Fjallkonan - 21.04.1891, Blaðsíða 4

64
FJALLKONAN.
VIII, 16.
sina háaldraða og tvo sonu. Hann var mesta hetjumenni, þarfr
sveitarfélagi sínu, gestrisinn og
Péll þar eik að fullu,
fornir kraftar þorna;
alla sigrar elli,
önd flýr, köld er höndin.
Fækkar á foldu og smækkar
fíra hetjum dýrum,
hraustra hlýra og traustra
hold er falið moldu.
Gesti gladdi hann flesta
góði maðrinn fróði;
rétti mat og metti
mann þegar har að ranni.
velgeflnn að flestu.
Löngum stóð að ströngu,
studdi sveit og ruddi
hag til hinstu daga
hann hest hverjum manni.
Klökkri kveðju þökkum
kunningja, — því unnið
starf var stórt til þarfa;
stendur minning endur.
Oft munu orð á lofti
(öldin dregst að kvöldi)
um merkismanninn merka,
minn þótt óður linni.
St. D.
Hjá Helga Jónssyni,
3. Aðalstrœti 3.
fást:
Skeifur bríikaðar gangrinn 10 aura
Hamrar — 0,10—0,25. Járnmél 0,10
Axlr — 0,10—0,25. Steðjar 1,00
ístöð — 0,10—0,20
Járn hentngt til smíða 5—7 a., samt ýmisl. annað.
Koparstangir nýar 4,00.
do. brúkaðar 3—1,25.
Gjarðahringjur úr kopar 0,20 parið.
Helgi Jónsson,
3. Aðalstræti 3.
Kóngsafmælið, 8 þ. m., var haldið í lærða skólanum, eins
og lög gera ráð fyrir, með „balli“ og „ralli“. í hátíðarhaldi
þessu tók þátt hér um hil helmingr skólapilta. Einhver styrkr
af landsfé var að sögn veittr til þessa hátíðarhalds.
Kínalífselixir W. Petersens.
í nokkrnm blöðum Fjallk. stendr i auglýsingunni
um Kínalífselixír neðan undir nafni Jóns Jasonsson-
á Borðeyri; „aðalútsölumaðr norðanlands“, enn þetta
er prentvilla, sem á að falla burt, því Jón Jasonsson
er ekki aðalútsölumaðr þar á þessum elixír, heldr
konsúll J. V. Ilavstcen á Oddcyri.
Vátryggintjarféiagið „Conxmcrcial Union“ tekr í
ábyrgð fyrir eldsvoða húseignir bæði í kaupstöðum
og til sveita, alls konar lausafé o. fl., alt fyrir lœgsta
vátryggingargjald. — Tilkynna verðr urnboðsmanni
félagsins þegar eiganda skifti verða að vátrygðum
munum, eða þegar skift er um bústað. — Umboðs-
maðr fyrir alt, ísland er
Sighvatr Bjarnason
(bankabðkari 1 Reykjavlk).
kaupir :
Tuskur, helst prjónaðar
Segld«ik, gamlan
Kaðal, gamlan
Járn
Bein
Hetaslöngur, hrúkaðar
Eir, Kopar, Zink, Tin
Blý
Kattarskinn
Lainbskinn
Folaldaskinn
Tóuyrðlingaskinn
Hvalskiði
Hrosshár
Sköturoð
Háfsroð.
Brúkuð íslcnzk frímerki eru keypt á skrifstofu
almennings.
Á Reykjavíkr Apóteki fæst:
Sherry fl. 1,50 Öli þessi vín eru
Portvin hvítt fl. 2,00 aðflutt beina leið
do. rautt fl. 1,65 frá hinu nafn-
Rauðvín fl. 1,25 fræga verslunar-
Malaga fl. 2,00 félagi Compania
Madeira fl. 2,00 Holandesa áSpáni
Cognac fl. 1,25. Rínarvín 2,00. Vindlar: Brasil.
