Heimskringla - 16.10.1890, Blaðsíða 3

!SI,niSliUlN««l,\. WlNNll'KU, MVN.. 1«. OKTOKF.lt
hermenti nertuðu að líita hafa siir til
að kfttra verkmenn til að hættaverk
follum. Það er verulega gleðilegt
tímanna t&kn, ef pjór'irnar fara að |
sýna vaxandi mótþróa gegn pvi að j
bera vopn á móti löndum sinum,
einungis til Jaess að vinna stjórnun-
um og auðmönnunum í hag. Þegar j
fátæklingarnir viljaekki lengur vera
lðgreglumenn eða hermenn, ]>á
fyrst verða fátæklingarnir frjálsir og
þegar fátæklingarnir eru orðnir
frjálsir, J>á liættir Oll fátækt brátt að
verða til. — (Twentieth Century).
Miss Yan Etten skrifar þetta:
Meðaliö, sem margir menn stinga
upp á til f>ess að bæta, lífskjOr fá-
tækra verkakvenna, er að stofna j
nokkur kristileg (?) og ódýr gistihús
handa fátæklingum. Jeg stend fast
á pví, að (>ess konar gistillús geri
samvizkulausuin vinnuveitenduui
mest gagn, af [>ví að (>au gefa J>eini
ástæðu til að lækka verkakaupið. ;
Jeg get sannað þetta ineð sOgu, sem j
verkastúlka sagði mjtr: Hún bað
um vinnu við verksmiðju , en (>egar
hún heyrði, hvað kaupið var lágt,
sagði hún verkstjóranum, að hún
gæti ekki lifað á J>ví; haiin sagði: j
uJú, víst getið pjer pað; hjerna í
næstu götu er kristilegt gistibús og
J>ar getið |>jer fengið að borða fyrir
2 dollara um vikuna.
Á fundi, sem fyrir sköinmu var
haldinn í Cooper Union í New York
mynduðu peir, sem viðstaddir voru af
natíonalistum, sósíalistum, „Kniglits
og Labor”, fulltrúuin frá uCentral
Labor Union” óg fjelögum úrgamla
fjelaginu uUnited Labor Party” nýj-
an flokk. Þessi nýi flokkur nefuist
uThe Commonwealth Party”. í
frumskrá fjelagsins er pað tekið
frain, að fjelagið berjist móti einok-
un alls konar (monopolum), eu
aptur á móti fyrir J>ví, að stjórnin
taki sjálf að sjer allar járnbrautir,
alla vegi og Oll opinber verk. Um
landeigiiar-málið segir frumskrain
petta: Vjer heimtum að öll ver/l-
un einstakra 'maiina með jarðir sje
afnumin og að allir jarða-spekúlant-
ar og jarða-pjófar hætti braskisíuu;
öll jörðí laudiuuá að verasameiginleg
eign pjóðarinnar, öllum til blessun-
ar, hvort heldur hún er höfð undir
íbúðarhús eða til ræktunar; allt
verzlunarbrask með ónotað land á að
afnema með lögum, en slíkt land á
að standa opið öllum peiin, sem vilja
nota pað almenningi til gagns. Með
lögum skal ákveða, hvað mikið land
eða jarðeign, hverrar tegundar sem
er, hver einstakur borgari megi
eiga, til pess að hin afskaplegu land-
flæmi og auðæíi, sem nú eru í eigu
einstakra maniia, hætti að verða
háski fyrir pjóðveldið”. Að öðru
leyti var frUmskráin pannig orðuð,
að hún gæti sameinað alla ilokka,
sem búa auðæfin til, alla, sem pjást
undir kúgun og harðneskju peirra,
s°m ekki búa auðæfin til en hafa pó
allan landsius auð í sínum höndum.
(Twentieth Century).
Fimtíu og tvær fjölskyldur í
Deeatur, 111., hafa slegið sjer siiin-
an í fjelagsbú. Máltíðin úr góðu
efni og vel til búin segja menn að
muni ekki kosta nema J L cents.
