Heimskringla - 20.11.1890, Blaðsíða 2

HKmSKftlSíttLA, WIXNlPIMi, MAN., 5ÍO. KOVKNBEK ÍSOO.
kemur út á hverj- AnlcelandicNews-
am flmmtudegi. paper.
Published e v e r y
Útgefendbb : Thursday by
The Heimskringi.a Printing& Publ. Co’y.
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 Lombard St.---Winuipeg, Canada.
Ritstjórar:
Bggert Johannson og Gestur Pdlsson.
MggertJohannson: Managing Directok.
Blaðið kostar:
Beill árgangur............... f2,00
Hálfur árgangur............... 1,00
Um 3 mánulSi.................. 0,65
Kemur át (að forfallalausu) á hverj-
um flmmtudegi.
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 Lombard St........Winnipeg, Man.
tg~Undireins og einhverkaupandi blaðs-
ins skiptir um bústað er hann beðinn að
senda hina breyttu utanáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
t&randi utanáskript.
Upplýsingar um verð á auglýsingum
„Heimskringlu” fá menn á skrifstofu
blaðsins, en hún er opin á hverjum virk
um degi (nema laugardögum) frá kl. 9
f. m. til hádegis og frá kl. 1,30 til C e. m.
Á laugardögum frá kl. 9 til 12 hádegi.
Utanáskript til blaðsins er:
TheHeimskringla Printing&PvblishingCo.
P. 0. Box 305
Winnipeg. Canada.
IV. ÁH. NR. 47. TÖLUBL. 203.
Winnipeg, 20. nóvember 1890.
NÍIR KAJPEIR.
I>eir sem gerast vilja áskrifendur
að uHeimskringlu” frá næsta nýári,
geta fengið blaðið.
fyrir etti neitt
frá 48. nr. (16. okt.) til ársloka.
Menn gefi sig sem
allrafyrst
fram á afgreiðslustofu blaðsins
151 LOMBARD ST.
Eitt af f>ví marga, sem gera
{>arf í fjelagsskapar-efnum hjá lönd-
um vorum hjer í landi, er að koma
á meiri samvinnu og meiri samtök-
uin meðal íslenzkra bænda en verið
hefur.
Eins og kunnugt er, koma ís-
lendingar hingað til lands svo, að
f>eir eru með öllu ókunnugir lands-
háttum og landssiðum, öllurn bú-
skap og öllum búnaðarhátturn hjer
í landi.
Það er eiginlega lítil furða,
f>ó mörgum veiti margt hvað erfitt
ífyrstu. Margirlandar l'ara út í ný-
lendur, undir eins og f>eir korna að
heiman, og fara J>ar að yrkja jörðina
á J>ann hátt, sem er svo fjarska
ólíkur öllu f>ví, sem J>eir hafa van-
izt frá blautu barnsbeini.
Nei, J>að er ekki undravert, J>ó
byrjunin verði flestum býsna torveld.
En hitt er ei.nj>á meiri furða,
að flestir nýlendubúar skuli nærri
f>ví J>egar í stað verða nokkurnveg-
inn bjargálna menn og að sumir
skuli J>egar vera orðnir vel efnaðir,
J>6 J>eir hafi ekki dvalið hjer nema
10-12 ár, eða jafnvel skemmri tíma.
Ef einhverjir hafa komið eða
koma hjer til lands með f>á hjátrú,
að hjer verði menn f>egar í stað rík-
ismenn og J>að jafnvel án f>ess að
hafa mikið fyrir, J>á er reynslan ekki
lengi að sannfœra rnenn um, að
landið hjer er ekkert töfraland. Pað
er bara gott land, par sem hver
vinnufær og nýtur maður getur un-
*ð vel hag sínum og haft nóg fyrir
sig að leggja. En vinna verður
-íiann, engu sfðitr en á íslandi.
llitt er f>að, að arðujritm af vinn-
unni er venjulegast ólfkt meiri en á
íslandi og daglegt viðurværi ólikt
betra en almennt gerist f>ar.