Flower 100 st. 7,40. Donna Maria 6,50 Havanna
Uitschot 7,50. Nordenskiöld 5,50. Renommé 4,00.
Hollensht reyktobak, ýmsar sortir, í st. frá 0,12 — 2,25
Exportkaffið „Hekla“ er nú álitið bezt.
Exportkaffið ,.Hckla“ er hreint og ósvikið.
Exportkaffið „Hekla“ er hið ódýrasta exportkafli.
Exportkaffið „Hckla“ er nú nálega selt í öllum stærri
sölubúðum í Hamborg.
Verslun Eyþórs Felixsonar
kaupir tómar heilflöskur með háu
verði.
Þakdúkrinn
kemr fyrst með „Lauru“, sem kemr hér 8. júní.
Hann verðr að eins seldr fyrir borgun út í hönd, og
alls ekki afhentr annars, samkvæmt fyrirlagi verk-
smiðjunnar.
Björn Kristjánsson.
Útgefandi: Valdimar Asmundarson.
Félagsprent smiðj an.
svo hvílir yfir þessu haustsðlskinið, sem er einkennilegt hér vestra,
ekki óáþekt daufri gyllingu; á öllu loftinu er gullmóða, og efst
um ásana leggr sig einskonar roða-baugr.
Uppi yfir hvelfist bláheiðr himininn. Og alt er kyrt. Eng-
inn vindblær hreyfir laufið. Loftið er fult af ilmgnðtt og eins
og ljúfr, yljandi víndrykkr. Oft er veðrið hið sama dögum
saman eðasvo vikum skiftir, hvorki heitt né kalt; loftið er hreint
og hressandi, enn þó rnilt. Þessi tími er kallaðr hér „indíanskt
suinar“, og er það eitt af einkennum austrríkjanna.
Undir háum hóli, grösugum og skógi vöxnum er þorpið. Það
er þyrping af snotrum, hvítmáluðum húsum, með breiðum hvít-
um saudgötum, fjölmörgum trjám og blómgarði við hvert hús.
Hér er hálendisbrún og deilir vötnum; er víðsýni mikið í allar
áttir ás af ási og yfir þykkvaxin, skrautglitrandi skógarbelt-
in. Hvert sem litið er. sjást turnspírur kirkna gnæfa hátt í
loft upp, og bændabýlin nálega öll hvitmáluð og önnur
sveitaþorp í daldrögunnm og uppi á ásunum glitra í sól-
skininu.
Þetta er dálítið lýðveldi út af fyrir sig. Á landsvæði þessu,
er hér segir frá, búa samtals tæp 700 manna; enn þessi 700
hafa sína eigin sjálfstæðu lýðkjörnu stjórn, lögreglu, bókasafn,
9 sk’óla, ráðhús, þrjár kivkjur og rúmgott gesthús. Á hverju
ári kemr alt fullorðna fólkið á bygðarfund eða lýðmót til að
ræða um sameiginleg bygðarmál. Þar eru lagðir á skattar og
fé veitt með atkvæðagreiðslu til vegagerðar, skóla, o. s. frv.,
embættismenn bygðarinnar kosnir, gjaldkeri, skrifari, fátækra-
málastjóri o. s. frv. Yfirumsjón skólanna hefir kona ein haft á
hendi svo árum skiftir, 5 eða 6 barna móðir; allir kennararnir
eru konur. Þær hafa skóla, sem í virðingarskyni er kallaðr
háskóli, og er þar veitt víðtækari fræðsla. Þurfa ekki ungir
menn eða ungar stúlkur að fara i aðrar bygðir til að fá góða
skólamentun, því að hennar er hér nægr kostr. Áuk þess hefir
þetta fólk, þótt allir séu bændr, bókleg félög, þar sem lögð er
stund á, að kynna sér Shakespere og fleiri höfuðskáld, svo og
fagrlistasögu, og eru á vetrum haldnir fræðandi fyrirlestrar um
þess háttar efni.