Fjallkonan - 16.03.1885, Page 4

20
FJALLKONAN.
i
ar s. 640, Rvík 200, Borgarfj. s. 370. Mýra s.
340, Snæf. og Hnappad. s. 420, Dala s. 350,
Barðastr. s. 380, ísafjörðr 40, ísafj. sýsla 550,
Stranda s. 220, Húnavatns s. 800, Skagfj. s. 770,
Eyjafj. s. 770, Akreyri 40, Suðr-f>ingeyjar s. 570,
Norðr-fúngeyjar s. 230, Norðr-Múla s. 580, Suðr-
Múla s. 520 kr.
Akraneshreppi ernú skift í 2 hreppa, Ytri og
Innri-Akraneshrepp, eftir beiðni hreppsnefndar.
Aflahrögð. Góðfiski á Eyrarbakka; komnir
um 400 hlutir. Afli einnig kominn í Grinda-
vík, Höfnum og Miðnesi, enn varla hefir orðið
fiskivart hér innan Flóa. — „Reykjavíkin“ er
komin með 27 tunnur lifrar (lagði út fyrir viku).
Húshruni. Aðfaranótt 12. þ.m. kviknaði eldr
í húsi því hér f bænum þar sem var prentsmiðja
Sigmundar Guðmundssonar. Eldsins varð vart um
kl. 1 um nóttina, og var þá þegar kominn um
alla prentsmiðjuna og loftið uppi. Tókst slökvi-
liðinu furðuvel að slökkva, enda gengu margir
fleiri til, t. d. allir skólapiltar latínuskólans eins
og jafnan fyr, er eldsvoða hefir borið hér að hönd-
um. Engu varð bjargað úr eldinum. þ>ar brann
in ágæta prentsmiðja Sigmundar Guðmundssonar
gersamlega, nema hraðpressan stóð eftir talsvert
skemd. Svo brann og meginið af sögum þeim, er
Sigmundr Guðmundsson hefir gefið út og tals-
vert af pappfr. Enn fremr brann allmikið af
smíðatólum uppi á loftinu, er Einar snikkari Jóns-
son átti. Hann á og húsið, og er það stórskemt,
enn hafði verið lítt trygt fyrir eldsbruna. Prent-
smiðja Sigm. var í fullri brunabóta ábyrgð.
Mannalát. í f. m. andaðist frú Anna Mar-
grét Bjarnardóttir ekkja Jóseps læknis Skaftason-
ar. Hún var dóttir Bjarnar umboðsmanns Olsens
á J>ingeyrum. Fjögur börn þeirra Jóseps læknis
eru á lífi. Hún þótti góð kona og atkvæðamikil.
14. þ. m. að morgni andaðist hér í bænum
ungfrú Sophia Havstein dóttir Pétrs Havsteins
amtmanns og frú Kristjönu. Hún kom heim hing-
að til móður sinnar í vetr frá Khöfn dauðveik
af lungnatæringu.
Veðrátt. Sfðan um mánaðamótin hefir oftast
verið logn og stilt veðr; þiða nema fyrstu dag-
ana til ins 4. (mest frost 160 á nóttu).
Að vestan fréttist að harðindi mikil hafi ver-
ið þar allan f. m. Frost yfir 200 stundum. Breiði-
fjörðr mjög lagðr.
Bréfkafli. Borgarfjarð'arsýslu, 3. marz. „Um-
hleypingasamt framan af vetri; jarðbannir um
tfma fram til dala. Miðsvetrarhlákan bætti úr.
Síðan kælur; frost hæst 190 R. — Skepnuhöld
góð hér. — Heilbrigði manna góð yfir höfuð, enn
taugaveiki á stöku stöðum allþung. — Kaup-
menn á Akranesi að þrotum komnir fyrir góðum
tfma, nema Oddgeir Pétrsson á Innra-Hólmi, og
reiðir hann nú einn sýsluna, karlinn. Hjálpar það
mörgum.“
Póstskip kom í gærmorgun. Helztu fréttir:
J>ras á þingi Dana; fjárlög ósamþykt; ósamlyndi
ið versta með hægri og vinstri mönnum. — Gor-
don og alt hans lið fallið fyrir spáman'ninum í
■Sudan. — Frökkum veitir betr í Kina. — Ná-
kvæmar fréttir í næsta blaði er kemr út2i. þ. m.
Út af grein Samsonar Eyjóifssonar í 24. bl.
