Fróði - 27.09.1880, Blaðsíða 4

22. bl.
262
F R Ó D I.
1880’
263
264
pá vandast málið til úrlausnar. J>ó má
eflaust segja yfír höfuð, að peim einum
sje ráðlegt að fara til Ameríku, sem hafa
lyst og löngun til íjár og frama í öðr-
um löndum. |>eim. sem eigi hafa pess
konar hug og par með hæfilegleika,
er ráðlegast að sitja kyrrum heima á
gamla íslandi. J>að má og yfir höfuð
segja, að fýsilegt og gott sje að fara
vestur til Ameríku:
1. Einhleypum mönnum, körlumsem
konum, 2. Gömlum bændum með fleiri
eða færri upp komin hörn, 3. öllum bú-
endum, sem haí'a nægileg efni til að
lifa af fje sínu að minnstakosti l'A ár,
pangað til peir geta fengið hina fyrstu
hveiti-uppskeru. J>að gefur að skilja,
að pví meira fje sem „vesturfarinn“
hefir, pví fyrr og pví betur kemst hann
á gróðaveginn. f>eir af hinum tveim
fyrnefndu flokkum, sem eigi hafa fje
til að byrja með, verða að fara í vinnu
hjá innlendum, sem optast er vel borg-
uð, einkum kvennfólksvinna. |>ar vestra
er mikill kvennfólksskortur og marg-
an „piltinn“ vantar par elckert nema
„stúlku“. Land ætti hver og einn að
taka strax og vestur er komið (til Da-
kóta), fá einhvern innlendan til að brjóta
(plægja í fyrsta sinni) fyrir sig, pví fleiri
ekrur pví betra. b>að má eigi brjóta
landið seinna sumars en í júlím. ef pað
á að geta borið hveiti uppskeru á öðru
hausti, sem nokkru nemi. Mennreikna
svo til, að ekran kosti, pegar hún stend-
ur með hveiti í fyrsta sinni, 8—10 doll.
p’ e. vinnan og útsæðið. ef maður kaupir
allt saman. Nokkrir af löndum, sem
fluttu til Dakóta (frá Nýja Islandi) í
Pembinasveit, fengu nágranna sína til
að brjóta fyrir sig nokkrar ekrur í verká-
skiptum og má pað víst opt takast, pví
parlendir menn eru jafnaðarlega innflytj-
endum hjálpsamir og velviljaðir.
Jeg býst við, að sumum pyki'jeg
pegar orðinn of langorður um petta efni,
en sumum aptur, ef til vill. pvert á
móti; pess vegna vil jeg eigi fjölyrða
meira í pessu sinni, en fús er jeg til
að svara spurningum nafngreindra manna
í „Skuld“ eða í prívat-brjefum, að svo
miklu leyti jeg get úr peim leyst. |>ar
á móti vil jeg eigi svara blaðagreinum
nje brjefum, nema pví að eins að höf-
undamir nafngreini sig með sönnum
nöfnum.
Að síðustu vil jeg mælast til að
„norðlenzku" blöðin vildu taka upp pessa
grein mína eptir „Skuld“.
Staddur á Seyðisfirði
yðar
Bj'órn Pjetursson.
Patreksfirði, 28. ágást.
— — — Grasvöxtur á túnum liefir
verið góður, svo og á harðvelli utan
túns, en allt votlendi hefir illa sprottið.
1 ætutíð hefir verið hin mesta í allt vor
og pað sem af er sumrinu, nema einn
hálfsmánaðar tíma um túnasláttinn; eiga
pví allir hjer um sveitir mikið hey
úti; flestallir hafa enn eigi alhirt tún,
svo eigi lítur vel út með heyafla, ef eigi
batnar tíðarfar innan skamms, og mun
hey sumstaðar pegar vera farið að
skemmast nokkuð. Síðan um skipti í
septembermánuði öndverðum í fyrrahaust
má heita að sífeld sunnanátt hatí gengið,
en pað er hin mesta vætuátt lijer, pví
pá stendur af Breiðafirði, og fylgja pví
ávalt köföld á vetrum eða önnur úr-
koma, en rigningar og pokur á sumrin.
Stormar hafa og verið tíðir. Yorið var
pví eitthvert hið mesta ógæftavor, og
einnig hin mestu vandræði að purrka
fisk pann, er fjekkst, en salt fæst hjer
opt eigi nóg í verzlununum, til að salta
fiskinn; maðkar hann svo niður og
skemmist hjá fólki, pegar óperri-vor
koma. En prátt fyrir ógæftirnar munu
pó hjer hafa orðið meðalhlutir, pví peg-
ar gaf, voru allir firðir fullir af fiski
inn í innstu botna, og enn fiskast inni
á firði hjer, pegar pað er reynt.--
— Eyrir skömmu fjekk ein af konum
soldáns í Miklagarði tækifæri til að
strjúka burt úr kvennabúri hans. Hún
flýði á náðir enska sendiherrans og gaf
sig undir vernd ensku stjórnarinnar.
Goeschen sendiherra skaut skjóli yfir
konuna, en af pví hann vegna ymsra at-
vika áleit elcki vel eiga við að hafa hana
lengi á heimili sínu, sendi hann hana til
Kýpureyjur, sem England hefir nú hönd
yfir, og par er konunni óhætt.
