Fjallkonan - 12.12.1900, Blaðsíða 3

fj;allkon'an.
3
í grend við eystri turninn. Síðan vafði eg á-
breiðunni utan um mig og beið.
Eg v&rð að bíða lengi og sofnaði um síðir
þar sem eg sat, en vaknaði í afturelding og þótt-
ist ekki bafa varið vel nóttunni. Klukkan var
þá nærri 5; það var orðið albjart. Eg taldi
víst, að bann væri fyrir löngu kominn aftur.
En í sömu svipan varð eg var við eittkvað í
herbergjum fyrir neðan mig. Eg þreif kiki
minn. Já, þarna kom hann.-----------En eg gat
ekki einu sinni séð það með kíkinum, hvernig
hann fór að því að klifa upp snarbrattan mór-
inn. Það hlaut að vera fótfesta þar, höggvin
spor í vegginn — en það þarf líka sterkar
taugar og stilt skap til að geta farið þann veg.
Já, það eru höggvin spor i vegginn, og þá kefi
eg líka fundið veg fyrir mig til að fiýja héðan
— og það varðar mestu. Hann hvarf alt í
einu við eystri turninn.
Hinn 17. júní. Greifinn sagði mér í gær>
að hann yrði að vera að heitnan allan daginn’
og eg hefi nó notað tækifærið, að rannsaka
eystra turninn.
Eg varð að fara upp í myndesalinn, því allar
aðrar leiðir eru lokaðar. Eg hefi ekki verið
þar uppi líkamlega síðan eg fekk þar kossinn
í glampanum af eldingunni — en eg hefi ver-
ið þar því oftar í hugannm og ímynduninni —
og því hefi eg með öllum mætti varist því að
fara þar upp. Eg hefi fundið að þar átti hón
heima, og að hón mundi geta yfirbugað mig.—
En eg hefi enn þá aldrei séð hana nema í
rökkrinu eða á nóttunni. Eg hefi aldrei séð
hana í aibjörtu, né fundið þá eins til þeirrar
þrár, sem hefir dregið mig til hennar.
Eg var því óhræddur að fara upp í loftið.
Sólin skein gegnum rykugar róðurnar; mynd-
irnar í salnum böðuðust í Ijósi, en eg þorði
ekki að líta á þær, þvi í sama bili sem eg lauk
upp dyrunrum, fanst mér eins og stóra myndin
fyrir gaflinum reisa sig upp og breiða faðminn
í móti mér.--------Eg flýtti mér gegnum sal-
inn og önnur herbergi, sem öll vóru skrautleg
og í þeim stil sem tíðkaðist á dögum Napóle-
ons 1. Loks kom eg að vængjahurð, sem eg
þóttist vita, að vera mundi að turninum. Hón
var ólæst, en skráin stirð af ryði.
Þegar eg kom inn sá eg kringlóttan turnsal,
og var í miðjum salnum stór skrautleg rekkja
með himni yfir höfðataginu. Efst í sængur-
himninum var mynd af Amor með bogann, og
loftið í herberginu var málað með skýjum eins
og vorhiminn og gægðust fram leikandi amorín-
ur að skýjabaki. Það var eins og maður væri
í svefnherbergi gyðjunnar Venusar sjálfrar.
Eg gekk að róminu og fór að aðgæta, hvort
nokkur hefði sofið í því nýlega, en eg sá undir-
eius að þykt ryk lá á silkiábreiðunni og að
mauravefir vorn á rómgaflinum. Það klaut að
vera fullur mannssldur eða meira síðan sofið
hafði verið í þes9u rómi. Og á hinum gula kodda
var dökkur blettur, en hann hafði einhvern
tíma verið rauður sem blóð. Víst heflr ein-
hver látið hér lifið, þegar þetta blóð rann af
koddanum ofan á gólfið, þar sem svarti
bletturinn vitnar enn um löngu drýgðan glæp.
