Heimskringla - 16.10.1890, Blaðsíða 1

ALMENNAR ERJETTIR
frA útlöndum.
Stroknir úr haldi eru f>eir fjelag-
ar-O’Brien og Dillon, og eru um
það koinnir til Ameriku. Deir voru
leystir úr fangelsi undir eins og
f>eir voru teknir fastir gegn $5000
úbyrgð fyrir hvorn til tryggingar
f>ví, að f>eir mættu fyrir rjettinum.
Eins og getið var um i byrjun,
böfðu f>eir fastákveðið að fara til
Ameríku i fjársöfnunarferð og koin
f>ví injög illa að vera tepp'tir pannig
heima. Afitur var pað nokkurnveg-
inn augljóst, að stjórn Breta ætlaði
sjer að halda [>eim föstum og ljet
því málsóknina ganga mjög seint.
Þetta þóf leiddist peim pví, og sáu
ekki annað vænna en að gera tilraun
til að sirjúka, þóttþað liti illa út og
ef til vill skemmdi mjög málstað
peirra. Hvert sem peirjfóru voru
lögreglupjónar á hælum peirra og
var hægar sagt en gert að komast
undan. Að kvöldi hins 0. p. m.
gerðu peir pó tilraunina, er heppn-
aðist svo vel, að síðan veit enginn
um pá. Þeir tóku ekki far með
skipi frá írlandi vestur, nje heldur
frá Englandi og er pví ætlað að
peir hatí fariðyfir England til Frakk-
lands og paðan vestur um haf til
New York. Eng-ir í Dublin, að und
anteknum peim er kunna að hafa
verið hjálparmenn, vissu uin flóttann
fyrri en að morgni liins 10., pegar
írjettur var settur og nöfn peirra
kölluð. Dá kom pað upp úr kafinu,
að báðir voru burtu. Stjórnin er
enn pá hálf-ráðprota, en I>löð lienn-
ar lemja pá fjelaga hrakyrðum og
bregða peim um bleyðiskap. Er
helzt ætlað að Salisbury láti hjer
staðar nema og sleppi málsóknmni,
og undir niðri er sagt að hann fagni
yfir pessu bragði, af pvf vísara liafi
voi-ið t.i'p on ávinnhigar af [yessart
málsókn. Hið eina or dómararnir
hafa aðhafst síðan, er, að heitnta
ábyrgðarfjeð $ 10,000 og pá upphæð
greiddi pjóðfjelag íra.
Sem sagt, veit enginn um livar
peir fjelagar eru, en nú á hverri
stundu eru peir væntanlegir til
New York og munu peir pá reyna
að svara fyrir sig.—Allt til mánu-
dags (13 p. m.)hafði stjórn Breta
njósnarmenn á hverri púfu bæði á
Englandi og írlandi, til að grand-
skoða farpegja á öllum vragnstöðv-
um og bryggjum, í peirri von að
finna pá. Lögreglupjónarnir, sem
áttu að passa pá, trúa ekki að peir
sjeu úr landi burt.
Jfonvngur yfir Póllandi. t>ann
titil er nú talað um að Jósef Austur-
ríkiskeisari beri framvegis. I>að hef-
ur opt verið talað um pað í hinum
pólsku hjeruðum Austurríkis og nú
'Upp á síðkastið einnig í Vínarborg.
A fundi peirra keisaranna par í
borginni um daginn Iiöfðu peir tal-
áð um pað og sagt að Vilhjálmur
keisari hafi verið pví meðmæltur.
Austurríkiskeisari sjer að með pví
móti mundi hann dragatil sín tugi
púsunda af Pólverjum úr llússlandi
og hafa alla Rússneska Pólverja
fyrir sína fylgismenn að meira eða
minna leyti ef í stríð lendir við
Rússa. Sjálfir eru Pólverjar hver-
votna mjög áfram um petta; sjá í
pví ofurlitla endurreisn síns forna,
mikla veldis. Og pó pjóðverjar
i'ytu góðs af, er Pólland var sund-
ur litnað, pá er Vilhjálmur keisari
hugmynd pessari ekki andvígur af
pví Pólverjar í hans ríki hafa yfir
höfuð átt betri daga en í Rússlandi
eða Austurríki og eru pví ánægð-
ir með nffverandi fyrirkomulag.
