Fjallkonan - 23.11.1901, Blaðsíða 4

4
FJALLKONAN
arskrármálið á leiðarþingi, sem hann hélt 15.
okt., að telja má hann með meiri hlutanum, þ.
e. þeim mönnum, sem vilja samkomulag við
stjórnina, en vilja ekki leggja út í nýja stjórn-
arskrárbaráttu við vinstri menn sera líklegt er
að veiti okkur svo mikla sjálfatjórn, sem unt
er að fá að sinni. Hann er því orðinn sam-
huga Valtýsflokknum, enda má telja það víst,
að allir skynsamir og gætnir menn fylli þann
flokk undir eins er svar stjórnarinnar er
fengið.
Leiðarþing Þingeyinga. Leiðarþing var
haldið á Einarsstöðum í Reykjadal 17. okt.
— Sagði þingmaðurinn (P. J.) ágrip af störf-
um síðasta alþings, en ítarlega skýrði hann
einkum frá meðferð stjórnarskrérmálsins. —
TJmræður urðu litiar á eftir, enda var dagur
þá kominn að kvöldi og fundarmönnum orðið
ant um að komast burtu. Ekki varð annars
vart en öllum geðjaðist vel framkoma þing-
mannsins, og var sérstaklega tekið fram, að
að hann hefði eigi lofað miklu fyrir fram og
eigi verið mikils af honum krafist, enda hefði
hann eigi brugðist góðu trausti kjósendanna.
Sumum fundarmöi nuxn þótti þurfa að „heíjast
handa“ og starfa nú af megni gegn Valtý-
ingum, því heyrst hefði að þeir mundu „senda“
mann í hvert kjördæmi við næstu kosningar;
aftur þótti öðrum full-snemt að herklæðast;
þótti líklegt að samkomulag gæti tekist með
flokkunum, og eigi rétt að ala flokkadráttinn
að svo stöddu. Var að síðustu borin upp sú
tillaga, að halda politiskan fund i héraðinu í
vetur, og var hún samþykt með flestum eða
öllum atkvæðum. — „Stjórnarskrármálið virð-
ist nú vera komið i gott horf. Frumvarp það,
er samþykt var á síðasta þingi gæti eflaust
orðið til nokkurra bóta, og miklar líkur eru
til, að ferð Hannesar Hafsteins leiði þær und-
tektir frá stjórninni, að meiri bætur fáist, ef
flokkarnir taka saman, sem litlar ástæður
eru til að efast um“. Af þessu má sjá að
Þingeyingar eru að sannfærast í þessu máli.
Sendes frit til Mænd.
En Bog paa dansk sorn beskriver
nervöse Sygdomme hos Mænd,
sendes frit til Enhver, som skriver
derom.
Om nervöse Sygdomme har man
i Almindelighed hidtil ikke havt
megen Videnskab. Det er et Fak-
tum, at nervöse Sygdomme hos
Mænd i enhver Alder og i alle
Livsstillinger ofte forekomme.
Aarsagerne hertil ere meget for-
skjeilige,og de beskrives fuldstændig
i en Bog paa 100 Sider, som ud-
gives af States Medical Institute,
Fort Wayne, Ind., N. Amerika.
Bogen sendes frit til enhver, som
anmoder herom. Denne Bog er
vel værd at gennemgaa, idet den
indeholder mange rigtige og værdi-
fulde Raad og Anvisninger for
svage Mænd. Opgiv deres Navn
og Adresse til State Medical In-
stitute No. 408 Elektron Building,
Fort Wayne, Ind., N. Amerika, og
de sender Dem Bogen paa dansk
omsorgsfuldt forseglet. Lidende
anmodes ufortövet at skrive.
blöö úr 15. árgangi
JjlllÖ lUJi Fjallkonunnar (1898)
eða þann árgang allan, kaupir út-
gefandi Fjallkonunnar.