Enginn efi er á því, að hér hefir hinn af-
brýðissami eiginmaður grimmilega hefnt sín á
hinni fögru konu, sem hann hefir alveg haft á
sínu valdi. „Enginn sá eða heyrði neitt; eng-
inn þorði að spyrja að neinu. Hón lá dauð í
róminu; það var alt sem menn vissu; hón var
færð í þau föt, sem hón ber á þessari mynd, og
kistulögð. Hón hvílir í kapellunni, þar sem
flestir af ætt Drakulitz hvíla, en eins og þér
sjáið, viuur, er hóu alt af jafnfalleg“----------
sagði greifinn við mig einu sinni.
Mér var sem eg heyrði rödd greifans, þegar
hann sagði þetta, og mér kom til hugar það
sem síðan hefir borið fyrir mig.--------
Eg hljóp ót að glugga og l&uk honum upp.
Héðan ofan að jörðu var mörg hundruð fet —
og líklega hefir eftirlætisvinur greifynjunnar
farið ót um þer.nan glugga.
Undir hallarglugganum tók við gljófur með
freyðandi fossi. Eg reyndi að stilla geðshrær-
ingar minar, og gekk ót að glugganum hinum
megin, sem lá næst framhlið hallarinnar. Það-
an gat eg glögt séð þá ieið, sem maðurinn
hafði farið í nótt.
Eg hafði með mér kíkinn minn, og þegar
eg teygði mig ót, sá eg höggvin spor í vegg-
inn, sem varla var hægt að sjá með berum aug-
uro. Þar voru líka járnkrókar, sem auðséð var
að ætlaðir voru til þess að kalda sér við. Þenna
veg mátti auðsjáaulega fara til þess að komast
á stéttina á veggnum, sem eg hafði séð mann-
inn feta eftir. Nó verð eg að reyna að finna
ráð til þess að komast á þessa stétt frá þeim
herbergjum, sem eg bý i, og eg vona að mér
takist það með guðs hjálp.
Hinn 19. júní. Guð má vita, hvort eg kemst
héðan nokkurn tíma lifaudi. Eg get ekki fært
í letur það sem ríkast er í grun mínutu, en
mér virðist sem eg hafi þessar undanförnu vik-
ur séð hættu, sem vofir yfir mannkynínu og
fæatir hafa hugmynd um. En hón er þess eðlis,
að allir góðir menn hljóta*að hefjast handa og
berjast gegn henni, hverrar tróar og þjóðar
sem þeir ern. (Frh.).
JOLABAZARINN
er nó til sýnis, og eru þar þósundir af faliegum munum, hentugir í Jóla-
gjafir. Hér verður að eins minst á nokkra þeirra:
Pletvara: Kaffikönnur, Sykurker, Skeiðabakkar, Kertastjakar,
Sópuskeiðar, Matskeiðar, Matkvíslar, Býtingsskeiðar með skelplötu,
Ávaxtahnífar, Kökubakkar, Kryddglös með pletumgjörð, Kextuunur
með pletloki, Kökuspaðar o. m. fl.
BÍSqU.Ít ~ myndir, sem eru skrautlegasta stofuprýði sem
menn geta fengið sér fyrir jólin.
Vindlaborö, Yindlabikarar og Vindlahylki með spiladós, Hæg-
indastólar, Körfustólar, Smá-borð, Blómsturborð ór járni, Hornhyllur
Speglar, Myndarammar, BSómsturpottar og Vasar.
Hljóöfæri: Gnitharar, Fiðlur, Sítharar, Harmónikur, Horn, Munn-
hörpur, galandi Hanar o. fl.
Stofuklukkur, Vasaór, íhkeðjnr — stórt órval. Loftþyngdar-
mælar, Hitamælar. Gull- og Silfurstáss — mikið órval, Sjón-
aukar, Sjónpípur.
Album, Peningabuddur, Saumakörfur og Stokkar, Hanzkaöskjur
Klótaöskjur, Jetonskassar, Spilahylki, o. fi.
Barnagull. Eimskip, Eimvagnar, Fallbyssur og skammbyssur,
sem engan meiða, ýmis konar dýr, Bróður, Soppar, Hnettir, Bumb
ur, Hós, Skoprur, Lukkuspil, Kerrur með hestum fyrir, Ljósmynda-
maskínur og ótal m. fl.
