Fjallkonan - 14.04.1898, Blaðsíða 2

FJALLKONAN.
XV 15.
f Q
$ K
.64,
næst honum er Victoria drotning,
árinu yngri, þar næst Austrrikis-
keisari, 68 ára.
Kristján konungr hefir orðið
svo vinsæll af alþýðu, að varla
mun nokkur konungr hafa átt slíkri
þjóðhylli að fagua. Hefir hann þó
átt við örðugt stjórnarfar að stríða,
þar sem fyrsta ríkisár hans laust
á ófriðnum milli Dana og Þjóð-
verja, sem dró eftir sér missi her-
togadæmanna og mestallrar Slés-
víkr, og sífeldar stjórnardeilur
hafa legið í landi siðan. Þannig
varð stjórnin nær því í 20 ár að
að gefa út bráðabirgðafjárlög,
meðan Estrups-ráðaneytið sat að
vöidum. Enn allar þessar stjórn-
ardeilur hafa að engu leyti skert
vinsældir Kristjáns konungs, sem
hefir heldr eigi átt neinn þátt í
ástandinu.
Kristján konungr er og hinn
kynsælasti konungr, sem nú er
uppi. Hann komst á yngri árum
sínum í kynni við Nikulás Rússa-
keisara, og mæltu þeir til vináttu
með sér; kom það Kristjáni kon-
ungi að haldi síðar, er Alexander
(III.) son hans mægðist við hann,
og hefir Danmörku orðið að því
nokkur styrkr. Elzta dóttir Krist-
jáns konungs, Aiexandra, er sem
allir vita gift ríkiserfingjanum á
Englandi, prinzinum af Wales.
Enn synir konungs eru, eins og
kunnugt er, Friðrik krónprinz,
Georg Grikkjakonungr og Valdi-
mar prinz.
Louisa drotning hefir verið köll-
uð tengdamóðir Evrópu, af því að
dætr hennar hafa gifzt ríkisráð-
anda og ríkiserfingja í hinum
mestu stórveldum. Enn heimilis-
lífið hjá konungi og drotningu
hefir einnig verið sönn fyrirmynd.
Kristján konungr og Louisa
drotning eru enu bæði furðu ern
og ungleg, þótt þau sé komin á
níræðisaldr, sem sjá má af nýjum
myndum þeirra í þessu blaði.
Fleiri útlendingar
á íslenzk fiskimið-
Tvö dönsk fiskifélög eru Dý-
stofnuð, sem ætla að stunda fiski-
útveg við strendr íslands.
Annað féiagið er bæði verzlun-
arfélag og fiskifélag, og hefir
Salomon Davidsen, kaupmaðr í
Kaupmannahöfn, gengizt fyrir
stofnun þess. Félag þetta hefir
að sögn keypt kaupstaði þá á
Vestrlandi, þar sem Björn kaup-
maðr Sigurdsson hefir rekið verzl-
un, og á þeim ætlar félagið að
reisa verslnn og hafa fiskiútgerð,
einkum þorskveiði á „kútturum"
og einu eða fleiri eimskipum. Þar
að auki ætlar félagið að stunda
kolaveiði, sem hefir reynzt vel á
dönskum skipum, sem hafa stund-
að hana við ísland á síðustu ár-
um með styrk úr ríkissjóði. Kapt.
Drechsel (sem verið hefir hér á
landi), fiskifræðíngr, er ráðunautr
félagsins. Aðalstjórn félagsins er
í Kaupmannahöfn, og hefir Salo-
mon Davidsen & Co. hana á hendi,
enn á íslandi verðr Björn kaup-
maðr Sigurðsson framkvæmdar-
stjóri. Höfuðstóll félagsins, sem
þegar hefir verið lofað, er 400,000
kr.
