Fjallkonan - 20.07.1898, Blaðsíða 3

20. júlí 1898.
FJALLKONAN.
Kornverð lækkar.
Það lítnr út íyrir ágæta korn-uppskeru víða, og
má því telja víst að kornvörur lækki mjög í verði.
í Ameríku er búist við meiri uppskeru enn nokkurn
tíma áður, á Frakklandi er gizkað á að uppskeran
nægi þörfum, og í Rússlandi og Dónár löndum eru
beztu uppskeru horfur.
Kaupmenn vorir eru fljótir að færa upp korn-
verðið og sama er að segja um bakarana. — En eru
þeir jafn-fljótir að færa verðið niður?
Fiskileysi við Noreg.
Lófótin er sem kunnugt er aðalveiðistöð Norð"
manna, og er vertíðin þar á sama tíma sem vetrar"
vertíðin hér á Suðurlandi.
Síðustu vertíð var þar eitthvert mesta aflaleysi,
sem menn muna. Það vóru um 30 þús. manná^sem
stunduðu veiðina, og var meðaltal af aflaverðinuulO
kr. á mann, en tilkostnaðurinn var m e i r i íyrir
hvern mann, svo að mikið vantaði á að útgerðin svar-
aði kostnaði.
Hvalveiðar hér við land.
16—18 hvalveiðaskip frá Noregi stunda veiðar
hér við land, og eru veiðifélögin 7, og 6—7 eimskip
til flutninga. Norðmenn eru nú einnig farnir að
stunda hvalveíðar við Færeyjar, eitt félag á 3 skip-
um. Þykir gott að vera þar, því þar eru þeim eing-
in takmörk sett um hvalveiðarnar, eins og hér og í
Noregi.
Hvalveiðar í Noregi.
Fiskimenn og kaupmenn norðantil í Noregi hafa
sent stórþingi Norðmanna áskorun, þar sem þeir kref-
jast þess að hvalaveiðar verði algerlega lögbannaðar
í 20 ár.
Holdsveikispítalinn. Hinn 30. júní héldu Odd-
félagar stórveizlu í Khöfn í minningu þess, að þeir
hefðu nú lokið sínu stóra starfi: byggingu holdsveiki-
spítala á íslandi. Formaður Oddfélaganna, dr. Petrus
Beyer, athenti hátíðlega Hörring ráðaneytisforseta sem
íslandsráðherra í fjarveru Rumps vors, gjafabréf að
spítalanum. Hörring tók víð bréfinu og þakkaði í
nafni hinna íslenzku stjórnar fyrir hina höfðinglegu
gjöf. Margar ræður voru haldnar, en einna mest
fanst blöðunum um ræðu Dybdals deildarstjóra, er
talað hafði af hinni mestu málsnild; kvað hann þetta
myndi leiða hjartnanna heita Golfatraum upp til ís-
lands frá Danmörku. — Konungur vor ætlaði sjáif-
ur að vera viðstaddur og taka við gjöfinni fyrir ís-
lands hönd, en gat eigi sakir sjúkleika.
Póstskipið „Laura kom hingað 18. þ. m., tveim-
ur dögum á undan áætlun.
Fimm „Oddfélagar“ komu með þessu póstskipi
til að gera ráðstafanir viðvíkjandi holdsveikispítal-
anum, og er fyrir þeim dr. Petrns Beyer, stórsír
félagsins í Danmörku. Hefir bæðl bæjarstjórn og
amtsráð veitt fé til að taka á móti þeim.
/
111,
Eiríkur Magnússon M.’A., bókavörður frá Cam-
bridge, kom nú með póstskipiau og dvelur hér um
tíma.
Ráðsmaður við holdsvoikiapítalann verður Ouð-
mundur Böðvarsson k&nprn. úr Hafnarfirði.
Bráðkvaddur varð á götu hér í bænum 14. þ.
mán. Jón Oddsson gamall bóndi frá Mýrarholti hér
í bænum.
Yeðrátta er nokkuð óþerrisöm, og eru því ekki
góðar horfur á heyskap, þótt grasvöxtur sé í betra
lagi.
Stúlkan frá Kúbu, sem amerskur blaðamaður
náði í fyrra úr varðhaldinu á Kúbu, er nú gift ein-
um af þeim mönnum, sem björguðu henni, lautenant
í hernum.
Það var sarnt talsvert til fyrirstöðu, að hún gæti
gifzt, því samkvæmt amerskum lögum þurfti hún að
hafa í höndum vottorð frá spánska konsúlnum, en
vegna ófriðarins er nú enginn spánskur konsúll í
Ameriku. Ekki var heldur hægt að veita henni alt
í einu þegnrétt, því lögin mæla bvo fyrir, að þegar
Bandaríkin eiga í ófriði við eitthvert ríki, getur eng-
in þegn þess öðlast þegnrétt í Ameríku meðan á ó-
friðnum stendur. Hjónaefnin vildu þó ckki fresta
hjúskapnum, og varð það úr, að þau íóru tii Mary-
lands; þar eru ekki mjög straugar reglur um hjú-
skaparstofnun, og giftust þau áður enn lautenantinn
lagði af stað í stríðið.
Uppfundningar.
Einhver nýjasta uppfundning er þ&ð, að klekja
út vanþroskuðum börnum, sem fæðast fyrir tímann.
Þess konar stofnun er í Lundúnum. Börnin eru
látin í glerkassa og er haglega búið um loftrás og
temprun hitans. Þar er tekið við börnum, sem fæð-
ast jafnvel 2 mánuðum eða rneira fyrir tímann, og
eru jafnvel ekki meira en 3 pund á þyngd, en ekki
er þeim skilað aftur fyr enn þau eru 8 pd.
Jarðrækt með rafmagni. Það er langt síðan
því var veitt eftirtekt, að efla má jarðræktiaa með
rafmagni og að það er á við bezta áburð. Hafa
verið gerðar tilraunir með það nýlega á Finnlandi,
að sagt er með góðum árangri.
Frá Klondyke. Þorkéll Jönsson, sem í6r fyrstur ís-
lendinga til gnlí-landsins Klondyke, heiir skrifað bréf þaðan til
„Hmskr.“ og Iætur all-vel af högum gullnemanna. Hann á
sjálfur námalóð 75 milur frá bænum Dawson City, i einhverju
gullríkasta héraðinu. Hann segir, að þeir sem koma þangað í ár
megi ekki búast við að ná í námabletti, og verði þeir því að
leita að nýjum námum. Ekki er þar um aðra atvinnu að gera
enn gnllgröft; fénaður getur naumast lifað þar vegna grasleysis.
Nokkur Iaxveiði er í ánum stuttan tíma af sumrinu og dálítil
dýraveiði er þar. Jörðin er frosin sumar og vetur. Daglaun
segir hann haíi verið 15 doll. á dag í námunum, og 10 doll.
við vinnu í bænum. Alt er þar ákaflega dýrt og skortur á