— Kona manns nokkurs í Ameríku
stefndi bónda sínum fyrir dóm sakir
pess að hann ljet hana svelta og börn
peirra. Maðurinn hefir 3000 dali ame-
ríkska í árstekjur. „Hve mikið purfið
pjer handa yður og börnunum til að lifa
á um vikuna?“ spurði dómarinn. „Jeg
kemst varla af með minna enn 7 dali“,
kvað konan. J>á gall bóndi hennar víð:
„Fyrri sker jeg mig á háls enn jeg láti
pig fá svo mikið!“ Dómarinn mælti:
„Jeg er á pví að bæjarfjelagið hefði eigi
mikinn baga af pví; jeg skal hjálpa
yður“. Tók hann síðan stóran hníf og
rjetti manninum. Ekki vildi pó maður-
inn skera sig pegar á átti að herða, en
fjellst á að leggja konunni 6 dali um
vikuna, og áleit dómarinn að hún gæti
baslað af með pað.
— Nýlega er dáinn franskur peninga-
kaupmaður. Isak Pereire að nafni, og
hjóp dánarbú hans 52 milliónir franka.
Af pessu fær ekkja hans 327» milión og
hvert barnanna, sem eru prjú, 6V* milión
franka.
— Eldspítna-verksmiðjan í Jönköp-
ing hefir árið sem leið selt eldspítur fyr-
ir 2,806.700 krónur. í verksmiðju pess-
ari starfa 1,468 verkamenn, og par að
auki fást 900 við að búa til öskjur utan
um eldspítumar.
— „Arctnrus" kom hingað frá Kaup-
mannahöín 12. p. m. Með honum kom
J>orvaldur kennari Thoroddsen. Arc-
tm-us fór hjeðan sama dag og fei’ðaðist
J>orvaldur með honum til Kvíkur. Með
skipinu fóru hjeðan til Reykjavíkur ung-
frú Lára Havstein frá Laugalandi og
nokkrir lærisveinar latínuskólans; til
Sauðárkróks fóru peir Árni læknir
Jónsson, verzlunarstjóri Stefán Jónsson
og frú lians, og verzlunarmaður Karl
Möller á Skagaströnd.
„Cainoens“ kom hingað p. 21. p. m.
og með henni Eggert umboðsmaður
Gunnarsson. Hann kom með ymsan
varning fráEnglandi og hefir nú byrjað
verzlun á Oddeyri. „Camoens“ fór apt-
ur 26. p. m. með 2400 sauði.
Hólmar í Keyðarfirði veittir pró-
fasti B,. af Dbr. Daníél Halldórssyni á
Hrafnagili og O d d i á Bangárvöllum
séra Matthíasi Jochumssyni.
AJþingisniannakosningar-
í Beykjavík er kosinn Halldór Frið-
riksson yfirkennari latínuskólans með
80 atkvæðum. Auk Halldórs bauð sig
fram til pingmennsku Einar J>órðarson
prentari, en fjekk eigi nema 4 eða 5
atkvæði.
I Gullbringu- og Kjósarsýslu eru
kosnir síra pórarinn Böðvarsson í Görð-
um og síra porkell Bjarnason á Beyni-
völlum.
I Ámessýslu eru kosnir síra Valdi-
rnar Briem í Hrepphólum og Magnús
Andrjesson biskupsskrifari í Beykjavík.
í Strandasýslu er kosinn Asyeir Ein-
arsson bóndi á Jnngeyrum.
í Húnavatnssýslu era kosnir síra
Eiríkur Briern í Steinnesi og Lánis
BVóndal sýslumaður á Kornsá.
í Skagafjarðarsýslu eru kosnir Frið-
rik Stejánsson bóndi í Yallholti með
70 atkvæðum og Jön Jónsson landritari
í Beykjavík með 57 atkvæðum. J>ar
buðu sig og fram Skapti Jósepsson rit-
stjóri á Akureyri og hlaut 53 atkvæði
og Sigfús Pjetursson bóndi á Hellulandi
og fjekk 30 atkvæði.
í Suðurpingeyjarsýslu er kosinn Jón
Sigurðsson bóndi á Gautlöndum með
95 atkv. Enginn annar gaf sig fram.
í Norðurpingeyjarsýslu er kosinn
síra Benidikt Kristjánsson í Múla með
33 atkvæðum. J>ar gaf sig fram Guð-
múndur Jónsson, bóndi í Sköruvík, og
fjekk 25 atkr.
Leiðrjetting. í „Norðlmgi“, nr.
38—40, bls. 80, 1. dálki, 3. línu að
neðan, stendur: „tæpa 5 af hundraði“;
petta á að vera: tæpa 5‘,4 af hundraði.
Hinn 25. p. m. tapaðist á Oddeyri
poki með 7 sauðarsviðum í, sem finnandi
er beðinn að halda til skila tilutanbúð-
armanns Sigurðar Sigurðssonar á Odd-
eyri mót hæfilegum fundarlaunum.
Jeg undirskrifaður hefi til sölu 26
árganga af ,,J>jóðólfi“ (1.—26. ár, vant-
ur 2 nr.), sem kostuðu upphaflega fullar
60 kr., en fæst nú fyrir minna en hálf-
virði. Sá sem kaupa vill, láti mig vita
pað fyrir nýár 1881.
Espihóli i Evjafirði, 7. sept. 1880.
Halldór Pjetursson.
fitgefandi og prentari: Björn Jónsson.