Skuld - 24.07.1880, Blaðsíða 1

s 5
c«
.+* Cö
5 I
s S .
S •« o
cu -*->
a -rH -i4
S-o
co Jj
‘i»á
a J2
-3 á
CC ^
C 00
i a
Ph U
p^ -r*
p **
k u I
1 8 8 0.
£; w-
o*« P
W- 3
**S C9 £.
e ® ö-
p- c &
K* 50 p>
Br1 rt-
o op
§■ a
» |3
pT e
* p>
&
V ts
• 0Q
© *
*-t> (j>
sr *>
° fe
? ?
ta r>
O P
►3 OTQ
IY. árg.
ESKIFIRÐI, liAUGARDAG, 24. JÚLÍ.
Nr. 117.
157
158
159
stjóra Gunnarssonar og peirra œtt-
menna allra. Páll var móðurbróðir
Gísla skólakennara Magnússonar, enda
átti Gísli eigi all-lítinn pátt í samningi
innar latnesku orðabókar ásamt móður-
bróður sínum, svo sem segir í formála
bókarinnar..
Páll rektor Arnason (eða Arne-
sen, sem hann kallaði sig i Dan-
mörku) átti dóttur eina barna, er
Benedicte heítir. Abraham Kall, er
lengi var prófessor í sagnafræði við
háskólann í Höfn, artieiddi fröken
Benedicte Arnesen að eignum sínum
og nafni; fyrir pvi ber hún nafnið
Arnesen - Kall.
Benedicte Arnesen-Kall er skáld-
mælt kona; en jafuframt er hún lærð
kona og málfróð. Ið fyrsta, er vér
ætlum hana liafa út geíið, er skáldrit
eitt, er nefnist „Min Söns Breve“
(bréf sonar míns1). Kvæðasafn sitt
hefir hún og út gefið („I Sorg og
Glæde“ af Benedicfe). Hún ferðaðist
hér um land fyrir nokkrum árum og
reit bók um ferð sína. J>að, sem
1) Frökea Kali er barulaus og ógift.
BENEDICTE ARNESEN-KALL.
Mynda-textar. V.
[Skáldkona af islenzkri ætt].
ISLENDINGAR
hafa lengi verið kall-
aðir málfróðir menn;
pótt fáir íslendingar
hafi fengið orð á sig
fyrir önnur visindi, pá
hafa margir orðið mál-
fræðingar góðir. ís-
lendingar póttu lengi
latinu-hestar beztu við
háskólann i Höfn, enda
átti líka stálbakstrinn
í latínu að bæta upp
pann ófullkomleik, ef
eigi stundum gjörsam-
lega skort á kenslu,
sem átti sér stað við
skóla vorn í öðrum
námsgreinum.—Hein-
rich Stephens segir (í
„Aus meinen Knaben-
jahren“) um einn ísl.
stúdent í Höfn, sem
hann talar um: „er
war ein starker Latei-
ner, aber in allen iibri-
gen Fiichern zurtick“.
—Sem merki pess, að
landar vorir báru lengi
af Dönum i málafróðleik, má færa pað
til, að Danir hafa til skamms tima
eigi átt orðabækr í premr höfuðmál-
um, nema eftir íslenzka menn.
J>eir eiga cnn í dag enga nýtilega
danska orðabók með enskum pýðing-
um, nema Ferall’s og Repp’s; en
jþorleifr Guðmundsson Repp var ís-
lendingr (Hornbecks orðabók, sem er
yngri, er miklu lélegribók). Ígrísku
áttu Danir alt fram yfir 1860 enga
orðabók, nema eftir Pál Áruason
rektor, Islending. Síðan hafa peir
fengið tvær (Ingerslevs og Bergs), og
liöfum vér heyrt málfróða menn segja,
að Páls orðabók væri pessara bezt.
• í latínu er oss eigi kunnugt að Danir
eigi enn pann dag í dag neina nýti-
lega orðabók aðra, en eftir Pál rektor
Árnason1). — Páll pessi Árnason var
af ætt peirra Gaulverjabæinga og frú
Yalgerðar Briem, frændi allra inna
núlifandi Briema og Tryggva kaup-
1) pað er mál mamia, að |iað hafi enginn
annar verið en P. Á., sem Stephens átti við
uteð orðum þeim, er vér færðum áðr til.
Peir voru háskólabræðr.
mcrkast liggr eftir
liana, er pó pýðing
hennar (á dönsku) af
leikritum Moliére’s, ins
fræga frakkneska
skálds. Hefirhúnpýtt
pau öll, og pykir pað
verk vel af hendi leyst.
Fröken Arnesen-
Kall er mjög ant um
uppfræðing kvenna, og
hefir hún að ætlun
vorri átt góðan pátt að
pvi, að styðja frænda
sinn Eggert Gunnars-
son til að safna gjöf-
um til kvennaskólans
eyfirzka.
Nú er hún hnigin
á efra aldr; hún lifir
i Höfn. Ávalt minn-
ist hún ættjarðar föður
síns með rækt og ást.
"yiér fórum fyrir skemstu nokkr-
um orðum um J>ab, hverja
af inum núverandi ])ingmönnum
oss þætti ó f æ r t að endrkjósa.
— Nú er hins vegar auðvitað,
ab þeir eru nokkrir á þingi, er
oss sýnist og ófært að missa, ebr
mjög æskilegt ab hafa. — Yér vilj-
um í dag minnast á þáhelztuþeirra.
Af öllum þeim, sem á þingi
Aroru síbast, eru tveir menn, sem
eru ab vísu livor öbrum allólík-
ir í mörgu, en sem bábum er
það sameiginlegt, ab vér vildum
þá sízt missa af þingi allra, sem
þar voru síðast. þab eru þeir
Einar Ásmundsson í Nesi
og séra Arnljótr Ólafsson.
— þessirtveirþingmenn mega vel,
eftir gundvallarskobunum þeim,
sem lýsa sér í allri framkomu
þeirra, hvors á sinn liátt, heita
merkisberar inna nýrri skobana
á þingi. — það er ekki svo að
skilja, ab vér viljum kveba oss
samþykka skoðunum þeirrahvors
um sig í liverju einu atribi smáu
og stóru; Slíkt samræmi á sér