Skuld - 14.02.1879, Blaðsíða 4

III. ár, nr. 4.J
SKULD.
u/2 1879.
en pað er í öllu falli ósatt, að hér
hafi yerið „okrað“. Hann mun ann-
ars hrúka petta orð í nokkuð ann-
ari merkingu, en inni réttu, og sjálf-
sagt meinlausri, og verðr pað að virð-
ast honum til vorkunnar, ef hann veit
eigi betr; mér skilst hann leggi pá
pýðing í „að okra“, að selja vörur dýr-
ari á einum tíma árs en öðrum. —
Hann- hælir mikið verðlagi á Seyðis-
firði í samanburði við verðlag á Bski-
firði. Til upplýsingar vil ég pvígeta
pess, að korn kostaði í verzlun minni
frá 19. apr. 1877 til 15. maí 1878
19 Kr. tunnan og frá 15. maí 1878 og
til pess enn í dag 18 Kr (9 Au. pnd.), en
að pví ég bezt veit á Seyðisfirði pessi
tvö ár einlægt 20 Kr. tunnan (10 Au.
pd.). — Að höf. segist vita til pess,
að Eskifjörðr sé að kostum langt fyr-
ir neðan hina kaupstaðina á austr-
landi, pótt hann eigi vilji trúa pví, að
hann sé auðvirðilegasta kauptún á
landinu, er nú auðsjáanlega ekkinema
hans góðfús getgáta, par sem hann
sjálfr í greininni segir að hann verzli
hér ekki; vona ég pví að petta verði
ekki tekið trúanlegt fyrir hans orð, eink-
um af pví sá góði maðr dylr nafn sitt.
Viðvíkjandi hinni slettu- greininni
í „Nf.“ 18. desbr., sem dagsett er í
Iteyðaríifði 24. nóv., verð ég, út afpví,
sem par stendr, að fæstir vilji kjósa
að vera bundnir minni verzlun, að
lýsa yfir pví, að enginn, sem áðr
hafði viðskifti við hana, hefir látið á sjást
í haust, að svo væri, m e ð p v í a ð
borga skuld sína og hætta við-
skiftum, og að petta pví eru hæfu-
laus ósannindi, líklega til pess að
greiða veg fyrír verzlun annara, er hér
hafa rekið verzlun eða ætla að byrja
slíkt, og pykir mér pessi höfundr, líka
án nokkurra orsaka frá minni hálfu,
koma heldr illgjarnlega við mig, og á-
lít að hann hafi svívirt sjálfan sig í
pessu, en vona að honum hafi ekki
tekizt að meiða mig. J>að mun fieir-
um en mér pykja pað illa gjört og ó-
mannlega að níöa nafngreindan mann
í nafnlausri blaðagrein og hafa ekki
öflugri skjöld fyrir sig að bera, en
slíkan dverg sem ritstjóra „Norðan-
fara“, örvasa karl, sem aldrei hefir
verið mikil kempa á velli.
Einhverjum, sem lesa pessar
47
athugasemdir mínar, mun pykja ég
ekki hafa viðhaft nógu sterk orð móti
slíkum rógburði; en peim verð ég að
segja, að mér getr ekki dottið í hug
að brúka svívirðingarorð móti höfund-
um, sem ég pekki ekki og sem, ef
til vill, geta verið „ágætir menn
í m ö r g u“ — já, ef til vill líka
meiri kunningjar mínir utan-blaða, en
ráða mætti af greinum peirra.—Bins
pykir ef til vill undarlegt, að ég skuli
forsvara mig í blaði austrlandsins, pó
ég finni mig áreittan í norðlenzku
blaði; en mér hefir fundizt petta ein-
mitt eiga bezt við. Hér geta menn
pekt mig og verzlun mína, en ekki
fyrir norðan, og hér er pví mitt rétta
varnarping.
|>eim, sem framvegis vilja skrifa
um mig eða verzlun mína í blöðunum,
vil ég benda á, að eigi rýrði pað trú-
verðugleik peirra, að peir undirskrif-
uðu sig með með nafni sínu eins og
ég gjöri sjálfr.
Efð. 12. febr. 79.
Carl D. Tulinius.
PBÉTTIB.
— 3. p. m. gekk í snjóveðr norð-
austan og austanstætt; síðan hlóð niðr
snjó með bleytu ýmist, pó upprofum
á milli, unz gekk í norðanveðr með
frosti pann 11. p. m. Varð pví jarð-
leysa og hagbann yfir alt. í dag er
komin sunnanrigning með pýðu.
— Nýprentuð eru 1 prentsmiðjunni
hér Ejallskilalög Norðr-Múlasýslu.
Áuglýsingar.
— Auglýsing a-verð (hvert letr sem er):
heill dálkr kostar 5 Kr.; hver 1 J>uml. af
lengd dálks: 50 Au. Minst auglýsing: 25Au.
— Eftir birting auglýsingar þessarar byrja
ég að selja ferðamönnum greiða með svii>uðu
verði og aðrir greiðasölumenn, en jafnframt
skuldbind ég mig ekki til, að hafa alt til, sem
þeir biðja um.