Þjóðverjar hafa og gert ýinislcgt
fyrir pá er peir hafa aldrei átt að
fagna annarsataðar, og sem peir
hafa inetið mikilsvert. Dar á með-
al iná telja greptrun pjóðskálds
peirra, Mickieurtch, Oracow, er allir
I'ólverjar unnu hngástuin.
/ hvergelmi sögðu kapólskir
um daginu að Victor Immanuel,
fyrrverandi Ítalíu-konungur, væri,
fyrir pað hvernig hann hefði breytt
við dyggðuga kapólska inenn og
hinn (1heilaga föður” f Rómaiiorg.
Þeir gáfu og í skyn að peir
Humbert konungur og Crispi ráð-
herra-formaður væru komnir á góð-
an rekspöl með að nápangað. Um
petta ræddu kapóískir klerkar á
stórpingi klerka í Saragossa á Spáni
í vikunni er leið. Dótti pað undr-
um gegna hve hvassorðir peir voru
á pessu pingi. Var helzt að heyra
á ræðumönnum að peir væru tilbún-
ir að fara i stríð við ítali og endur-
reisa hið verzlega vald páfans.
ítalir hafa kvartað yfir pessum frá-
munalega hrottaskap við stjórnina
á Spáni, en ekki er að búast við
nokkrum bótum fyrir. ítölum yfir
höfuð, og einnig Spánverjum, fellur
illa að lieyra klerka tala eins og
pessir gerðu um gæðamanninn Vict-
or Immanuel, og mun pað ekki
hjálpa peim til að endu|#eisa hið
fallna veldi páfans.
Portugal-J>ræta Englendinga held-
ur áfram og horfurnar sem stendur
fremur óvænlegar. Portugisarganga
algerlega fratri hjá hinum nýgerða
samningi við Englendinga og neita
í slfellu að gjalda enskum pegnum
og verzlunarmönnum pær skaða-
f>ætur, er peim samkvæmt samning-
um ber að greiða. Salisbury liefur
hótað Portúgisum hinu versta, ef
peir ekki gjaldi nú undir eins, en
samt sitja peir við sinn keip og
svara engu. Ivemur pað af pví, að
konungurinn veit ekki hvernig hann
á að snúa sjer. Ef hann lætur
undan Englendingum og geldur
pað setn gjalda ber, telur hann
stjórnarbyltingu alveg vísa. Ef
hann neitar að gjalda og manar
Englendinga að grípa til vopna,
pýðir pað ekki annað en rúuing
I’ortúgals og algerða yfirbugun.
Lýðveldis-hugmyndin er stórum of-
‘an á i Portúgal livervetna og ekki
sízt i Lissabon, og getur pví Carlos
konungur illa treyst á fylgi her-
manna sinna og lögreglupjóna.
Utan að komandi hjálp getur hann
ekki treyst á nema ef vera kynni
frá Spáni. Af pví hann er kvæntur
dóttur greifans af Paris getur hann
ekki búizt við nokkuri hjálp af
h&lfu Frakka. Deir vildu eins víst
sjá hann flæmdann úr hásætinu, af
pví pað mundi veikja greifann af
Paris. Innan um allt petta er hinn
ungi óreyndi konungur hálf-ringlað-
ur og útlitið helzt pað, að gæti
hann spanað Englendinga upp til
stríðs, væri pað honum hagkvæm-
ast í bráðina.—í Lissabon-blöðun-
um er konungurinn ávítaður svo
fram úr öllu hófi pykir keyra og
ekki lengur nefndur konungur,
lieldur blátt áfram ((Carlos Silon”
og agent Salisburys, er selt hafi
Englendingum ríki sittog pjóðfyr-
ir nokkra silfurpeninga.
A Englaudi er pað liaft fyrir
satt, að nú pessa dagana verði her-
skipafloti sendur til Lissabon, til að
heimta skaðabótafjeð og á annan
hátt knýja Portúgisa til að fram-
fylgja sainningunum.
Sósíalista ping Þjóðverja var
sett í Halle á Þýzkalandi hinn
11. p. m.
Endurvakin er fregnin um að
Bismarck ætli að heimsækja Eng-
lendinga. Er nú mælt að hann
inuni bregða sjer vestur yfir sundið
fyrir eða um lok p. m. Það er
Roseberry lávarður, sem alltaf er að
biðja karl að kotna, og er hann nú
byrjaður að skrýða kastala sinn á
Skotlandi, er [>ykir sönnuti fyrir að
koina Bismarcks sje í nánd.
