Heimskringla - 06.09.1888, Blaðsíða 3

vj*r íhwgum f>etta (>«■ ^'aetum svo f>oss
að framfarasa^a einstakliuwsins er á
jurrip af framfnrasiWu rtokks [>ess, setn
liami tilheyrir, [)á ifetutn vjer »rji>rt
oss Tiujyutytirl utn hvernig inanltkyn-
iiiu laerðist meðnn [>að var í hernsku
að tilkynna hunsanir sínar.
liptir [>ví sem menu lærðu að
[>ekkja hlutina. að að<írein» [>á sem
ólíkir vorti, en saineina [>A í flokk,
or líkir voru, uiífu inenn peim nöfn
thverjum eptir sinni tejrund”.
AtS tná'iö liafi eitt sinn verið mjög
einfalt eu síðar orðið margbrotnara og
tliJlkomnara eptlr þ\i aem mannkyninu
fór fram sýin mál þau, er menn þekkja,
ljóslega-
ETtir rsttmsóknum seittni tima í sam-
burðkr málfræði skiptast öll lifandi
inífl í fáeina stór-flokka sem allir virðast
hafa sama uppruna, og má þnnnig rekja
<tU orð binna mörgu tungumála til ivS
eins fárra einsatkviaois frumorða eða
,TÓta”. Ennfremur sýna málin að vöxt-
sir peirra hefur verití samfura myndun
og menningar frantför pjóðánna.
Af þessum og líkum atliugunum
má ráða atf eitt sinn vofu frumorð
þessi efla rætur ekki dauðar orðmyndir,
heldur lifandi orð táknandi hluti og
hágniyndir; og að þau voru mál manna,
áður enn núverándi mál mynduðuat.
Erumorð þessi voru helzt nöfn almennra
hltita og sagnir gjörða, og fjölguðu
eins og hugmyhdirnar fjölguð’u. Komu þá
upp nýir orðflokkar til að lýsa éigin-
legleikum hlutanna, sambandi o. s. frv.
lin öll þessi or5 voru einsatkvæðisorð
og óbeýgjánlég. Þetta er kalla'5 hið
Ista stig TnálinyndUnarinnar.
SömuleiSis getum vjer sje5 hvernig
frumorS er skyldá hluti eöa húgmyndir
ráktiuðu, og fylgdiíst jafnun að í
úttfcli, runnu með tlthanUm saman í eitt
.jrð og mynduðu dtri Iétð ekki eins at-
kvæðfsorð heldur tvéggja eða fleiri át-
kvæða, samskeytt orð, og hvérhig ein
eður önnur rótin varS hinni háð og
várfl nð endingu, og hvernig máliS liætti
þannig að verá inál einn atkvætSis ósam-
lengdra fruthorða, en varti mál sam-
Mkeyttra orða og fjekk þafariig nýja og
fullkomnari ritynd; og steig um teiS 2að
stig riiýnduharinnar.
Erin fremur er ekki örðugt
að sjá, hvernig þésáu samskeyttu
orð breyttust, hvérnig hinir veikari
partar þeirra misstu merking sína
og hvemig endingar þeirra meir og meir
töpuðu krafti sírium og lifi þar
til þær urðu að óaðskiljanlegum bej'g-
ingum. En um leiífjekk málið riteira
vald og hætiiegleika til að sýna sam-
band hluta og hugsana, skyldleika
og tilsvörun þeirra. Það varð að
hrygjaulegu máli, og hatði þá stígið liið
:>5Ja og hæsta stig í'ramfarar sinnar.
Þessi Sstig málmyndunarinnar máenn
sjá í lifandi málum. Þannig eru sum
enu þá á fyrsta myndunarstigi, og
brúka eintóm einsatkvæöisorð: önnur
hafa komist. lengra en hafa staðnæmst
' ið annað stig, þau hafa að visu sam-
skeytt. orð, en era óbeygjanleg; en
mörg hafa náð fullum þroska og eru
læygjanleg. Þannig virðist. < ins og sum I
inál hafi dagað uppi á miðri loið og stund
tim eyðst, en önnur og fullkomnari hafa
komi5 í þeirre stað og þroskast og kvísl-
ast eptir því sem þjóðirnar menntuðust
<>g dreifðust.
