inn í mál petta, en
honum væti ætlað eftir anda stjórnarlaganna.
II.
[Eftir „Daily Telegraph,11 11. október 1877.]
Stríðið. Rússar sitja enn um Plevna, og fá eigi á
unnið. Tyrkjum befir hvað eftir annað tekizt að koma
nýjum vistum og nýju liði, er pangað var sent, inn í borg-
ina og virðist sem peir sénúvel til yígs og varnar búnir,
og er líklegt að Rússum verði umsátin í vetr erfið og
köld. Dagana 9. og 10, októb. voru vistaforða-lestir Tyrkja
að ná til Plevna, og eftir 2 daga var mælt að pangað
mundi verða komnar allar pær vistir, er pá voru á leið-
inni.
Bæði Rússar og Tyrkjar berjast enn mcð svo miklu
afli og áhuga, að ekki er enn um frið aðtala; en pó ætla
menn að Rússum muni verða pung vetrarsetan suðr í
Bolgaralandi, og hafa peir af pví forna raun (frá 1828),
að frost og kuldi og illviðri og stórvötn og landslag muni
verða peim litlu mildari en kúlur og saxbrandar Tyrkja.
— I>ykir mega ganga að pví vísu, að par muni her peirra
Rússanna týna tölunni í vetr.
Er pað af öllu auðsætt, að eins og peir hófu styrjöld
pessa af yfirgangi einum og ofríkis-fýsn og án allra rétt-
mætra orsaka á hönd Tyrkjum, pannig hafa peir og rasað
að henni óviðbúnir, og eigi ætlað Tyrkjumpann drengskap
Og hreysti, sem peir hafa sýnt nú í vörn fóstrjarðar sinn-
ar, og als ekki liaft hugmynd um að Tyrkjar væri svo vel
að vopnum búnir, sem peir hafa reynzt.
„Neinn algjörðan sigr geta Rússar eigiunnið héðan
af í pessu stríði“ — segir „Daily Telegr.“ — „en pótt
poir beri að lokum heldr hærra hlut (en pað er pað mesta,
er peir geta vænzt), pá munu peir sanna að sigrinn verðr
peim heldr dýrkeyptr11.
Nú liafa Rússar rekið alla fregnrita útlendra (og
innlendra eða rússneskra) blaða frá her sínum, er sitr
um Plevna, og harðlega bannað, að frétt færi af liði
peirra; pykir oss pað viti pess, að eigi muni neitt glæsi-
legt af her peirra að segja.
Frakklaml. |>essa daga (um 10. október) var sagt
að verið væri að prenta nýja áskorun frá Mac Mahon til
allra kjósenda í Erakklandi, sem átti að brýna enn betr
fyrir peim að fylgja stjórninni, pó pykir líklegt að frelsis-
menn muni enn bera hærra hlut við kosningarnar. •
|>að var inn mesti hnekkir frelsismönnum, að Thiers
skyldi deyja einmitt nú. — Uann var merkastr höfðingi
í peirra flokki, og sá maðr, er hættulegastr gat orðið fyrir
Mac Mahon.
Síðan hann lézt hefir M. Grévy tekið við forræði
frelsis-fiokksins. En Gambetta gamli er annar merkastr
maðr’ í pví liði, og ætla sumir, að hann hugsi til að verða
forseti Frakklands, er Mac Mahon fer frá, eða ef honum
yrði steypt. En stjórnarsinnar kalla hann offrelsis-mann
og skrílæsingamann og gera úr lionum ina mestu grýlu.
Grévy og Gambetta eru báðir gamlir málsfærslumenn.
G ambetta hélt í haust tölu fyrir kjósendum sínum, eftir
að pingið var rofið, og fór par hörðum orðum um stjórn-
ina og forsetann Mac Mahon. Yar hann svo kærðr um
illmæli gegn Mac Mahon; en vinr hans Grévy (er áðr
var forseti í pinginu, er rofið var) ver pað mál.
Mjög pykir Mac Mahon og hans stjórn sýna í pessu
og öllum aðförum sínum harðstjórn og einveldisanda og
eru ílla pokkaðir af meðal allra peirra, er frelsinu unna.
Scrbía hefir mesta viðbúnað til srtíðs; en eigi hefir
hún enn sagt griðum slitið við Tyrki. — Serbar lágu í
ófriði við Tyrki í fyrra og báru lægra lilut, en fengu
sómasamlegan frið gjörðan í marz í vor fyrir tilstilli
Austrrikis. — Sýna peir pannig Tyrkjum lítinn dreng-
— 158 —
skap. Eigi er mælt að Serbía geti orðið vígbúin fyrri en
um miðjan nóvember.
