Heimskringla - 25.09.1890, Síða 3
HEmSKRIJíGLA,WIIÍMPE«, MA5I., 25. SEPTEMBER 1890,
og miður að prátt fyrir menningar-
framfarir beggja [>j<3ðanna og þrátt
fyrir allar friðartilraunir, [>á er f><5
sannleikuririn sá, að enn í dag knýja
f>ær blóðminningar hugi manna
öðrumegin Rínar til hefnda fyrir ó-
farirnar og hinumegin til að halda
því dauðahaldi, sem unnið er, hversu
mikið blóð sem f>að kostar.
Vjer eigum við endurminning-
arnar um hinar óttalegu orustur við
Weissembourg og Wörth.
Það er skrítin tilviljun, að verið
er að setja læknafundinn mikla í
Berlín einmitt f>essa dagana. Og
f>að hlýtur að vera gleðilegt fyrir
oss, sem elskum friðinn og veitum
öllu f>ví eptirtekt og fylgi, sem mið-
ar til [>ess að afnema styrjaidir, að
heyra [>að, hvað pýtfku læknarnir
tóku einstaklega ástúðlega móti 84
frakkneskum læknum, sem stjórnin
frakkneska hafði sent á lækna-fund-
inn. En [>að er naumast miklum
efa bumlið, að [>essir ástúðlegu sam-
fundir fulltrúanna fyrir — oss liggur
við að segja—tvær fjandmanna-
pjóðir hafa vakið margs konar til-
finningar af hugsuninni um [>að,
sem fram fór við landamæri pessara
f>jóða í gær og í dag fyrir 20 árum.
Orustan við Weissembourg 5.
ágúst 1870 stóð sem hæst og var nú
barist með byssustingjunum af
trylltu heyptaræði. t>ý/k sveit af
prúðbúnu riddarliði hleypti á harða
stökki að dálltilli deild af Afríku-
liði Frakka, (Zouövum) sem barðist
eins og hún væri óð við margar
■sveitir af Prússum og Bæverjum.
Afríku-deildin iá á grúfu við borgar-
múrinn til [>ess að skýla sjer fyrir
skotunum. Nokkrar sekúudur liðu.
Vopnaglamrið og hófaskellirnir i
riddaraliðinu barst nær og nær.
Hjá Frökkum var steinpögn —
ekkert skot. Riddararnir voru tæp
30 fet frá inúrnum; pá heyrðist allt
í einu upp yfir hófaskellina og vopna-
glamrið öskrað: l(Skjötið”. Leiptri
brá yfir leiðina. A næstu mínútu lá
fremsta röðin af riddurunum og liest-
um peirra eins og fötaskör fyrir
framan Frakka.
Áhlaupið stöðvaðist allt í einu.
Ekkert heyrðist nema stunurnar i
særðum mönnum. Tvær mínútur
liðu—tvær aldir— pá heyrðist ný
skipun á pý/ku, húrra og heróp.
Hestarnir peystust áfram yfir særðu
Þjóðverjana á vellinum, riddararnir
öskruðu í hefndar- og víg-æði —- f>á
laust upp nýju leipturljósi frá
Frökkum og riddararnir fjellu til
jarðar sem hráviði. Frakkar æddu
að og myrtu og drápu, engum var
f>yrmt og öllum líknarbónum svarað
rneð byssustingjum.
En Prússar náðu sjer aptur.
Þeir mynduðu nýja áhlaups-deild.
Enn á ný fóru f>eir á stað, alltaf
harðara og harðara, pangað til peir
geystust fram eins og hvirfilbylur.
En I Weissembourg var öllum klukk-
Uin liringt og peirra djúpi sorgar-
Hljómur heyrðist endrurn og eins
gegnum drunurnar og dauðastun-
umar.
Jiak við stóran valköst af drepn-
um pý/kum riddurum biðu Frakkar í
dauðapögn. ((Standið við” æpti
prússneski ofurstinn. ((Skjótið”
öskraði frakkneski ofurstinn — og
um göturnar runnu lækir af heitu
mannablóði, svo rauk upp af.
Svo byrjuðu ósköpin fyrir fullt
og allt. 1 fjórðung stundar var
bari/t, maður við rnann. En 8
Prússar voru um einn af Frökkum
og par við bættist að Þjóðverjar
pustu að úr öllum áttum og loks
Urðu Frukkar ofurliði bornir.