Þjóðverjar ráðgera að bannainn-
flutniug alls kjötmatar frá Banda-
rfkjum. Láta peir pað heita svo,
að peir geri pað til að verjast óheil-
næini, sem sje í kjöti aðfluttu- pað-
an en hinsvegar leynir pað sjer
ekki, að pað er sprottið af löngun
til að gjalda fyrir McKinley-lögin.
Ekki er samt sýnilegt að almenn
saintök í Evrópu sje í nánd, til að
útiloka varniug Bandaríkja. Að
minnsta kosti eru nú Frakkar farnir
að linast í peirri hngsun, sfðan peir
sáu að Djóðverjar láta sjer svo um-
hugað uin almenna útilokun Banda-
rfkja varnings.
Ný-dáinn er í London Mrs.
Booth, kona formannsins í sáluhjálp-
hernum.
Parnell er mjög heilsulítill og
hefur nýlega fengið skipun um pað
frá læknum sínum, að hann megi
ekki fara út úr húsi nje taka nokk-
urn pátt í politískum deilum fyrst
um sinn.
Frönsk kona, Bonnet að nafni,
var nýlega tekin föst á Frakklandi
og kærð fyrir að vera njósnari pjóð-
verja. Hafði hún með sjer upp
drætti af hervirkjum að Nancey og
viðurkenndi að hún væri í pjónustu
Djóðverja. Hún var dæmd f 5 ára
fangelsi og á að auki að láta úti
5,000 franka.
--- — ♦ ---------
PKA amekiku.
BANDARÍKIN.
t>á hafa nú hin viðfrægu McKin-
ley-lög verið í gildi 10 dagaog um
pau liefur mikið verið rætt og ritað
á pví tímabili. ((Passleg pylsa er
bezt”, sagði prestskepnan á íslandi
forðum, er liann velgdi við hrossa-
lifrarpylsunni, sein nörruð var ofan í
hann. Svo segir nú allur porri
manna í Bandaríkjum áhrærandi
toll lögin. Dað var gert ráð fyrir
að meðal hæð tolls í Bandaríkjum,
er pessi lög öðluðust gildi, yrði um
51%, en nú er pað komið upp úr
kafinu, að meðalverðið verður um
57, ef ekki 00%, og pykir pað nokk-
uð mikið; jafnvel repúblíka sjálfa
velgir við pví. Samdægurs og lög-
in öðluðust gildi steig ýms varning-
ur"í New York og Chicago í verði
frá 30 til 40pc, en pó var pað ekki
nema tiltölulega fáar varningsteg-
undir, einkum ljerept og silki að-
flutt úr Evrópu. Yfir höfuð segjast
verzlunarmennirnir ekki ætla að
hækka verðið á varniugnum öðru-
vísi en smátt og smátt, svo að al-
menningur viti setn minnst af breyt-
ingunni, enda hafa peir allir keppt
að ná sem mestu af vörum úr Evr-
Ópu, áður en lögin öðluðust gildi.
í Philadelphia eru flest gólfklæða-
verkstæði í Bandarlkjum. Eigend-
ur peirra verkstæða voru flestir
andvígir tollhækkuninni, af pví peir
verða að kaupa meginhluta efnisins
úr Evrópu og öðrum löndum. Nú
hafa peir líl>a allir svarist i fóst-
bræðralag og heitið pvl að senda
burtu 4 af hverjum 10 verkamönn-
um sínum 1. nóvember næstkomandi
og taka pá ekki í vinnu aptur ár-
langt að minnsta kosti. Ef einhver
peirra brýtur petta loforð, varðar
pað mörghundruð dollars sekt. Þetta
stafar af hinni miklu tollhækkun.
Hið markverðasta stig í sögu
mormóna nú í heilan fjórðung ald-
ar var tekið í Utah liinn 0. p. m.
