Norðurljósið - 01.01.1917, Blaðsíða 3

Norðurljósið
3
Nýárs kveðja.
Barnagaman er oft fyrirboði þess, sem börnin gera
síðar meir á fullorðinsárum. Börnin á myndinni, sem
hjer fylgir, eru að leika það, að fara sjóferð. Vatnið
er kyrt og ferðin auðveld og áhyggjulaus. Bakkinn
hfnu megin við ána sjest svo vel, að ómögjulegt er að
nær oss eða fjær; og vjer höfum þörf á vitrum og
kunnugum leiðsögumanni, til þess vjer rötum fram
hjá öllum skerjunum, sem gætu annars sökt fari voru,
inn í höfnina sælu.
Sem börn byrjuðum vjer allir á þessari ferð og oss
villast. Þrátt fyrir það, er þetta mynd af ferð, sem
liggur fyrir oss öllum, og sem er mörgum erfiðleikum
bundin; hætturnar eru margar og miklar, stormar
skella á sí og æ; ströndin, sem vjer stefnum að, er
hulin þokuskýlu, svo vjer vitum ekki hvort hún liggur
virtist þá ferðin eins skemtileg og auðveld og þessum
börnum á myndinni. En þegar fram í sótti, varð það
oss Ijóst, að ekki er eins auðvelt að rata og vjer
hugsuðum.
Já, lífsleiðin er erfið. Þó er það allmerkilegt, að