Þegar dagur rann að morgni byrjaði
orrustan við Wörth. Eptir fáeinar
klukkustundir lágu milli 20 og 3Q
púsundir manna dauðar á vígvellin-
Um.
Prússar rjeðust á Frakka kl. 7 að
Uiorgni. Stórrigning hafði verifi um
uóttina og pó höfðu Frakksr orðið
^ð láta fyrirberast undir beru lopti.
Tjöldin voru engin og ekkert ljós. 1
Þetta. var hvíldin eptir að hafa j
gengið 9 rnílur á sólarhring.
Orustan var pegar í byrjun hin
gDmmdarlegasta. í priðja flokki
Áfrlku-deildarinnar voru 65 foringj-
ar> af peiin fjellu 47. Að morgni
v°ru peir fullir af fjöri og prótt;
^ð nóni lági peir líkræfiar á vígvell-
’uum. önnur sveit pungklæddra
riddara, 600 að tölu, ruddist tveim
8’nnum gegnum fjandmannaliðið. |
Að lokum voru að eins fáeinir lífs;
en áður voru peir búnir að leggja
mörg púsund Prússa að velli. Ein
fótgönguliðssveit skipti 22 sinnum
merkisbera; 21 voru drepnir. Eptir
orustuna spurði einn af vinum Mac
Mahons hann um brjóstskjölduðu
riddarana. ((E>eir eru nú ekki til
framar” sagði hann. Mac Mahon
skipaði um daginn einnfþeirri ridd-
arasveit til áhlaups. ((Það er að
ganga í opinn dauðann, herra mars-
kálkur” svaraði sveitarforinginn.
((Verður að vera” sagði Mac Ma-
hon. Sveitin geystist fram. Eptir
fjórðung stundar komu 8 heilir apt-
ur af 600.
Heilan sólarliring eptir orustuna
voru menn að leita að særðum mönn-
um og-draga pá fram úr valköstun-
um. Húsin voru skotin niður og í
rústunum lágu hrúgurdauðra manna.
Alstaðar heyrðust kvein og stunur
og svo pess á milli fýrirbænir,
blót og formælingar á pýzku, frakk-
nesku og arabisku.
Bærinn Wörth var fylltur særð-
um mönnum. Liðsmanna töskur,
skothylki, byssur, skór, einkennis-
búninga-hlutar og liúfur lágu í stór-
um haugum á völlunum, veginum og
á götunum. Bændurnir í kring
höfðu farið til og hulið andlit dá-
inna manna með dúki, en regnið
hafði lamið ailt pess konar svo, að
andlitslagið sást glöggt gegnum
dúkinn. Við ána Saur hafði orust-
an verið ákaflega mamiskæð. Þar
hafði riddara-áhlaup orðið um dag-
ekki er unnt að fara rjett með eða
lœkna, eptir pví sem á stendur fyrir
honum.
l>að eru nú pegar farnar að ganga
sögur um, að ((svarta frúin”, sem
ætíð á að sjást á undan hverju
mannsláti í bayernsku konungsætt-
inni, hafi látið á sjer bera í höll- i
inni. Hvernig seir pað er, pá er
víst, að langur tími líður ekki pang-
að til menn f Bayern fara að skrýð-
ast sorgarbúningi til að trega ((kon-
ung”, sem hefur verið vitfirringur
allan pann tíma, sem hann hefur set
ið i hásæti.
■*
* *•
Það væri mikið ánægjuefni fj-rir
Evrópu, efOtto væri eini vitfirring-
urinn, sem ((af guðs náð” sæti á veld-
isstóli par. Mannkynssagan kennir,
að hásætin eru sjaldnast hollur sess
fyrir pá, sem ekki eru pví heilbrigð-
ari á heilanum. En hvað sem pví
líður, pá er pað pó eitthvað bogið,
að vitfirringur, sem enga atvinnu
gæti fengið hjá óvitlausuin manni í
víðri veröld og sem ekki mundi
O
pykja fær um að verða pjónn eða
præll hjá nokkrum húsbónda í
heimi, skuli geta borið konungsnafn
árum sainan hjá einni hinni menut-
uðustu pjóð í Evrópu.