Það var pann. dag á allsherjar
kirkjupingi flokksins lesið brjef par
sem forseti fjelagsins,/ Wilford
WoodrufF, fyrirbauð fjölkvæni. A-
heyrendur voru nær 10,000 og ekki
getið um að ein rödd gegnstríð-
andi kæmi frain, en biskuparnir,
klerkarnir, og kirkjupingsmennirnir
sampykktu að forsetinn hefði vald
til að gefa út petta brjef og að skip-
uninni í pessu brjefi væri skyldugt
að hlýða. Var uppástunga pess
efnis sampykkt í einu hljóði, eptir
að ýmsir helztu mennirnir liöfðu
flutt ræður málefnið áhrærandi. í
ræðunum kom fram að petta spor
vairi tekið af* hlýðni við landslögin,
en jafnframt að pað væri gegnstríð-
andi boði guðs.—Þeir sem kunnug-
ir eru inormónum trúa ekki á ein-
lægni peirra í pessu efni, en segja
petta sje aðeins gríma, er peir setji
á sig til að koma fram fyrir almenn-
ing. Er bent á ákefð útsendara
peirra í Evrópu og út um alla
Ameríku pvl til sönnunar. A næsta
pjóðpingi er gert ráð fyrir að koma
fram með frumvarp til laga, er fyrir-
bjóði mormónum að stíga á land í
Bandaríkjum og á pann hátt pver-
taka fyrir innflutniug peirra úr Ev-
rópu.
Landkönnunarmenn Bandaríkj-
astjórnar eru nýkomnir til San
Francisco norðan af Alaska. Þar
uppi 1 Klettafjallabeltinu fundu peir
skriðjökul mikinn, er peir segja
hinn ((stærsta í heimi”. Er hanti 10
mílna . breiður og færist áfram svo
nemur 15 fetum á sólarhring. Þenn-
an jökul nefndu peir: Lucia. Þeir
mældu og hæð Eliasar-jökulsitis, en
pó ekki nákvœmlega, og segja hann
4—5,000 fetum lægri en ætlað hef-
ur verið. Hann hefur verið sagður
19,500 feta liár, en peir segja hann
ekki hærri en 14,500—15,500 fet,
eða jafnvel minna. Þeir segja efa-
laust að jökultindurinn sje innan
Bandaríkja, pó landamerkja-línan
liggi um hann nálægt rótunum.
Forstöðunefnd allsherjarsýning-
arinnar fyrirhuguðu í Chicago hefur
keypt bjálka-kofann, sem Abraham
Lincoln fæddist og ólst upp í, ætla
að taka liann í parta og endurbyggja
í sýningagarðinum. ((Ekki vantar
pað sem fengið er”.
í Illinois er nýlátinn maður, er
sagði fyrir hvenær hann mundi lát-
ast, svo að ekki inunaði ^ klukku-
stund. Hann kvaðst mundi deyja
kl. 0 á föstudagsmorguninn 10. p. m.
en dó 20 mínútuin eptir ö sama
morguninn.
Síðasta útgáfan af fólkstiiluskýrsl-
unum nýju segir íbúa Bandaríkjanna
63,231,428.
Þeir sem nákunnugir pykjast vera
Harrison forseta segja að liann ætli
að kalla saman aykaping nú innan
skamms.—Nú sem stendur er forset-
inn á skemmtiferð vestur um ríki;
var í Kansas utn siðastl. helgi.
Hinn mikli tollur á öllum pjátur-
varningi ætlar að hafa tilætluð áhrif.
Er nú pegar talað um að stofna.
stórkostleg pjáturgerðar- verkstæði
bæði í Chicago og Pittsburgh. Eini
gallinn sem Bandaríkjamenn telja
á pví, er sá, að eigendurnir og
verkamennirnir verða náleg>a ein-
göngu Englendingar, svo ágóðinn
fer úr landi burt.
Canada.
Sambandsstjórn hefur tekið út-
flutningstoll af ýmsum tegundum af
trjávið, bæði söguðum og ósöguð-
um. eins og hún hefði gert ráð fyrir,
fyrir nokkru síðan. Var petta aug-
lýst hinn 13. p. m.
Tvö fjelög hafa boðið að stofna
nðja gufuskipalínu milli Canada og
Evrópu, samkvæmt skilmálum sam-
bandsstjórnarinnar. Annað pessara
fjelagaer: New York-Havre gufu-
skipafjelagið, cn hitt er nefnt Hart-
ington-fjelag. Það er enn óvtst
hvernig stjórninni gengur að semja
við pessi fjelög.
Sambandsstjórinni hefur verið
tilkynnt að Japanstjórn sje búin að
sampykkja og staðfesta samninginn
um bögglaflutning með pósti á milli
Canada og Japan.
Hið nyja skrautskip Canada
Kh.fjel.: Ernpress of India, fer af
stað frá London á Englandi I hring-
ferðina um hnöttinn 15. jan. næstk.
