Heimskringla - 31.05.1888, Side 3

handan hafið, hafi borizt til eyrnn hins
framgjanm Kólnmbusar, og að hann
ekki einuugi* hafi sjeð og lesið s >gur
um pessar ferðir í Itómaborg, heldur
einnig að liann í ferSalagi sínu
til íslands nm vorið U77 hafi
heyrt aömu aögurnar um Vínland, fram-
bornar á norrænni tungu, og að hann
að auki hafi þar fengiS bær el>n ná
kvæmari i handritasöfnum, varðveittum
í iiinuin gömlu klaustrum”. En þet.ta
er ekki allt. „Kóiumbna" aegir hann
„opinberaði almenningi aldrei hvað
miklar sannanir hann liefði fyrir til-
veru lauds i vestiirhaflnu”.
Allt petta staðfestir ákæru mína
gegn kirkjunni i Rómaborg. En þiir
sem stefna pessarar kirkjn er nú ortiin
sú, að opinbern fyrir heiminum pau
skjöl, er hún hefnr svo vandlega geymt
og liulið fyrir sagnariturum síðan árið
1,000, pá endar pessi kupólski rithöf-
undur pessa grein sína með venjuleg-
um stóryrðum uin inikilleik Rómaborgar.
Hann seirir: „Eeo XIII. hefur nú opn-
að alla fjársjóðll Vatikansins fyrir stúd-
eutum sógunnar, svo menn ættu atS
mega vouast eptir óræku svari upp á
petta áhugainikla spursmál um fund
Ameríku. Megum við pá ekki vona
að grafin verKi úr djúpi gleymskunn-
ar kirkjusaga Grænlands og Vínlands,
saga hinna 17 biskupa og liinna mörgu
sendimanna, er fyrstir gróðursettu
kristnina vestanhafs”?
bannig er pá enginn efi að dyrum
Vatikansins hefur verið slegið opnum
um síðir. Látum okkur pess vegna
ganga knálega að rannsókninni, nota
vel pessi 3 ár sem eptir eru par til
árið 1892 rennur upp.
Ef sögur (luðríðar, allt liennar sam-
tal við hina „helgu feður” í Uóma-
borg, skýrslur páfans frá Elríki biskupi
Upsa, og hinum 16 biskuputium á
Grænlandi og Vínlandi; í einu orði
ef aUwr skýrslurnar yfir stjórn Róm-
verja i pessum nýlendum í nýja heim-
inum KefTíu oeri'ð auglýxtnr d peim tíma,
pá hefði heimurlnn aldrei purft að vera í
efaum að Leifur Eiríksson fann Ameríku.
Og verði pess skjöl grafin upp «ú,
pað er að segja fyrir 1892, pá verður
pað almenningi, bæði í NorSurálfu og
Ameríku, fullkomlega ljóst, að patS
var Leifur Eiríksson sem fanu landfíS,
og atS honmn tilheyrir heiðurinn fyrir
pann fræga fund. Sigurinn verTiur vor!
Þetta er patS, sem jeg hef sett
mjer fyrir að vinna! Og jeg bið allar
NorSurlanda pjóðirnar: íslendinga, NorS-
menn, Svía og I)ani, að koma nú fram
metS peningana sera útheimtast til að
halda upp pessari rannsókn um 3. ára
tíma. Herrn. L. A. Udstuen hefur tek-
ið í petta mál göfuglega og ber fram
bæn inína röggsamlegn i blaðinu
uScandinaven’„ er út kom 11. apríl p. á.
Hann segir: „Ilversu mikið fje aö
fyrirtækitS útheiintir hef jeg enga hug-
mynd um, en jeg ímynda mjer að fimm
til tíu púsundlr dollars væri betra en
ekkert. Og flinm og tuttugu púsundir
dollars ætti oss ckki að vera ofvaxið
að hafa sainan, ef viljinn er góður—
flmm til tíu cents á hvern mann er
allt sem parf”. Viljið pjer ekki meí
glöðu geði taka pannig undir og safna
fjenuf
Jeg œski að peningunum verði
safnað svo fljótt sem mögulegt er.