(Að nokkru leyti eptir
uSv. Am. Post.”).
inn. Þar voru stóreflis haugar af
brjóstskjöldum og fjaðrahjálmum,
hnökkum, sverðum, dauðum hestum
og mönnum. Svörðurinn var sund-
: urtroðinn á stórri sljettu-spildu;
blóðpollarnir stóðu í hófaförunum og
ódauninn var ópolandi. Og parna
fram hjá fóru svo langar vagnalest-
J ir með særða menn. Flestir lágu
| peir upp í lopt, kaldir og stirðir á
svipinn—---f dag fyrir 20 árum.
I/IFI KONUJíCTRm
Otto konungur í Bayern er vit-
j laus, eins og flestum mun kunnugt,
og auk pesserheilsufarhaus að öðru
leyti hið bágbornasta. Lfflæknir
hans sagði fyrir skemmstu, að hann
væri nærri pví dauðans matur.
Magi lians hátignar vill ekki gera
skyldu sína og pað er rjett með
mestu herkjum að hægt er að fá
konungtilað drekka svolitinn mjólk-
sopa.
Hann hefur töluvert afl enn, en
hver einasti skynsemisneisti erfyrir
löngu slokknaður; pess vegna eiga
pjónustumenn hans og læknir bágt
með að gæta lians. Fyrir skömmu
sá hann sjer færi að skjótast burtu
frá gæ/lumönnum sínum; pá æddi
hann i vitleysunni fram og aptur í
j hallargarðinum og rjeðist lokist á
; dálítinn dreng.
Stundum heldur hanti, að hann
| sje ljón, og pá er nú ekki gott að
vera of nærri lionum. Einn af hirð-
mönnum hans fjekk núna nýlega
allranáðarsarnlegast konungs-bit í
fótinn og varð að liggja rúmfastur
í hálfan mánuð.
Sígarettur eru hans lff og yndi;
hann er alltaf síreykjandi, eintómar
sígarettur, en aldrei reykir hann
pær nema til hálfs, pá slekkur hann
f peim á pann liátt, að hann rekur
endann, sem eldurinn er í, í ennið
á hverjum, sem liann mætir.
Konum er ekki leyfð vist í liöll-
inni. Ef konungur keinar auga á
kvennmann, pá verður hann alveg
hamslaus, ýlfrar og öskrar og malar
allt í mjöl, sem hann fær hönd á
fest.
Áður mátti keyra með hann í
vagni stöku sinnum. En einu sinni
fór hann að klappa einum af hest-
unum og kyssa hann og klárinn,
sem var óvanur pessum gælulátum,
rak hausinn framan f konung svo
konungur fjekk fossandi blóðnasir.
pegar liann sá blóðið úr sjer, varð
hann SVO hringlandi bandóður, að
ekki var hægt að fá liann til að
snerta nokkurn matarbita f prjá sól-
arhrinna. Svo var búið með \-agn-
ferðir hans.
• Upp á síðkastið er liann reynd-
ar ekki eins óður og áður. Nú er
hann orðinn bara geðveikur eða
punglyndur. Líkamskraptar hans
fara pverrandi og auk pess er hann
pungt haldinn af magasjúkdómi, sem
IIOSTAIiA.
Svo nefnist eitt af fylkjum Norður
! Amerlku. Hún er rjett nýlega gengin
í Bandaríkja-sambandið, eins og flestir
lesendur þessa blatis hljóta að inuna.
Montana liggur norðvestast í Bardaríkj-
ip, milli ((Idaho”-fylkis að vestan, og
j ((Dakota” að austan. A suður síðu((Mont-
j tana” liggur fylkin (lWyoming”; en
nyrðstu takmörk hennar na allt norður
| að línu peirri sem aðskilur Bandaríkin og
Canada. Meiri parturinn af Montana
er fjalllendi. Ifin alkunnu Kiettafjöll
! (The Itocky Mountains) pverskera Mon-
tana frá vestri til austurs; fjallgarður
I pessi er víða nokuð liár, og hrikalegur til
j a'S lita; eiukum hæðstu hnjúkarnir, sem
j flestir eru jökli huldir, allt áritS í kring.
| Landslagið hefur par af leiðandi mjög
j litla feeurð í sjerfólgna, fyrir augu ferða-
! mannsins. Víða standa stórir klettar
og sandhaugar, upp úr jörðunni, par sem
að yfirvarpinu til er kallað sljettlendi.—
Þess á milli má sjá einlægar gilskorur,
og nokku'S af sendnu og mjög graslitlu
sljettlendi, því jartivegurinn er yfir höfuð
at! tala mjög sendinn, og óbjörgulegur
yfir atf líta. Timbur er dálítið hjer og
þar, en það er allt lávaxið, og þar af leið-
andi mjög ijelegt til húsabyggingar.
