Skuld - 13.01.1882, Blaðsíða 2

2
þess, að vjer liefðum komið fram með til-
löguna fyrir 13 árum og liann ])á Larið
hana niður — enda liefði ])að verið til of
mikils ætlað.
Yjer liöfum ekki getið ]>essa af hje-
gómagirni, pví að pað væri af litlu að
pykjast að hafa vakið máls á peirri aðferð,
er svo beint liggur fyrir sem pessi, og
])að ]m síður sem annar maður ónefndur
vakti athygli vora pegar 1868 á útflutn
ingsgjaldinu og gaf oss pannig efnið í til
löguna. En vjer höfum getið pessa til að
sýna dæmi pess, liversu menn einatt lijer
á landi líta á, ekki hvað sagt er, held-
ur liitt, hver segir; með öðrum orðum
eins og vjer svo oft höfum sagt: mönnum
hættir við að líta á mennina, en ekki
málefnin.
Frumvarp stjórnarinnar var að pv
leyti sanngjart, að pað fór að eins fram
á að leggja á fiskinn og lýsið (svo og á
síld og lax). Aðalgalli pess var aftur sá
að gjaldið var allt of hátt sett, t. d. 50
au. á skippundið af saltfiski og 50 au. á
lýsistunnuna. En pingið færði að vísu
niður gjaldið 1 orði kveðnu, t. d. í 10 au
af hverjum 100 pd. saltfisks, 30 au. af
lysistunnunni o. s. frv. En svo bættu
pingmenn við álögu á sundmaga (30 au
á 100 pd.) og hrogn (15 au. á tunnuna)
svo að nú er fjórum sinnum lagt á
allan porsk og ýsu: 1.) á fiskinn sjálfan
__ 2.) á lýsið úr lifrinni; 3.) á sundmag
ann; — 4.) á hrognin.
p>etta er nú í sjálfu sjer ósanngjarnt
og par aö auki álappalegt, pví að pað var
einlægast að legga tollina á í einu lagi,
pannig, að pegar goldið væri af fiskinum
sjalfum’, páværi parmeð goldið af öllum
afurðnm hans.
Lög pessi bera bæði í pessu og fleiru
tilliti merki pess ofboðs-hraða, sem á öllu
verður að hafa á pinginu, par sem tíminn
er svo stuttur, sem pingið hefir til starfa
sinna, en margir pingmenn alt oí ragir á
að fella ópörf, ónýt og illa undirbúm má)
frá umræðum framan aí pingi, sv0 að
mála-fjöldinn stendur ekki í nokkru skyn-
samlegu hlutfalli við tímann.
Í sambandi við petta viljum vjer
benda á einn ósið, sem tíðkaðist mjög
pingi ,í sumar, fyrst, að vjer ætlum, inn
leiddur og ikaður af Grími Thomsen. pað
er sá siður, að fá pingmenn til að skrifa
undir breytingaratkvæði, sem peir eru, ekki
sampykkir, „til pess að pau geti konnzt
að“ í'pví að eftir pingsköpunum parf á
kvcðinn nafna-fjölda undir breytingarat
kvæðum tii pess, að pau geti komið ti
greina). pað virðist pýðmgarlítið að ycra
að auka pinginu trafala með breytingar
atkvæðum, sem ekki svo margir pingmenn
eru sampykki r, að tala peirra sje
næg til að koma peim að. Lr. Grínmr
sem stóð oft einn uppi í sumar eða pá
mjög liðfár. hafði pessa aðferð oft, til að
koma að breytingaratkvæðum sínum, sem
svo fjellu á eftir.
Vjcr skulum nú sarnt ekki segja sjál
m oss betri en svo, að vjer urðum stund
vfð tilmælum ýmsra sampingismanna
um
að Ijá nafn vort undir breytingartil-
.ögur, sem vjer annaðhvort vorum ósam-
ykkur eða í öllu falli vorum eigi einráð-
m í að framfylgja, og sjáum vjer nú á
eftir, að oss hefði betra verið að taka eigi
lennan ósið eftir og munum vjer vara
oss á pví soði framvegis á pinginu
Ein af peim breytingartillögum, sem
vjer af meinleysi eða fyrir bænastað ljeð-
um nafn vort undir, var breytingartillaga
inar vors og sampingísmanns úr Suður-
Vlúlasýslu, herra Tryggva Gunnarssonar,
sem aftan við orðin „Tilsk. 12. febi'. 1872
um spítalagjald af sjávar afla skal úr gildi
numin“ (1 9. gr.) bætti inn orðunum:
pannig að spítalagjaldið eftir peirri til-
skipun verður heimt saman í síðasta skifti
manntalspingum í fardögum 1882 af
)eim afla, sem fengizt hefir til loka
ágústmánaðar 1881.“ Vjer ljeðum nafn
ort undir breytingaratkvæði petta, en
gáfum pví aldrei atkvæði, af pví oss pótti
[>að óparft. En pví
pinginu, og hvorki
var flaustrað í gegn
,’jer nje aðrir ping-
menn sáu pá í svip, hverjar afleiðingar
jetta óhappasæla breytingaratkvæði mundi
íafa. Nú á effcir er oss pað Ijóst og
íefði betur fyr verið.
Afieiðingin af pessari viðbót Tryggv°
verður nefnilega sti, ;to allur liaustafli
af síld í ár sleppur undan hæoi út-
lutnings-gjalúi og spítalagjaldi, PVL lö8Ln
ná fyrst gildi 1. jan. 1882, og verður pá
öll haustsíldin út flutt.