Konurnar kaupa í búið til skiptis,
ein ráðkkona liefur aðalumsjóu meft
matar-tilbúningnum.
(The Christian ltegister).
Huntington biskup skrifar svo
útaf pjóðhátlðinni 4. jaií: Aðal-at-
riðið pegar ]>jóðveldið var stofnað
var að staðfesta Og fótgræða liina
æðstu og helgustu kenningu, kenn-
inguna um að allir menn sjeu jafnir
að rjettindum og frelsi. Þessari
kenningu er nú hjeðan af enginu
lráski búinn af útlendum árásum eða
útlendu kúgunarvaldi. En henni er
háski búinnaf harðstjórn peirri, sein
vex og próast í voru eigin Jijóðfje-
lagi. Henni er búin glötun siikuin
hinnar afskaplegu og stjórn’ausu
auðæfasöfnunar. Einokui aruiönii
(monópolistar) búa hetini bma.
Hún er fótum troðin af eigingjörnu,
hjarta- og miskunarlausu peuinga-
valdi og ástríðum fyrir peninga-öfl-
un. Menn, konur og börn eru
hundruðum og púsundum saman
ekki frjáls i sannri, ameríkanskri
Pýðingu orðsins ufrjáls maður”. 'í
verksmiðjum, námum, búðum, hin-
um stóru iðnaðarfyrirtækjum og
Uauðungar-kosningum eru J>au í
raun <>g veru í ranglátum prældómi.
(The Twantieth Century).
íttoiipriiin
—eða—
COHA I.EHr.IE-
(Snúið úr ensku).
I>að var haustkvöld árið 1860. Skrautlegi bústaðurinn
hennar Mrs. Montresor við Grosvenor Square i London var
venju fremur prýddur, því húsráðandinn var með frænku sinni,
Aðaheiði Horton, að kveðja sína mörgu vini og allan pann sæg
af ungum inönnum, sem renndu vonar augum og ástar til meyj-
arinnar. Nú ætiuðu þrcr á stað heim, til New Orleans i
Louisiana. Allir háu og brei'Su salirnir voru troðfallir af göf-
úginennum, körlum og konum. Giinsteinainir ljómuðuialls
konar litskrúf'ií hári, á brjóstum ng áflngrum meyjanna, þegar
þrcr liðu aptur og fram í mannþrönginni vrS hlið pess, sem
prcr unnu inest — þá stundina. Ánægjan og gleðin skein út úr
öllum andlitum. Og þó var ekki djúpt á einni tilfinningu hjá
mörguin höfðingjndætrunum, hálfgerðri öfundssýki. AKalheitiur
Horton var langtum frjálslegri heldur en prer og auk þess var
hún fyllilega jafningi peirra að búningi, fegurð og auðæfum,
svo það var ekki furða, þó karlmennirnir reyndu hvor i kapp
við atinan að ná hylli hennar og skiptu sjer ekkert af hinuni
meyjunum. Hún var segulbjargið sem óafvitandi dró pá a'8
sjer; það svall hinum undirniðri.
Aðalheiður Horton var fædd í Louisiana. Faðir hennar
var vell airSugur, átti stóran búgarð og srcg af þrælum.
En kvalaóp svörtu þrælanna, þegar ka'Kalhögg verkstjóranna
dundu á þeim, höfðu aldrei borizt til eyrna hennar, því stór-
hýsið, sem hún var fædd og uppalin í, var langt frá kofum
svertingjanna, vesalinganna, sein urðu að þræla 16 klukku
stundir á dag til þess að fylla pyngju föður hennar. Hún
vissi ekkert um angist og tár þessara svörtu aumingja, þegar
Fjelagi hnns var hsrla ólíkur honum, bæði í sjón og í við
móti. Hann var líka ungur itð aldri, en dökkur á hár með
dökkt skegg á efri vör og skarpleg, hrafnsvört augu. Hann
var mjög veðurtekinn, emla var hann nýkominn heim úr Suí-
urlöndum. Á svip hans voru iíka auðsje'S leiðindi, en ekki
lýstu þau sjer á sama hátt og hjá Mortimor. Það leytidi sjer
ekki. að hann var me'8 liugann annarsstaðar, einliversstatSar
langt burtu, þar sem náttúran drottnar ein i allri sinni dýrð.