Fargjaldið frá London og heim apt
ur í pessari fyrstu ferð verður fiöOt).
stað msðal okkar. Við verðum að láta
okkur nægja að lesa þuð sem blöðin hafa
að segja um fjelagsmál vor íslendinga
og þó að umhugsunin um það, sumt
komi við og vis út svita á mörgum hverj-
um, þá er ekki svo mjög hætt við að
okkur hitni um of, á meðan að pólitisku-
stormarnir úr öllum áttum standa yfir,
sem virðast haf.a frekar kælandi áhrif á
tilfinningar fiestra landa, hvernig sem á
því stendur. Að líkindum má ætla afi
það komi til af því: að vjer kynnum oss
okki nægilega hinar pólitisku hreifingar.
Að vjer starblínum að eins á hversu lítið
fiestir af þeim sem vjer á"Sur höfum gefið
atkvæði, og sem vjer bárum gott traust
til, haf reynt til að bæta kjör vor, að
oss virðist þeir fáir hugsa um annað en
hafa svo mikla peninga sem unnt er upp
úr þvi embætti sem þeir eru kjörnir
til, án þess að hirða um þó þeir fótum
trolii rjettindi alþýðu hverrar þjóriar þeir
eiga a"S vera. Og þegar reynslan sýnir
að þetta viðgengst alltaf ár eptir ár
hvernig sem barist er fyrir að íá góða
menn, þá er ekki að undra þó mönnum
finnist pólitikin of rotin til ati hugsa um
hana, öðruvísi en með köldu blóði. Já,
það er einmitt þetta sem aptrar öllum
þorra landa hjer syðra frá að taka eins
inikinn þdtt í pólitikinni eins og æskilegt
væri, og þess vegna erum vjer svo illa
undirbúnir þegar kosningar fara í hönd.
Þessi nýlenda hefur fengið orð fyrir a«
liún fylgdi betur hinum pólitisku straum-
um heldur en nokkur önnur íslenzk ný-
lenda hjer vestra, enda er það ekki nema
etililegt þar sem liún er með þeirn elztu,
og að líkindum langfólkflesta. En þó
lield jeg að fari meira orð af áhuga al-
mennings í þeim sökum helduren vert er,
því sannast a"S segja er það allur fjðldinn
af löndum sem ekkert hugsa um pólitik,
nema fáeina daga á undan og eptir kosn-
ingunum, og þar að auk margir sem
gefa atkvæði sitt dn þess að liugsa nokk.
urntíma um hana. Og þegar ekki eru
nema titölulega fáir af löndum sein allt-
af eru vakandi fyrir liinum pólitisku
hreifingum og þegar þeir hinir sömu
skiptastí 2—3 flokka, þá er auftsætt að
við getum ekki haft mikil áhrif í hinni
pólitisku baráttu. Og svo lengi sem
fjöidinn ekki kynnir sjer betur liinar
pólitisku steinur, getur áluiginn ekki
orðið mikili lijá honum. En það er nú
beiulinis þessari vanþekkingu og áhuga
leysi að kenna, hvað pólititikin er rotin,
og að því ætti almeuningur aS gá. Það
þarf að leita að orsökunum til þess, bve
ótrúlega þjónaruir gegna starfa sínum og
þegar þær eru funduar eru líkur til að
verkið gangi betur.
Eins og kunnugt er, eru nú 3 poli-
tisku flokkarnir í Pembina Co., nefnil.
demókratar, repúblíkar og Farmers Al-
liance. Fyrsttalda flokknum fylgja flest-
ir af ísl., en fæstir repúblíkum, eins og
sjezt af því, að sá fiokkur hefur eugann
ísl. t'lnefnt fyrir næstu kosningar, og
herra E. II. liergmann, sem áður liefur
verið repúbl. sækir nú undir merkjum
Farmers Alliance.—Það ætti annars að
vera tilefni til að auka politiskan áhuga
meðal ísl., í ár að minnsta kosti, hvað
margir laudar eru tilnefndlr í opinber
embætti fyrir PembinaCo., því það eru
líkur til að við kunnum betur að velja
tnann úr okkar flokki, heldur en annara
þjótSa mðnn, semvitS höfum mikið minna
tækifæri að kynnast, enda hefur það tek-
izt, mæta vel í þettasinn, þar sem tveir af
vorum álitlegustu löndum, herra S. B.