Ef pað er satt, að á Eyjafirði einum
lafi í liaust aflazt um 100,000 tn. síldar,
iá mundi gjaldið af pví, sem aflazt hefir
rjett á peim eina firði hafa numið 25 pús-
undum króna; en af PVJ niissir landssjóð-
ari höfn, en að hann hafði við orð að skipa
upp öllum vörum, sem hann hafði meðferðis til
pórshafnar, á Kóngshöfn eða Vestmannahöfn.
Nú hefir hann samt afráðið að liggja hjer í
nótt, og er þegar búið að skipa talsverðu upp
af vörum vorum, svo við höfum góða von um,
að þurfa ekki að sækja þær með ærnum kostn-
aði á fjarlægar hafnir.
pessa dagana, sem skipið hefir legið í
pórshöfn, hefir ekki verið hvassara en svo, að
farið hefir verið fleirum sinnum fram og aftur
milli lands og nokkurra þilskipa, er liggja hjer
höfninni og sem útvegsbændur eiga, og þykir
niönnum það óþolandi að svo voldugu og ríku
fjelagi, sem »inu sameinaða gufuskipsfje!agi»
skuli haldast uppi að senda slíkt sldp sem
Valdemarn til Færeyja og íslands, þar sem
iað befir nóg af traustum, yfirbygðum skipum,
til að senda til Englands, en það sjer þó hver
maður, að Englandshafið er ekki verra yfir-
ferðar en Islandshaf (o: hafið milli Englands og
lslands), en oss datt allur ketill í eld, er
vjer fengum nú ferðaáætlunina og sáum, að
fjelagið hefði haft það fram við stjórnina að
koma sjer undan miðsvetrarferðinni, og þótti
okkur það lítil bót að hafa fengið í staðinn
fyrir miðsvetrarferðina tvær sumarferðir.
(Framh. síðar).
ur nú alveg.
petta breytingaratkvaeði herra Tr. G
erður víst pað dýrasta breytingaratkvæði,
sem upp liefir verið bonð á síðasta pingi
pað getur orðið dýrra á stundum
að flaustra af málunum, heldur en pótt
pingtíminn væri ögn lengri svo að píng-
menn gætu átt kost á að átta sig á mál-
unum áður en peir greiða atkvæði um
pau.
BltJEF FRÁ FÆRYJUM.
pórshöfn, 28. Nóv. 1881
í dag kom <. Valdemar» afturfrá Kóngshöfn
(í Skálafirði á Ansturey) °g erurn við nú senn
búnir að hafa gufuskipið hjer í heila viku. pað
kom hingað 22. þ. m. rjett áður enn að út
sunnanstormur skall á. Daginn eftir var stinn
ings-kaldi at sömu átt og komu farþegar
F»eS8ítstíió;i-(iíríaiui‘ og sannleikurinn.
land, en með því að skipið er ónýtt í sjó að
leggja — svo ónýtt að formaður skipsins hafði orð
um, að ef hann hefði ekki náð höfn fyrir storm
inn, þá mundi skipið liafa farizt með allri áhöfn
— afrjeði skipstjórinn að bíða ekki hjer á höfn
frekari átekta, en fór með skipið norður á Skála-
fjörð, þar sem betri skipalega er. Útbúningur
og áhöld skipsins voru ekki betri en svo, að
hann jafnvel á þeirri höfn misti eitt akkeri sitt.
Og þegar nú kom hingað til pórshafnar, treysti
hann ekki skipi sínu betur til að liggja á þess-
Eftir að jeg hafði ritað grein þá um út-
flutningsgjaldið, sem hjer er prentuð að framan,
kom út grein eftir Bessastaða-Grím í «Isafold»
VIII, 30, 24. Desbr. bls. 118. — pað er í þess-
ari grein eins og oft ber við hjá þessum karli, að
sannleikurinn á ekki upp á pallborðið hjá hon-
um. peir, sem lesa áminsta grein mína lijer að
fraroan í blaðinu, geta sjeð, hve lítil átylla er
til aðeigna mjer breytingaratkvæði herra Tryggva
Gunnarssonar, og þarf jeg ekki að fara fleiri
orðum um það. En jeg skal viö þetta tækifæri
æta lagi að leiðrjetta nokkuð fleira af ósanu-
indunum í nefndri grein.
Eftir að búið er að geta þcss, að síld hafi
byrjað að veiðast á Ej’jafirði síðast í Ágúst,
segir í greininni: «Annarstaðav við land hefir
lítið verið um hana (o: síld) í ár». petta eru
ósannindi. Dálítið veiddist á ísafirði af henni
í sumar og talsvert á Austfjörðam, og mun það
verða talsvert spítalagjald, sem kemur af síld á
Austfjörðum, er veiddist þar í sumar.
Svo segir höf. að »fjárlagaiufnd neðri deild-
ar, og fremstur í flokki herra Jón Ólafsson bygðu
áætlun sína á einhverjum skfrslum, sem þeir
þekktu og enginn annar, ekki einu sinni land-
3tjórnin». petta er og ósatt. Skýrslur þær, er
jeg og aðrir bygðum á, eru aðgengilegar hverj-
um þeim, sem nennir að hafa fyrir að kynna
sjer þær.
Enn segir 1 greininni: «Herra Jón Ólafsson
barði það blákalt fram, að spítalagjaldið af síld
þeirri, sem síðastliðið ár (1880) aflaðist hjer við
land, muni nema 25,000 kr.» Svo segir höf.
enn fremur: «Ilvað hljóp nú alt spítalagjaldið
1880 í raun og veru? Svar 8,113 kr. 30 au.
. . . Hvað það kann að hlaupa 1881, veit mað-