Fjallkonan - 26.04.1901, Blaðsíða 1

Kemur út einu sinni
í yiku. Yerð árg. 4 kr.
(erlendis 5 kr. eða l’/j
do!l.) borgist fyrir 1.
júlí (erlendis fyrir-
fram).
Uppsögn (skriflog)bund-
in við áramót, ógild
nema komin sé til út-
gefanda fyrir 1. októ-
ber, enda hafi kanpandi
þá borgað blaðið.
Atgreiðsla: Þing-
holtsstrœti 18.
XYIII. árg.
Reykjavík, 26. apríl 1901.
lír. 16.
Ben. S. Þórarinsson kaupm. í Reykjavík
er umboðsmaður á Suðurlandl fyrir ullarTerksmiðjuna Aalgaard í Noregi. Allir, sem 'þur'fa,
eða œtla eða vilja senda ull til að láta vinna úr, ættu að snúa sér til lians. Þessi verksmiðja
er bœði elzt og bezt í Noregi,- og vinnur ódýrast.
I=eir, sem vilja panta frá mér VÍH og ÍDÍrlilStÓlíl, eru beðn.
ir að senda borgun fyrir fram. Vörurnar verða svo sendar þeim kostnaðarlaust á hverja
þá höfn á landinu, sem strandferðaskipin koma á.
Ben, S. pórarinsson.
Biðjið ætíð um:
OTTO MONSTEDS
danska smjörliki,
sem er alveg eins notadrjúgt og bragðgott
og smjör.
Verksmiðjan er hin elzta og stærsta í Danmörku, og býr til óefað
hina beztu vöru og ódýrustu í samanbuiði við gæðin.
WfT Fæst hjá kaupmönnunum.
Landsbankinn oropinn hvorn yirkan dag kl. 11—2.Banka-
stjórnin við kl. 12—1.
Landsbókasafnið er opið hvern virkan dag kl. 12—2 og
eiuni Btnndu lengur til kl. 3 md., mvd. og ld. til útlána.
Forngripasafnið er i LandBbankabÚBÍnu, opið á mið-
vikudögum og laugardögum kl. 11—12 f. m.
Náttúrugripasafnið er í Doktorshúsinu, opið á aunnu-
dögum kl. 2—3 e. m.
Ókeypis lœkning á spítalanum á þriðjudögum og töstu
dögum kl. 11—1.
Ókeypis tannlœkning í húsi Jóns SveinsBonar hjá kirkjunni
1. og 3. mánudag hvers mán., kl. 11—1.
Frá útlöudum.
Iíína. Fyrir skömmu hefir staðið skýrsla í
’Times' um hernaðaraðfarir stórveldanna í Kina.
Þessi skýrsla er tekin eftir frásögn sjónar-
votta.
Þar segir svo: Þegar sambandsherinn var
á leiðinni til Peking frömdu herdeildir stór-
veldanna djöfullegustu grimdarverk Áu þess
nokkur skyasamleg ástæða væri til, voru
þorp og kaupstaðir breudir til ösku og alt
landið umhverfis lagt i eyði.
Rússar og Þjóðverjar frömdu mestu ódáða-
verkin. Englendingar, J:panar og Ameríku-
menn þyrmdu þó mönnum, en Rússar og
Þjóðverjar drépu hvern Kínverja sem þeir j
gátu hönd á fest. Þeir brytjuðu líka niður
konur og börn, og fóru áður svívirðilega
með konurnar. Þeir myrtu fólkið af illmensku
tómri og lögðu eld í hús og þorp af eintómu
tortímingaræði.
Þegar þeir höfðu „frelsað“ Pekiug, eins og
þeir komust að orði, tóku þeir til óspiltra
málanna að ræna borgina með innilegum á-
huga. Þá var ekki um annað talað en rán,
og þaðan voru gerðar „ránferðir“ — þeir köll-
uðu þær svo sjálfir — víðsvegar um landið. Það
voru ekki hermennirnir einir, heldur fjöldi
af þeim útlendingum, sem eiga heima í Kína,
sem tóku þátt í ránunum, og kvenfólkið stal
öllu sem steini var Iéttara, til þess að láta
ekki sitt eftir liggja.
Þeir létu greipur sópa um alls konar
verðmæta muni, sem þeir gátu klófest, og
seldu þýfið úti fyrir sandiherrahúsinu. Ránin
vóru nýr atvinnuvegur, sem hermennirnir
settu á stofn handa sér og útlendingunum í
Kína, og var því öllu ráðvíslega niðurskipað.
Svo segir „Times“, og er þessi skýrsla þess
blaðs alveg samkvæm því, sem önnur blöð
segja frá, t. d. þýzka blaðið „Vorworts“. Það
hefir verið orð í tima talað, er Vilhjálmur
keisari benti á dæmi Atla Húnakonungs og
þeirra Húnanna, sem vert væri að breyta eft-
ir í þessum ófriði. — Stórveldin hafa látið
sér það að kenningu verða.
Friðarsamningunum í Kína er enn ólokið.