Stefánsstöðum (Skriðdal) 11, jan. 1879.
75 Grísli Jónsson.
________________48___________ ________
—• Skrá yfir spítalagjalds-greiðendr í iteyðar-
firði og afla-upphæð þeirra árið 1878 verðr
fram lögð til sýnis hjá undirskrifuðum frá 14-
til 28. þ. mán.
Sómastöðum 9. febr. 1879.
Hans J. Beck.
— Samkvæmt fundarályktun í
„lestrarfélagi Eskifjarðar44 auglýs-
ist, að peim, sem búa á suðrbygð
íteyðarfj arðar, gefst kostr á að
ganga í félagið með sömu kjörum og
innanhreppsmönnum.
— |>eir, sem eigi unnu af sér
vegabótaskyldu sína í sumar, verða
að hafa greitt vegabótagjald sitt (y2
dagsverk eftir verðlagsskrá fyrir hvern
verkfæran mann) fyrir 14. marz og
skal borga pað inn í vegabótatjóðs-
reikning hreppsins (ekki „hrepps-
reikninginn11) við verzlun kaupmanns
Carl D. Tuliniusar.
Eskifirði, 11. febr. 1879.
Jón Ólafsson.
— Ég á enn úti ógreidda borgun-
ina fyrir prjá fjórðu parta af öll-
um öuglýsingum í síðasta árg. „Skuld-
ar“. Mælist ég nú til að fá petta
borgað sem fyrst. Hver maðr, sem
hefir pumlungs-stiku, getr séð verðið:
1 puml. af lengd dálks 50 Au., //2
puml. 25 Au.; pað, sem er fram yfir
V2 puml., telst sem heill. Vil ég nú
biðja pessa skuldunauta að gjöra mér
skil sem greíðast, pví ég parf á öllu
mínu að halda, eins pessum smærri
skuldum, eins og inum stærri, sem ég
á úti fyrir blaðið og bækr.
Jón Ólafsson,
Ný stafr óf skver, prentuð
í prentsmiðju „Skuldar“, verða til sölu
í næstu viku fyrir 50 Au. (45 í materíu).
Eigandi og ritatjóri: JÓll OlafsSOll.
Prentamiðja „Skuldar11. Th. Clementzen.
O
►—•
P
&
h-i
P
►-í
>
feí
o
o
p
I-S
hrí -
£ Q
W o*
• P
H- <TD
ZÍJ. —!
27
„Herra Karl Gæðadrengr. —
Kæri herra. — Samlcvæmt pöntunarbréfi,
sem oss var sent fyrir nærfelt tveim mánuðum
frá vorum heiðraða skiftavini lierra Skotverð,
hlotnast oss sú ánægja að senda yðr í dag
tvöfaldan kassa af Chateau-Margeaux,
af Antilópa-merkinu, með íjólubláu lakki.
Kassinn ber sama merki og áskrift, sem hér
er á spáziunni.
Vér erum
yðar skuldb., pén. reiðub.
pq b Jorskr, Froskr, Snoskr & Kumpánar.
—-----borg, 21. júní 18——
P. S. Kassinn kemr til yðar, keyrðr á
vagni, daginn eftir að pér fáið petta bréf.
Heilsið kærlega lir. Skotverð.
J>. Er. Sn. & Kmp.
Satt að segja var hr. Gæðadrengr alveg hættr að
vonast eftir víninu fyrirheitna síðan hr. Skotvorðr dó. Og
að hann skyldi fá pað nú, fanst honum eins og einhver
t>r
p
a
p
m
pr
O
>-í
cr
o
28
sérstök tilhlutun forsjónarirmar sér til handa. Hann
varð pví mjög glaðr við, og í fyrstu kæti sinni bauð liann
fjölmörgum af vinum sínum til sín heim til kvöldverðar
dagin eftir, i peim tilgangi að láta pá ásamt sér njóta
góðs af gjöf ins góða öldungs, herra Skotverðar sálaða.
|>ó nefndi hairn ekki einu orði „inn góða öldung herra
Skotverð“, pegar liann bauð gestunum. Hann liugsaði sig
vel um, og réði með sér að segja ekkert um petta. Hann
gat pess ekki við nokkurn mann — ef ég man rétt — að
hann hafði íengið Chateau-Margeaux a ð g j ö f. Hann
bað einungis vini sína að koma og lijálpa sér að drekka
nokkuð af pessu víni,' óvanalega bragðgóða og litfallega
tegund, sem hann hefði pantað frá höfuðborginni fyrir tveim
mánuðum, og sem hann ætti von á að fá á morgun. Ég
hefi oft brotið heilann yfir pví, hvers vegna að Gamli
Kalli komst að peirri niðrstöðu, að hann skyldi ekki geta
úm pað, að hann liefði fengið petta að gjöf frá vini sín-
um, en ég gat aldrei vel slcilið ástæðuna til pagnar hans,
pó ég efaði ekki að hann hefði einhverja mjög gilda og
göfuglynda ástæðu. [Niðrl. nwstj.