Fjallkonan - 15.05.1901, Síða 4
4
FJALLKONAN.
óskar að hið alþekta góða KGX, sem hún hefir á boðstólum, komist inn
á hvert heimili. Ef einnig er keypt þar hið óvanalega góða
Margarine „Prime“
og hinn góði, en þó ódýri
„Grouda-Ostur“
þá mun ekki hægt að borða sig saddan á ljúffengari eða ódýrari mat.
þessi 3 árin: 1 „Girand Prix“, 1 ríkisverðlaun, 7 heiðursmerki (hin
æðstu), 30 fyrstu verðlaun; og enn ýms önnur sæmdarmerki.
I^jrrilsliilvlnciurnar hafa reynst vel
á íslandi. Yér erum sannfærðir um, að eigi eru aðrar skilvindur betri
og því engin ástæða að hlaupa eftir auglýsingagumi um óþektar skilvélar.
Sannleikurinn er sagna beztur, en skrum skaðvænlegt.
Pantið Þyrilskilvindur lijá þeiin sem þér skiftið við.
II flllillHlI
eru allar vörur seldar mjög
ód^rar.
Þar fæst enn þá Bankabygg, Ertur, Hrísgrjón, Hafra-
IlljÖl og Flórilljölið, sem allir dást að, bæði hvað verð og gæði
snertir. —
Kaðlar allar stærðir, skipmaillisgarn tvíþætt og þríþætt. —
Færi allskonar og hið góða alþekta KCX. Enn fremur Cemcnt —
Dania og Portland — óleskjað Kalk.
Farfavörnr aiiskonar mjög góðar og ódýrar, Fernisolía, Terp-
entilia og Kíttí. Saumur, allar stærðir, dúkkaður og ódúkkaður.
Pappi allskonar innan og utanhúss. Baðlyf hið bezta sem brúk-
ast á Englandi, mjög ódýrt. —
Skrár og Lamir ýmsar tegundir.
Allar vörurnar eru af TDÐZtU tegUUCLum og
svo ódýrar, að ótrúlegt þykir. —
Það borgar sig að koma þangað áður en keypt er annarsstaðar. —
Hvaða skilvindu á ég að kaupa?
Það er fullvíst, að skilvindan „Perfect", sem mikið er gumað af nú
á dögum, fékk ekki „G-rand Prix“ á heimssýningunni í París 1901 af
því, að hún væri reynd; enda vita fróðir menn ekki til, að hún hafi verið
reynd á Frakklandi fyrir þann tíma.
Af Vjyvi 1 stlx i 1 vi ~nrlii m (Kroneseperatorer) frá
Svenska Centrifug-Aktiebolaget í Stokkbólmi hafði þá verið selt í Frakk-
landi um 2000 (nú nál. 3000), og þær líkað mjög vel. Frakkar höfðu
áður haft í miklum metum skilvindu, sem kallast „Melotte"; var húnreynd
til jafnaðar við Þyrilskilvindur í Le Nans 1899; báru Þyrilskilvindurnar
sigur úr býtum, og fengu þá gullverðlaunapening.
I^yrÍlsKÍlVÍUCÍUmar fengu hæstu verð-
laun („Orand Prix“) á sýningunni í París 1900 fyrir hve vel þær hafa
reynst á Frakklandi, en ekki af þvi að þær væru smíðaðar af stærstu
skipsbyggingarstöð á Norðurlöndum.
]L»yrÍlsli.ÍlVÍUCÍUr vóru fyrst gerðar árið 1898.
Til ársloka 1900 var selt af þeim um 23,000 og höfðu þær þá fengið
)
Vottorð.
Eftir að ég í mörg ár hafði
þjáðst af hjartslætti, taugaveik-
lau, höfuðþyugslum og svefn-
leysi fór ég að reyna Kína-
lífs-elixír hr. Valdemars Peter-
sens, og varð ég þá þegar vör
svo mikils bata, að ég er nú
fyllilega sannfærð um að ég
hefi hitt hið rétta meðal við
veiki minni.
Haukadal,
Guðrún Eyjólfsióttir ekkja.
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá
flestum kaupmönnum á Islandi,
án nokkurrar tollhækkunar
svo að verðið er ekki nema
eins og áður 1 kr. 50 a, flaskan.
Til þess að vera vissir um, að
fá hinn ektaKína-lifs-elixír,eru
kaupendur beðnir að líta vel
eftir því, að vf' standi á flösk-
unum í grænu lakki, og eins
eftir hinu skrásetta vörumerki
á flöskumiðanum: Kínverji
með glas í hendi, og firma-
nafnið:Valdemar Petersen Nyv.
16. Kjöbenhavn. Danmark.
,JLJL
AAÁ A. Jl.
Perfect og Þyrilskilvindan.
í Fjallk. stendur fyrir nokkru
auglýsing, þar sem verið er að
hrósa hinni sænska svo nefndn
Þyrilskilvindu, um leið og hin
danska skilvinda „PERFECT11 sem
f-kk hæstu verðlaun á heimssýn-
ingunni í París 1900, er nídd á
ósæmilegan hátt. Skal í því til-
efni skýrt frá, að
„P E R F E C Tu-skilvindan er
DANSKT smíði. „PERFECT1 er
tilbúin af BURMEISTER &WAIN
í Kaupmannahöfn, sem er mest
skipa- og maskínu-verksmiðja á
Norðurlöndum. „PERFECT“ er
verðlaunuð með „grand prix“ í
Parisarborg 1900, og mótsettur
framburður er ósannindi, vísvitandi.