Allstaðar meðfram járnbrautum þeim
sem liggja í gegnum Montana frá austri
til vesturs, má sjá mikið af kvikfjenaði
hestum, nautum og sauðúm, sem gengur
sjálfala íhundraðatali ogjafnvel þúsunda,
aptur á bak og áfram, um fjallaland þetta.
Fyrir þann sem ekki hefur sjeð sama
landslag og lijer er allvíðast, er það samt
mjög óskiljanlegt, á hverju sá fjenaöur
lifir. Fyrst er grasið að sjá mjög lítið,
og svo bætist þaiS ofan á i tilbót að vatnið
er mjög lítið og illt, en samt sem áður
lítur fjenaðurinn fremur vel út hjer,
J einkum að sumarlaginu, svo það hlýtur
óefað, afi vera k jarngott sem upp úr sand-
j inum sprettur, og enn fremur, að bera í
sjer einhvern þann vökva, sem jafnast á
við gott og nægilegt vatn.
í Montana er tíðarfarið fremur holit
og gott. Veturiim er vanalega stuttur,
og sjaldan kemur mikill snjór, svo fjen-
aður gengur úti gjaflaus allan veturinn.
Komi harðir vetrar, sem stundum vill til
! deyr það hrönnum samanúr horog hungri;
en svoleiðis tí'Sarfar og vetrar koma ekki
j að öllum jafnaði sem betur fer.
Það sem þá fyrst ágætir Montana, og ger-
ir hana fræga og nafnkunna sem fylki,
er: hi'ÍS milda, tempraða og hreina tíðar
far; annað liinar óþrjótanlegu námnr, af
nálega að segja öllum málmtegundum—
sömuleiðis kolum.— Hið þriðja er hin
mikla kvikfjár-rækt, því námugröptur og
kvikfjár-rækt eru höfivS atvinnuvegir
Montana-fylkis. Jarðyrkju mætti einnig
telja með, en hún er á svo mikið lægra
stigi, og kemur aldrei fyrir hK liún jafn-
ist á við liið áðurtalda. Jarðyrkja, að
því leyti sem hún er stunduð hjer í Mon-
tana, ásjer hvergi stað á hálendinu; það
er bara niður í dalverpum þeim sem
myndast i fjöllunum hjer og bar, sem
nokkuð er átt við hana. Að jarðyrkja
á sjer ekki stað á hálendinu, kemur al
gerlega til af hinu sendna landslagi, of
miklum' þurkum og liitum á sumrin, or
vatnsleysi. Hveiti þa* sem ræktað er í
Montana þykir lakara en í meðallagi að
gæ'Sum; en jarðepli og fleiri jarðarávext-
ir eru lijer all-góðir.
Hjer í Montana eru margir stórir og
nafnkunnir bæir; þeirra hel/tir eru þessir:
Benton, Great Falls, Helena, og Butte.
Helena er höfuíistaður fylkisins þó ekki
sje liún stærst eða fólksttest; en liún er
taiinn ríkasti bær í allri Montana. íbúa-
talan er, eptir því sem giskað liefur verið
á, frá 23—25000. (*
*) Við manntalið í sumar, töldust
hjer ekki nema rúmar 11 þús. Höf.
Helena liggur nálægt austur síðu
Klettafjallauna, í hringmyndaðri skál,eða
dalverpi, sem nefnist ((Prickly Pear Wal-
ley”. Frá bænum er fjallasýn á alla vega.
Stærð dalsins er um 29 mílur að þver-
máli. Niður í dainum sjálfum, í norður,
og norðaustur frá bænum, er allgott akur-
yrkjuland, og bújarðir þar í afar húu
verði; en hitar og vatnsleysi hafa gert
það að verkum, nokkur siðast liðÍK ár,
at? jarðyrkja hefur orði'S sára lítil, hjá
bændum þeim sem þar búa. Bærinn
sjálfur liggur upp við suður síðu dalsins,
12 mílur frá Missouri River, rjett við
((Mount Helena”. sem er 1,150 fet á
hæð.—Borgin sjálf er 4,266 fet fyrir ofan
sjéfarflöt, í það heila er ((Mount Helena”
5,410 feta hár.
