Fjallkonan - 12.02.1888, Síða 4

20
F JALLKON AN.
12. febr. 1888.
al annars fyrir hvað hann stamaði mikið, og fyrir fyndni sína
og gamansemi.
Travers átti fyrst heima í Baltimore, enn fluttist ])aðan til
Nýju Jðrvíkr. Einu sinni hitti kunningi hans hann, sem hafði
þekt hann í Baltimore. „Skyldi það vera sem mér flnst?" seg-
ir knnninginn, „mér heyrist þú stama meira nú, heldr enn
þegar þú varst í Baltimore". — „Það er vo von, ku-knnningi;
mi-miklu stærri bo-borg þe-þetta; a-alt í mi-miklu stærri stý-
stýl hér!“
Einu sinni Stðð Travers við gluggann á skrifstofu sinni
og var að spjalla við nokkra kunningja, sem vóru þar inni hjá
honum, enn hann var að horfa á þá, sem fram hjá gengu á
strætinu: „Ne-nei, sko-sko, piltar!“ kallar Travers alt í einu
upp; „þa-þarna er þá hann B,o-B,obson ma-málfærslumaðr með
he-hendrnar í sja-sjálfa síns vö-vösum!“ (J. Ó.)
Sjöriun skilar aftr. (Úr Cassells Saturday Journal). Fyrir
skömmu átti ég tal við flota-foringja, sem ég þekki, og sagði
hann mér þessa sögu, sem næg vitui eru til að sönn er.
Fyrir tveim eða þrem árum lá floti enskra herkipa fyrir
akkerum í flða einum á Spáni. Sögumaðr minn var á skipinu
Agincourt,- liann og fleiri af foringjunum af því skipi fóru
einn dag á bát frá skipinu til að baða sig. Sögumaðr stakk
sér, og er hann kom til botns, sá hann glitta í eitthvað glð-
andi, og tók hann )iað. Þegar liann kom upp aftr, sá hann að
þa ð var stór og vænn gullhringr sem hann hafði í lófa sér.
Enu er liann fór að gæta betr að, var nafn grafiðinnan í hring-
inn, og var það nafn manns, sem hann þekti vel, því að hann
var líka foringi í sjóhernum enska, enn eigi var hann á flota
þeim er þar var þá við Spán, enda hafði eigandi hringsins eigi
komið til Spánar eða þar í nánd í mörg ár undanfarin. Þegar
eftir þessu var grafið síðar, kom það fram, að eigandi hrings-
ins hafði mist hann af hendi sér í sjóinn af bát fyrir mörgum
árum um þessav slóðir, og sist búist við að sjá hringinn nokkru
sinni framar.
*
* *
fiétt fyrir jólin 1884 lét jaktin Iolanthe ineðþrem mönnum á
í haf frá Port Plnlip Bay í New Snut.h Wales á austr-strönd
Nýja Hollands, og fréttist aldrei til hennar síðan. 2t>. desetn-
ber veiddist ákaflega stór hvítr hákarl við Fraukstnn, sem er
smáþorp rétt hjá Melbourne á suðr-strönd Nýja Hollands. Ein-
hver landeyða, sem stóð og horfði á þegar komið var að landi
með hákarlinn, a»tlaði að vera fyndinn, og segir, að það sé bezt
að leita í maganum á háksa að mönnunum sem týnst höfðu
með Iolatithe. Hákarlinn var skorinn upp, og í maganum á
honum fanst meðal annars manns-hönd, talsvert af grotnnðum
dulum, brotin tóbaks-pípa úr tré og gull-úr með gullkeðju.
Úrið þektist undir eins, og hafði einn af mönnunum á lolanthe
Att það og haft á sér er hann fór með skipinu. .7. Ö.
Fyrirspurnir.

»i“Jí,ÍAUGLÝSINGAR.
! Þuml. 1 kr. 25 a.
T Borg. fyrirfram.

