Fróði - 28.04.1883, Blaðsíða 4

103. bl.
I E Ó Ð 1.
1883.
154
enda var maðurinn vel þokkaður af
fiestum og jiótti dugandi maður. Morð-
ingjarnir höfðu gefið sjer gott tóm, og
jivegið rækilega af sjer blóðsletturnar í
handlaug hins myrtaog látið síðan síg-
ast út um glugga. Morðingjarnir eru
enn ekki uppvísir, en tveir pjónar hins
framliðna eru grunaðir, og hnepptir í
l'angelsi.
Fyrir fáum dögum hóf eldfjallið
Etna á Sikiley að gjósa, og hefir pað vald-
ið eyðileggingum miklum á landi pví, er
umherfis er fjallið pví hraun hefir runnið
írá fjallinu, og borgum peim, er í nánd
eru, t. d. Kataníu, par sem fólk flest
hefir Múið, og biskuj) lokað kirkjum öll-
um. Úr fieiri borgum hefir fólk flúið
og hefst við úti á víða vangi, hengir
vaxkerti upp í trjágreinar og biður til
dýrðlinga sinna að hepta gosið og troða
einhverju í gígiua á Etnu, en peir eru
sjenir 14. það hefir frjetzt fráNoregi,
að par hafi íallið aska, halda menn hana
komna keiman af Eróni, og muni Hekla
vera par að gjósa, pví að svo sem menn
vita hafa pær Hekla og Etna fjórtán
sinnum fýrri kveðist á.
Nú mun jeg hætta að sinni, en
hverfa næst að peim löndurn er jeg ekki
hefi minnst á nú, svo sem Noregi, Banda-
ríkjunum o. íf.
Dalasýslu, 23. marz.
Hingað á næstu kafnir kom í vik-
unni sem leið kær komin sending, skip
hlaðið með hey og rúg, og pó að Drott-
inn gefi nú tíðina svo góða, pá mun
samt ekki vorið purfa að vera mjög
kalt eða gróðurlítið til pess að pörf sje
á pví að fá fóðurbætur fyrir kýr, enda
er hjer í sveit fóður fyrir pær hjá all-
mörgum langt til protið, og pær víðast
inargar nyt litlar. þó að pað líti pví
út íyrir að skepnur lifi af hjá mönnum
í petta skipti, pá er pað Guðs mildi en
engin forsjá, og aðferð manna og áhyggju-
leysi í haust og vetur sýnir fullkomlega,
að mönnum mun ekki lengi að gleymast
afieiðingin af harðærinu, pegar menn fara
að setja á og hafa eignast svo margar
skepnur að peir hafa ekki nægilegt fóð-
ur fyrir pær. Jeg fyrir mitt leyti get
ekki betur sjeð enn að pað sje ekki ein-
ungis efnatjónið og voðinn af' fjárfellin-
um sem ætti að knýja menn til pess að
fara vel með skepnur sínar og eiga nóg
fóður fyrir pær, heldur sje pað siðferðis-
leg skylda sem hvíli á eigendum skepn-
anna, að sjá peim fyrir forsorgun og fara
vel með pær, og sem pjóðfjelagslögin eigi
að vekja og við halda hjá mönnum með
lögum, pegar menn eru ekki nógu til-
finningarsamir íyrir pví sjálfir, með pví
að leggja beinlínis nýja hegningu við pvi
ef út af er brugðið og skepnur látnar
dragast upp af illri meðferð og ópriíum
eða slæmu fóðri í hor og velta út aí
l'yrir fótum manna. Af pví að jeg hefi
verið aö hugsa um petta, pá hefir mynd-
ast lijá mjer lagafrumvarp, semjegsendi
yður að gamni mínu, ef pjer vilduð taka
pað í blað yðar, pó aldrei væri til ann-
ars, en að pað kynni að gefa einhverjum
l.ugvekju. En jeg pykist sannfærðurum
að bæði- almenn lög um petta efni og
155
eins sjerstakar reglur fyrir hverja sýslu
eru öldungis nauðsynlegar, og pað miklu
brýnni nauðsyn á pví enn mörgu öðru
sem koma mun fyrir alpingi í sumar, að
pað kæmist á nú á meðan skepnurnar
eru svo fáar í landinu móti pví sem áð-
ur var.
ERUMVARP til laga um forsorg-
un og meðferð búfjár.
1. gr. Skyldur er hver maður að sjá
bútje sínu fyrir hæfilegu húsi, hirðing og
fóðri pann tíma árs sem pað getur ekki
sjálft bjargað sjer úti á haganum; sýkist
pað, ber honurn einuig að annast lækn-
ingu pess.
2. gr. Hver sem hefirskepnurfrá öðrum til
fóðurs eða hirðingar, hefir sömu skyldu
að gæta við pær meðan pær eru í vörzl-
um hans, eins og hann eigi pær sjálfur.
3. gr. Hver sem lætur skepnur sínar
komast í megurð eða velta út af úr hor
og er honum pað sjálfrátt. verður um
pað sekur eptir 229. grein almennra
hegningarlaga frá 25. júní 1869.