ÞYRILSKILVINDAN fekk ekki
„grand prix“; þar á móti fekk
hinn frakkneski agent, sem félagið
hefir, þessi heiðurslaun fyrir sýn-
ingu sínaá mjólkuráhöldum. „PER-
FECT“ hefir allstaðar og með yfir-
burðum sigrað Þyrilskilvinduna,
og við samkepni, sem haldin var
fyrir fám dögum í Warschaw í
Póllandi, bar hún að vanda sigur-
inn úr býtum yfir Þyrilskilvinduna,
sem varð nr. 3 við rannsóknirnar.
„PERFECT11 er ágætt og traust
danskt smíði.
„PERFECT“ talar fyrir sig sjálf.
Burmeister & Wain er hin fyrsta
verksmiðja, sem fyrir meir en 20
árum síðan byrjaði að smíða skil-
vindur undir umsjón 0(x FYRIR
HYÖT HINS NAFNFRÆGrA DÓ-
SENTS FJORD, en sænska Þyril-
skilvinduverksmiðjan hefir að eins
fárra ára reynslu.
Ennfremur skal skýrt frá, að
hinu sænska Separator-félagi, sem
hefir ráðist á „PERFECT“-skilvind-
una með ósannindum, hefir nýlega,
gegnum hina norsku fuiltrúa sína,
verið refsað með 1100 króna sekt
fyrir ósanna Reklame, og er grein
sú, er um það hljóðar, dæmd dauð
og ómerk.
Að svo mæltu felum vér öruggir
hverjum heiðvirðum lesara að dæma
um þýðinguna af árás þeirri, er
er gjörð hefir verið á hendur
hinni dönsku skilvindu „PERFECT".
Grand prix í Parísarborg 1900.
Útgefandi: Yald. Ásmnndsson.
Félagsprentsmiðjan.
26
„Eg heiti Páll Willner og er ráðsmaður í Damsjö. Ef yður
liggur á getið þér ætíð leitað til mín“.
„Mig grunaði þetta“, sagði beiningamaðurinn. „Eg þekki svip-
inn. Úr því forsjónin hefir nú leitt yður hingað, skuluð þér verða
verkfæri í hendi mér til þess að framkvæma áform mitt, hvort
sem þér viljið eða ekki.
Að svo mæltu fór beiningamaðurinn ieið sína.
4. Föðurbróðir og bróðurson.
Nokkurir dagar vóru nú liðnir frá hátíðarhaidinu í Homdöl-
um.
Höfuðbólið Hringnes er hálfa mílu frá kirkjunni í útjaðri
sóknarinnar. Jörðin er metin 4 manntöl1), og stendur bæTÍnn við
dálítið stöðuvatn, sem trén í garðinum við húsið spegla sig í.
Húsakynnin eru í tígulegum stíl, en ekki mjög stór, og liggja að
baki stórum garði, þar sem plantaðar lindir og álmar veita þægi-
lega forsælu og svölun, þegar sezt er niður á bekkina, sem eru
svo að segja undir hverju tré. Hæfilega langt frá bænum standa
stór og vel umgengin útihús.
Majór Riisensköld átti Hringnes og bjó þar. Hann var gam-
all hermaður, og heilsa hans og fjör var nóg til þess að hann
hefði enn getað gegnt herþjónustu. Hann hafði þó fengið lausn,
1) „Manntal" er jarðamatseiningin í Svíþjóð, eins og „tunnuland" (1 tnnna
hartkorns) i Danmörku og Bskyldardalir“ (akylddaler) i Noregi.
27
ekki samt af þvi, að hann væri ieiður á þeirri stöðu, heldur tii
þess að hjálpa kunningja sínum, sem gat búizt við að komast í
stöðu hans, og með fram til þess að geta stundað búskapinn ein-
göngu, því majórinn var duglegur búmaður, og af því að hann átti
talsverða peninga auk þess, sem hann átti jörðina, gat hann gert
ýmsar nýjar tilraunir í búskapnum, sem venjulega tókust vel af
því þær vóru með ráði gerðar.
Majórinn hafði átt bróður og systur, og vóru þau bæði dáin.
Bróðir hans hafði verið fjáður vel, og átti hann son, sem vegna
uppeldisbrests hafði ekki getað orðið meira en undirforingi i her-
deild þeirri sem faðir hans var í. En sá soliur, sem hann hafði
komizt í, var honum ekki hollur, jafn-léttúðarfullum og hann var;
eftir fáein ár hafði hann með spilum og slarki eyþt arfi sínum og
lent í okrara-klóm, og lánardrotnar hans höfðu þungan hug á þess-
um þrítuga manni. Hann hafði augastað á ríku ekkjunni í Dam-
sjö, og var það eina vonin hans, að hún gæti bjargað honum úr
kröggunum; faðir hennar, prófessorinn, hafði líka látið hann skilja
á sér, að hann fyrir sitt leyti hefði ekki á móti því. Hann vissi
hvað hann ætlaði sér. Nú reið hinum unga manni á því, að ver-
jast áföllum þangað til þessi ráðahagur tækist, og vænti hann nú
að föðurbróðir sinn mundi hjálpa sér til þess. Hann dró engan
efa á að barónsekkjan mundi taka sér, manni af göfugum ættum
og á bezta aldri, þó hann væri reyndar orðinn meira saddur af lif-
inu en skyldi.
Systurdóttir majórsins, Emma Ankarstrále, var gott og elsku-
legt náttúrubarn, Faðir hennar hafði verið sýslumaður langt í