Ávarp til Íslendinga heima á Íslandi - 26.04.1882, Síða 3

irverja ekru. Næst undanfarin ár hefir Eauð-
árdals hveitið verið um 1 doll. bushelið og
i haust komst pað enda upp i 1 doll. 30
eents; og aftir öllum likum gjöra menn ráð
‘fyrir, að pað mnni heldur stiga en falla i
verði framvegis.
Nú ef ekran er talin 3. doll. meiravirði
hrotin en óbrotin, og gjört er ráð fyrir að
hún gefi af sjer að meðaltali 22—25 bush.
hveitis og hvert bushel er metið á 1 doll.,
vinnur maður 15—18 doll. (150—180%) á
ekrunniihreinauágóða. Vinni maðursjálfur
að hveitiyrkjunni hefir maður par að auk
gott kaup, eður góða atvinnu hjá sjálfum
ejer. pess ber ber að geta, að útsæðið, 1%
bush. i ekruna, er hjer eigi talið með i
kostnaðinum. En pess verður aftur að
gæta, að kostnaðurinn við að Drjóta ekruna,
sem er talinn 3 doll. kemur ekki fyrir nema
einusinni, og má pvi dragast frá hinum ár-
lega tilkostnaði. Verður hann pvi um
8i doll.
Hjerlendir menn fullyrða, að uppskeru-
brestur hafi enn eigi komið fyrir i Kauðár-
dalnum, nema pegar ogpar semengisprett-
tíí hafa komið, eius og, t. d., i Manitóba
fyrir nokrum árum. En pó svo færi, að eng-
isprettur kæmi, eða uppskerubrestur yrði
af einhverjum öðrum orsökum, purfabænd-
er eigi að verða uppnæmir fyrir pvi. —
Hjer er, sem nærri má geta, hið bezta færi
til að stunda
Kvikfj arrœkt
Margir Kauðárdalsbændur eiga fjÖlda
kvikfjár, naut, sauðfje,, svin, hænsn og
aðra alifugla, og sumir hesta. Allstaðar
eru grösugir og kjarngóðir hagar, slægjulönd
viðast góð, hey kraftgott og sumstaðar
töðugæft. Gjafa timinn er almennt talinn
5—6 mán og kúnni ætlað frá 2—3 tons af
heyi. pegar talið er að einn maður með
sláttuvjel og 2 htstum fyrir slái til jafnaðar
10 ekrur á dag, og hver ekra gefur 2-3 tons
af heyi, slær 1 maður fyrir lijer um bil 8-10
kúm á dag.
Kýr mjólka afbragðs vel á sumrum, og
mjólkin hjer er miklu (margar konur segja
allt að helfingi) smjörmeiri en heima á Is-
landi. Geldneyti verða, sem nærri má geta,
ákaíiega feit, Kjöt, smjör og ostur er jafnan
mjög útgengileg vara, og viðast hvar og
oftast i háu verði.
Saudfjárækt er ekki eins
almennt stunduð og nautaræktin, og mun
pað einkum tll bera að flestir hjer i landi
eru henni litt eða með öllu óvanir. Nohkrir
af Islendingum, sem búsettir en hjer vestur
við Pembinafjöll, eru að koma sjer upp
kindum, og eftir pvi sem peim heíir reynst
er pað margra ætlun, eo sauðfjárræktin
muni borga sig bezt af allri kvikfjárækt.
Flestar ær eru tvilembdar, og pess eru
enda dæmi, að pær eigi lömb tvisvsr á ári,
ef pær eru vel fóðraðar. Dilkar, bornir i
Marzm segja menn, að leggi sig venjulega
með 40—50 pd. kjöts og 5—8 pd. mörs.
Ullin er fin og toglaus, og telja menn reifi
af fullorðinni kind ópvegið, venjulegast 5—
7 pund.
Svinarækt telja hjerlendir bændur
einnna arðsamasta, en pað getur naumast
verið, nema pv: að eins að bóndi hafi gott
kuábú og gnægð af súrri mjðlk aðgefa peim
á sumrum, og par með nógar ertur eða
mais til að ala pau til slátrunar á haustum.
AI i f u g 1 a r eru lika mjög hagkvæm
og arðsöm eign, pegar bóndi getur tekið fæði
peirra af sinu eiginn búi.
H e s t a ala sumir upp til eigin brúkun-
ar og sölu, og eru peir i afar háu verði.
Eru hjer i landi 2 hestakyn, annað stórt
og sterkf, hitt smátt, á vöxt við islenzka
hesta, hraust og polið
TTm. loílfcslagf og tiáarfar.
Yetur er almennast talinn 5 mán. frá
Oct. til April. Kuldinn verður að visu
fjarska mikill að stiga tali, en er pó eigi
nærri eins tilfinnanlegur mönnum og skepn-
um, sem ætla mætti. Veldur pvi hið purra
og hreina loft. Oftast er heiðrikja og sól-
skin, og veður einatt fagurt og blitt. Byljir
koma sjaldan miklir, en oftast eru næðing-
ar á sljettunni, og sjaldan logn til lengdar
nema i skógunum. par gætir aldrei vindar.
A vetrum koma hjer sjaldan hlákur og næst-
um aldrei rigningar, og pvi heldur eigi
pessi snöggu umskifti hita og kulda, sem
eru svo skaðleg mönnuni og skepnum;
pessi illi og óholli hráslagi, sem menn
kannast svo vel við, eigi einungis heima á
Islandi, heldur einnig bæði austarog sunnar
iBandarikjunum. Segjamenn.sem veriðhafa
ábáðum stöðum,hjer vestra og i austurrikjun-
um, að petta sje hjer um 10 st. munur, eða
jafnvel meir (p. e. að peir heldur vilji pola
týu stiga frost hjer en eins par); á sumrum
eru hitar miklir um daga en nætur svalar.
Allt um pað pola menn og skepnur hitann
furðu vel, eins og vetrar kuldanu sökum
pess, hve loftið er hreint og gufu litið. Af
sömu ástæðum er pað heilnæmt mjög, enda
er orð á gjört, hve vel mönnum og skepnum
heilsist hjer. Loftslaginu er pað og mest
eignað, að hveitisprettan er meiri, betri og
vissari hjer i Kauðárdalnum en annars-
staðar.
A tvinnu
geta einhleypir menn oftast fengið árið um
kring gegn háu kaupi, annaðhvort i vistum
eða sem daglaunamenn. Bændur, borgabúar