Eptir ofangreindunt framfarastigum
málmyndunarinnar má skifta öllum múl-
um íil aðalflokka.
1. Hótwiyndamál, er einuugis brúka eins
itkværiisorð. í þeim ttokki er kínverska
og málýzkur hennur.
2. Afleidd mdl, er satnskeytt orð brúka,
eu eru óbeygjaniég. þ>eim Hokki til-
heyra öll hin mörgu túrönsku mál, tyrk
neska, flnska o. »• frv.
U. lieygjanleg mdl. í þeimeru orðin ekki
lótmyndir njo einungis samskeytt, heldur
liafa þau beygjDgar- Þessi flokkur er
lang merkastur og inniíelur:
,1 semetisk mál, sv0 ghebresku, sýr-
sku og arablsku:
H öll ind-evrópisk mál eðn urýönsk.
i»eirra móðir er Sanskrít, og skíftast þan
i marga málflokka, svo sem Indverzk
mál, persisk, keltnesk, latnesk, hellen
isk etSa grísk, slavisk og tevtónísk. f
Þessum síðasta iiokki eru þý/.ka, enska
Og norðurliiudamái.
Þegar vjer nú lítutn á mál þessi og
þjóðlruar, sjáum vjer að mál hinnar elztu
þjóðar er vjer nú þekkum- Kinverja, er
einnig fyrnst aö mynd—það virðist hafa
stu5næmst líkt og menning þeirrar þjóð-
ar; en að mái yngri og menntaðri þjóða
eru fullkomnari og annaðhvort afleið-
anleg eria lieygjauleg, og að öll mál Ind-
evrópumanna eru á hæsta myndunar-
stigi. Ennig má tjá livernig mál hafa
þroskast, þó stundumliafl stanzað á miöri
leiðog siðan eyðst eptir ástandi þjóð-
anria.
Mymhin máhirut xýnir framför
mannkynsim og sjer/ivrrt mdl segir menn-
ingarsiigu pjóbor siv nar.
Fram með öldústrnum hugsananna
berst hljómur málsins, og livervetna tala
eldlegar tungur liius lifandn orðs.
(Franthald).
ÞRÆLKUN.
Lauslega þýtt, eptir Ttunnas Caríyk.
(Úr Sartor ltesartus)
Tvo inenn heiðra jeg, enga aðra.
Fyrst virði jeghinn erliðisslitna i5naðar-
mann, sem með jarðkyuja verkfærum
gjörir jörðina sjer ttndirgefna og sína
eigin. Göfug virðist mjer hin harSa
krepta hönd, sem geymir dyggri og
drengskap, óbeygjnnlega dygS og kon-
unglega, eins og veldissprota þessarar
jarðar. Göfugt er líka liiS veðurtekna,
ófína, en greindarlegu andlit erflðis-
mannsins, því það ber svip manns, er
mannlega liflr, og þvi grófara, því göf-
ugra. Já einmitt vegna þess hljótum vjer
að aumkast yfir þig og elska þig, þraut-
um þjáði bró5ir! Vor vegna var bak
þitt beygt, vorvegna var hönd þín krept;
þú varzt vor útvaldi, á þig fjell hlut-
kestiS, og striðandi fyrir oss vagstu þann
ig særður. í þjer bjó gnði gefin mynd,
en kom aldrei í ljós. heldttr er hiin nú
hulin tötrum erfiðisins og óhreinindum.
Líkama þínum og sálu þinni hefur verið
neltaSum freisi. En stríddu samt, berstu
samt áfrani. />ú gjörir skyldu þína hvað
svo sem aðrir gjöra: þú erflðar fyrir því
allra nauösýnlegastii daglegu brauðl.