Þessi maður vai Gilbert Margrave, málari, skáld og hugvits-
maður. Hugvitið var það, sem eiginlega kom lionum á fram-
færi. Ilann liafði fyrir skömrau fundið upp vinnuvjel, sem
aflaði verksmiðjueigendunum í Manchester stórfjár, ekki síður
en sjálfum lionnm. Og undir eins og hann var orðinu vell-
auöugur fyrir vinnuvjelina sína, v.ar farið aS grafa upp, hvað.
i,n hann væri ættaðnr. Menn fundu það loksins út, að hann
vreri kominn af góðri og gamaili ætt í Somersetshire, og þá stóð
hvert hús S Englandi honum opið. Nú var hann ekki framar
bara fátækur málari og skáld, en þó var það nú talið með, hon-
um til gildis, svona til uppfyllingar, enda þótti nú engin veizla
vel skipuð mönnum nema hann væri þar. Hann var nú ný-
koroinn heim úr langri fer'S um Suðurlönd, þvi nú gat liann
leikiS sjer eina og liann vildi. Hann hafði kynnst Mortimer
í Svisslandi og svo höfðn þeir orðið samferða um Þýzkaland
og siðan til Englands. Þar fór honum strax að leiðast glaum-
urinn og hann langaði til aft draga sig út úrmargmenninu og
fara burtu aptur. Þeir voru að tala saman, kunningjarnir um
hitt og þetta, er fyrir þá hafði borið, þangað til Gilbert
kom auga á einhvern Je'Sa einhverja í dans-salnum, sem vakti
athygli hans. Ilann liætti að tala, en horfði og liorfði, þang-
að til Mortimer kiappaði á öxlina á honum og spurSi lilægj-
andi:
,Um hvað er |>ig aS dreyma? H ver hefur lagt fjötra áauga
málarans og anda skáldsins? MaSur gæti hugsað, að þú í-
myndaðir þjer,' að þú værir aleinn _i eyíiskógi á Dunár bökk-
um, en ekki eins og þú ert, i dans-sal við Grosvenor Square í
London. Segðu mjer nú hreinskilnislega frá þvi, vinur, hver
gyðjan er, sem liefurtöfrað þig Svona allt i einu’.
TILKYKNING.
-:o:-
Aldrei fyr höfum vjer votið í jafngó'Sum kringumstæðum til aðjgefa eins góð
kaup og nú. Innkaupamenn vorir hafa verið sex vikur að“ kaupa inn, og hafa
heimsótt ailar stærstu stórkaupabúðir i Ameriku, bæði i Chicago, New York og
Boston, og hafa komizt að miklu betri kjörum en nokkru sinni átiur.
Yjer bjóðum þvi allar okkar vörur svo mikið lægra en allir aðrir selja, a8 fólk
hlýtur að verða algerlega steinhissa og undrast yflr þvi.
-----------:o:—————------
EPTlKFYLGJANDi SYNIR OG SANNAK ÞAÐ SEM Á UNDAN ER
GENGIÐ.
-———*-----:cm:----------
Vjer seljum svört karlmannaföt á #3,85, Ijómandi falleg Ikarlmannaföt úr Jidif-
ull fyrir $5,00 og #5,05. Drengjaföt 6 #1,87 og #3,00. skyrtur og nærföt
fyrir lægra vert en nokkru sinni áður, karlm. ydrhafnir frá #3,00 og upp, lodhúfur
loðyflrhaýnirog Fur líobrs. Einnig miklar birgðir af floshúfum, sem eru ákafl. ódýrar.