ITelena er bygg'K, afi miklu leyti nið-
ur í mjórri cilskoru (((Gulch”) sem í fyrri
daca var mjög dýrmætur blettur sökum
gullsins, sem þar var grafið upp úr jörð-
inni. En nú eru þeir dýrðardagar fyrir
löngu liðnir, svo þar sem mest af gulli
var uppgrafið, og enn er óbyggt, (sem all-
víða erl lítur landið út líkt og mócrafir
á íslandi, atS undanteknu því, að hjer er
crjót þar sem þar var mold og leir. En
útiitið og manna verkin eru svipuð. þar
sem að bæjarstæðiö er fallegast, sem að
er til beggja hliöa við áðurnefnda gil
skoru—Gulch -*hæði að austan og vestan,
er bycgðin mikið lítil enn sem komið er,
en færist þó einlægt fremur í vöxt. Rjett
að kalla öll ver/lunarhús í bænum, eru
nitfurí þessu gili á einu mjóu stræti sem
kallað er Main street.
Bæjarlóðir eru hjer í háu verði
húsaleiga er dýr og sömuieiðis öll nauö-
synjavara, sem sjálfsagt er afleiðing þess,
að allt er aðflutt.
Ver/ltin hjer í bænum ertöluverð að
öllu samlögðu af v'nisnm tegundum, en
iðnaöur er sáralítiU. ITjer erekkihægt
að kalla nein verkstæöi, sem orð er á ger-
andi, nema þenna ((East Helena Smelter”
sem þó hefur ekkert verið unni'fi ái heilt
missiri eða meir. En það er nú á orði,
að byrjað veiði aö vinna þar í naust, og
fá þá um 400 mennatvinnu þar.
Fáein timburpiáss eru hjer og eitt-
hvaö af smá-heflincaverkstæ'ðnm (Plan-
inc Mills) 3—4 múrgerðar-pláss (Brick-
yards) og 1 mölunurmylna.
Að tölunni til eru hjer vínsölu-knæpur
oc portkonu-hús flest; af hinum svoköll-
uðu l(Business”-húsum: Geocervs, Dry-
Goods oc Hardware TTouse koma þar
nrest oc svo ýmsar smávpr/lanir, eins oc
cerist í bæjnm. Af opinberum byccing-
um er sára lítið. ekki svo mikið sem al-
j mennileet pósthús, en þaðkvað núvera í
vrentum bráðleca.
TTjer er nóg af kirkjum. alþýðuskól-
um. hótelum oc sjúkrahúsum; einnic er
hier stórt oc vamb'ð baðhús O" einn há-
| skól?—Westeyan University.—Tvær iárn-
brantir licgja inn hinga'k—The Great
Northern oc Northern Pacific.
Encir eru hjer skemmtigarðar eða
neinn sástaðnr, er vernieca sje hæct að
skemmta sW í; feröast því margir hjeltau
austur t,il Wyoming—um 100 mílur hieð-
an. til hins víðfræca oc nafnkunna l(Yel-
low Stone Nat.ional Parks”.
TTm siðferðið í þessnm bæ cet, jec
líti'K saet. Það lítnr samt út fyrir að
bversdacslífi'X sje fremnr rólect; a'X
minnsta kosti eru áflog. manndráp oc
þiófnaður bjer mjög fátW: samt eru vín-
sölnhús og spilahús opin hæði uætur oc
daca árið um krinc. Fn það er nú trúi
iec álitinn einn liður af þessu mikia og
göfuca Ameríku frelsii
\ þpssum bæ, eins oc víðn í pessu
landi—bafa sezt að marcir þjóðflokknr,
af öllum þessum þióöflokkum hygc jeg
Kínverja ómennilecasta. Þeir skipta
hjer hundruðum—cott ef ekki þúsund-
nm. Það er merkilecur pióðflokknr í
báttum simim. Svo er búnincur þeirra
líkur, að ekki þekkist karl frá konu,
nema með sjerlecri eptirtekt. Kínveriar
hjer bna flestir í vestnrparti bæjarins.
npp í idnn áðurnefnda gili. og mættí sá
hlnti bæiarins með riettu kailnst Kína-
veldi. Næstir þeim að tðlu eru Gyðinc-
ar, Þióðverjar oc Skandinavar. .Tec
mætti he'dur ekki cleyma því aö hier
eru 28(?) íslendincar oc lObörn er þeim
íil beyra, eða 38 alls. TTelena er víst sá
I eini bær í Montana, sem Islendingar haf-
' ast vifií að nokkrum mun.