Annan virði jeg og enn þá meir.
Hann sem leitar hinna andlegu nau5-
synja; ekki daglegs liranðs, heldur lífs-
ins brauðs. Leitar liann ekki eptir
iunri samhljóíun og sýnir hann það ekki
j orði og verki, í hverjtt starfi, hvort sem
það er hátt eðn lfigt. En lang-liáleitast
er verk hans, þegar iians andlegu oglík-
amiegu tllfaurifr stefria að hinu sama.
Hann er lœrisveinn listarinnar, ekki
jnr5ueskur erfiðismaður, heldur himn-
eskur hugsari, er með liintneskum verk-
færura sigrar hintininn sjálfan. En ef
hiun fátæki og lítilmótlegi erfiðnr til að
frainleiða fæöu, ætti hinn andríki og á-
gætiþáekki að stri5a fyrirhann ístariinn,
svo hann fái lelðbeiníng og ljós, frelsi
og eilíft lif.
Þessa menn eiua virði jeg, bve ólík-
ir sem eru. Allir aðrir eru sem fis og
aska, er vindurinn feykir livert sem hann
vill.
Osegjanlega lil tinuanlegt er það, þeg
ar maður finnur hvortveggja þessa göfu
leika sameinaðn. Þegar sá, sem erfiriar
fyrir daglegu brauði. keppir einnig dag-
lega eptir andlegri fttHkomnun. Ekkert
háleitara lít jeg enn rárivandann erflðis-
mnnn, ef slíkan væri nú á dögum a«
tinna. Hann tninnir þig ú sjálfa Nnzaret
og þásjer þú hiininínn opnastog upp-
rísu frá hiuitm lægstu og lítilfjorlegustu
stöðum jarðurinriur, eins og sólin sjálf
skín gegnttm myrkrið.
En þaðer ekki erfiðisins vegna, a5
jegiiumkast yrtr fátæklinginn. Vjer hljót
um allir að vittna, eöa þá að stela (hverju
nafni sem vjer nefnum pjófnað vorn);
og enginn trúr vinnumaður finnur starf
sitt leikfarig. Iflnn fátæka hungrar og
þyrstir, en matur og drykkur eru honum
búin; hann er pjakaður og þjáður en him-
ininn seudir honum svefn, dýpsta svefn;
og heilög livíld sveipar hann sofanda í
fteti sinu með lireinni himinblæu
sinni og dýrðarskrauti hverfundi drauma.
En það setn hryggir mig er það að
lampi haas dýrmætu sálar skuli slokna;
að enginn geisli hvorki jarðneskrar nje
ltimneskrar þekkingar skilli vitja hans
héidur skuli óttl og óánægja fylgja
honura hvervetna eins og vofur gegnum
myrkur æfinnar. Ó, það er sárt
aö jafnvel inerian llkaininn er hraust-
ur og heilbrygður skuli sáiin purfa að
vera svo bllnduð deyfð og dösu’S, nærri
ttlgjörlega drepin. Ó, þuð er sárt að
andi guðs, gefinn á himnum skuli ekki
meja lifa hjer á jöröu.
Fr eg'nir
Úr hinum íslenzku nýlendum.
MINNEOTA, MINN., 27. ágúst 1888.
[Frá frjettaritara „Heimskringlu”].
Hinn 5. [>. in. var hjer í Min-
oeóta haldinn fundur til að taka til
yfirvegunar harðærisniál íslands.
Útdráttur ór tillógrim manna er
J>essi;
S. M. S. Askdal: Að allir ís-
lendingar hjer vestan hafs leggist
á eitt með að safna fje hjer í landi,
til að afstj'ra hallæris-vandræðum á
íslandi; að nefnd sje sett í hverri
nýlendu, að maður sje sendur með
fjeð til íslands til að sjá um utbýt'-
ingu [>ess [>ar, til að fyrirbyggjn
misskipti og [>ar af leiðandi <5á-
nægju.