Fundist heflr olíukápa um borð í „Hól-
um“ á leiðinni fiá Vopuafirði til Þðrshafn-
ar í mai eíðastl. Eigandinn vitji hennar til
undirskrifaða.
Reykjavík, Lindargötu 17, 18/n 1901.
Ouðjón Sigurðsson.
Fyrir 2 árum veiktist eg. Veik-
in byrjaði á lystarleysi og eins varð
mér ilt af öllu sem eg borðaði, og
fylgdi því sveínleysi, magnleysi og
taugaveiklun. Eg fór því að brúka
Kinalífsrlixír þann, er hr. Waldemar
Petersen í Friðrikshöfn hefir búið til.
Eg brúkaði 3 glös og fann undir
eins bata. Er eg hefi nú reynt
hvorttveggja, bæði að brúka hann
og vera án hans annað veifið, þá er
það full sannfæring mín, að egmegi
ekki án hans vera, að minsta kosti
í bráðina.
Sandlækjarkoti.
Jon Bjarnason.
Kína-lífs.elixírinn fæst hjá flest-
um kaupmönnum á íslandi, án nokk-
urrar tollhækkunar, svo að verðið er
ekki nema eins og áður, 1 kr. 50 au.
flaskan.
Til þess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kína-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta vel eftir því, að
Y£- standi á flöskunum í grænu
lakki, og eins eftir hinu skrásetta
vörumerki á flöskumið&num: Kínverji
með glas í hendi, og firmanafnið
Waldemar Petersen, Frederikshavn,
skrifstofa og birgðahús, Nyvej 16,
Kjöbenhavn.
Undirskrifaður tekur að sér
húsasmíði og alt sem Iýtur að
þeirri iðn.
Mig er að hitta í Grjótagötu 2.
Hjörleifur Þórðarson.
Jón Ölafsson
ætlar að halda tölu á Þriðjudags-
kveldið 26. þ. m. í Iðnaðarmanna-
húsinu; hann
talar
þar, og byrjar stundvíslega kl.81/^
um sjálfstjórn
(stjórnarskrármáiið).
Umræður á eftir. Húsið
opið kl. 8. Aðgangur 25 au.
Mei Laura
koma stólafjaðrir, enskt vaðinál
gasolíuvélar og larnpar, rekkvoð-
ir, enskt leður, millipils og m. fl.
Björn Kristjánsson.
Kaupendur
FJALLKONUNNAR
Oö
KVENNABLAESINS
sem skifta um bústaði, eru beðnir að
láta útgefendur vita það svo fljótt
sem unt er, svo að þeir geti fengið
blöðin með skilum. Sérstaklega eru
þeir kaupendur blaðsins, sem flutt
hafa til Reykjavíkur, beðnir að láta
vita um heimili sín.
#vennablaðið,|«
Stærst og ódýrast
íslenzkra kvennablaða.
Efnið rnjög imirgbreytt:
Ritgerðir ýmislegs efnis, flestar
eftir ritstýruna.
Skemtilegar sögur.
Ymsar smágreinir, sem snerta
heimilin, handavinna, eldhúsbálkur,
góð ráð o. s. frv.
Blaðið kostar 1 kr. 50 au. árgang-
urinn (2 kr. ásamt Barnablaðinu).
Kaupendur fá árgaldið margborg-
að með því að færa sér í nyt
þær mörgu verklegu bendingar,
sem eru í bíaðinu, að sleptum öll-
um fróðleiknum og skemtuninni.
Nýir kaupendur árgangs-
ins 1902 geta fengið árganginn
1901 á 75 aura.
Árgangarnir 1899 og 1900 fást
fyrir sama verð.
Eldri árgangar eru seldir fullu
varði.
Seict í vetur fæst Kvennablaðið
í skrautbandi, sem nánar verður
auglýst.
Útgefandi: Yald. Ásmundsson.
PélagHprontsrniðian.