Af löndnm hier er ekkert söcuiect
j að secja: þeir iifa bjer líkt og feður
þeirrn. afaroc lanc-lancafar ceröu heiiua
áíslandi, og líður öll’im Polanleca. Þrír
| af þeim eica bier bæiarlóðir og hús, eu
hinir sem búsettir ern leicja hvorttveccja.
J Fjelacsskapur meðal landa hjer er en g-
jinn, bvorki í andlecnm nie veraidlec
nm skilninci. Flestir þeirra hafa sæmi-
lega atvinnu.
Yíuna liefur verið með minnamóti
! hjer í suinar eptir því sem sagt er, oc
kaupgjald verkamanna $2 25 á dac. í
! staðin fyrir ?2.50 að undnnförnu, oc lítið
| um almenna atvinnu í tilbót. * Þessir
daufu tímar bafa cert það að verkum, að
ertiðisfólk er einlæct að flytia burtu
úr bœnum. nálega afi secja i ailar nttir,
austnr til Dakota, norður til Manitoba,
vestnr að hafl oc suöur til Utah.-—Tveir
landar eru nýfarnir suður til Utnh oc
fleiri hafa vifl orð aðfara þangað í haust.
Tiðarfarif!. ITjer hafa verið miklir
hit.ar oc þurkar í sumar. Það er varla
hæct aö segja, aö hj“r hafi komið deigur
dropi úr lopti 1 heila 3 mánuði. En
nokkrum sinnum hafa komið svo mikil
sandrnksveður (þau eru bjer alltið), að
ekki hefur sjezt, á milli húsa, en stóð
ekki lengiáþeim íhvert skipti.
Heilsufar er og hefur verið gott hjer
í hænum, enda kvað hjer vera fremur
gott pláss upp á heilsuna.
Jeg vil að endingu lykta þessar fáu
og ófullkomnu línur,—að því ieyti sem
nákvæma lýsincu af Montana áhrærir—,
tneð þeirri ályktun, að Montana “je
hreint ekki heppilect pláss fyrir þá ís-
lendinga að setjast.aðí, sem vilja ((nft |
fótfestu á jörðunni”, ná í góð lieimilss- i
rjettarlönd, hentuc til búskapar. En at- !
vinnu 5 bæjum iijer geta þeir sjálfsagt
fengið nokkra ekki síður en annars
staðar.
Ilelena, Mont., 20. ágúst 1890.
E. H. Johnson.
*) Árið 1864, þegar fyrsti kofl (Camp)
var bycgt iijer, var þetta pláss kallað
(1La8t Chance Gulch”, því námuleitamenn
(poospectoro) þeir sem fundu gullið hjer,
voru í þann veginn, að snúa heim apt-
ur vonlansir um nokkurn sigur; litlu síð-
ar samaárið var nafninu breytt, og (1Last
Chance Gulch” nefnt Helena,, eptir Mrs.
G. Goldberg frá Virginia City, sem hjet |
((Helena”; en þaðan voru flestir ættaðir
sem hjer ni'.mdu fyrst land og mynduðu
þennan bæ. Allt svo er (1TIelena”26 ára
gömul. Höf.
TILKYWNIHG.
Aidrei fyr höfum vjer verið í jafngótSum kringumstæðum til að gefa einsfgóð
kaup og nú.;JJ Innkaupamenn vorir hafa verið sex vikur að kaupa inn, og hafa
heimsótt allar stærstu stórkaupabúðir í Ameríku, bæði í Chicago, New York og
Boston, og hafa komizt að miklu hetri kjörum en nokkru sinni á'Sur.
Vjer bjóðum því allar okkar vörur svo inikið lægra en allir aðrir selja, aiS fólk
hlýtur að verða algerlega steinliissa og undrast yflr því.
----------:o:--------
EPTIRFYLGJANDI SÝNIR OG SANNAR ÞAÐ SEM Á UNDAN ER
GENGIÐ.
Vjer seljum svört karlmannaföt á #11,85, Ijámandi jalleg karlmannaföt úr hdlf-
vll fyrir #5,00 og #5,05. Drengjaföt á #1,87 og #2,00, skyrtur og nærföt
fyrir lægra .vert en nokkru sinni áður, karlm. yftrhafnir frá #3,00 og upp, loðhúfur
loðyflrhafnir og Fur Robes. Einnig miklar birgðir af floshúfum, sem eru dkafl. ódýrar.