Jeg er tilbúin að hefja ferðina til
Norðurálfu og byrja á verkinu undir-
eina og P«>f eru fengnir. Fimtán pús-
nndir dollars ætla jeg nægllega upphæð.
Washington 11. maí 18S8.
Marie A. /irown.
INNSIGLUj) BOÐ, send varamannl
innanrikisstjóians og merkt: „ Trndtrr for
a limber Jierth”, verða á pessari
skrifstofu raeðtekin pangalS til á hádegi
á mánudaginn 81. mai 1888, um leyfi tilaö
höggva skóginn af „Tihiber Berth No. 34”,
um 30 ferhyruingsmílur að flatarmáli,
meira efia minna, og liggur viB Columbia-
fljótifS í Britísh Columbia.
Hverju boði verður að fylgja gildandi
ávisun á banka, tii varamanns innanrik-
isstjórans, fyrir peirrl upphæis, er bjóð-
andi vlll gefa fyrir leyfliS.
A. M. Burobss,
Varamaður innanBÍkisstjórans,
Department of the Interior, /
Ottawa, 18th, Aprll, 1888. {
<j. H. Oampboll
ALLSHEKJAR GLFHSKIPA AGEAT.
Selur farbrjef með öllum fyigjandi giifuskipalinum: AUan, Dominion, Beaver.
White 8tar(hvítu-stjörnu), Guion, Cunard. Atichor. Inmau, North Gernian Lloyd,
Hamborg ameríkanska liutningsfjel., Fiorio Rubatino (itiilsk lína) o. fl. o. fl.
Selur einnig farbrjef ineð ölluin járubrautum í Ameríku, frá hafi til liafs.
Farbrjef sendtil annára landa, seld með sjerstökum sainningum.
Peningaávísanir gefnar út og seldar sanngjarnlega til allra staða i Norðurálfu.
471 3HAIX STKEKT................WIWIPF4Í JIAX.
<■. II. Canipbell.
Tlie Miisspy Maniifiiríiiring Coiipny.
8TOFN8KTT 1847.
VEKKSTÆDI FJELAO8IN8 I TORONTO, ONTARIO, CANADA.
-----:o:-----
VJER LEYFUM 08S AÐ RÁÐLEGGJA nýbyggjum í Manitoba og hinum
miklu Norðvestur-hjerutSum að koma inn á aðal skrifstofu og vöruhús
MASSEY M ANUFACTDBIN G-FJELAGSINS,
fyrir Manitoba og Norðvesturlandið, sem eru vits
MARKAÐ8 TORGIÐ t WINNIPEG.
Eða, ef peim er hentugra, að koma á skrifstofur umboðsmanna vorra, hjer og
par um allt fylkitS. Á öllum pessum stððum fá nýbyggjar margar áríðandi upplýs-
ingar og geta par fengilS að skoða hinar víðfrægu
Toronto atnryrkiu-vjelar,
er hafa reynst svo ágætlega lagaðar fvrir akuryrkju d sljettlmdi.
Auk pessa höfum vjer byrgðir af allskonar nýbyggja áhöldum, svo og hina
ný-uppfundnu hálmbrennslu-ofna, ómissandi fyrir bændur á sljettunum. o. fl. o. fl.
THE MASSEY MABUFACTURING Co.
VERZLAR MEÐ, í STÓRKAUPUM,
AKURYRKJUVJELAR, OG ALLSKONAR ALMENN VERKFÆRI BÆNDA.
Vagnar af öllum tegundum, sleðar af öllum tegundum, o. s. frv.
Plógar, herfi, heybandsvjelar, hveitibindingatvinni, giriSingavír, o. fl. o. fl.
Upptalningsskrár yfir verzlunarmunina sendar ókeypis. Æski eptir agentum út
um fylkið.
Skrifa til: H. S. Wesbrook. Winnipeg, Manitoba.
Þessi verílau er nafnkunn fyrir hina lágu prís á hverri einni vörutegund.
Matreiðslustór til sölu, er brennamá jafnt kolum sem við.
Hitunarofnar með lágu veröi, stópípur, olnbogapípur og alls konar pjáturvarn-
ingur, timburmanna smiVatól, eldiviöar sagir, axir o. fl. Netagarn, netaumgjarVir
og tilbáin flskinet.
i Harris, Son &€oin|iaiiy.