En rikismenn geta menn ekki
vonast eptir að vprða á einu auga-
bragði.
Meira að segja,” f>að er ekki til
nokkurt svo gott lar.d í víðri veröld,
að landbúnaðurinn geti gert menn
stórauðuga á skömmum tíma. Land-
búnaðurinn er alstaðar seinn til að
gera menn rika, en einhver vissasti
og áreiðanlegasti atvinnuvegur í
heimi verður hann alltaf, ef skyn-
samlega og dugnaðarlega er að far-
ið. En fyrir J>á inenn, sem aldir
eru upp við kvikfjárrækt, tekur J>að
langan tíma, að læra búskap í akur-
yrkju-landi svo að vel sje; f>að er
ekki hlaupið að J>vf, að geta farið
skynsamlega að, f>egar kunnáttan er
engin, hvað duglegir sem menn
annars eru.
Dess vegna verður J>að veruleg-
asta hlutverk J>eirrar kynslóðar, sem
flytur hingað til lands, að læra að
nota rjett landið, sein J>eir nema, og
að kenna börnnm sínum allt, sem
J>eir sjálfir með súrum sveita hafa
lært af búskap hjer, og enn fremur
að gera J>au svo úr garði, að J>vi er
fræðslu og J>ekkingu snertir, að
[>au geti fylgzt með í búnaðar-
| framförum og búnaðarkeppni hjer
I og staðið nokkurnveginn jafnfætis
hjerlendum mönnum. Aðal-starf ís-
I lendinga, sem hingað flytja og taka
I land hjer í nýlendunum verður
f>annig að leggja góðan og varan-
legan grundvöll, sein börn J>eirra
og eptirkomendur geti staðið á föst-
j um fótum og örugg byggt ofan á.
| Vitaskuld geta J>eir sjálfir átt góða
daga og lifað áhyggjulitlu lífi, en
! um auðæfi getur ekki verið að tala.
| Deir verða að láta sjer nægja, að
i hafa nóg fyrir sig að leggja og að
hafa ánægjuna af að leggja svo góð
; an grundvöll fyrir eptirkomendur
| sína, að þeir geti kannske einhvern
tíma orðið ríkir ef vel væri á haldið.
En hvernig sem á stöðu lanl-
I nema er litió, J>á er f>að víst, að
j J>eir verða að neyta allra sinna
krapta og allra sinna vitsmuna til
j að komast hjer áfram, J>vi erfiðleik-
I arnir, sem landnemar eiga við að
] stríða, eru inargir. Það er ekki
vanf>örf á fyrir íslenzka landnáins-
] menn í Canada, að neyta allra J>eirra
fjelagsmeðala, sem völ er á, til
1 [>ess að hlynna að sjer og sfnuin
] liaK-
Dað er merkilegt, aðíslenzkum
! bændum hjer skuli ekki hafa komið
til hugar, að stofna fjelagsskap sín
á meðal til J>ess að reyna til að efla
] framfarir sínar og taka höndurn sam-
] an til framkvæmdar einhverjum
] f>eim stór fyrirtækjnm, sem væru of-
vaxin einstökum mönnum eða jafn-
| vel einstökum byggðarlögum. Vjer
vitum vel, að til eru nokkur búnað-
arfjelög í sumum nýlendum íslend-
j inga, en J>að er einmitt eitt bænda-
fjelag fyrir allur íslenzku nýlend-
j urnar, sem vjer álituin nauðsynlegt,
að stofnað sje; búnaðarfjelögin geta
alveg eins staðið fyrir J>ví. Að
vjer höldum pví frain, að fá eitt að-
alfjelag, kemur til af f>ví, að vjer
vitum, að framfarirnar í nýlendunum
standa á mjög misjöfnu stigi, búnað-
arhættirnir eru að ýmsu leyti ólíkir
og jafnvel hugsunarhátturinu er
töluvert ólíkur í hinum ýmsu ís-
lenzku nýlendum vestan_ hafs.