Vjer höfum líka keyptinn 104 pakka af rúmteppnm (Blankets)J og rúmábreið
um með mjög ni'Sursettu verði. Allt þetta hlýtur að seljast.
Vjer höfum vanalega til þessa verið á undan öllum öðrum í því að selja skótau
ódýrt, en aldrei fyrr höfum vjer þó haft það eins ódýrt og gott eins og einmitt nú.
Það væri því stærsta heimska sem nokkur gæti gert, að kaupa skótau sitt annarstaðar
en hjá okkur.-Dry Goods og matvara er seld hjá okkur með tilsvarandi lágu
verði og allt annað.
DICKEY I mOH.
Iliiiniltoii, (íliisston & OraiKl Forks.
NORTH-D VKOTA.
börn slitin frá foreldrum sinum og seld liæstbjóðendum e8a
i þegar nýgipt hjón voru skilin a'S og seld sitt hvorum. Hún
! þekkti ekkert þesskonar meðferð á mönnum nema af afspurn,
| þvi á barnsaldri var hún send til Englands til að menntast.
Meðan hún var þar, dóu foreidrar hennar og nú var hún undir
| umsjS einkabróður sins, Ágústusar Hortons, sem hjelt ekki að
eins við auðæfum föðursins, heldur jók þau allt&f jafnt og þjett.
Þegar A8alheiður var 18 ára, sendi Agústus frænku sínn, Mrs.
í Montresor, auðugaekkju í New York, til Englands, til þess a'S
! gefa systur sinni færi á að skemmta sjer eitt ár meðal höfð
: ingjanna i Uondon undir umsjón hennar og svo átti gamla
konan að koma meS hana heim. Mrs. Montresor leist vel á
j frænku sína: lienni þótti hún að vísu nokkuð ljettúðug, en fríð
var hún, menntuð vel og stórauðug og livað gerði það þá
til, þó hún væri dálítiS fjörug í luiid? Hún var nú einu sinni
svo sett í heiminum og hún átti svo mikinn auð, að lnín gat látið
<>g leikið sjer eins og hún vildi. Mrs. Montresor var þess vegna
j iiin ánægðast'i og ijet það i ljósi við Beaumont-systurnar, sem
liöfðu verið kennarar meyjarinnar. ()g svo tók hún frænku
! sína undir sína vernd og umsjá, fór me'S hana til Londou og
ljet han kynnast þar aSals- og auðmönnum. Nú stóS skiln-
aSarvei/.lan, því eptir fáa daga áttu þær aft leggja á stað til
| Louisiana.
í öörum endanum á stórhýsinu var dans-salur mikill; þar
kvað vi8 hijóðfærasláttur og blandaðist saman við þytinn af
! sveinum og meyjum í dansinum. Bak við dans-saiinn var
jurtaskálinn, þangaft gengu menn til að hvíla sig og kæla sjer
eptir dansinn og reikuðu þar fram og aptur milli ilmandi
blóma og trjáa alls konar. Milli dans-salsins og jurtaskáians
var biðsalur me'S marmaragólfl og gosbrunni í miðju; fram með
I veggjunum stóðu hægindastóiar. í þessum sal sátu tveir
menn á legubekk og horfðu gegnum breiðu dyrnar inn í dans-
saliim.
Annar þessara manna var Mortimer Percy, frændi Aðalheiðar,
alinn uppá bökkum Amason-fljótsins i Suður Ameríku, en nú
var hann fjelagi Ágústusar Hortons i New Orleans. Hann var
ungur maður, vel vaxinn og fríður sýnum, bláeygur, með ljóst
hárog lirokkið og skegg á efri vör. Á svip lians var að sjá
sem hann væri orðinn leiður á allri þessari viðliöfn og að
hann liirti harla líti'S um hvernig fram færi í veizlusalnum.
