Fróði - 30.03.1887, Side 4

29. og 30. bl.
PEÓÐI
1887.
273
274
275
væri glópska aí þjer, par sem vjer erum
sjálfir of miklir froðusnakkar til pess;
að vísu ertu orðinn allefnilegur að sleikja
froðuna, en eigi viljum vjer hleypa pjer í
pann rjett, pví að vjer viljum einir um
hann vera. En vilir pú gjamma að Eróða
pá gerir pú þjóðliðinu pægt verk.
J>etta leyfi notaði nú ritstjórinn til að
tína saman öll pau bein, er Eróði hafði
að honum beint, eins og Höttur forðum í
höll Hrólfs kraka; hefir hann nú nagað
pau svo sem hann hefir haft tennur til,
pótt ekki haíi honum tekizt að brjóta pau
til mergjar, og síðan reist sjer úr þeim
skjaldborg, svo nú pykist hann öruggmr
fyrir öllum sendingum. I skjaldborg
pessari gjammar hann nú svo hátt, að
hann hefir ært sjálfan sig, svo hann
hvorki man nje skilur pað, sem hann
hefir sjálfur skrifað. Yjer viljnm ekki
vera svo harðbjóstaðir að rjúfa pessa
skjaldborg fyrir honum, pví að vjer höf
um enga von um, að nokkurntíma geti
úr honum orðið Hjalti hugprúði; heldur
eigi viljum vjer ónvta vort eigið verk, pví
að skjaldborgin er ekkert anaað, en pað,
sem hann hefir tekið frá oss, og brugðið
á sínu marki.
Yjer fundum að pví, að ritstjórinn
hefði ekki kveðið neitt skýrt á um pað,
hverju hann vildi framfylgja í stjórnar-
málinu, hann er jafn huglaus enn; honum
er pað fyrir öllu að fljóta ofan á „froðu
alpýðuhyllinnar“. J>ví pótt hann segi, að
„pingmenn eigi að láta stjórnarskipunar-
málið sitja i öndvegi fyrir öllum málum á
næsta pingi“, pá er petta svo óákveðið,
að auðsjeð er, að hann þorir eigi eða hef-
ir eigi vit á, ef hann vill pað heldur, að
segja, í hverju stjórnarbreytingin eigi að
vera fólgin. Blaðinu hans hefir lítið batnað
með leiðbeiningarnar, síðan vjer minntumst
pess 1. marz; en frá því skiljum vjer pó
greinina um hallærislánin, því að hún
þykir oss skynsamlega og einarðlega skrif-
uð. Yjer skulum eins fúsir á að kannast
við pað, sem oss þykir nytsamlegt hjá
Norðurljósinu, eins og vjer munum ekki
hika við að finna að pví, sem oss þykir
ónytsamlegt.
J>ví sem ritstjórinn beinir að höf.
greinanna í Fróða í fyrra 18. jan. og í
Akureyrarpóstinum 18. marz látum vjer
ósvarað, pví að hann mun full fær að
svara pví sjálfur, ef honurn pykja um-
mæli pau svaraverð.
Enginn er skyldugur til að kasta steini
í hvern hund, sem að honum geltir.
Verið pjer nú sælir, höttur góður;
þegar pjer gægist aptur upp úr beina-
hrúgunni, skulum vjer rjetta yður hnútu,
pótt hún verði yður til lítillar saðningar.
Smásaga.
Á Austfjörðum býr maður einn ó-
nefndur, hann var einn af framfara-
mönnunum, sem vildu styðja að pví, að
verzlanin yrði innlend; hann keypti pvi
2 hlutabrjef þegar Gránufjelag var stofn-
að 1870, nokkru síðar keypti hann 4 hluta-
brjef til að auka innstæðu ijclagsins og
verzlunarmagn pess. Löngu síðar eður
1882—83 keypti bann ábúðarjörð sína,
og uin sama leyti 11 hlutabrjef Gránu-
fjelags að ýmsum, pví hann áieit, að þau
væru viss og arðsöm eign. jpessi ár
skuldaði hann fjelaginu við nýár 500 og
800 kr.
Ahugi um frelsi og framfarir í land-
inu, hafði mjög aukizt á pessu 12 ára
tímabili, menn póttust nú hafa fundið í
hverju hið reglulega sjálfstæða frelsi væri
íólgið fyrir. hvern einstakling og um leið
fyrir pjóðina í heild sinni, og sömuleiðis
hvað helzt var pví til fynrstöðu, og pað
var: að þakið á þjóðbyggingunni pótti
vera nokkuð lekt og þurfa aðgjörðar við,
en pótt stoðir og gólflög væru talsvert
fúin, _pað pótti minna saknæmt.
Arið 1884 skuldaði maður pessi
verzlun Gránufjelagsins við árslok 1620
kr. og 1885 1900 kr., opt hafði hann verið
áminntur að minnka skuld sína, en fram-
kvæmdir fóru í gagnstæða átt, skuldin
óx ár frá ári, svo lámð fjekkst ekki án
borgunar skilyrða, petta pótti honum á-
kaflega ósanngjarnt, Ijet pví skuldina
stauda og tíutti verzlun sína til annars,
einmitt pess manns er var mesti mót-
stöðumaður pessa fjelags, er hinn átti
part i af allri innstæðunni. Engin
ákveðin loforð vildi hann gefa hvenær og
hvernig hann vildi greiða skuldina, fyrri
en loksins við sáttanefnd, par sem hanu
varð að skuldbinda sig til að lúka mest
allri skuldinni á einu ári.
Ef allir verzluðu pannig að skuld
peirra væri árlega helmingi meiri en
upphæð sú, er þeir verzla fyrir, pá gæti
engin verzluu prifist. En svo framarlega að
maðurinn ha.fi nokkuð hugsað, þá hlýtur
hann að hafa álitið, annaðhvort, að með
þessum hætti gæti maður gjört eign sína
vissa og verzlanina innlenda, eða hann
hefir álitið hyggilegt að rífa niður með
annari hendinni pað sem hann byggði
með hitini.
Sjálfsagt er pað að maður pessi er
einn af peim er framast standa í verzl-
unarlegri fjelagshyggni, en fjölda margir
sína pó að þeir komast í „hálfkvisti“ og
þar yfir, við hann.---------.
Sagt er að pegar krummi sje svang-
ur pá jeti hann sín eigin egg.
AUGLÝSI> G.
— J>areð bæjarstjórn Akureyrar hefir
ákveðið að verja innstæðufje spítalans
„Gudmanns minnis“ c. 5000 kr. til að
kaupa fyrir fasteign, eru peir, er kynnu
að vilja selja jarðir í nærsveitum Akur-
eyrar á komanda vori gegn borgun út i
hönd, beðnir parum að snúa sjer til
undirskrifuðs bæarfógeta.
Akureyri 17. marz 1887.
S. Tkorarenseu.
Útgefandi: Fjelag í Eyjafirði.
Ábyrgðarmaður og prentari: Björn Jónsson.
O
<
CD
=3
£2.
(li
(Ji
©
<
p
P
„Cfl
O'
QX
P P
QX •
Q
CD
M *<
3 B
© P- p 0“ P
CT P