Vjer höfum líka keypt inn 104 pakka af rúmteppum (Blankets) og rúmábreið
um með mjög niSursettu verði. Allt þetta hlýtur að seljast.
Vjer höfum vanalega til þessa verið á undan öllum öðrum í því að selja skótau
ódýrt, en aldrei fyrr höfum vjer þó haft það eins ódýrt og gott eins og einmitt nú-
Það væri því stœrsta heimska sem nokkur gæti gert, að kaupa skótau sitt annarstaðar
en hjá okkur.-Dry Goods og matvara er seld hjá okkur með tilsvarandi lágu
verði og allt annað.
DICKEY HR08.
Hamilton, (ílasston & (iraiiil Forks.
NORTH-DAKOTA.
I>ominioii of Canada.
iliylisjarflir oleypis íyrir miljonir manna.
200,000,000 ekra
af hveiti- og beitilandi í Manitoba og Vestur Territóríunum í Canada ókeypis fyrir
landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægfi af vatni og skógi
og mecinhlutinn nálægt járnbrautum. Afraksmr hveitis af ekrunni 30 busb., ef
vel er umbúið.
ÍHINIJ FRJOVSAIA BELTl,
í Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ácætasta akurlandi. engi og beitilándi
—hinn víðáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r r
Malm-nama lancl.
Gull, silf ur, járn, kopar, salt, steiuolía, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanámalandi;
eldivi'Sur því tryggður um allan aldur.
J.ARXBRAIT FRA HAFI TIL HAFS.
Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi vis Grand Trunk og Inter-Colonial braut-
irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Átlanzhaf í Canada til
Kyrralmfs. Sú braut liggur um miðhlut frjóvsama beltisins eptir því endilöngu og
um hina hrikalegu, tignarlegu f jallaklasa, norður og vestur af Efra-vatni og um hin
nafnfrægu Klettafjöll Vesturheims.
H e i 1 n æ m t 1 o p t s 1 a g .
Loptslagið í Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta
Ameríku. Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; veturinn kaldur, en bjartur
og staöviðrasamur. Aldrei þokaogsúld, ogaldrei fellibyljireinsogsunnarílandinu.
SAMRWI>88T.I1»RMNT í CAXAIIA
gefur hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
Íyrirfamilíu að sjá
1ÖO ekrur af landi
alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi húi á landinu og yrki það
I Á þann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýíisjarðar oc
i sjálfstæður í efnalegu lilliti.
ÍSLHXZKAR X í I, E X 1> I R
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöðum.
! Þeirra stærst or NYJA ISLAND liggjandi 45—80mílur norður frá ýVinnipeg á
vestur strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja Islandi, í 30—35 mílna fjarlæcð
er ALPTAVATNS-KYLKNDAN. báöum þessum nýlendum er mikið af ó-
j numdu landi, og báðar þessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
; hinna. ARGYLE-NÝLENDAN er 110 mílur suðvestur frá Wpg. ÞÍNG-
\ VALLA-NÝLENDAN 260 iníiur í norövestur frá Wpg., QU’ADPELLE-NÝ-
i LENDAN um 20 mílur su'Sur fráÞingvaila-nýlendu, og AT.fttíJiTA-NÝI^ENDAN
| um 70 mílur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast-
cöldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi. °
Frekari Hpplýsingar 1 þessu efni getur hver sem vili fengið með því að skrifa
! um það:
Tlomas Benneít,
DOM. GOV'T. IMMIGBATION AGENT
Eða 13. X-i. BaldAVinson, (Islenzkur umboðsmaður.)
DOM. GOV'T LMMIGRATION OFFICES.
Wimiipeg, - - - Canada.
r
HAUST O ii VETBARVABSOÍGr,
---svo sem:-
Nýjasta efndi í yArfrakka, og ytribúning karla, allt af nýjasta móðnum í París
Loudon og New York.
Stórmiki'S af tilbúnum karlmannafötum, af ótal tegundum og á öllu verðstigi.
Slio/.kui'. enskur og' eanadiskur nærfatna<lur.
YFIRFRAKKAR OG HÚFUR ÚR LOÐSKINNUM.
Merki VOl't (yfir búðardyrunum) er: GYXT SKÆBI.
HARGRAVE BLOCI321 MAIN STREET,
g-egnt X. P. & M. Tagnstodvununi.
0. A. (ÍAREAU.