G. A. Daltnann: Að Banda-
ríkjastjórii sje send bænarskrá unt
styrk til ísl., einnig að imnið sje að
útflutningi.
F. R. Johnson: Þar eð Banda-
ríkjastjórn hefur nteð lögum stenit
innfiutning [>urfamanna, er enginn
vegur til að vinna að útflutningum
hingað, en heppilegt mundi að
semja itænarskrá um fjárstyrk.
.1. H. Frost: Hið eina bjargar-
úrræði, er fsl. hafa nú, er, að [>eir
flytji hurt af landinu.
G. Ch. Schram áleit tiltækileg
ast að snúasjertil Bandaríkjastjórn-
ar með hjálp.
St. G uðbrandsson kvaðst vera á
móti [>ví að fje væri safnað til að
senda heim, til að afstýra huttgur-
dauða. [>ar [>að væri [>ýðingarlaust
að reyna slfkt, [>ví þó hægt væri
að ljetta neyðina titn stund, pá kæmi
hið sama fyrir aptur og svo gengi
pað; fslaud gengi alt af ineir og
meir af sjer og væri nú orðið ó-
riyggiiegt; éini vegurinn væri J>vl,
að [>aðan flyttu alíír í burtu. Hann
kvað J>að tillögu sína, að nýlendu-
liúar hjálpuðu nokkrum fátækum
fjOlskyldum hingað vestur og sæu
fyrir |>eim, [>ví við J>ví mmtti bú-
ast að [>ær fjOlsk. kæmust svo á veg
nieð tímanum, að [>ær gætu endur-
goldið hjálpína.
F. R. Johnson kvað f>að allsend-
is óhjákvæmilegt að fsl. væri rjett
hjálparltOnd; fje yrði að safna og
senda heim, og [>eir látnir koma,
sem koma vildu og vera sem vera
vildu.
í neftui vorn kosnir:
Sjera X. S. l-><>rláksst>n, F.R.Jonson,
G. S. Sigurðsson. G. Ch. Sohratn.
S. M. S. Askdal.
Meðan á uþpskerunni stóð var
tíð hjer fremur óstillt, en slðan 14.
þ. m. hefur ekki komið dropi úr
lopti, svo kornstökkun hefttr geng-
mjög greiðlega; tiændur ertt nú
flestir búnir að ná korni í stakka.
—Frjettablaðið, er jeg gat unt síð-
ast að ætti að koma út hjer í Minne
ota, er byrjað á göngu sinni fyrir
3 vikutn síðan, og heitir ^Miiine-
ot.a Prospect"\ það er fremur lítið
vóxti, en allgott að efni.
ÍSl.AN DS-FRJETT IR.
REYKJAVÍK, 27. júH 1888.
Hvalvei ðask ipið „Reykjávík”
frá Noregi, er stunúað hefir hvalveiSar
við ísat'jarðardjúp í sumar eins og að
undanförnu, hefir afiað 58 hvali, sem
hver er að me5altali 2000 kr. virði, eða
allir samtals 116000 kr. virði.
Doktor í lieimspeki vatð !!(>. f. j
m. við háskólann í Khöfn cund. mng.
Jón Þorkellsson (frá Staðarstuð) fyrir
bók utn íslenzkau kveriskap á 15. og t<>.
öld. Andmælendur voru L. VVimmer hti-
skólakennari og stud. mag. Bogi Tli. J.
Melsted.
Kaupfjelag (pönt uuarf jela g), sem
nýstofuað er við ísafjarðardjúp, hetir
fengið skip með vörunt fyrir 20000 ki. <>g
fór það aftur nteð rúm 700 skippund af
Spúnarfiski. Erti ístirðiugar góðrar von-
ar um, að fjelng þetta geti fengiS þann
þroska og framhald, u5 verslrinin þar j
vest.ra komist í vi5nnanlegt horf.
