Fjallkonan - 06.12.1907, Blaðsíða 3

PJALLKONAN
193
Veðjunin.
(Saga).
Tveir ungir menn sátu makinda-
lega inni í reykingastofu Blott.ford-
gildaskálans. Alt í einu spyrnti annar
þeirra stólnum sínum aítur á bak og
sagði með gremjusvip.
„Slíkar og þvílíkar lygasögur!"
Sá hót Bóbert Rickett, sem þetta
mælti.
„Hvaða lygasögur eru það, sem þú
talar svona fyrirlitlega um?„ spurði
vinur hans, Jack Wilkins.
„Pað stendur hórna í blaðinu löng
romsa um einhvern greifa, sem á að
hafa gengið dulklæddur í mörg ár,
og meira að segja umgengist ættfólk
sitt, án þess að nokkur þekti hann“.
„Það er ekki vist, að sú saga sé
neinn uppspuni", sagði Wilkins. —-
„Ég get vei trúað því, að það megi
takast að gera svo torkennlegan, að
draga megi jafnvel foreldra sína á
tálar".
„Dæmalaust þvaður!" sagði Rickett
og ypti öxlum. — „Ég hefði gaman
af að sjá þann mann, sem gæti leikið
þannig á mig“.
„Nú, þú gerir þér í hugarlund, að
þú kæmist undir eins að því, hver
hann væri?“ sagði Jack Wilkins-
„Já, það geturðu reitt þig á. Auð-
vitað verður það að vera einhver, sem
ég þekki vel — að minsta kosti svo
vel, að ég væri ekki í vafa um, hvort
óhætt væri að lána honum peninga,
— maður eins og þú t.. d“.
Nú varð þögn fáeinar minútur.
Báðir mennirnii' grúfðu sig niður
yfir blöðin aftur. Bn Jack Wilkius las
samt ekkeit í sínu blaði, heldur starði
að eins á dálka þess; en hugur hans
var á fleygíferð á meðan. „Heyiðu,
Bobb!“ kallaði hann upp alt í einu.
— „Viltu veðja við mig um þetta,
gem við vorum að tala um áðan?“
„Hvað átt þú við?“ spurði Rickett
„Sjáðu nú til“, sagði Wilkins, „Ég
skal taka á mig dulargervi og heim-
sækja þig einhvern ákveðinn dag, sem
okkur kemur saman um, og eg skal
veðja við þig um það, að þú þekkir
mig ekki“.
„Gott og vel, við skulum veðja
um þetta“, sagði Rickett fjörlega..
„Yertu nú ekki svona ákafur; þú
mátt eiga það alveg víst að tapa“.
„Svo þú heldur það? — Hvað eig-
um við að leggja undir -— fimm pund
sterling til dæmis?"
„Já, því er ég samþykkur", s«gði
Wilkins; „óg veðja fimm pundum
um það; aðéggeti komið þannig klædd-
ur heim til þín, einhvern ákveðinn dag,
að þú þekkir mig ekki. Hvaða dag
eigum við að tiltaka?"
„Hvað segir þú um næsta laugar-
dag ?“ spurði Rickett brosandi.
Um þetta urðu þeir ásáttir.
Hvor fyrir sig var sannfærður um
það með sjálfum sór, að hann mundi
hljótá veðfóð.
Áður en lengra er haldið frásög-
unni, á það við, að segja nokkvu
náDar frá Rickett og heimilishög-
um hans.
Hann átti heima í einu af úthverf-
um Lundúnaborgar, sem Blottford
heitir. Hann var kvongaður og átti
þrjú börn. Sjö stundir á dag vann
hann á skrifstofu.
Hvert sinn, er Rickett gerði upp
efnahagsástaður sínar í huganum,
hugsaði hann jafnframt til
föðurbróður konunnar sinnar. Hann
hét Stephen Baffington og var stór-
auðugur ölgerðarmaður. ’Hann átti
engin börn, og Emilia Ricket var
nánasti ættingi hans. Það var því
sízt að undra, þótt Rickett gerði sér
von um að eignast auðæfi hans með
tímanum.
Stephen Baffington átti heirna sjö
mílur fyrir utan Lundúnaborg. Yið
og við kom hann til borgar-
innar í verzlunarerindum, og heim-
sótti þá alt af Rickett um leið.
En aldrei skrifaði hann á undan
sér, er hann kom; og Richett gat
því aldrei vitað fyrir, hvenær von
var á þessum rauðbii kna frænda. En
hvert sinn, er frú Rickett heyrði bar-
in tv.ö klunnaleg högg á dyrnar, sendi
hún börnin tafarlaust fram í eldhús
til þess að þvo sér, til vonar og vara,
ef það kynni að vera frændi hennar,
sem kominn var. Oftast var það nú
ekki annað eri verzlunarþjónn með
reikning, sem gerði henni svona
bilt við.
I
f* <5 T,
'>* co
T3
o ’C
s ».
s |
.§“ a
É '°
í S