Brynjólfsson og herra A. T. Björnsson,
hafa verið tilnefndir Jsem þingmannsefni
N.-Dakota, Skapti fyrir efri málstofuna,
en A. Björnsson fyrir hina neðri. Að
vísu er nnnar Farmers Alliance-maður,
en hinn demokrati, en stefna þeirra
flokka er svo lík, að það ætti ekki að
gera mikinn mismun; báðir flokkarnir
vinua ati þvi að bæta kjör bænda og verka
manna-lýðsins og stríða á móti kúgunar-
valdi au'Skýfinga. En það er ekki allt
komið undir því, að menn telji sig með
bezta flokknum, ef þeir hafa ekki kjark
eða stöðnleika til að framfylgja stefnu
þess þegar á þarf aS haldn. Það sem okk-
ur vantar eru menn, sem meina það sem
þeir segja viðvíkjandi stefnu sinni í opin-
berum málum, og sem hafa kjark og
stöðugleika til att framfylgja meiniugu
sinni; mann sem ekki lofa öðru en því,
sem þeir ætla sjer að reyna að enda.
Af því jeg er kunnugur lierra S. B.
Brynjólfssyni, þá vildi jeg* segja fáein
orð viðvíkjandi kosning hans, veana þess
jeg veit að hann á æðimarga mótstiiðu-
menn á meðal ísl. vegna trúarskoðana
sinna. Síðastl. liaust var hann, eins og
miirguin er kunuugt, tilnefndur þing-
mannsefni fyrir neðri málslofuna á N.-
Dakota-þingið ognáðiþáekki kosningn,
bæði fyrir flokkaskipting lanpa í at-
kvæðagreiSslu, en þó rneira fyrir það, að
nokkrir af leiðandi demókrötum í Cava-
Þa'S er engum vafa bundið, irS herra S.
B. er einna færastur manna af löndum
hjer syðra til að gegna þessum starfa, og
þar að auk maðursem hægt er að treysta
á og er trúr sínum fiokki; um það sann-
færastallir, sem nokkuð kynnast honum.
Að hann er maður, sem áreiðanlega mun
gera sitt ýtrasta til að bæta kjör bænda og
yfir höfuð allra undirokaðra, því hann
elskar jafnrjetti eins mikið og hugsast
getur. Já, hann er maður, sem við getum
verið vissir um að ekki selur sannfær-
íngu sína, og hann er manna djarfastur
og einaröastur að framfylgja sínu mál-
efni,—Eru það ekki menn, sem hafa
Þessa kosti til að bera sem við þurfum
að fá á þing, og helzt i öll opinber emb-
ætti? Ef svo er, hvað ætti þá aö aptra
ísl. frá aö gefa S. B. atkv. sín? Þa'íS, að
hann er ekki orthodoxi í trúarefnum?
Það er það eina, sem íslendingar geta á
móti honum haft. En er það ástæða?
Ber hann ekki, eins og hver annar, á-
byrgð af trú sinni? Og ef hann breytir
eins vel og heiðarlega eins og liægt er að
ætlast til af nokkrum manni, sem krist-
in er kallaður. Ifvað getum vjer þá
heimtað meira? Hvernig stóðu þeir í
stöðu sinni jþessar kristnu hetjur, sem
sendir voru á þing frá Pembina Co. síð-
astl. liaust? Er nokkur meining í að vilja
ekki kjósa aðra til aö gegna opiuberum
störfum heldur en þá, sem segjast vera
trúinenn, þegar reynslan leiSir allaf í
ljós, að fjöldi af þeim eru skynhelgir
liræsnarar, því það hljóta þeir að álítast
sem rjett eptir að hafa heitið alþýðu liöi
sínu, selja sigí þjónustu þeirra manna,
sem beita ðllum mögulegum brögðum til
að svipta einstaklinginn rjetti sínum og
kúga fátækari hluta fólksius. Hvaða vit
er í þvíyiirhöfuð að tsla, aðblanda trú-
arskoðunym saman við pólitisk spurs-
mál. Þau málefni eiga lítið skyit saman.
Það sem jeg hef hjer sagt viðvíkj-
andi kosningu S. B. er ekki sprottið af
persónulegri velvild til hans, heldur af
þeirri ástæðu, að það er sannfæring mín,
að hann sje í alla staði bezt kjörinn til
þessa starfa af löndum hjer syðra og að
hann ætti því að fá eindregiö fylgi þeirra.