Ilmvötn 0g sápur af beztu tegundum.
Jolatres-stass alls konar.
Yflr höfuð er bazarinn miklu fjölbreyttari en nokkru
sinni áður, gott verð á öllu. Hver maður lilýtur að
flnna þar lientuga jólagjöf. Komið því á bazarinn lijá
Kvennablaðið
Barnablaðið.
Af þvi að ég veit að mjög marg-
ir kaupendur Kvbl. og Barriabl. halda
blöðunum saman og binda þau inn,
þá hefi ég til reynslu fengið mér
fáein bindi á blöðin. Það eru
skrautbindi með gyltu nafni b!að
sins bæði á kili og franispjahl-
inu. Mjög lík bindunum á kvæð-
um Gröndals. Bindin eru á 2 ár-
ganga af Kvennablaðinu, svo þeir
,sem eiga það frá upphafi þurfa þrjó
bindi, ef þeir vilja binda þá alla
inn. Hvert bindi á hvort þessara
blaða kostar 50 aura. Nýir kaup-
endur að Kvennablaðinu, sem vilja
kaupa sér 2 af eldri árgöngunum
(þó ekki þann fyrsta) geta fengið
þá innbundna i skrautband fyrir að
eins þi’járkrönur og Barnabl. frá
upphafi inub. íyrir tvær krónur
Bæði Kvennablaðið og Barnablað-
ið í skrautbandi eru einkar hentug-
ar jólagjafir, og verða nokkur ein-
tök innbundin fyrir jól handa kaup
endum, en þeir verða þá að sæta
færi, af því ekki hefir verið
fengið af þeim nema svo lítið í
bráðina, en verður pantað meira
síðar ef menn viija.
Bríet Bjarnhéðínsdóttir.
Ný snið
af allskonar kvenfatnaði og
barnafatnaði eftir allra nýj-
ustu tízku fást nú hjá mér,
eins og stöðugt að undan-
fórnu, og kosta frá 40—80
aura.
Bríet Bjarnhéðinsdóttir.
I. Paul Liebes Sagradavm og
Maltextrakt med kínín og járni
hefi eg nú haft tækifæri til að reyna með
ágætum árangri. Lyf þessi eru engin leynd-
arlyf (arcana), þurfa þau því ekki að brúk-
ast í blindni, þar sem samsetning þeasara
lyfja er ákveðin og vitanleg. Sagradavínið
heíir reynst mér ágætlega við ýmsum maga-
gjúkdðmum og taugaveiklun, og er það hið
eina hægðalyf, sem og þekki, er verkar án
allra óþæginda, og er iika eitthvað hið ó-
skaðlegasta lyf.
Haltextraktin með kinín og járni er hin
bezta styrkingarlyf, eins og efnin benda á,
hið bezta lyf gegn hvers konar veiklun, sem
er, sérstaklega taugaveiklun, þreytu og lúa,
afleiðingum af taugaveiki, þróttleysi magans
o. s. frv. — Lyf þessi heíi eg ráðlagt mörg-
um moð bezta árangri og sjálfur hefi eg brúk-
að Sagradavínið til heilsubóta, og er mér
það ómÍBsandi lyf.
Reykjavík 28. nóv. 1899. L. Pálsson.
Einkasölu á J. Paul Liebes Sag-
radavínl og Maltextrakt með kínín
og járni fyrir ísland hefir undir
skrifaður. Útsölumenn eru viusam-
lega beðnir að gefa sig frarn.
Keykjavík í nóvember 1899.
Björn Kristjánsson.
Nærsveita menn!
KaaDenflur Fjaioniir r
nærsveitunum eru heðnir að
vitja blaðsins, eða láta vitja
þess, á afgreiðslu þess í
livert skifti sem þeir eru á
ferð eða fá ferðir. — Þá
fyrst geta þeir fengið það
með skilum, en þeir mega
ekki hiiast við því, þó þeir
sjálflr staiuli auðvitað vel í
skilum, að útgefandinn fari
að senda menn með blaðið
heim til þeirra í Iivert skifti
sem það kemur út.