Ef nú væri stofnað fjelag með
islenzköm bændum vestan hafs, J>á
yrði sjálfsagt, að halda fulltrúa-fund
eða fulltrúa-f>ing einu sinni á ári,
líklega helzt um nýjársleitið, J>ví [>á
mun minnst að gera, og það gæti
orðið ómetanlegt gagn að slíkum
fundi fyrir bændurna sjálfa; J>eir
gætu hitzt og rætt mál sín í næði,
borið sarnan bækurnar um ástandið
og búnaðar-aðgerðir í einstökiim
nýlendum, kennt hver öðrum oglært
hver af öðrum, veitt ráð og f>egið
ráð, og komið sjer svo saman um
einhverjar ráðstafanir til aTi ráða bót
á f>ví, sem sjerstaklega ]>ætti ábóta-
vant. Og margt fleira gæti orðið
verkefni fyrir slíkt J>ing.
Vjer ætlum ekki að fara langt
út í málið í J>etta sinn. Vjer ætlum
einungis að vekja máls á bændafje-
lagi og bændaj>ingi, benda á J>að, til
J>ess að vita, hvort bændurnir sjálfir,
sem J>etta er minnst á fyrir, fara ekki
að hugsa málið, íhuga gagnið, sem
af slíku gæti leitt, og vakna síðan
til einhverra framkvæmda í Jressaátt.
Vjer getum ímyndað oss, að
einhverjir kunni f>eir að vera, sem
eru svo fávitrir, að segja, að slíkt
muni ekkert gagn gera og slíkur
fjelagsskapur og fundahald verði Ó
[>arfa-ómak eitt, eu beri engan ávöxt.
Deim mönnum viljum vjer benda á
lúterska kirkjufjelagið og f>ing J>ess.
Það er ekkert smáræði, setn f>að
fjelag liefur gert fyrir trú sína hjer
og kirkjufungið hefur ekki gert lítið
til J>ess að halda inönnum saman,
eflaframlögur til kirkjumála og halda
áhuganum á lúthersku kirkjustefn-
unni heitum.
Það J>arf ekki sjerlega glögg-
skyggnan maun til að sjá, að kirkj-
ulegi fjelagsskapurinn meðal íslend-
inga vestan hafs er langt, langt á
undan veraldlega fjelagsskapnum,
eða hitt er ef til vill rjettara sagt,
að hinn kirkjulegi fjelagsskapur
landa hjer sje eini fjelagsskapurinn
að minnsta kosti sem nokkuð ber á.
Vjer skulum ekkert fara út í
f>að, hvort svo búið sje í sjálfu sjer
hollt eða óhollt. Um f>að skulum
vjer láta hvern einstakan dæma. En
fullnægjandi fyrir f>arfir vorar hjer
J landi getur J>að aldrei talizt, hvern-
ig sem á er litið.
Þörfin á fjelagsskapnum fyrir
hin veraldlegu málin er að minnsta
kosti eins skýr og eins mikil og
[>örf á fjelagsskap fyrir andlegu
málin.
Bæjarstjornar kosningin
OG
hr. ÁIiKI FRIÐUIKSSON.
Vjer erum [>ess fullvissir, að
engum muni koma á óvart, f>ó vjer
viljuin stuðla að ]>ví af öllu megni,
að íslendingar taki J>átt í bæjarstjórn-
arkosningunni í næsta niánuði og að
j J>eir reyni nú af alefli að koma inn
j inanni úr sínum flokki.
Það vill lík i svo vel til, að eini
maðurinn af íslendingum í bænum,
I sein um gæti verið að ræða í [>eitn
efnum, hr. Arni Friðriksson, kaup-
| maður, er einmitt maður, sem marg-
| ir hjerlendir menn vilja fá í bæjar-
stjórnina. Ýmsir af J>eim hafa J>eg-
} ar skorað á hr. ÁTna, að gefa kost á
sjer, en, eins og vjer lauslega gátum
um í Winnipeg-frjettunum í sein-
asta blaði, er hann eigi búinn að
[>ví enn. En vjer treystuin [>v[, að
hann geri [>að, ef hann sjer að áliug
j inn hjá löndum lians, að fá hann í
bæjarstjórnina, er bæði almennur og
einbeittur.