Hafislnn mun uú vera »ð met-tn j
rekinn frá landinu, nema ef hann er!
enn nð hrekjast fyrir norðaustnrströnd- i
nnum. Enginn is var uú á leið „Thyra".
er hún fórnorður á Húsavik vestan ttm
land og suður aftur sömu leið.
Bindindisfundur. 22- júi|£
hjeldu bindindisfjelög ’AustfirSiuga sam-
eiginlegan fund á Nesi í Norðfirði ...
Á fundinum var skýrt frá að í bindindis-
fjelagi Seyðfirðinga væru 100 manus; 43
karlra. 21 kona 45 börn (innan 15 ára),
sjóður 072 kr. 70 au.; í fjelagi Mjófirð-
inga væru 62 (30 karlm. 18 kon. 14 börn),
sjóður 38 kr. 00 au.; i fjelagi Norðfirð-
inga væru 123 (49 karl., 59 konur, 15
börn), sjóður 33 kr. 3 au.; t fjelagi Reyri-
firðingu væru 92 (76 karl., 16 konur),
sjóður 3Ö6 kr. 55 au.; í fjelagi Loðmund-
art'jarðar 24; í fjelagi Fáskrúðsfjarðar
50 (nánari skýrslur frá þeim i'jelögnm
vantaði). Fjelag Loðm.fj. var stofnað i
vetur af manni, er fjelag Soyðfirðinga
gerði út þangnö í þeim erindum.
Samþ. var að hin elnstöku fjelög á-
kvæði í lögum sínum, að þau sendi 1—2
fulltrúa hvert á sameiginlegan fund á
hverju ttri og að þessir fundir verrii á
vixl haldnir á Eskifirði og Seyðisfirði.
Skorað var og á hin einst. fjel. að reyna
aðkomaá bindindisfjel. í öðrttm nær-
sveitum.
Fulitrúar Mjófirðinga og Seyðfirð-
inga skýrðu frá skemtifundum, er fjel.
þar hefðu haft í vetur og hef ðu átt góðan
þátt í fjölgun fjelagsmanna.
Talað var og um stofnun sparisjóðs
og um hlutafjelag til þilskipakaupa, og
var þeim máltim skotiri til úrslita á fje-
lagafundum.
Datusjjslu, í júni. „Vegurinn yflr Lax-
árdalsheiði er lagður svo rárilauslega og
með svo miklum kostnaði sem auðið
virðist. Hann er gerður um enska mílu
íengri enn hann þarf a5 vera, og þar að
anki er sneitt hjá hæðum og hryggjum,
svo hann verður ekki notaður á vetrum
að eða frá versluniirstaðnuin Borðeyri,
enda er ekki vetrarleið nálægt þeim vegi.
Kostnaður landsjóðs til vegageríar á
Laxárdalsheiði yrði eígi samtals meiri,
þó liætt væri við þennan veg og önnur
beinni stefna tekin; má víöa fá hæðir og
hryggi, sem liggja í áttina til Borðeyrar
og þtir að auki mætti þann veg faru jafnt
á vetrum og sumrurn, því vörður mætti
setja með lionum”.
Sömu sjjslu. 11. júlí. „Stjórnmála-
fundur var haldinn í Hvammi eftir á-
skornn þingntanna Dalamanua; mættu
þar kjörmenn úr öllum hreppum sýsl-
unnar nema einum. Var það samhuga
úlit fundarins að stjórnarskrármálínu
bæri fram aS fylgja með ráði og dáð.
l’jetri Eggerz, er kosinn vnr á Þingvalla-
fundinn, ætlaðar 100 kr. fyrir ferðina.
Menn vilja þannig vinna til að leggja á
sig nýja skatta, ef i>n væri fremur von um
að fá stjórnina inn í landið,—Tíðarfar er
nú hlýrra enn verið heflr, sífeldir þurkar
enn frost margar nætur. Grassþretta lít-
il, enda fáir farnir að slá.—Krankfelt er
hjer af lungnabólgu og iitltt kólertt”.
