Suðri - 19.01.1884, Blaðsíða 3

7
gæti breytt þeim öldungis eptir geð-
pekkni sinni, án pess að hann pyrfti
að standa nokkrum manni hér álandi
reikningsskap peirra gjörða sinna. Með-
an amtmannaembættin haldast er allt
öðru máli að gegna. Tillögum amt-
manna getur landshöfðinginn ekki gengið
pegjandi fram hjá; hann verður ann-
aðhvort að fallast á pær, eða hrekja
pær með rökum. J>að getur verið að
sumir menn ætli, að vér aldrei framar
fáum útlendan landshöfðingja. Yér
getum eigi verið á peirri skoðun að
öllu leyti. Vér skuluin fúslega kann-
ast við, að öll líkindi séu til, sem bet-
ur fer, að vér í þetta sinn fáum ís-
lenzkan landshöfðingja. En er pað
nokkur sönnun fyrir pví að svo verði
jafnan framvegis?
|>að er líka sannfæring vor, að
Norðlingum pætti súrt, pegar fram í
sækti, að sækja allt til landshöfðingj-
ans suður í Reykjavík. Fari einhvern-
tíma svo, að amtmannsembættið nyrðra
verði lagt niður, pá leyfum vér oss að
spá pví, að pingin yrðu aldrei mörg,
sem liðu pangað til að ný lög yrðu
samin um endurreisn amtmannsem-
bættisins á Akureyri, svo framarlega
sem Norðlingar yrðu jafn ríkir á pingi
og peir hafa verið nú um stund. Og
vér gætum eigi láð peim pað. p>að
væri von, að peir með tímanum færu að
hugsa um, hvernig mundi hafa farið
nyrðra, pegar fjárkláðinn geysaði par,
ef enginn amtmaður hefði pá verið í
Norðurlandi.
Eins og vér sögðum íbyrjun pess-
arar greinar eru engin líkindi til, að
konungur staðfesti pessi lög um af-
nám amtmannaembættanna o. s. frv.
I>að er líka full ástæða til að vonast
eptir pví, að pingmenn íhugi petta
mál vandlega til næsta pings, betur
en peir höfðu gert fjTÍr síðasta ping.
|>ví að pað er auðsætt, að slíkt fyrir-
komulag, sem pað ping hugsaði sér á
störfum amtmannaembættanna, yrði
að öllum líkindum kostnaðarsamara
en verið hefur, tefði fremur en greiddi
fyrir afgreiðslu málanna og að afnám
amtmannaembættanna yrði ið óheppi-
legasta fyrir pólitiska framtíð landsins.
Innlendar fréttir.
Stórkostlegir skiptapar'. Pétur
Hoffmann mesti atgervis- og atorku-
maður, sem var nýbyrjaður á verzlun
á Akranesi, fór í tvær hákarlalegur í
lognunum fyrstu daga pessa nýja árs,
4. og 6. p. m. og fékk í peim báðurn
33 kúta lifrar til lilutar. J>essi mikli
afli kveikti mikinn áhuga annara afla-
1) pessi grein er að mestu leyti tekin
eptir brefi frá merkisnianni á Akranesi.
Ritstj.
manna hér syðra. Ólafur hóndi Bjarn-
ason á Litla-Teig á Akranesi bjó sig
í skyndi og lagði af stað á mánudag-
inn 7. p. m. í hálfbirtu á áttæring
við 9. mann. pegar Pétur Hoffmann
varð pess var, póttist hann eigi geta
haldið kyrru fyrir, kallaði saman
menn sína og lagði af stað um kl.
10 f. m., |>ó á móti skapi sínu, að pví
er menn póttust skilja, pví veðurútlit
var hvergi nærri gott pegar um morg-
uninn. Eptir að pessir tveirvoru rónir
fyrir all-löngu kemur dugnaðarm. porði
borgara Ouðmundss. á Háteig á Akra-
nesi til hugar, að fara líka, pó ekki i
hákarlalegu, pví til pess hafði hann
engin áhöld, heldur til að sæk a há-
karlaskrokka til hinna, efpeir fiskuðu.
Lagði hann svo af stað við 7. mann
kl. 2. e. m. Sigldi hann vestur
til liinna, en pá fór að hvessa og
kl. 6—7 um kvöldið sáu peir sér ekki
fært að liggja lengur. Pétur tók sig
upp fyrstur, en pórður rétt á eptir
honum og voru peir báðir horfnir Ó-
lafi, pegar hann létti kl. 7. Stýrði
Ólafur eins og hinir inn til Borgar-
fjarðar. Yar pá komið niðamyrkur
og veður ofsamikið; vindur stóð af
suðri. |>egar peir Olafur ætluðu að
peir væru farnir að nálgast land, lögð-
ust peir, pví að par er skerjótt mjög
fyrir landi; pað var um tveim stund-
um fyrir miðnætti; ætla peir, að pá
liafi peir verið tæpa viku sjávar út og
suður af pormóðsskeri. TJm nóttina
sneri vindur sér til útsuðurs; varð pá
stormur og sjógangur svo mikill, að
pá sleit upp. Yar nú ekki um ann-
að að gera en að hleypa undan veðri.