Fillppseyjar. Þess hefir verið getið, að
Bandaríkjamenn hefðu náð Aguinaldo á sitt
vald, frelsishetju Filippseyinga. En ekki var
það gert með herkænsku eða drengskap.
Ævintýramaður frá Ameríku og deildar-
foringi í sjálfboðaliðinu, Funston að nafni, náði
nokkrum Filippseyingum (Tugelum) á sitt vald.
Hann fór vel með þá og náði með því hylli
þeirra. Síðan ginti hann þá með fégjöfum til
að fara með hann og nokkra hermenn af iiði
Bandaríkjamauna heim í tjald Aguiualdos hers-
höfðingja í dnlarklæðum. Varðmenn Aguin-
aldos áttu eér einkis ótta von; var konum þeg-
ar fleygt riðnr f g hann keyrður í bönd og færð-
ur hershöfðingja Ameríkumanna.
Þetta varð að lokum sigur Ameríkumanna
yfir þessari litlu þjóð, sem hafði í mesta lagi
30,000 vígra manna.
Ameríkumenn Iétu mikið yfir sér er þessi
sigur var unninn. En misjafnlega mæltist hann
fyrir. Þeir revndu þá að bera út ýmsan ó-
hróður um Aguinaldo, svo sem það, að hann
hefði kviksett handtekna menn, en það hefir
reynst tilhæfulaus uppspnni.
Funston var gerður að hetju og átti jafn-
vel að gera hann að hershöfðingja fyrir vikið.
En það tókst ekki. Tiltæki hans fór að mæl-
ast illa fyrir, og verður ekki honum til
frægðar, þó það hafi líklega orðið honum til
fjár.
Ekki er það enn talið fullvíst, að ófriðn-
um sé hætt, þó Aguinaldo hafi verið tek-
inn. Hann er nú í haidi og verður honum ekki
slept, þó hann haíi verið látinn sverja trúnað-
areið. En gert er ráð fyrir, að hann verði
sæmilega haldins.
Rússland. Rússakeisari hefir kvatt áttræð-
an hershöfðingja, sem Wannowski heitir, til að
vera kenslumáiaráðherra í stað þess sem drep-
inn var. í keisarabréfinu, sem kveður hann til
ráðgjafa embættisins, er svo að orði komist:
„Á síðari árum hefir það orðið Ijóst, að menta-
málum vorum er talsvert ábótavant, og álít eg
því þörf að koma tafarlaust á gagngerðum
umbótum í þeirri grein. Eg met mjög mikils
hæfileika yðar til stjórnarstarfa, yðar miklu
reynslu og hleypidómalausa hugsunarhátt, og
hefi eg því kjörið yður til að vera samverka-
maður minn að því, að yngja upp og endur-
bæta skólatilhögunina hér i landi.
Óskandi væri, að foreidrar og forráðamenn,
þeir sem fremstir allra eru skyldir að ala önn
fyrir börnunum, styddu þessa viðleitni vora.
Þá mun sá tími brátt fara í hönd, að eg og
þjóðin öll getur með ánægju og gleði horft á
hina upprennandi kynslóð, sem föðurlandið
byggir á vonir sínar og eru traust þess á ókom-
inni tíð“.
Orð keisarans virðast hér benda á, að hann
ætli sér að gera víðtækar umbætnr á kenslu-
máíum á Russlandi, sem eru svo mjög vanrækt.
Ea þó verður ekki mikils vænzt af hinum nýja
ráðherra. Hann hefir alla síua æíi átt við hern-
aðarmál og var síðast hermáiaráðherra. Það
er því ólíklegt, að þessi gamli maður sé fær
um að gera neinar endurbætur í þessari grein,
sem teljandi sé. En ekki er það með öllu
óhugsandi, að honum kynni að ávinnast eitt-
hvað, því maðurinu hefir verið álitinn frjáls-
lyndur og góður maður.
„Times“ hefir birt bréf frá Leo Tolstoi til
Rúasakeisara, sem sagt er að hann hafi skrif-
að meðan hann lá hættast í vetur, en nú er
hann kominn á fætur aftur. Þar skorar hann
á keisara að leyfa ellefu konum að fiytja til
manna sinna, sem eru í útlegð í Síberíu við
harðan kost vegna trúarskoðana sinna, og brýn-
ir fyrir keisara að neraa það úr lögum, að
mönnum sé refsað fyrir trúarinnar sakir.
Sagt er, að Japanar hóti illu, ef Rússar
seilist nokkuð til Hansjúríu, og gerir það Rússa
deiga.
Frakkland. Nú hefir Waldeck-Rousseau og
fylgismönnum hans loks tekist að Ieiða í lög
þá breytingu á hinum eldri skólalögum, sem
sviftir prestana algerlega þeim ráðnm, sem þeir
hafa lengi haft þar yfir skólum og kenslu og
talin hafa verið til mesta meins fyrir Frakkland.
Verkfall mikið hefir verið í Marseille. Heimt-
uðn verkmenn að vinnutíminn yrði styttur og
hafður 8 tímar. Þegar síðast fréttist var þó
verkfall þetta að lagast, með fram fyrir milli-
göngu stjórnarinnar.