,Gyðjan er engin önnur en þessi undurfagra unga stúlka,
sem er aS tala við hana frænku þína’, sagði Gilbert brosandi
,Líttu á hana Mortimer, á þetta yndisfagra höfuð og silkimjúka
hrafnsvarta hárið. Er hún ekki yndisleg núna, þegar hún beyg-
ir sig til að hvísla einliverju að frænku þinni?’
Það mundu flestir hafa kveðið já við spurningunni. Stúlk-
an var vissulega falleg. HörundiS hvítt eins og mjöll, munn-
urinn lítill, varirnar rauðar og nefið beint eins og á griskri
gyðju. Augun svört, ennið hátt og breitt og hrafnsvartir lokk-
ar fjellu i bylgjum niður um bálsinn og her8arnar.
,Er hún ekki yndisleg?’sagði Gilbert aptur.
Mortimor leit í áttina, hallaði höfðinu dálítið út á öxlina,
eins og hann væri að viröa fyrir sjer dauða mynd. Það var
regla hans að hæla aldrei neinu, hvernig sem honum annars
leizt á það, sem liann virti fyrir sjer.
,Ujá, hún ereiginlega ekki ólagleg’.
„Ekki ójagleg!” átGílbert eptir honum.
,Hvernig ferSu að leyfa þjer, tilfinningarlausa vjelin þín,
að tala þannig um kvennfegurð eSa kvannlega fullkomnun?
Þessi stúlka er engill, gyðja--
,Blessaður, hafðu þig bægau, þú getnr fengið niðurfalls-
sýki, ef þú heldur svona áfram’ sagði Mortimer.
,Geturðu þá sagt mjer hver liún er?’ spurði Gilbert.
,Nei, þa8 get jeg ekki, en jeg get meira. Jeg get sagt þjer
hvað hún ér’.
,Vi8 hvaS áttu?’
,Jeg á við það, að þessi engill þinn og gyðja er—þralU'
Þratll!' hafKi Gilbert upp eptir houum.
,Já, þræll, í æðum henuar rennur Afríku hlóK; það er
ems vist og við sitjum hjerna. Svi hræðilega erfða-plága hvílir
yfir tígulega höfðinu hennar’.
,En hörund hennar er hvitt eins og lilja’.
,Hvað gerir þsð til. HefMrðu verið jarðeigandi í Suður-
ríkjunum eins og jeg, þá hefðirða ekki, fremur heldur en jeg,
þegar jeg stóð hjálienni áðan, verið lengi irS gjá þetta voðalega
erfðamark. í augnakrókumim og nndir naglarótunum getur
Suðurríkjamaöur æfinlega sjeð þetta mark, þó ekki sje nema
einn dropi af Afríku-blóði i æðunnm. Sá eini dropi er han
vænn; hann sýnir, að hver, sem liefur hanu, er þnrtt'.
(Framh.)

BEATTT’S TOUB OF THK WOKUD. W
k'x*Stay°r Daniel F. Beatty, of Beatty’s
Celebrated Organs and Pianos, Washington,
New Jersey, has returned home from an ex-
tended tour of the world. Read his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
Denr sfr:—Wa
returnetl home
tprll 9, 1890,
from m tour
Around tha
worl i, vlsltlnj
Kurope, Asík,
(Holy l.«nd), In-
dla, Ceylon, Af-
rlra (Egypt), Oce-
anlca, (Islandof
the Heas,) and
NVeatetn Ameri-
cft. Yet In «11
our great|ourney
of 36,974 ntllee,
wedo not retnenj-
ber of heftring a
pinno or an organ
aweoter ln tone
t h a n Beatty’s.