BÚA TIL OG VERZLA MEÐ ALLSKONAlt
A k n r y rkj u-vj elar
og NÝBYGGJA ÁHÖLD hverju nafni sem nefnast og sem ekki verða talin.
AGENTAR og vöruhús í öiluin helztu porpum í fylkinu.
AÐAL-STÖÐ FYRIR MANITOBA ©G NORÐVESTURLAND-
IÐ ER í WINNIPEG, MAN.
8endið brjef og fáitS yður upplýsingar, verðskrár og bæklinga,
The Oanada fortli-West Laíid Co.
TIL BŒNDA OG ANNAIÍA STJETTA MANNA !
Land pessa fjelags hefur allt verið nákviemlaga skoðað og f>ví ekki
tekið nema ágætt akuryrkjuland. Þetta land er til sölu án nokkurra
sjerstakra skilmdla. Verðskrár geta menn fengið hjá öllum agentum
fjelagsins. Hlutabrjef fjelagsins eru tekin dollar fyrir dollar sem borg-
un fyrir land.
Mikið af landi fjelagsins er I þjettbyggðustu hjeruðum fylkisins, og
nærri abal- Kyrrahafsbrautinni.
BŒJARLAND.
Fjelagið hefur til sölu bæjarlóðir í öllum þorpuin fram með aðal-
Kyrrahafsbrautinni, frá Brandon allt til Klettafjalla.
VERZLUNARMENN OG IÐNAÐARMENN.
og allir, sem hafa í hyggju að setjast að í tilvonandi framfaraniiklum
porpum I Norðvesturlandinu skyldu athuga hvað gagnlegt er að eign-
art fasteignir í hinum ýmsu porpuin i Norðvesturlandinu.
Forstöðuinaðnr í Manitoba: W. li. SCAllTH.
624 Main. St Winuipejí Man
C A N A D A - F R .1 E T T I It.
(Framhald.)
Úr námunuin umhverfis Kir.g-
ston voru árið sem leið tekin 28,000
tons af óhreinstiðu járni.
Hiiin 1. júní næstk. verður I Van-
couver, British Oolumliia, opnað fyr
ir gesti hið stóra hótel er Kyrrah.-
fjel. ljet byggja par; pað kostaði
rúmlega $^ milj.
. Mjög auðugar gullnámur hafa að
sögn fundist rjett nýlega uálægt
Sudburv-vagnstöðvununi í fjállbelt-
iuu norður af Efravatui. Náinaiiieii
flykkjast líka. pangað 1 huudr&ðatali
'í hverri viku.
Hiun 24. maí var formlega
opnaður skeiuiiitigarðurinn Canada-
inegin við Niagarafoss. Hann er
2^mílur á lengd og um 120 faðma á
breidd, og liefur kostað Ontario fylk-
ið $500,(XX).
Nft er líklegt að Northwest
Central járnbrautarfjelagið geti far-
ið að vinna fyrir alvöru. Það hefur
haft frani sitt mál ineð að fá land
frá stjórninni, 6,400 ekrur fyrir
hverja mílu af brautinni frá Bran-
don til Battleford. Ekki fær pað
neitt af pvi fyrr en 50 mílur eru
fullgerðar, og eptir pað fær pað
landið fyrir hverjar 10 mllur, sem
pað fullgerir. Alls fær fjelagið um
2,800,0(K) ekrur af landi, svo eptir
pví verður brautin um 440 mílur á
lengd.
Verzlun Canada við útlönd í
síðastliðnuin aprílmánuði nam rúm-
lega $ 10| milj.
Gasverkstæði í Montreal sprakk
1 lopt upp og eyðilagðist algerlega
26. p. m. Þar biðu bana 4 menn,
2 særðust til ólífis og 6—8 meiddust
meir og minna.
Sir Johu Ross í Halifax yfir
herstjóri I Norður Atlanzhafs sjó-
flotadeild Breta, hefur verið settur
landstjóri par til Stanley kemur.
ölbruggari einn í Toronto hefur
selt verkstæði si.tt fjelagi á Englandi
fyrir $1 milj. og hefur 1 hreinan á-
góða $800,000.