122
fara eins og eg er? Eg hefði ekki getað þekt þlg, ef eg hefði
mætt þér á förnum vegi, svo hefir þú breyzt.“
„Já, tuttugu ár fara ekki svo leið sína, að þau skiljí engin
spor eftir. En hvernig stendur á því, að högum þínum er svo
komið? Af hverju hefirðu ekki viljað þiggja þá hjálp, sem eg hefi
látið bjóða þér? Eg hefi alt haft auga á þér“.
„Þína hjálp hefi eg ekki viljað þiggja; eg hefi einu sinni þegið hana,
og mér er það atvik svo í minni, að mig langar ekki að reyna það aftur.“
„Og geturðu enn gramið þig yflr því. Þú ættir þó að muna,
að þú fekst mig ekki til þess óhappaverks".
„Það var sama. Þú gerðir það mín vegna. Og þegar eg
hugsa um það, að afleiðingarnar hafa gerspilt framtíð tveggja ungra
efnismanna, og leitt sorg og dauða yfir tvær fjölskyldur, þá liggur
mér við að tárast blóði. Eg væri víst fyrir löngu fallinn í valinn,
ef hefndarhugurinn hefði ekki baldið mér uppréttum og breunivín-.
ið deyft minnið.“.
„En á hverju hefirðu lifað öll þessi ár?“
„Ekki á ránum, eins og víllidýrin, heldur eins og fuglar him-
insins, sem himnafaðirinn fæðir. Eg bið ekki beininga, en ait út-
lit mitt biður fyrir mig, og eg hefi eiginlega aldrei liðið skort.
Eg hefi getað vanið mig á að lifa á sem allra minstu; brennivínið
er mér kostnaðarsamast, og eg á oft erfitt með að afla mér þess.“
„Já, en þessu lífi getur þú ekki lifað tií lengdar. Farðu hing-
að til mín og lifðu í næði það sem eftir er. Þú veizt, að eg hefi
nóg fyrir okkur báða.“
„Fara til þín, nei, og svo að þú þurfir ekki að tala meiia um
123
það, skal eg segja þér eitt, þó þér kunni að þykja það leiðinleg
fregn“.
„Segðu mér ekkert", sagði Erberg og dró uiður í honum. Eg
skil þig og ætla ekki að neyða þig ti! að þiggja hjálp míne. En
þú varst að tala um hefnd: hugsaðu ekki um það. Það hafa ver-
ið forlög, og að líkindum hefir hinn miskunnarlausi maður verið
verkfæri í hendi þeirra.“
„Það er langt frá mér, að vilja breyta lífernisháttum mínuin.
Forlögin, sem þú kallar, eða forsjónin, sem eg kalla, hefir rétt
mér hendina, og hefndin er bráðum komin, sem------------ekki meira
um það. Eu heyrðu: Ertu viss um, að þér sé óhætt að trúa
Pétri Hoff og konu hans?“
Erberg hnykti við og hann ieit á Aldicg með óttasvip.
„Þú þarft annars ekkert að óttast“, sagði Alding, „þau hafa
enn reynzt þér trú. En þú veizt, að eg bý í húsinu, og það var
gott, að þar var euginn annar. Þegar þú komst þar fyrir jólin
og hvarfst alt í einu sama kveldið, þá hefði forvitni þeirra víst
verið ofmikið boðið, ef mér hefði ekki tekist að telja þeim trú um,
að það hefði verið audi, sem hefði komið til þeirra, og að bezt
væri fyrir þau, að segja engum manni frá því.“
„Eg get ekki trúað því, að þau geri mér neitt ilt. Eg hefi bjarg-
að þeim úr bágindunum, svo að þau lifa bærilegu Iífi.“
„Ef þú hefir ekki annað að reiða þig á, en þakklátssemina,
þá met eg hana að engu. ‘Laun heimeins eru vanþakklæti’.“
„Ekki æíinlega. Því fer betur, að margar undantekningar
eru frá þeirri reglu, og svo vona eg verði hér.“