Fjallkonan - 25.09.1909, Blaðsíða 4

148
PJÁLLÍÖHÁNf

Barnaskólinn
verður settur 1. október. — Þau
börn, sem ekki voru i skólanum í
fyrra, komi til viðtais í skólahúsinu
kl. 10 f. hád., en önnur börn kl. 12
á hád. þann dag.
c7t&glugjöré
fyrir kvöldskóla Ásgríms Magnússon-
ar í Reykjavík er til sýnis hjá ritstj.
Fjallk.
ALFA
margarine
ætti hver
kaupmaður
að hafa.
CHR, JUNCHERS KLÆÐEFABRIK
BiNDESS.
Sparsemi er leiðin til auðsældar og
hamingju; þess vegna ættu allir, sem
vilja eignast góð og ódýr fataefni
(og færeysk höfuðföt) og vilja láta
sér verða eitthvað úr uil sinni og
gömlum prjónuðum ullartuskum, að
skrifa til klæðaverksmiðju Chr.
Junchers i Randers og biðja um hin
margbreyttu sýnishorn, er send verða
ókeypis.
Ljósmyndastofan í Hafnarfirði
gerir allar tegundir ljósmynda,
hvort heldur af fólki eða öðru.
Myndir stækkaðar og smækk-
aðar. Talsími nr. 1.
Carl Ólafsson.
A-ð-a-l-f-u-n-d-u-r
i fílutafélaginu SfíjaléBcrg veróur Ralóinn
Jöstuóaginn 1. ofítoBar nassffíomanói fíí. 9
síóóegis i Socóhmpíarafíúsinu.
Hafnarfirðí 25. sept. 1909.
& fj ó r n in.
Útsala
hjá TH. THORSTEINSON, Hafnarfirði.
Allar vörur seldar með miklum afslætti.
SCHWEIZER SILKI ER BEZT
Bitjið um •ýnishorn af okkar prýðisfögru nýungum, sem vér ibvnriumst
haldgæði á.
Sérstakt fyrirtak: Silki-dam««t fypip í(l. búning, svart, hvitt og með
fleiri litum frá 2,15 fyrir meterinn.
Vér seljum beint til einstakpa manna og sendum þau silkiefni, sem menn
hafa valið, tollfritt og bupðapgjaldafrftt til heimilanna
Vörur vorar eru til sýnis hverjum sem vill hjá frú Ingibjörgu Johnscn, Lœkj-
argötu 4 í Reykjavík.
Schweizer & Co. Luzern Y 4 (Schweiz).
Silklvarnlngs-útllytjendur. Kgl. hirðsalar.
Ritstjóri: Jón Jónftssoíl. — Prentsmiðja Hafnarijarðar.
62
— Sá sem bjargar skipstjóranum, fær 100 pd. sterling.
Nú kom annar bátur, og skðmmu síðar hinn þriðji. Peir tóku
við nokkru af fólkinu úr skipsbátunum, en fyrsti báturinn hélt á-
fram út að skipinu.
V^r máttum þakka fyrir að iétt var á bátunum, því að þeir
voru að fyllast af sjó vegna oíhleðslu. En þegar hættan var um
garð gengÍD fórum vér með því meiri kvíða að hugsa til mannsins,
sem vér áttum lífið að launa og hafði hætt líft sínu til þess að of-
þyngja engan bátinn með þunga sínum.
Loks sáum vér við skinið af eldinum, að skipstjórinn hvarf
brott af þilfarinu. Kaðli var kastað tii bátsins, og giymjandi fagn-
aðaróp kvað við frá öllum hinum bátunum.
Skömmu síðar kviknaði í púðrinu, skipið sprakk í loft upp og
logandi brotin úr þvi féllu niður í sjóinn, eins og eldregn.
Vér fórum ekki varhluta af þessum ógangi. Sjórinn hóf bát-
ana fyrst hátt npp og því næst sukku þeir niður í djúpa dæld. En
skamt var þess að bíða, að fagnaðarópin byrjuðu aftur. Vér kom-
umst í land og féllumst í faðma við lifgjafann, sem þangað var
kominn heilu og höldnu á björgunarbátnum.
Herra Desmond keypti fyrir vora hönd skrautlegan silfurborð-
búnað, sera gefinn var skipstjóranum og afhentur honum í heiðurs-
samsæti, sem vér héldum honum í Kingston.
Hann þakkaði gjöfina og sagði oss þá um leið ástæðuna fyrir
því, að hann vildi ekki ganga á hóim við de Castro. Þurfti hann
þess þó eigi íyrir þá sök, að nokkur efaðist framar um hugrekki
hans, því að hann var búinn að sýna meira hugrekki en til þess
þurfti, að heyja einvígi.
— Eg misti foreldra mína mjög ungur, sagði hann, og fœddist
upp hjá frændkonu minni, sem eg unni eins heitt og hún hefði Ver-
ið móðir mín. Þessi ágætiskona átti við mikið böl að búa. Maður
hennar, sem hún unni hugástum, var skotinn til bana í einvígi
tveim mánuðum eftir biúðkaup þeirra, og fékk hún fyrir þá sök
engin eftirlaun. Eg var daglega sjónarvottur að sorg þeirri og
þrengingum, er hún leið, og fékk fyrir þá sök viðbjóð á þeim villi-
mannasið, er oili óhamingju hennar. Og þegar hugarangrið og
þjáningarnar lagði hana á banasængina, vann eg henni hátíðlegt
beit að því, að beygja mig aldrei fyrir þessum sið, sem rwnt hafði
63
hana lífshamingju hennar. Og þótt eg hefði aldrei unnið það heit,
mundi mér aldrei hafa komið til hugar að heyja einvígi.
Þakklæti yðar fyrir það, sem eg gerði á skipinu, á eg ekki
skilið. Eg gerði þar ekkert fram yfir skyldu mina. Hr. Desmond,
sem sjálfur hefir verið sjómaður, mun geta frætt yður um það, að
skipstjórinn má ekki yfirgefa skipið fyr en síðastur af öllum.
Starkey skipstjóri er nú plantekrueigandi í Havanna, og jungfrú
Antonía heflr um mörg ár heitið frú Stavkey.