For we bolteve
we havo the
From a I’hotograph taken in I.ondon,
Kn.riÁiwl ihku Inetruments
fcuglaud, 1889. made at »uy
price. Kow to provo to yon that thls sUtement Is
absolutely true, wo would like for any reAder of this
paper to order one of our matchless organn or planos,
aud wo will offer yon a great bargain. I’artlcu Inrs Free.
Satlsfactlon HUARAN'lEED or monoy promptly re-
funded at any tlme withln three(3) years, with Interest
at 6 percent. on elther Fiano or Organ, fully warranted
ten years. 1870 we loft home ft penniless plowboy:
to-day we have nearly ono hundred thousand of
Koatfy’a organs and pianos in use all over tho
worLf. if they wero not good, »e could not have
F«lh80 Í,U!'y. Could we f No, certeinly not.
=>«cn and ev«*ry instrument is fully warrttnted for
to be manufactured from the best
materiai market afTords, or ready money can buy.
■X-MAYOR DANIEL F. BRATTY.
“uro'!’K™.*pel' andP*r-
fnT’mPIAHOS
Keautiful Wodíing. Blrth-
1MKLV r.'-.'r""-
■ / ....... jr m . Wovh,.
------------------■ Catalogue Free. Addreaá
I. Dan.'el F. Beatty, Wash.nglon, New Jeriey.

Lesið auglýsing Gareau’s í öðrurn
dálki hlað.ins. Farið svo og spyrjið
hnnu um verðið. Það kostar ekkert.
---oo--
Manitoba-jarnbrutin
GETK NÚ BOÐIÐ FEKÐAMÖNNUM
HVERT HEliDUR VII,I,.
farandi til austur-Canada “ða Bandaríkja,
fiutning með
JAKYlíKAir Ofl GIFUSKIF
FURIITÖRE
ANu
Undertaking Honme.
Jar'Sarförum sinnt á hvaða tíma sem er,
og allur dtbúnaður sjerstaklegavar.daður.
Húsbúna'Sur í stór p£ smákaupum.
II. HUHHES A c«.
315 & 317 flain St. Winnipeg.
—eða —
IÁKKBRAUT I. IXIXUS
::
HÚ8BÚNADAKSALI
Samkvæmt ný-breyttúin lestagangi geta
nú farþegjar haft viðstöðulansa og sjer
lega hraða ferS austur um landið eptir
aðal-járnhraiitarleiðinni.
Þetta fjelag er og hið eiua í beinni sam-
vinnu vis Lake Superior Transit Co. og
Northxvest Transportntion Co., eigendnr
skrautskipanna , er fara frá Duluth aust-
um stórvötnin á öllnm nema tveimur
dögum vikunnar, gefandi farþegjum
skemmtilega ferð yfir stórvötnin.
Barket 8t. - - - - AViiini|H‘g-
Selur langtnm ódýrara en nokkur ann-
ar í c'lln NorSvestiirlandinu. Mann hef-
ur óendanlega mikið af rnggi stólum at'
öllum te: undum, einnlg fjarska fallega
muni fviir stásst. of u r .
C. H. IVIliSOX.
Allur flutningur til staða i Canada
merktur: „í ábyrgð”, svo að menn sje
lausir við tollþras á ferðinni.
KVROPII-FARBRJKF SKLB
,>sr berbergi á skipum útvegu'S, frá og j
til Englands og annara staða í Evrópu.
Allar beztu „línurnar” úr að velja.
UltlXáF F. It DA It F A It It lt.l F, F
til staSa við Kyrrahafsströndiua fást hve-
nær sem er, og gilda um 6 mánuði.
Frekari upplýsingar gefa umboðsmenn
fjelágsins hvort heldur vill skritlega eða |
munnlega.
H. .1. BELCH,
larbrjefa agent 486 Main 8t., Winnipeg.
HERBEKT 8WINFORD, aðal-agent
General Otlice Buildings, Wat. . it., Wpg.