Fk. f. á. hefir síra Helgi Sigurðsson á Melum sent
oss greinarkorn, þar sem hann ber á móti því,
að hann eigi nokkurn þátt í greinni í „J>jóðólfi“
f vetr um „tilræðið á Akranesi“, annan enn þann,
að hann hafi hreinskrifað hana og lagfært orð-
færið. Og síðan segir hann; „Eg verð að biðja
hann (Satnson beyki) að eiga sjálfan með fyllsta
rétti og stinga niðr hjá sér öllum ámælisorðum
hans mér til handa meðan hann ekki getr sýnt
eiginhandar nafn mitt undir frumriti hans, né fært
löglegar sannanir fyrir heimild hans að taka nafn
mitt undir það. En þetta getr hann auðvitað ald-
rei gert. Og því mundu flestir ætla að honum
hefði verið og væri ráðlegast, að fara hægra eða
láta dálítið minna á sér bera og hugsa um annað
sem nær lægi, svo sem ábyrgð greinar sinnar,
meðan sakaraðilar, ég og Björn Olafsson, er urð-
um fyrir nafnatöku hans og þar á ofan ámælum
sem gráu ofan á svart, erum svo góðsamir að
hlífa honum“.
„Fáir l.júga meir en helmingnum11,
og það gera „skottulæknar“ í síðustu „Fjallkonu11 líklega ekki
heldr; en nálægt því munu þeir vera þvíhvað „þjóðólf11 snert-
ir;hann (Jjóð.) hefir haft auglýs. um Brama-lífselixir í 5
blöðum af 9, sem út eru komin, og þannig ekki „í hverju blaði“.
En aðalatriðið er, aö þó sama auglýsing stæði í hverju
blaði árið um í kring, þá borga kaupenclr hana alls ekki.
Blöð vor (eins og öll hlöð í heimi) reikna sér ákeðið
pláss og áætlaða inntekt fyrir auglýsingar, og setja verð
sitt eftir því. Kaupendr fengju t. d. als ekki 52 nr. af þjóð-
ólfi eða ísafold um árið fyrir 4 kr., ef þau hlöð tækju ekki
auglýsingar. Annaðhvort fengju þeir þá svo sem 40 hlöð
fyrir 4 kr., eða þeir yrðu að borga 52 blöð með 5 kr. — Ég
hefi heldr ekki orðið þess var, að eigandi Fjallkonunnar
hafi haft neitt á móti að fá sjálfr sem mest af auglýsing-
um; þvert á móti hefi ég orðið þess var, að hann, sem þyk-
ist taka auglýsingar fyrir lágt verð línuna, hefir getað teygt
svo úr auglýsingum með ódrjúgu letri og setningu, að sama
auglýsingin hefir orðið öllu dýrari í blaði hans, en hún hefir
orðið með smáu letri og drýgri setningu i þjóðólfi. — það
er réttara að segja svo hverja sögu sem hún er sönn til,
en að vera að vekja óánægju aö ástœöulausu gegn sam-
bræðrum smum í blaðamenskunni.
Rvík 6/2 85.
Jön Olafsson.
Herskipafloti helztu ríkja í iNorðrálfu. Englandhefir
62 herskip, Frakkland 70, Rússland 34, þýzkaland 27, Ítalía
18, Austrríki 12 og Danmörk 9. 1850 höfðu Englendingar
jafnmikinn flota og Frakkar, Kússar, ítalir og Austrríkismenn
að samtöldu. Nú hafa Frakkar fleiri herskip, enn þau eru
minni enn herskip Englendinga. ítalir og Austrríkismenn
hafa að tiltölu einnastærst skip; Kússar og þjóðverjar hafa
minni skip og grunnskreiðari. 1859 áttu þjóðverjar engau
flota; nú hafa þeir þrefalt stærri flota enn Danir.
í Englandshafi eru miklar fiskiveiðar stundaðar frá
grendarlöndunum. Fyrir skömmu gerðu Hollendingar og
og þjóðverjar út gufuskip, er vóru úthúin sem veitingahús
og liggja í Englandshafi til þess að fiskimenn geti fengið
sér þar vínföng, og alt annað, sem selt er í veitingahúsum;
hefir risið út úr þessu svall og ólifnaðr út á hafinu, og eitt
sinn urðu út úr því manndráp milli þjóðverja og Englend-
inga. Englendingar eru manna guðræknastir, og hafa þeir
nú gert út gufuskip, sem á eru bókasöfn og prédikarar til
að bæta siði fiskimanna.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðr: Valclimar Ásmundarson.
Eigandi og útgefandi: Gunnlaugr Stefánsson.
Reykjavík: prentuð í Isafoldarprentsmiðju.