Jeg veit að allir, sein þekkja liann verða
meö honmn; enjegóttast, að þeir, sem
ekki þekkja hann nema af sögusögn and-
stæðinga lians, verði á móti, og það eru
einmitt þeir, sem jeg vil hiðja að liugsa
sig vel um áður en þeir strika yfir nafn
hans. Nál hanu kostúngu, mun framtíð-
in leiöa 5 ljós, að þa5 verður bæði gagn
og sómi fyíir Jsl. í Pemblna Co.
Og s ima er að segja með herra A. T.
Björnssoo, livað drenglyndi haus snertir,
en naumast lield jeg að liann sje eins fær
tii þessa starfa, hvað hæfileikana snertir,
eins og S. B. Það er vafalaust engin
hætta búiu fjrrir herra A. T. Björnson,
þai sem hann yfir liöfuð að tala hefur á-
unnið sjer hylli landa og hefur það jeg
til veit enga mótstöðumenn. Mjer finnst
að það retti að auka okkar pólitiska á-
huga, að þessir tveirlandar hafa veriS til-
nefndir sem þingmannaefni, og at? við
ættum ekki nð láta okkar eptir liggja
með að þeir nái kosningu.
Um herra E. H. Bergmann ætla jeg
ekkart að segja, því hann hefur fengizt
svo mikiö við opinber störf og er orðinn
svo vel kunnugur flediim Isl. að það ætti
að vera nóg -til að hjálpa honum til aB
ná embætti því er hatin sækir um,
Thorl. Thorflnnsson.
Úr hrjifi frá H fnllton, .Y. D tk.,
(j. október.
Flestir íslendingar, sein hafa ver-
ið [>ar í grennd um uppskerutím-
ann, eru pegar farnir, en að eins
nokkrir komist að þreskivjelum.
Þó kaup hafi verið hátt (2 dollars á
dag), pá hefur eigi orðið par eptir
mikið, setn menii hafa innunnið sjer
pví vegna rigi.inga hafa margir
dagarfallið úr.—Uinræðufund hijfðu
íslendingar par engan siðastliðin
sunnudag 5. p. m., eins og tvo
sunnudaga að undanfijrnu. En fyr-
ir beiðni lijelt lierra Jón Kjærne-
sted par einskonar fyrirlestur út úr
ritninsifiinni iw hafði til uintalefnis:
Leitið og pjer munuð fiiina. Hann
pótti fara ágætlega með efnið og
hafa liðugt og skýrt orðfæri. Þar
er engin íslenzk kirkja er í Hamil-
ton, pótti vel við eigi, að hafa
par sanikomu um suniartítnann, en
eigi neina fáir íslendingar sem par
sækja enskar kirkjur. Þar væru ef-
laust optar h.ifðar islenzkar sain-
koniur, ef kostur væri. En herra
Jón Kjærnested er nú á förum pað-
an, ef til vill, lengra suður um fylki.
B 11.1E F F11Á 1) A K O TA .
Edinhurg 9. okt 1890.
í þessu litla þorpi, sem er, eins og
margir vita, utan vi« aðalbyggö íslend-
inga (um 7 mílur suður al' Garðar) eru
um 20 ísl. fiest vinnufólk, en fæst er hjer
aö staðaldri. Það ? r þyí naumast von aö
nokkrar fjeiagslegar hreifingar eigi sjer
lier og llaniilton Townships gerðust li5-
hlaupar hans rjett áður en kosningar fóru
fram, af þeirri ástæðu, að einhver gó'K-
gjarn ma'Kur liafði komið þeirri ósann-
indafregn til eyrna þeirra,að þeir, SUapti
Brynjólfsson og E. II. ltergmann, væru
farnir að vinna i fjelagi við að ná atkv.
ísl. En nú voru hinir sömu deniókratar
fremstir í flokki með að fá S. Biynjolfs-
son til að sækja um þingmeunsku í ár.
Úr brjefí úr Breiðuvík, Ný-lslandi.
Kvennmaðurá Teigi í Breiðuvík var
send fyrra iaugardag til að sækja kýr
skammt frá bænum; koin hún ekki aptur
og fannst ekki þó leita'ö væri. Ætla
menn að hún liafi fariS inn í skóginn, þó
heniii heffi verið sagt að fylgja girðingu
og fara ekki lengra en hún náði, og liafi
svo villst þai og ekki komist út úr hon-
um aptur.