Fjallkonan - 28.05.1887, Qupperneq 1

Kemr al þriavar 4 m4ii-
u&i, 36 blöð um 4rií.
Árg. koetar 2 krðuur.
Borgist fyrir júlilok.
FJALLKONAN
Yalilimar Aamumlarson
ritstjóri þessa bladsbýr
i Þingholtastræti og er
aö hitta kl. 8—4 e. m.
í/
15. BLAÐ.
REYK.TAYÍK, 28. MAÍ
1887.
Alþiugiskosning’ fór fram í Vestmannaeyjum 9. þ. m. Kos-
inn Þorsteinn Jónsson læknir með um 30 atkv.
Þingmenska niðr lögrð. Danska stjórnin hefir að sögn tek-
ið þá rögg á sig, að banna embættismöunum (sýslumönnum [og
læknum?]) að fara á þing, nema þeir fái hæfa meun til að
gegna embættunum meðan þeir eru á þingi. Það er þvílíklegt
að flestir þeirra geti ekki sótt þingið í sumar. Þingmaðr Suæ-
fellinga, Sigurðr sýslumaðr Jóusson, hefir þvi lagt niðr þing-
mensku. Vildu Snæfellingar kjósa síra Hallgrím Sveinsson í
haus stað, enn hann neitaði. Kosningiu 4 að fara frain 17. júní.
I'restvígðr var 15. þ. m. kand. Skúli Skúlason til Odda.
Gufuskipið „Miaca“ kom til Bvikr 21. þ. m. trá Austfjörðum;
fór aftr austr 23. með allmarga farþega.
Straudferðaskipið „Thyra“ kom til Rvikr 26. þ. m.; hafði
komizt að Langanesi enn þorði eigi lengra fyrir is, fór síðan
austr, i kring og norðr að Horni á Ströndum og sneri þar enn aftr
sakir íss; þaðan á komustaðina á vestrlandi og hingað.
Hnfís hefir þannig legið milli Horns og Langaness.
Tíðarfar. 18. þ. m. hófst norðanátelli með grimmum frost-
stormi og snjókomu til fjalla, og hélzt til h. 22. í þessu kasti
var víða innistaða fyrir fé. — Að norðan (úr Húnavatnssýslu)
og vestan (úr Dala og Stranda sýslu), er að frétta mikinn fjár-
felli og bjargarskort hinn mesta. Nú er hér syðra bezta
veðr og
aflabrögð ágæt. Á Austfjörðum aflalaust. til þessa.
Mttunslát. 24. þ. m. andaðist Sigurðr B. Sívertsen, uppgj.
prestr á Útskálum, áttræðr.
Búnaðarrit, útgefandi Hermann Jónasnon. er nýkomið út
(192 bls. 8.). Eru i því átta ritgerðir: 1. um fóðrun búpen-
ings, 2. um uppeldi kálfa, 3. nm mjaltir á kúm, 4. bendingar
til landbúnaðarframfara, 5. um áburð, 6. búskaparyfirlit yfir
árið 1886, 7. niðrsuða matvæla, 8. súrheysverkun, allar eftir
útgefandann, nema „bendingar til landbúnaðarframfara" eftir
Björn Bjarnarson.
Hr. Hermann Jónasson hefir stigið þarft spor, er bann réðst,
í að gefa út þetta tímarit, hið fyrsta eiginlega tímarit í bú-
fræði, er gefið hefir verið út hér á landi, því Hirði, Höld og
Húnvetning þykir ei vert að telja. Á slíku riti er hin mesta
þörf; búnaðaðarritgerðum hefir áðr verið stráð á víð og dreit
í blöðum og tímaritum, innan um stjórnfræði, bókmentatræði
guðfræði og alla fjölf'ræði og fáfræði, sein nöfnum tjáir að
nefna. Vegna þess að svo mörgu ólíku er þannig hrúgað sam-
an í blöð og tímarit, og einkum fyrir þá sök, að fæstir lesa
blöðin nema einu sinni, hafa búnaðarrítgerðirnar gert miklu
minna gagn, heldr enn ef þær hefðu kornið út i sérstöku bún-
aðarriti. Höfundarnir hafa líka oft verið varla meira enn með-
alskussar, menn, sem hafa hnýst i margt, enn ekkert vitað að
gagni, eins og títt er hér á landi, [iar sem bóndinn er sjómaðr,
vefari, smiðr, prestrinn er bóndi, læknir, kennari, o. s. frv., yf-
irkennari lærðaskólans gegnir ýmist fjármensku eða vafsast í
málfærslu, o. s. frv. Slíkr viðvaningsbragr á sér stað þar sem
atvinnugreinir og vísindagreinir eru óþroskaðar eða ósjálfstæð-
ar og styðja eigi nægilega hvor aðra. Hin bókmentalegu fé-
lög landsins hafa einnig þurft að kákavið búfræði; tímaritbók-
mentafélagsins flytr búfræðisritgerðir og sömuleiðis timarit þjóð-
vinafélagsins.