Og það ætti hann að vera.
Atkvæði íslendinga geta ekki
tvístrast, af þeirri einföldu ástæðu,
að enginn íslendingur hjer í bænum
mun hafa ráðáaðgefa kostá sjernú
sem stendur nema hr. Árni einn.
Og menn ættu að geta komið sjer
samaii um að fjölmenna á kjörfund
oor kjósa herra Árna, af f>ví að hann
er manna vinsælastur, stilltur og
gætinn og kemur alstaðar vel fram.
Af J>essum ástæðum ætti áhuginn
að vera almenmir.
E>ar næst eru— eins og áður er
tekið fram— svo margir hjerlendir
menn, sem vilja koma hr. Árna í
bæjarstjórnina, að J>að er í lófa lttg-
ið, að fá hr. Árna kosinn, ef íslend-
ingar veita honuin fullt fylgi- Það
ætti að gera áhugann einbeittan, að
vita J>að með vissu fyrir fram, að
sigurinn er vís, ef menn bara vilja
vinna hann.
Það eru lítil líkindi til, að oss
bjóðist opt svo gott og auðvelt færi
á, að koma íslendingi í bæjarstjórn-
ina í Winnipeg.
Deilan
UM
BEliINGS-HAFIÐ.
Eins og lesendum uHeims-
kringlu” er kunnugt hefur deiht
staðið um all-langan tíma milli
Bandaríkjanna og Englands út úr
selveiði í Berintrshafinu. Chamber-
o
lain, foringi pess hluta frjálslynda
flokksins á Englandi, sem skilið hef-
ur við Gladstone út úr írska sjálf-
stjórnarmálinu og gengið í lið með
apturhaldsmönnum, hefur veriðsend-
ur til Washington til að reyna til
að iniðla málum en lítið orðið á-
gengt. Chamberlain er giptur ilótt-
ur hermála-ráðherra Bandarikjanna.
Á fyrri hluta 18. aldar fann
Bering, danskur maður í [>jóuustu
Rússa, haf f>etta, sem nefnt var
eptir honum og kallað Berings-haf.
I byrjun þessarar aldar lýsti Páll ]
Rússakeisari J>vi yfir, að hann ætti j
báðar strendur f>ær, sem lægju að [
hafinu, og f>ess vegna mættu eng- j
ar [>jóðir nota J>ar veiðar netna
Rússar. Alexander keisari sonur
hans, hinn fyrsti, fór f>ó eun lengra,
f>ví hann bannaði ölltun erlendum
Jijóðum að lenda skipuin sínuin [>ar j
við strendurnar. Etiirlendinefar og!
Bandaríkin mótmæltu [>essu banni. !
Árið 1867 seldu svo Rússar
Bandaríkjuiium Alaska með höfn-
uin [>eim, sein J>ar eru, ogöllumj
rjettindum, sein landintt fyja- !
Selirnir og otrarnir, sem eru mik— |
ilsverðir vegna skinnsins, eru nú I
Bandaríkja-megin í hafinu. Stjórn ]
Bandaríkjanna hefur fyrirdýra dóina j
leigt fjelagi einu veiðirjettinn í
BeringS-hatí, en bundið veiðaruar |
ýinsuin skilyrðum, svo sem á kveð-
ið, að fjelagið megi ekki á ári
hverju drejia nema svo og svo mörg
hundruð þústtnd seli og að veiðarnar j
megi ekki byrjafyr en selir eru búnir
að kæj>a. En nú fer fyrst að verða
sögulegt úr selamálinu. Frá Cana-
da og Victoria, í brezku Coiumbia,
koiriu svo selveiðamenn enskir oir
O
nýbyggjtndurá bátuin og skipuin og
Bandaríkjameun segja, að J>eir liatí
farið illa að veiðunum, drepið urt- ]
ur og jafnvel smá-kój>a. Forseti!