O: qj
09 OQ
OX '

■< c-‘
O: °'
X
Ox O
Z3 aq
0G
e+-
O'
*-Í
tí
to
OX p'
P
c”
H
QQ
O
£
5'
2 p
p
tí
GO
03 M
M 05
P'
P
P
B
, O:
a 9
K)
03
£
m. tr p ha
«2. p 2. S5 w4
oi tr 5" 'H'
h- • c—i. ►—> h;
p,
05 S, 3
- p
I 2.
p ^
P CO
5 c-
^ rt
Pf
>* *
(Ji w
CQ
2. P'
"• g.
S. S
. M -4 * * * ?* *
1—* M
OD ►Þ- _ o
03 CO -d CD © 03 M
Oi M hP o go m co o
O i—* to o O w M
th- i-1 50 O 05 H- hh M
M M
CQ o t\D
o Gi
O o O
to fr-
03 M
M
M M
M M
cr p þj o a. h. c. d. s
p.
o
o
W

O'
Q*
■ tr*1
5'
P'
i—*
o
p
p
ox
O
8
w O ^ (D 3 cr
^ w 2 x ?
O C-t- _ ■ r-t-
£ p
p
QX
p

O:
P
P

O: ÖQ P'
OX g*
O OQ p p £
m ax g >-í P
.m eo(
aq
p
QX
O
X
8
QX
œ
ert-
8
QX
P
p 5
>-t p.
P ©: o
's-05 ^
QX £
tí CD M>
QX £
©:
X 2
C-t- f-
g p
fi M
. • VJ-Í e—• . ■ rt
M H
H-1 CO M M
! O M M O 31
05 O O G0 03 M O
M O O O Gi t©
Gt O O O m M 00
fcO L\0
fc©
Ox O
O
o
M
o
o.
05
o
to
03
LO
OX
o
w
w
Z3
tí>
©*
p>
-J
”5
2.
5?
3
3*
C3
3
“5
cn
“3
O'
o
(JH
3
SM
3
CD
(J)
CD
-Ol
“U
(fi
œ
co
©3
*©
Qi
a
*o
A
5
ÖD .
bD
d>
tí
tí
<D • —
tc -o
£ cs
- A r!
br >
o P3
tí 5
po
tí
r/i
tí
G
JfO
C/3 J? bc
tí « © o
rt c +<
'bb 15 c 2 M
tí co bo tí i= Æ, C/i
’5b mjer ódre M c > C rt
tí *r-j
<o •r-5
tís: "S JfO
c g ® rt
0 tí G ° rt
a
rt
£ *
'cn 2
Q Cfí CZ
C
tí tí
G
rt
P c/i
G -o
~ <rt
rt
tí
cT úíu
“ fl
rt
c -fi
s
Cj _
©u
'rt r-T
rt S
o tí
Cá :©
cn
cn
bD
©
b£
rt
rt G
c
I %.
rt tí
’55 -S
O C
C/3 O
(O
rt bD
_ O
pf tí
OJ
C/7
© -
_iíí tí
tn -ö
^ c
c —
Y 2
3 cs
a ■vs
1 "§ §
r= C

0)
c
C to
rt ©
_ «©
'2 tí
r©U XP
C
tí -P
C
tí
— :0
’cA -G
§ 2
fl
rt
fl
« 2