d
C
3
S Æ
<D
'OL
Cfi
f-> cfi C
bD O 3
xO
bíj
bU
83
A
<D
b£»
<x>
>
H
>> ‘I
bfi
xO
bs
p. æ
SJ) 00
bc
£ 'W
‘O
xQ
xo
<D Cí
> C
m
3
® xO
§ á
Ar O)
cC
c
5D
'O
cS >
Öfi 00
bD £
o "öO £
rQ O
- o
xo
c3
bí) H
3 ^
.3 t-<
SC c3
>
m
c
u
3
CL
<D
XO
c3
Q S~t
■a S
*o “ c
I 2 ■£
ci >i
Pu ***
<N 03 d
ft §> I
O* ° bí)
3 ^ <D
3 ^
CÍ 5 L
s a s
.c o ia

eo
<3
■
o
<
2S
oc
o
05
Z
2S
UJ
>
>
'O
3
cS
xo
. 5-
Ctí
a
tí
<3
w
©Tyrirhstur
\ Good-templarahúsinu i Hafnarfirði
sd. 8. des. ki. 12 á hád. Allir vel-
komnir.
Sigridur Jónsdóttir.
^iííarnœrföíj peisur
og onsRar Rúfur aru
nýRomnar í
KLÆÐAVERZLUN
H. ANUERSEN&SÖN.
HAFNARFIRÐI.
Kaupið
„Þjóðhvell".
Hann fæst í Prentsm. Hafnarfj.
Gerið svo vel og lítið inn í
««V(WIVMVIVtV»9
skóverzlun
vtvtw
ODDS ST. ÍVARSSONAR.
WVV V VT
t’ar ættuð þið að fá ykkur JÓLASTÍGYÉL, sem komu- með
„Ceres“, fyrir karla og konur.
Drengja - V A T N S S T Í 0 É L eru nú komin,
DANSSKÓK. KAKLMAN NASKÓHLÍFAR o m. fl.
Mikið fyrirliggjandi af ýmsum tegnndum.
Þeir, seni ætla sér að kaupa Orgelharmonium hór eftir, og
hugsa um að pant.a þau, sem smiðuð eru á Norðuilöndum og seld
hér með venjulegu verksmiðjuverði, geta losast við að borga
að minsta kosti eínn fjórða
af verðupphæð þeirri, með því móti að kaupa af mér sams konar
orgeltegundir, sem eru þó miklu vandaðri og fullkomnari að viðum,
vinnu og öðru verðmæti.
Eg sel orgel frá heztu og ódýrustu
orgelverksmiðjum hcimsins.
Sönnunargögn um það eru fyrir hendi. Skrifið eftir greinileg-
um upplýsingum eða talið við mig.
Pjórsárbrú.
Kinar Brynjólfsson.
eru í nánd!
Éví er mönnum hyggilegast að
panta föt sín í tíma
í klæðaverzlun
H, Andersen & Sön,
Hafnarfirði,
þar sem öll vinna er greiðlega og
vel af hendi leyst, og þar sem úrval
er af
sparifataefnum,
svo sem: Kamgarni, Clieviot (sv.
og blátt) og mislitum tauum af
ýmsum gerðum, vestisefnum, Ijóm-
andi fallegum, hentugum til jólágjafa,
buxnaefnum, fallegum og sterkum,
vetrarfrökkum og vetrarfrakkaefn
um, sem eru, eins og allir vita, ómiss-
andi í kuldurn vetrarins
Oerið svo vel að líta á það
sem til or„ áður ch þér farið
annað til að kaupa!
S.óö vinna!
cFljóf qfgraiésla!
Hvað er iífið án heilsunnar?
Undirritaður, sem hefrþjáðst.í mörg
ár af listarleysi og magakvefi er orð-
inn alveg heill heilsu með því að nota
stöðugt Iíína lifs-elixír herra Valde-
mars Petersens.
Hlíðarhúsum, 20. ágúst 1906.
Halldór Jónsson.
Meltingarslæmska. Elixír-
inn hefir styrkt og lagað melting-
una fyrir mér, og get eg vottað það,
að hann er hinn best.i bitter, sem til
er.
Kaupmannahöfn, N. Basmussen.
Ég undirritaður hafði árum saman
þjáðst. af meltingarleysi og illkynjuðu
magakvefi. Að lokum ieyndi ég
hinn ekta Kína-lífs-elixír Valdemars
Petersens, og hefir upp frá því liðið
betur en nokkru sinni áður. Eg get
neytt alls matar og ávalt stundað at-
vinnu mína. Mér er óhætt að ráða
öllum til þess að reyna Kína-lífs-elixír,
því að ég þykist viss um að hann sé
hið öruggasta lyf við öllum maga-
sjúdómum.
Haarby á Fjóni.
Hans Larsen, múrari.
Biðjið berum orðum um ekta Kína-
lifs-elixír Veldemars Petersens. Fæst
hvarvetna á 2 kr. flaskan.
Varið yður á eftiriíkinguni.
NR. 260
Dað tilkynnist hérmeð, að undir-
ritaðurhefir hlotið Iir. 260 i „Lotteríi"
st. Hörpu í Bolungarvík.
Jóhauues Jóhannesson.
pt. Flensborg, Hafnarfirði.
vJlucjljjsié
i
cfjaííRonunni!