Bandaríkjanna sendi aðvaranir og j
yfirlýsingar til selveiðamannanna og j
f>egar slíkt kom engu til vegar, I
sendu Bandaríkjamenn tollskútur j
norður f>angað; [>ær tóku upp
veiðiskip fyrir Canada-mönnum oir I
dæmdu skipstjóra og eigendur í ]
hegningu. Canada-menn kærðu
þetta atferli fyrir ensku stjórninni i
og nýbyggendur heimtuðu, aðenska;
stjórnin verndaði sig fyrir ofbeldi j
Bandaríkjanna. Enska stjórnin fór !
j að mæla selveiðainönnuin bót í j
j Washington, en J>að koin fyrir ekk- !
ert. Stjórn Bandaríkjanna varð i
enn strangari við selveiðamennina; \
I sendi tellskútur og fallbyssu báta j
i út af örkiimi, tók upp skij> fyrir
I [>eiui og hegndi [>enn harðlega fvrir I
aðfarir [>eirra.
Eins og málið liggur nú fyrir, er i
[>að hreint og beint. almennt J>jóð- j
rjettinda-mál.
England lítur svo á, sem Ber-
ings hatíð sje uoj>ið” haf, J>ar sem
allar [>jóðir og [>á einnig Canaila-;
menn hafi fullan rjett til að veiða.
En Bandarlkin telja aptur á móti
að Berings-hafið sje ulokað” haf.
Rússland eitt hafi lögsögn öðru-
megin J>ess og Bandaríkin hinu- j
megin; Rússland hafi í heila öld
eitt rekið selveiðarnar og sinn rjett
til f>eirra hafi [>að selt Bandaríkjun-
um með Alaska. England neitar
[>ví, að Rússland hafi nokkurntíma
haft rjett til að banna öðrum [>jóð-
um veiðar í Berings-hafi, [>ó sú |
hafi raunin orðið á, að það fyr á j
timum eitt hafi rekið þar veiðar;
Rússland hafi aldrei haft nokkurn
rjett til að gera þetta haf að ulok-
uðu” hafi og þar af léiðandi hafi það
aldrei getað selt slíkan rjett. Og
að lokum neitar England því þver-
lega, að haf, sem komi saman við
Selja bækur, ritföng, og frjetta-
blöð.
Agentar fyrir Jíultericks-k 1 æða-
sniðin alþekktu, beztu klæðasnið,
sem til eru.
Fergnson &. Co. IOS Main St.,
WINNIPE&,..................MAN.
¥PWC!T1QT1PP 175. útgáfan ertilbúin.
j 1" u n ujlullul I bókinni eru meira en
1 4 bls., 0!t1 henni fá
urri annari bók. I henni eru nöfn allia
frjettabla'Ca í landinu, ok útbreiðsla ásamt
verðinu fyrir hverja línii í aufflýsingum í
ölium blöðum sem samkvæmt Ámerican
Newspaper Directeiy gefa út meira en 25,
000 eintök í senn. Einuig skrá yfir hin
beztu af smærri blöfiumun, er út koma í
stö-flum þar sem m-ir enn 5,000 íbúar eru
ásamt atiglýsiugarverði í þeim t'yrir þutnl
ting dálkslengdar. Sjerstakir listar yfir
kirkju, stjetta og smástaða blöð. Kosta-
boð veitt þeini, er vilja reyna lttkkuna
með sináum auglýsingum. Itækilega
sýnt fram á hvernig menn eiga irS fá mik
iN fje fyrir lítið. Send kaupendum kostn-
aðarlaust hvert á land sem vi'l fyrir 30
cents. Skrifið: Geo. P. Rowei.l * Co.,
Pttblishers and General Advertising Agts.,
10 Spruce Street, New York City.
458. MaiiSt., mtipostlmsira.
o- >• -0>* 'Oll 0" -0-0
Stærstu og beztu fatasalar í Manitoba
og Norðvestur’andinu.