Úr öllmn áttum.
[Bréf og brétkaflar til „Skuldar11.]
Nr. 3.] Barðastrandarsýslu, 24. ágúst 1877.
Tíðin ágæt pennan mánuð. Grasbrestr, segja flestir.
Yerzlun slæm. Hafliði í Svefneyjum er búinn að pinglýsa
veðsetning allra eigna sinna til Mohns kaupmanns í Ber-
gen, svo pað er að sjá sem félagið sé á höfðinu.
Nr. 4.] Rangárvallasýslu, 24. oktöiier 1877.
Heyskaprinn gekk hér um slóðir langt fram yfir
vonir; pví pótt víða væri talsverðr grasbrestr, pá varð nýt-
ingin svo ágæt að að heyföng fyrir pað eru alment í fullu
meðallagi Seinustu vikurnar af slættinum brá reyndar til
úrkomu, en pó náðist alt að miklu leyti óskemt. — En
haustveðráttan hefir verið mjög óhentug til allra úti-
verka, pví fyrst hélzt úrkoma fram í október, og oftast
nokkuð stórkostleg, og svo strax upp úr henni kom norð-
anveðr með töluverðu frosti, sem hefir haldizt alt fram til
um pessa daga að kominn er pýðr austræningr. — Heilsu-
far er hér alstaðar ið bezta síðan hettusóttinni linti, en
hún var að stinga sér niðr á ýmsum stöðum pangað til
á áliðnum slætti; nú heyrist hennar hvergi getið.—Engir
nafnkendir hafa hér dáið.
Nr. 5.] Norðr-pingeyjarsýslu, 3. nóvember 1877.
Yetrinn fer grimdarlega í garð með norðan-átt,
bleytu-hríðum og frosti ofan á; töluverðr snjór er kominn
og jarðskarpt orðið fyrir fé. — Afli er hér úti í Skjálf-
anda, ef veðr leyfðu að lcita hans. — Skipið „Harriet“
liggr albúið til brottferðar frá Húsavík fermt ull, tólg,
kjöti og gærum. J>að færði á 7. hundrað tunnur af lcorn-
vörum, enda veitti ekki af, pví alt var upp gengið. ______
Málaferlum, sem nokkuð kveðr að, er ekkert liOr af. ____
Menn kvarta hér mikið yfir útsvörunum til fátækra
og hver keppist við annan að svíkja tiundir; allir pegja
pó, pví fáir eru saklausir — sumstaðar kannske hrepp-
stjórarnir ekki betri en aðrir. — Hvað á annars að gjöra
við helvítis tíundarsvikin á Islandi?
[Svar ritstjórnarinnar: Yið tíundarsvikin er ekki
annað að gjöra, en að peir, som verða peirra varir og
vilja styðja að góðri reglu og hlýðni við lögin, reyni í
kyrrpey eða á hvern pann hátt, sem peirn sýnist til-
tækilegr, að ná lögfullri sönnun fyrir, að hlutaðeig-
andi svíki tíund; og undir eins og maðr hefir slíka
sönnun fram að færa, tilkynnir maðr petta sýslumanni,
sem svo mun gjöra frekari ráðstöfun. — Menn leiða
petta alment hja ser af misskildri hlífðarsemi, gœtandi
eigi pess, að hver sem veit um lagabrot petta og gæti
náð sönnun fyrir pví, en pegir, hann er í vitorði með
tíundarpjófnum og siðferðislega samsekr honum.]
Nr. 6.] Breiðdal (Suðr-Múlasýslu), 19. nóvember 1877.
Héðan er ekki annað að frétta en flest bærilegt, heilsa
manna heldr góð og hagar beztu, en ekki verðr pví bætt
við að fjárhöldin só in beztu. — Féð er farið sumstaðar
að bráðdeyja, ekki einungis úr bráðapestinni gömlu, heldr
einnig úr lungnabólgu. — Sagt er að 18 kindr séu pegar
dauðar á Ósi hér í sveit, og ber víðar á inu sama.
Nr. 7.] Höskuldsstöðum, Breiðdal, 19. nóvember 1877.
Frá hr. alþingismanni Einari Gíslasyni:
J>ú ert annað veifið að láta dóttr pína „Skuld“ að-
vara og áminna pósta og pústafgreiðslumenn. Ég held
að pað sé nú ekki Yanpörf á pví. En pó finst mér sem
pú í síðasta blaði áminnir inn saklausa, en látir inn seka
sleppa áminningarlausan; en pað er póstrinn, sem gengr
milli Reykjavíkr og Prestsbakka. Hann hefir, eftir pví
sem pú segir, komið 9. ágúst, en hinn póstrinn, sem paðan
—159 —