Hitt félagið heitir „Dansk-Is-
landsk Fiskeri Selskab“, og er
stofnað með 100,000 króna höfuð-
stól. í byrjun ætlar þ&ð að eins
að stunda þorskveiðar á tveimr
eimskipum. Félagið ætlar að hafa
verstöðvar við Fáskrúðsfjörð og
Seyðisfjörð; þar á að leggja upp
aflann, og gera úr honum saltfisk;
hefir félagið fengið tvo kaupmenn
íslenzka til að standa fyrir fram-
kvæmdum félagsins við ísland,
Carl A. Tulinius og Þ. Jóns-
son. Gert er líka ráð fyrir, að
flytja nýjan fisk til útlanda og að
vinna að öðru leyti að öllu því,
sem horfir til framfara í fiskiút-
gerðinni.
Þjóðverjar eru líka farnir að
veita eftirtekt fiskveiðum við ís-
Iand. Fiskieimskip frá Altona
var í næstliðnum mánuði sent til
reynslu hingað til lands. Það
lagði af stað úr Elfarminni 2. marz
og kom aftr til Huil 18. marz
hiaðið 52 þús. pundum af fiski.
Þetta fiskiskip var hið eina úr
Elfinni, sem var þá hér við land,
enn auk þess getr skipstjóri um
eitt fiskieimskip frá Brimum og
nokkur ensk fiskieimskip (botn-
verpinga); kveðst líka hafa séð
íjöída af dönskum fiskiskútum,
sem hafi stundað þorskveiðar ein-
göngu. Hann lætr mikið yfir,
hve góð veiðistöð sé við ísland
(nálega jafngóð og við Newfound-
land) og hvetr þýzka fiskiútgerð-
armenn að hætta að stunda veiði
í Norðrsjónum enn leita til ís-
lands.
Eftir þessum fregnum lítr helzt
út fyrir, að svo verði þétt skipað
útlendingum á íslenzk fiskimið,
að landsmönnum verði sjálfum al-
gerlega fyrirmunað að stunda
þennan höfuð-atvinnuveg sinn.
Þessar aðfarir eru þess verðar,
að landsmenn gefi þeim alvarleg-
ar gætr.
ISLENZKR SÖGUBÁLKR.
Æfisaga Jóns Steingrímssonar,
prófasta og prests að Prestsbakka.
[Bftir eiginhandarriti. Lbs. 182, 4to].
(Frh.).
Að fráteknum fyrsta vortímannm var ég
fyrsta ár mitt þar með þeim neðstn;
annað árið eða vetrinn þokaðist ég í
miðjan neðri bekk. Þann þriðja vetrinn
varð ég efstr meir af slympulnkku enn
verðugleika og komst i allmikinn vanda
að forsvara mitt sæti. Enn þanninn til-
fell examen: um haustið var lesið fyrir
úr Svetonio, og verðr fyrir historía sú,
er karl Guðmundr1 hafði sagt mér, að ég
treysti þar meining orðanna mörgum
framar, enn hvað ég kvaldist í samvizk-
unni að heyra, þá öðrnm mér langt um
hygnari var bent til að sjá, hversu ég
hefði um sumarið iðkað minar stúdéring-
ar hjá þvi sem þeir, enn það knúði mig
þvi fastara að stúdéra. So fyrir utan
dagleg agenda og ætlunarverk fór ég
að stúdéra Sallustum og Ovidium, sér-
deilis hans Metamorphosiu, af hverri ég
mikið kunni að framanverðu, og fékk
soddan lyst til þess siðan, að ég hélt
það angr gæti ei að mér komið, að mér
yrði ei skemtun að lesa verk hans. Sona
er ungæðið, enn alt annað heflr þð sann-
azt, sem von er á. — Fjórða vetrinn
fór ég á borð eða efra bekk, og fór þar
upp yfir 5 óreglulega, því vissir höfðingj-
ar létu ei börn sín í neðra bekk. Þann
6ta vetrinn var ég efstr, og báða þá
vetr notarius skólans. Hafði ég þá
næsta lítið fyrir því ég átti að gera,
og vildi þá hafa mátt lengr vera, enn
fékk það ei, hverja viðleitni sem ég hafði
í frammi. Fyrir utan Donatinn skrif-
aði ég mér sjálfr öll mín lærdómskver
Þenna Guðmund nefnir höf. áðr, í
kafla, sem hér hefir verið feldr úr. Hann
bjó í Höfðabúð í Sléttuhlíð og hafði
sagt höf. þessa sögu úr ,Svetonio‘.