8. ágúst.
V e ð r i ð er alt af mjög þurt og svalt;
að norðan er sögð kuldatíð, frost á nótt-
unt og grasvöxtur rýr. Haldið a5 hafís
sje vlS útskaga eða skamt undan landi.
—,,Fylla” kom þó hingað í dag að norðan
og varð ekki vor við is.
Enskt skemtiskip „Czarina”
kom til Rvikur 1. ágúst. Á þvi er eig-
andi þess Alfred Brassey, bróðír Bras-
S VÚR,
1. í ábyrgðarbrjefi (lHgiste-red ístter).
2. Það er í gildi eitt, ár, og lengur, ef
nauðsyn krefur. Hann hlýtur svfi nota
það sjálfur; getur e'itki iielt það.
3. Frá Reykjavík til Winni]>eg með
Allan-Hnunni 42 dóllars.
4. Útfyllt að öðru en riafni viðtak
anda. Það er að segja, agenlinn getnr
skilið eptir þá eyfiu, ef um er beðið.
5. Já. Og iiyentinn sjálfur sendir
móttakanda farbrjefið, ef vill. Ef hægt.
er, er samt betra að senda póstávísun.
6. Með póstávísun á ]>ósthúsið í Itvík.
Það kostar lOcents fyrir hvern dollar, og
hæsta upphæð, er sérid verður með
einni póstávísun til útlanda annnra en
Bandaríkja, er i Canada |50, en sama
manni getur ntaður sent í saimt skipti sv@>
margar ávísanir sem maður vill.
A llrahanda.
Um hervaldið í Norðurálfu er opt
um þessnr mundir skrifað, og af þvísam-
lyndi stórveldanna er ekki sem aílra
bezt, nema stund i senn, er ekki ófróð
legt að Htayfir heraflann eins og hnnn er
framsettur í frönsku her-riti, ntí fyrir
skömmu. Er þar borinn satuan heraflí
stórveldanna nú og fýrir 20 árum. Ritið
segir að árið 1869 hafl heraflið verið:
-4 Englandi, á fririartíma 120,000, en á
ófriðartíma 450,000.
A Ítalíu, ú friðartíma 180,000, en á ófrifi
artíma 570,000.
/ Austurríki og Ungarn,k fr.tíma 190,000,
á ófr.tíma 750,000.
A Frakklandi, á fr.tíma 404,000, á ófrið
artima 1,350,000.
A Prússlandi og í Norður þýzkalands-
sambandinu, á frifiartíma 380,000, ófrið
artima 1,3<K),000.
A liússlandi, á t'r.tíma 800,000, á ófr.tíma
1,100,000.
Á þessu timabili var Uerkostnaður
stórveldanna á ári hverju: Á Englandi
356,250,000 frankar (rúmlega 5 frankar i
dollar), Ítalíu 143,000,000, Austurríki
205,330,000, Frakklándi 413,330,(ÍOO, Prúss
lanúi 280,4<K),000. og á Rússlandi 574,000,
000. Til samáns var þá lierkostnafiur
þessara 6 ríkja 2,279,000,000 franka.
Þá var og samanlögð tala hermanna
á friðartíma 2,195000, en á ófriðartíma
7,000,000. Tölumergðin sýnist l>ýsna
mikil, en þó er hún litil í samanburði vtS
þaS sem nú er (við byrjun ársins 1888).
Þá segir ritið aðherafllð hali verið:
á fr.tíma. á ófr.tíma.