J. M. GRAIIAM. aðal-forstöðumaður
M. O. Sniiili. skósniið ur.
395 Ronk St., IVliinipejF.
HUS TIL SÖLU
með Vnjög vtegu verði á hentugum
stað. Listhafendur suúi sjer til
JÓNS ARIfASONAJi
333 Bain St. - - - - Winiiipeg.
l>oiniiiioiv oí* Caiiada.
Aliylisiarflir okeypis íyrlr nnljonir manna
300.000-000 ekra
af hveiti- og beitilandi í Manitoba og Yestur Territóríunum i Canada ókeypis fyrir
landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, næg'S af vatni og skógi
og meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
ÍHINU FRJOVSAJIA BKLTl,
í Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ágætasta akurlanái. engi og beitilandi
—hinn víðáttumesti fláki í heiini af lítt byggðu landi.
r r
NIíiliTi-nínma lnnd.
Gull, silfur, járn, kopar, salt, steinolía, o. s. frv. Ómæidir flákar af kolanáinalandi;
eldiviSur því tryggðnr um allan aldur.
.I 4RXBRA1T FrJL HAFI TIL HAF8.
Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi vis Grand Trunk og Inter-Colonial braut-
irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Átlanzhaf í Canada til
Kyrrahafs. 8ú braut liggur um miðhlut frjórsama beltisins eptir þvi endilöngu og
um hina hrikalegu, tignárlegu fjallaklasa, norður og vestur af Efra-vatni og um hin
nafnfrrcgu KUttafíöll Vesturheims.
H ei1n œ m t loptalag.
Loptslagið í Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta
Ameríku. Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; veturinn kaldur, en bjartur
og staöviðrasamur. Aldrei þokaogsúld, ogaldrei fellibyljir eins og sunnarí landinu.
SAMBAXDSSTJ«1»IA I ( AXAIIA
gefurhverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
fyrirfamiliu að sjá
1 (i() ekmr i\ t' landi
alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi hiíi á landinu og yrki það.
Á þann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar og
sjálfstæður í efnalegu lilliti.
í S I. EKZKAR X V I. F, X 1> U K
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöðum.
Þeirra stærst erNÝJA ISLANJ) liggjandi 45-ÖQmílur norður frá Winnipeg, á
vestur strönd Winuipeg-vatns. Vestur frá Nýja Islandi, í 30—35 mílna fjnrlægð
er ALPTA VATNS N ÝÍ.SNDAN. báSum þession nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins eu nokkur
hinna. AJifíÝLR-NÝI.ENDAN er 110 mílur suðvestnr frá Wpg., ÞÍNO-
VALLA-NÝLKNDAN 260 milur í norSvestur frá Wpg., QIPAPÞKU.E-NÝ-
LENDAN um 20 mílur svrSur fráÞingvnlla-Dýlendu, og AÍ.REHTA- VÝI.ENDAN
um 70 milur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast-
cöldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getur hver sem vili fengið ineð því að skrifa
um það:
Tliomas Bennett,
J)0.v. OOV'T. IMMIGRATION AGENT
Eða 1?. L. L5í\l«lwirison, (Ulenzkur utnboðsmaður.)
DOM. GOV'T IMMIGRATION OFEICES.
AY innipDii. - - - C^aimda.
t
stóriniklar birgttir af allskouar
II AIIST O <; VETKARVARmui,
——svo sem: —
Nýjasta efudi i ytirfrnkk'i, og ytribúning karla, allt af nýjasia miiðnum i París,
i London <>g New York.
| Stórmiki'S af tilbúnum karlmannafötmn, af ótal tegunduin og á öllu verðstigi.
Sko'/.kiir. enskur o»- (iiiiadishiir userfatiiadnr.
j Y F IRFRAKKAR () G HÚFUR Ú R LO ÐSKINNUM.
NLei-lvi vort (yfir búðardyrunum) er: <wYI.T SKÆHI.
Hargrave Bloci 324 Main Street,
gegnt N. P. & M. vajrn#todvuniiin.