4. gr. Sýslunefndirnar semji reglu-
gjörð fyrir sýsluna um ásetning penings
á fóður, peningshús, hirðing og lækningu
skepna, fóðurforðabúr með fleiru er lítur
að forsorgun og meðferð búfjár.
Eptir að amtsráðið hefir sampykkt
pessa reglugjörð og landshöfðingi stað-
fest hana með undirskript sinni gilclir
hún sem lög fyrir sýsluna.
Reykjavík 24. marz.
—• — Eiskafli hefir mátt heita að hafi
verið lijer með bezta móti, pví fyrir
páska höfðu menn fengið hjer hátt á
priðja hundrað til hlutar af porski, og
má pað heita mjög gott og enda sjald-
gæft svo snemma á tínia. Er allt útlit
til að sömu atíabrögð haldist við, ef gæft-
ir spillast ekki.
Heilsufar manna hefir verið kvilla-
samt, einkum síðari hlut vetrar. Kvef
hefir gengið almennt, lungnabólga heim
sótt suma og barnaveikin heldur ekki
látið sig vanta. jpótt nú eigi hafi svo
mjög að pessu kveðið, hefir pað pó orðið
orsök til pess, að tíeiri enn venjulega
hafa dáið hjer síðari hluta vetrarins, en
nú er pað aptur farið að lagast, og færri
deyja.
Nú er barnaskólahús vort fullgert,
pað er tvíloptað með 6 allvænum kennsl-
ustofum, sem ætlast er til að rúmi 28
börn hver um sig. Hjer að auki eru í
húsinu 3 allásjáleg íbúðarherbergi og
eldhús. — jaað væri mjög óskanda, að
Reykvíkingar ljetí ekki sitt eptir liggja
að nota stofnun pessa svo vel sem peir
geta, og einnig að skólastjórnin láti sjer
nú annt um að kippa pví í lag, sem
áður sökum rúmleysis og óhæfilegleika
gamla hússins í mörgum greinum hefir
pótt aflaga fara, svo að barnaskóli vor
pó einhvern tíma mætti lifa pann dag
að líkjast barnaskólum menntaðra pjóða,
löú
en ekki sífellt að hanga í gömlum kredd-
um og úreltum siðvenjum.
Hitt og þetta
Nokkrar gamlar bœkur voru í vetur
seldar á uppboði í París og komust í
ákaflega hátt verð. Syndakvittunarbrjef
prentað af Guttenberg 1455 var selt á
5,200 franka. Hyrðisbrjef frá erkibisk-
upinum í Mains 1462 fór fyrir 3,350
franka. Nokkur fleiri rit frá 15. og 16.
öld voru seldar fyrir tíeiri púsund franka
hvert, jafnvel pó meira og minna vant-
aði í pau öll.
Hyqginn hundur. Sóknarpresturinn
í Wiltshire á Englandi á óvenjulega
hygginn hund. Hann sækir hvern morg-
un blaðið „Standart“ til járnbrautar par
í nánd. Blaðinu er kastað út til hans
pegar járnbrautarlestin fer um, og hann
ber pað síðan heirn. Einn moi'gun kom
hann heim án pess að hafa blaðið, en
við nákvæmari ransókn varð pað uppvíst
að „Daily Telegraph“ hafði verið kastað
til hans í misgripum, en með pað blað
vildi hundurinn enga meðgerð hafa.
Auglýsingar.
l’iiisk lestrarliúk með orða-
safni eptir Jón A. Hjaltalín fæst inn-
hept hjá Friðbirni Steinssyni á Akur-
eyii fyrir 3,50 kr.
II. 0. Fischer kaupmaður, 31.
Sandport Street, Leith, býðst til að
kaupa vörur á Skotlandi og senda til
Islands, einnig til að taka við íslenzk-
utn vörum og selja þær íyrir hæsta
verð, sem fengizt getur, og senda apt-
ur andvirði þeirra í vöruin eða pen-
ingum.
Fró Karren Fischer, 31. Sandport
Street, Leith, tekur íerðamenn til íæðis
og húsnæöis. Danska er töluð í hús-
inu.
Góður saltfiskur sem erof
lítið saltaður til að sendast út, en þó
alveg óskemmdur, fæst keyptur hjer.
við verzlanina, vættin fyrir 8 krónur.
Oddeyri, 14. apríl 1883.
J V. Ilavsteen.
Undirskrifaður kaupir flestar teg-
undir fugla og eggja, með hæsta verði.
Oddeyri 21. apríl 1883.
J. V. Uavsteen.
— Ujá undirskrifuðam fást þessar
bækur: Heiibrigðisreglur eptir
síra Jakob Guðmuudsson. Verð 38 aur.
Sálmabókin, 3. útgála Verð 280 —
Landafræði eptirB Gröndal á 300 —
Ritreglur V. Asmundarsonar á 100 —
BjörnJónsson prentari.
— Fyrir nokkru kom hingað saltskip
frá Englandi og affermdi sait til Jónas-
sens verzlunar, en íór með sumt af farm-
inurn til Skagafjarðar. I gær kom fermt
vöruskip frá Kaupmannahöfn til Jónas-
sens verzlunar.
Utgtífdiidi og pröutciri: BJöru Júusöou.