Kapt. Nilsen (,,l)agmar“) fer frá Mandal hingað 25. apríl.
Þeir, sem vilja panta við frá honum, geri svo vel að snúa
sér til undirskrifaðs innan 20. marz.
Nilsens viðr er, eftir margra ára reynslu, í góðu áliti,
og héðan af ætlar hann að taka bæði vörur og peninga fyrir
viðinn.
M. Johannessen.
r nóu- lambs- og folaldsskinn, gærur af öllum litum, vel verkaða fuglahami og nýskotna fugla kaupi ég móti pen- ingum. M. Johannessen.
] í i r'T'ngr maðr, sem um allmörg ár hefir vanist verslunarstörf- I um, óskar að íá atvinnu við verslun frá 14. maí næstkom. ^ hvar sem er á landinu. Tilboð sendist ritstjóra Fjallk. lokuðum seðlum merkt: V. Th.
í haust vóru þessi óskilalömb seld á Kjalarnesi:
Hvítt lainb, inark: standfjððr fr. hægra, sýlt í hamar
vinstra. Tvö hvít löinb, mark sneitt aftan biti fr. hægra: sýlt
standfjöðr aft. vinstra. Béttir eigendr geta fengið verð til
næsta 14 mai.
Kjalarneslireppi 18. jan. 1888.
Þ. Bunólfsson.
1. Er það ekki lagaskylda prófasts, að leggja reikninga kirkna
árlega undir úrskurð héraðsnefnda ?
2. Hvernig á prófastr að fara að, ef héraðsfundir verða ekki
haldnir svo árnm skiftir, á hann þá einn aðúrskurða kirkju-
reikningana, eða geyma þá þar til fundarfært verðr?
8. Þegar kirkja er bygð og prófastr t. d. er umsjðnarmaðr,
er þá nðg, að liann geri bisknpi grein fyrir kirkjureikn-
ingnum, eða hafa ekki héraðsnefndir og sóknarnefndir neina
lagaheimild til að fá að sjá þessa reikninga?
4. Ef sóknarmenn vilja eindregið taka að sér fjárhald kirkju,
enn prófastr er nmráðaraaðr og heflr fjármál kirkjunnar á
hendi, til hvers eiga þá söfnuðir að snúa sér með þetta?
Fáfróðr.
Svb'r.
1. Jú.
2. Ef héraðsfundir verða ekki haldnir svo árum skiftir, virðist
næst að prófastr fylgi hinni eldri venju, úrskurði sjálfr
reikningana.
3. Lögin ákveða ekki skýrt um þetta, enn venjan mun vera
sú, og samkvæm anda laganna, að héraðsnefndum og sókn-
arnefndum er geflnn kostr á að yfirfara reikningana.
4. Þá geta söfnuðirnir snúið sér til bisknps.
Hér með leyfi éa mér nð tilhynna þeim, sem bruka
mitt alþehhta export-kaffi
Kldigamlii ísafold,
að hvert L/2 pnnds styhki mun eftirleiðis verða auð-
hennt með því shrásetta vörumerhi, sem hér stendr
fyrir ofan.
Virðiugarfyllst.
Ludvig David.
Hamborg 1 april 1887.
Hollenskt reyktóbak,
svo sem „tvær stjörnur", o. fl. tegundir, sömuleiðis hollenskir
vindlar, fást í verslun Sturlu Jönssonar.
____ Á skrifstofr „Fjallkonnnnar“ eru keyptar gamlar bækr ís-
lenzkar (frá 18. öld „veraldlegs“ efnis og frá 17. og 16. öld,
hvers efnis sem eru); gömul handrit (skrifaðar bækr) fágæts
efnis ; gamlar myndir íslenskar; g rnul skinnblöð, þó ekki sé
nema smápartar, ef eitthvað fornt er á þáritað; gamlir íslensk-
ir bankaseðlar; gömul íslensk frimerki (skildingafrímerki).
Prentsmitja S. Eymundssonar og S. Jónssonar.
Prentari Th. Jensen.