Rannsóknir í svikamálum gegn
fyrverandi bæjarstjórnum i Toronto
standa nú yfir, og pykir mönnum
inargt óhreint koma upp.
On to lt Ifliirioiiíl.
Eptir A. E. Orant.
(Bggert Jóhannxson Þýddi).
(Framhald).
Majór Porsou’ var svarið.
,Majór Porson?’ tók herreglustjór-
inn upp, öldungis hissa. ,En pví tókztu
hann ekki með líka. Okkur er nærri
eins áríðandi að fá hann eins og Dupont.
,Hann sagðist verða hjer snemma í
fyrramálið’ svaraði Graham.
,Svo, sagtíi hann það?’ spurði her-
reglustjórinn. ,Ef pú pá liefðir sagt
honum að hann færi með lýgi, bá hefð-
urðu aldrei farið langt frá markinu!
Hann sýndi klókskap í aB senda fang-
ann -með þjer, Graham, en koma sjálfur
hvergi nærri, og vertu viss, að hann
kemur ekki hinga« S fyrramálið, hvorki
seint eða snemma. SagBi hann pjer
nokkuð um hvar eða hvernig hann tók
Dupont? Hvar fannst pú hann?’
.Þati var nú heldur lítið, sem hann
sagði mjer, lierra foringi. Jeg lagði
túrnað á orð lians’, sagtSi Graliam bros-
andi, en pó hálf-sneypulegur.
.Einmitt pað! En jeg get ekki ásak
að pig, pú hefur máske aldrei heyrt, að
vi-S purfum að ná honum og senda hann
til herbúöanna. Þeir vllja sjá hann par,
fyrir að hafa gert Lee upp orð, pegar
hann fór með skilabot! til Hills, í peim
tilgangi að fá framgengt einhverjú, sem
liontun sjálfum kom við. En pað er
auðvita'B, að hann kemur ekki hingað á
raorgun, og pað gerir páekkert til. Við
komumst af án hans.
Sneri nú lögreglustjórinn sjer a« Du-
pontaptur ogkunngerði honum að hann
yröi að leita á honum eptir ropnura, og
sagði svo Grahara að gera i>að. Fóru
nú menn Grahams og leitu'Bu á Dupont,
•r ekki hreifBi sig, og fundu engin
skjöl á honum, sem peir pÖ höfðu búist
við, enda lýsti pað sjer á andliti Gra-
hams að hann var hissa.
.Porson hefur hlotið að gefa honum
tíma til að fela öll sín skjöl’, sagði
haun við herreglustjóraun.
.Rjett llklegt! En getur nú ekki
verið að petta sje allt annar maður,
Graham?’ sagtíi herreglustjórinn hlægj-
andi.
,Nei, nei, spurðu hann’, sagði Gra-
ham.
Leit nú herreglustjórinn til Duponts,
er pega? sagði að óspurKu:
,Það er rjett! Jeg er Tracy Du-
pont, og var höndlaður af majór Porson.
Jeg heimta óvilhalla rannsókn á máli
minu, og verSi pa5 sannað að jeg sje
spaijari Grants, pá getið pið hengt mig’.
ÞatS er óparft að geta pess, að allir
viðstaddir undrutSnst ræSuna og kjark
Duponts, peir gátu ekki annað.
,Jeg virði mikils hreinskilni pína',
sagði lierreglustjórinn. ,Jeg legg dreng
skap minn viB að pjer skal veitt óvil-
höll rannsókn. En par eð Richmond-
búar vilja ekki öðru trúa en að pú sjert
spæjari Grants, pá geturSu ímyndað
pjer úrslit rannsóknarinnar’.
.Einmitt pað. Dæmdur sekur nú
pegar’, svaraði Dupont.
,Jeg er hræddur um að svo sje’.
,Jeg mun ekki æðrast, hvað helzt
sem verður gert við mig’.
,Þaö gerií aldrei hugrakkur maður'.