Yoru pá skipverjar orðnir prekaðir
mjög og örvæntu flestir um líf. Er
mælt, að peir pakki frelsi sitt næst
Guði Birni Olafssyni, er par var há-
seti á skipinu og er ungur maður,
einstakt dugnaðar- og kjarkmenni.
J>eir náðu loks landi um kl. 3 um
nóttina rétt hjá Melum í Melasveit.
]>etta var eina skipið sem komst af.
]>rem stundum eptir að peir höfðu
náð landi, rak upp á sama stað skip
pórðar á Háteig, heilt að kalla, með
öllu innanborðs og öllum áhöldum, en
mannlaust. En skömmu síðar rak par
upp nær pví á sama stað lík pórðar
og allra háseta hans; 4 peirra voru
einnig frá Háteig en 2 frá Bræðra-
parti.
Af skipi Péturs var ekkert rekið
pegar seinast fréttist, nema framseglið
og önnur siglan. Pétur fórst við 11.
mann. ]>essir eru nafnkenndastir, er
með honum drukknuðu; Stefan Oeirs-
son Bachmann; Georg Thorsteinsen,
heitins sýslumanns í Snæfellsnessýslu;
liann var nýbúinn að reisa veitinga-
hús á Akranesi; Halldór Einarssou á
Grund; Sveinn Hoffmann.
]>ennan sama dag lagði og pórður
bóndi pórðarson á Hliði á Alptanesi
í hákarlalegu við 11. mann. ]>að var
á áliðnum degi er hann sigldi vestur.
Ekkert varð Ólafur á Litla-Teig, sá
er af komst, var við ferð hans. En
á sömu stöðvum og rekið hefur af hin-
um skipunum hefur einnig rekið ýmis-
legt af hans skipi. Hann var á stór-
um tíæring, að pví er sumir segja
inu stærsta opna skipi vid Eaxaflóa.
porður bóndi var nýkvæntur ekkju
Ketils sál. Steingrímssonar á Hliði.
Með honum fórst mannval mikið af
Alptanesi, en mestur var skaðinn að
honuin sjálfum, pví hann var ötul-
menni mikið og mesti dugnaðarmaður.
]>að má geta nærri, að ástandið sé
ið bágasta í báðum pessum hreppum,
Akraneshrepp og Alptaneshrepp, sem
orðið hafa fyrir pessu fádæma mann-
tjóni. A Akranesskaga einum kvað
vera 5 ekkjur og 12 munaðarlaus börn.
Ein ellihrum móðir misti 2 syni, ina
mannvænlegustu. Frá Alptanesi höf-
um vér ekki fengið greinilegar fréttir,
en óhætt mun að ætla, að bág-
indin séu heldur meiri par en á Skag-
anum.
]>að er vonandi að hreppsnefnd-
irnar í hreppum pessum leiti til lands-
höfðingjans um styrk af inu útleuda
samskotafé handa inum bágstöddustu.
Treystum vér pví, að landshöfðinginn
muni bregðast mannúðlega við peim
áskorunum, pví hér er um sannarlega
neyð að tala, sem ekki á rót sína að
rekja til neiuna sjálfskaparvíta, heldur
hefur hlotizt af dugnaði og kappi á
pví að reyna að bjarga sér.
Sama dag, 7. p. m., fórst bátur á
Hvalfirði á heimleið úr Reykjavík með
gjafakorn. Tveir menn, er á voru,
fórust; Sigurður bóndi Jónsson á
Miðsandi ogKristján Einarsson, fyrir-
vinna hjá móður sinui, ekkju á Litla-
Botni.
Að norðan. Með vermönnum, er
nú eru að koma að norðan hefur frétzt,
að tíð sé mjög slæm og umhleypinga-
söm nyrðra. Skönnnu fyrir nýjárið
gerði vatnsfióð mikið í Yatnsdal; pó
er pess ekki getið, að tjón yrði að pví.
Kaupstaðurinu á Hólauesi, eign
Ó. P. Mollers kaupmanns, brann til
kaldra kola skömmu fyrir jólin.
Sauðapjófuaður í Borgarfjarðar-
sýslu. Jónatan bóndi á Hálsum í
Skorradalslirepp, fyr hreppsnefndar-
oddviti, er orðinn uppvís að sauða-
pjófnaði. Seinast pegar fréttist var
hann búinn að meðganga 7 kindur.