Ritgerðirnar í þessu búnaðarriti Hermanns Jónassonar taka
flestu fram, sem áðr hefir verið ritað um þessi efni. Einkum
er ritgerðin um fóðrun búpenings mjög vandlega samin. Rit-
gerð Bjarnar búfræðings er um ábúð leiguliða, og er einnig
m.íö? byggilega rituð. í öllum ritgerðunum eru ýmsar ágætar
bendingar, og ætti því hver bóndi að lesa rit þetta, og helzt
ættu sem flestir að kaupa það. Það kostar 1 kr. 50 au.
Rit þetta hefir eigi svo marga kaupendr, að nokkur von sé til
að það geti haldið áfram án styrks af almannafé. Búnaðartó-
lag suðramtsins varði i ár 400 kr. til að kaupa ritið til útbýt-
ingar meðal félagsmanna. annars hefði útgefandinn varla ráðizt
í að gefa það út. Það er vonandi, að búnaðarfélagið sunnlenzka
haldi þannig áfram að styrkja ritið og að önnur búnaðarfélög
út um land styðji einnig að útbreiðslu þess. Eigi að síðr virð-
ist brýn nauðsyu til, að alþingi veitti dálitinn fjárstyrk til út-
gáfu þessa rits, og það því fremr, sem útgefándi þess er hinn
eini búfræðingr, sem stundað hefir nám sitt bæði hér á landi
og erlendis án styrks af almannafé, enn sumum búfræðingum
hefir verið veittr námsstyrkr svo hundruðum eða þúsuudum
kr. skiftir.
Greiðari samgöngur
fá Isl. í sumar enn nokkurn tíma áðr, eí ís tálmar eijs^i.
Gufuskipið „Miaca“, skipst. 0. Wathne, ter kring um
landið, kemr við á helztu höfnum og fiytr fðlk og
flutningsgóz með miklu betri kjörum enn hin dönsku
strandferðaskip. Almenningr hefir jafnan verið óá-
nægðr með strandferðir dönsku gufuskipanna, er oft
hafa brugðið út af ferðaáætluninni og bakað mörg-
um þannig stórtjón, að vér eigi tölum um smá ónot
og ókurteisi, er formenn eða skipverjar liafa liaft í
frammi við landsmenn. Allir munu því fagna því,
að hér er kominn nýr keppinautr, sem að vonum
bætir talsvert úr samgöngubrestinum. Á auglýsingu
þeirri, er stendr hér aftar i blaðinu, sést, með livaða
kjörurn skip þetta flytr farþega. Það munar ekki
svo litlu á verðinu að fara með „Miaca“ heldr enn
með dönsku strandferðaskipunum. Þannig kostarfar
frá Reykjavík til ísafjarðar með „Miaca“ 16 kr. á
1. káetu og fæði á þeirri leið 2 kr. eða alls 18 kr.
á 1. káetu, enn á dönsku gufuskipunum kostar ferð
frá Reykjavík til ísafjarðar á 1. káetu 36 kr. að
fæði með töldu. Milli Akreyrar og Reykjavíkr kost-
ar farið á „Miaca“ á 1. káetu að fæði með töldu 36
kr., enn á dönsku gufuskipunum á 1. káetu 60 kr.
Milli Seyðisfjarðar og Reykjavíkr kostar farið á sama
hátt á „Miaca“ 52 kr., enn á dönsku gufuskip-
unum 86 kr. Það verðr þannig alt að helmingi ó-
dýrra, að tara með „Miaca“ enn með dönsku gufu-
skipunum. Þó verðr munrinn mestr, þegar þess er
gætt, að „Miacau er mikiu hraðari i ferðum enn
danska gufan. „Miaca“ fer milli Reykjavíkr og ísa-
fjarðar á 1 degi, enn dönsku skipin á 5; milli Rvíkr
og Akreyrar fer „Miaca“ á 4 dögum, dönsku skipin
á 8; milli Rvíkr og Seyðisfjarðar fer „Miaca“ á 6
dögum, enn dönsku skipin á 11 dögum, eða með öðr-
um orðum: „Miacau er fullum helmingi fljótari enn
dönsku skipin, og verðr slíkr tímasparnaðr eigi met-
inu til peninga. Þess má og geta að „Miaca“ er
miklu betr löguð enn dönsku skipin til að flytja fólk
á þilfari með því að hún er öll yfirbygð.
Það er vonandi, að þessar fcrðir „Miaca“ i sumar