A Knglandi,...... 220.0þ0 600,000
Á ítnliu......... 275,000 2,300,000
í Áustwríici..... 200,000 1,500,000
Á Frakklandi..... 510,bÓO 3,700,000
/ÞÍjzkmehUnu .... 480,000 4,000,000
Á Hússlandi...... 840,000 4,000,000
Við byrjun vfirstandandi árs er þá
samanlögð tala hermanna í þessttm 6
ríkjum Norðurálfu, á friðartíma 3,092,000,
en á ófriðartíma 16,100,000! Mefi tölu
hermanna á ófriðartíma er nteintur sá
herniannufjÖldi, sem mögulegt er að kalla
út, af fullaldra, vígum karlmðnnum. En
þó þykir ekki þetta nóg. Þuð strekkir
hvert ríkið við annað að auka herinn og
útbúa sent bezt. og Rússar, Þjóðverjnr
og Frakkur þykjast hvor um sig geta
dregið út 6 miljónir vígrn kurla, ef á
þurfi að halda, eða nærri 6,0<H),000 fieira
en upp er talið í skýrshtnni.
Á yfirstandandi ári fr herkostnaður
inu (áætlafiur) r þessum 6 ríkjum: Á
Englandi um 420 miljónir franka, Ítalíu
275, Austumki 325, Frakklandi 575,
Þýzkalandi 480, Rússlaridi 760. Samlögð
áætlun fyrir árið er því um 2,845.000,000
franka, eða nálægt 569 miljónum dollars,
er aptur samsvaiar samlögðum ríkis
tekjum í Canada um 16 ár. Þafi er þó
sannast, að kostbær er friðurinn í Evrópii,
þegar viðliuld hans kostár þessa fjárttpp-
hæð á hverjtt ári, og fer árlega vaxandi.
sey lúvarðar með konu og ia’irnum.
í Reykjavík eru nú loks sett
nafnspjöld ú götur ogstræti og töluspjöld
(nútner) á hús.
kiFjallkonan'.
spurniNgar OG SVÚR.
SavHfýirtal i Astraliu.k Eptir skýrsi-
unt uýútkomuum var saufifjármergðin í
Ástralíu árið 1887 sem fyígtr:
í Yietoria-lijera<\inu........} .. 10,700,403
Nýju Suður-Wules-hjeraðinu 39,Íð9,3Ö1
()uéerisland-hjeraðinu....... 9,690,445
Á öðrum stiiðum eyjarinnar:. . 8,905,477
Tasmaniu eyjunni............. 1,608’946
Nýja Sjálandi................16,677,445
Til samans 86,722,017
1. Ef jeg kaupi farbrjef í Wtnnipeg
mefi Alhin-línunni i’rá íslandi til Ame-
ríku, livernig er mjer bez.t að senda það
til móttukanda?
Fylgjamli skýrsla yfir lestatal þil
skipu í 10 þeim ríkjum, er mestan skipa
stól eiga, svnir lestatnlið við byrjttn árs
ins 1887:
2. Sje vifitakandi ekki tilbúin að fara i
þegar lianti fær farbrjefið, hvuð lengi er i
það í gildi, efia hlýtur hann að nota
það sjálfur eða gettfr hann selt þafi
öðrutn?
3. Hvað mikið kostar fariirjeflt?
4. Er það sent útfyllt eðs óútfyllt?
5. Getur maöur í Dakota keyþt far-
brjet' af agentum lfnrinnar með þvi að
skrifast á við þii, og moð þvi aö serida
andvirðið með banka-ávisun?
Ríkjanöfn: Lestatal þilskipa:
Bretaveldi.................... 7,144,091
Bandaríkin.................. 4,105,844
Svtariki og Norvegur.......... 2,Ö80,Ö8t
Þýzkaland..................... 1,284,703
Canada...................... 1.130,247
Frakkland ...,................ 998,291
ítSRa........................... 945,677
Ivússland....... ............... 625,366
S]>ánu.......................... 508,870
Ástralía...................... 361,684
6. llvernig er áreiðanlegast að senda : Hvuð þilskijiaeigri snertir, er þá Ca
poningn til íslands, án þess farbrjef sje uaj8 ],ið 5. í röfiinni. Þess má og hjer
keyptf geta, að 1. jan. 1887 var þilskipatalíð í
rikinu 7,170.