Fjallkonan - 16.08.1892, Blaðsíða 1

IX. ár.
Nr. 33.
N.
FJALLKONA
Árg. 3 kr. (4 kr. erlendis). Gjalddagi 15. júlí. Reykjavík, 16. ágúst 1892. Skrifst. og afgreiJ
Alþingiskosningarnar.
Reykjavík ætti sem höfuðstaðr landsins að vera
fyrirmynd annara kjördæma í pólitiskum málum
og þá einnig í kosningum til þingsins. Nú er
eftir að vita, hvort svo reynist. Hér munu nú
bjóðast 5 menn: þeir Halldór Kr. Friðriksson,
sem áðr heíir verið frá sagt í þessu blaði, sóra
Benedikt Kristjánsson, Björn Kristjánsson kaup-
maðr, séra Jóhann Þorkelsson og Hannes Haf-
stein landritari. Yér ætlum reyndar, að Eeykja-
vík sé eftir ástæðum hér um bil fullsæmd af þess-
um þingmannaefnum, hver þeirra sem fyrir kosn-
ingu yrði. Enginn kjósandi skyldi fara athugalaust
eftir meðmælum og mótmælum þeim sem í blöðun-
um hafa staðið um þessa þingmenn, án þess að
rannsaka fyrst, hvernig þeir af þeim, sem áðr hafa
verið á þingi, hafa komið þar fram og hvernig lík-
legt er að hinir, sem ekki haf'a verið þingmenn áðr,
muni koma fram. Það heíir verið sagt um
H. Kr. Friðriksson, að honum væri farið svo mjög
að förlast, að hann væri orðinn bam í annað sinn,
enn það mun vera alveg ástæðulaust. Hann gegn-
ir enn embætti sínu með fullu þreki og vér höfum
ekki heyrt þess getið, að honum sé farið að fórlast
í neinu. Benedikt Kristjánsson er litlu yngri, og
mætti með líkum ástæðum fult eins vel segja, að
honum væri farið að förlast, þar sem hann hefir
fyrir nokkru lagt niðr embætti sitt, enn hann mun
einnig vera í fullu fjöri. Það er skrítið, að Isafold
flytr, i sama blaði og hún talar um elliglöp Hall-
dórs, grein um Œadstone, sem sýnir hversu ern
hann er enn í dag, og er þó talsvert eldri enn
Halldór. Menn eldast svo misjafnt, að áratöluna
er ekki að marka. Páll Melsteð er einn af elstu
mönnum hór í bænum, miklu eldri enn Halldór
Friðriksson, og mun enginn geta annað sagt, enn
að hann hafi enn óskerta andlega krafta. Aldrs-
munr þeirra Halldórs og séra Benedikts er ekki
svo mikill, að líklegt sé að hann einn geti valdið
því, að mikill munr sé á skoðunum þeirra.
Til þess að sannfærast um skoðun þessara þing-
mannaefna er eina ráðið, að fundr verði haldinn
og að kjósendr leggi þar fyrir þingmannaefhin
ýmsar spurningar, til að komast eftir, hverjum mál-
um þeir vilja fylgja.
Þá aðferð hafa öli þau kjördæmi, sem nokkurn
áhuga hafa á almennum málum.
Þegar þingmannaefnin hafa þannig látið skoðan-
ir sínar í ljós, þurfa kjósendr ekki að kjósa í blindni
eða meðfram eftir áeggjun annara. Hver getr kos-
ið þann af þingmannaefnunum, sem honum líkar
best við.
Hins vegar mun þingmannaefnunum ljúft að
tala við kjósendrna og kynnast skoðunum þeirra
áhugamálum í kjördæmisins eða alls landsins.
t.: Þingholtsstrjeti 18.
Meðan slíkr fundr er ekki haldinn, viljum vór
ekki sérstaklega mæla með neinum af þessum þing-
mannaefnum, enn að því búnu munum vér gera
það.
Halldór þekkja menn hér nokkuð, og sóra Bene-
dikt ættu menn sömuleiðis að þekkja af framkomu
hans á alþingi. í þessu blaði hefir áðr verið minst
á hann oftar enn einu sinni, síðast í vor, og það
tekið fram, að hann só einhver hinn frjálslyndasti
maðr af prestastótt, sem á þingi hefir setið.
Engan hinna þingmannaefnanna þekkjum vér að
pólitiskum skoðunum; þeir hafa lítið komið fram
opinberlega í því tilliti, enn úr því getr bætt fundr
sá, sem hér er lagt til að verði haldinn. Um dóm-
kirkjuprestinn er það að segja, að oss furðar stór-
lega á því, að hann skuli geta gefið kost á sór til þing-
mensku, þar sem hann gegnir hinu erfiðasta presta-
kalli á landinu, sem forveri hans, sem allir játa,
að er duglegr maðr, treystist ekki fullkomlega til
að þjóna á síðustu árum nema hann hefði aðstoðar-
prest.
Guðrún Ósvífsd'ottir. Söguljóð eftir Brynjólf Jóns-
son. Rvík 1892. Yni-(-109 bls. 8vo. (Sig-
urðr Kristjánsson).
Höf. hefir í þessu kvæði snúið miklum hlut af
Laxdælu í ljóð. Búningrinn. er snotr, málið vand-
að og rímið víðast liprt. Meðferð efnisins er lag-
lega af hendi leyst, þó ýmsar kunni að verða skoð-
anir á sumum atriðum. Kvæðið hefði orðið meira
við alþýðuskap, ef höfundrinn hefði orkt undir
rimnalagi og slept ýmsum heimspekilegum innskot-
um, enn sett eitthvað meira lifandi í staðinn. —
Honum lætr best að yrkja skynsemisskáldskap, —
Bókin er vel um vönduð og mynd höf. framan við
hana, og leyfum vór oss að mæla sem best með
henni.
Nýtt blaðfyrirtæki. (Eftir brófi að norðan).
„Nú er Friðbjörn okkar Steinsson orðinn uppgefinn
að gefa út „Norðrljósið" og hefir að sögn selt það
einhverjum Möðruvellingi, sem ætlar, trúi ég, að
gefa það út í B-eykjavík frá næsta nýári. Þetta
verðr líklega til þess að allir segja sig úr blaðinu
og að það glatar þeirri litlu hylli, sem það hefir hafb
í Friðbjarnar höndum“.
Fornleifafélagið. Á fundi fornleifafélagsins, sem
haldinn var 2. ág., var kosinn forseti þess, Björn
M. ólsen, kennari við lærða skólann, í stað Sig.
Vigfússonar. — Vald. ritstj. Ásmundarsyni (og með
honum sóra Eggert Brím) hafði félagsstjórnin falið
á hendr að annast um útgáfu Árbókarinnar, sem á
að vera prentuð í haust.