Skipaði nú herreglustjórinn Graham
að flytja Dupont burtu og í klefa, sem
Tracy póttist skilja að ekki var langt i
burtu. Og augnabliki síðar var hann
kominn í klefa, par sem ekki minnsts
glæta af dagsljósi gat prengt sjer inn,
hann var umkringdur af grágrýtis vegg
á allar hliðar. Hann sa undir eins að
hann var í kjallaranum undir skrifstofu
herreglustjórans, pví á leiðinni pangað
úr skrifstofunni kom liann ekki uudir
bert lopt. Þetta var skuggaleg breyting
á lífskjöruin lians. Hann vissi vel að
enginn rjettur íhöfuðstað 8uuuanmanna
mundi dæma nema á einn veg I inálinu,
dæma hann dauðasekan, hvort sem Por-
son kæmi fram og bæri vitni eða ekki.
Ekkert ljós var I klefanum, svo par
var koldimmt, en er hann fór að preifa
fyrir sjer fann liann tuskur nokkrar, er
einhvern tímaá-Sur höfðu verið rúmfatn-
aður einhvers gests í sama stað. Tindi
hann pær pví saman í eitt og kastaði sjer
svo niður til að sofa, par hann var bæði
preyttur og sifjaður. Og fáeinum
mínútum síðar var ekkert að heyra í
klefanum nema jafnan og reglulegan
andardrátt spæjarans, er svaf nú vært,
pó sængin væri hörtS og kringumstæð-
urnar allt anuað en svæfandi.
í skrifstofunni rjett upp yflr honum
sat herreglustjórinn og margir tígulegir
menn, er kallaðir voru til viðtals og ráðs
ályktana.
,Jeg náttúrlega hlýði, ef pú endi-
lega segir svo fyrir’, sagði herreglustjór-
inn og strauk skeggið og horfði framan
I mann, sem allir í ltichmond pekktu
fyrir gyðingssvipinn, er grafinn var á
andlit hans. ,Jeg get gefið út boð, sem
verður bindandi undir eins og pú hefur
skrifað undir pað, og svo get jeg sjeð
um a* boðinu verði fullnægt á milli
dagrenningar og kl. 7 í fyrramálið’.
Maðurinn, er herreglustjórinn átti
tal við, var hinu víðfrægi Judah P.
Benjainín, utanríkisstjóri Suunanmanna.
«Þú hefur engan efa á að að fanginn
sje Tracy Dupont?’ spurði Benjamín.
,Alveg engan! Hann sjálftir viður-
kenuir aukheldur að hann sje maðurinn'.
,Það er nóg. Hann hlýtur að deyjai'
svaraði Benjamín.
Sneri nú herreglustjórinn sjer að
skrifborðinu og ritaði eitthvað á stórt
skjal uin stund, og er hann var búin að
pví ýtti liann pví til Benjamíns, er pegar
ritaði nafn sitt undir pað og sagði svo:
,Þetta skjal gefur valdið! Það er
margra hluta vegna að vitS verðum atl
afgreiða spæjaramál fljótlega. Þú getur
hrófað upp gálga hjerna í garSinum apt-
an við húsitS. Sjáðu um að engir óvið-
komandi hafl afskipti af pessu máli.
Sendu mjer svo fregn um petta klukkan
hálfátta á morguu.
Herreglustjórinn svaraði engu, en
hnegtsi sig fyrir Benjamín, er pegar á-
samt himim stóð upp til að fara burtu.
En í pvi bili peyttist rlðandi liermaður
upp að dyrunum, stökk af baki og hljóp
vitSstöðulaust inn gangiun milli hermann
anna, erstóðu par á verði i óslitinni röð,
og til berreglustjórans.
.Bíðið Tit! eitt augnalilik', kallaði
herreglustjórinn, er hann tók við brjefl
af hermanninum. «Jeg hef hjerbrjef frá
Hlll hershöfðmgja. Jeg pekki párið hans
held jeg. Það er máske ariðanði fyrir
okkur alla'.
Námu peir pá staðar, eu herreglu-
stjórinn braut upp brjefits og las, og rar
sein hanu undraðist innihaldið.
,Hvað getur Hill meint’, sagði hann,
og fjekk Benjamin brjefið. ,Mjer finnst
fregniu um höndlun Duponts hafi borist
nokkuð fljótt til herbúðanna’.
(Framhald siðar).