Vjer erum mjögglatSiryfirað geta sagt
tii íslendinga, afl vjer æskjiim verzlunar
þeirra freinur en annara. Vjer búutn öll
okkar föt tilsjálfir, oggetum því sparac
ágótSa þann, sem stórkaupmenn hafa á
þeim.
Vjer höfum alfatnað með alls konar
verði, einnig buxur og yfirfrakka. Skyrt-
ur, nærbuxttr ogfótabúnafi kaupum við
mjög ódýrt og getum því seit það ódýrt.
Eitinig höfum við ótitl tegundir af skinn
vöru.
Vjer höi'um f-ngið herra C. B. Júlíus
tilað vinna hjá okkur, sjerstakiega vegna
yðar, svo þjer getiti beðiS um allt, sem
yiSur vantar á yðar eigin yndislega máli.
Carley Dron.
43N Uain St., Winnipeg.
Wmm ••
Bræðurnir ilolman, kjötverz unarmenn
í f’orftintf-byggingunni hafaætíð áreiðttm
höndum birgðir af nauta- sauða- og kálfa-
kjöti o. s. fcv. og selja við lægsta gang-
verði
Komið inn og skoðið varninginn og
yfirfarið verðlistann.
tslenik tunga töluð i búðinni
Holmaii Kros. - 2Í2 Jlain Ait,
FDRNITURE
ANjl>
Undertaking H o n s e.
JarSarförum sinnt á hvaða tima sent er,
og allur útbúnaðttr sjerstaklegavandaður.
HúsbúnaSur í stór og smákaupum.
M. HUtirHES & Co.
315 & 317 Hain St. Winnipcg.
HÚSBÚNAÐARSALI
llarket St. - - - - Winnipeg-
Selur langtum ódýrara en nokkur ann-
ar í öllu NorfSvesttirlandinii. Hann hef-
ur óendanlega mikið af ruggustólum af
öllttm teguudum, einnig fjarska fallega
mttni fyrir stásstofur.
C. H. WILSON.
---X: o: X-
DAG OF KVÖLDKENNSLA
BVRJAR MÁNUDAGINN ISTA
SEI’TEMBER 1890.
KENNT VERÐUR: Bókfærsla,
skri j>t, reikningur, lestur, hrað-
skript, Typewriting o. fl.
Upj>lýsingar kennslunni viðvikj-
andi gefa:
Mf.KAV & FAliEV,
forstöðumenn.
M. O. Smitll, ukósmiður.
»95 Ross St., Winnipeg,
'W.
FASTBIGNÁ-SALI.
:t."í7 Main Street.
CllAMIiRE, (iKIAIIl & (V
l'A.STl’.IGXA BRAKI XAIt.
FJ.UU.AN8 OG ABYRGÐAR UM-
BOÐSMENN,
»43 Jlain St. - - Winnipeg.
Vjer erum tilbúnirað rjetta þeim hjálp-
arhönd, sein hafa löngun til að tryggja
sjer heimili i Winnipeg, með því að selja
bæjarló'Kir gegn inánaðar afborgun. Með
vægum kjörum lánum vjer einnig pen-
inga til að byggja.
Vjer höfum stórmikið af búlandi bætSi
nærri og fjurri bæuum, sem vjer seljum
aðkomaudi bændum gegn vægu verSi, og
í mörgum lilfellum án þess nokkuð sje borg-
að niður þegar samningur er skráður.
Ef þið þarfnist peninga gegn veði í
eign ykkiir, eða ef þið þurfið að fá eign
ykkar ábyrgða, þá komið og talið við
CIIAll ItltFi. líUI XDY A co.
BEATTT’8 TOCB OF THE WORLD. S
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty'a
Celebrated Organs and Pianos, Washington,
New Jersey, has returned home from an ex-
tended tour of the world. Read his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
BEATTY
De«r Str:—
returned home
April 9, 1890,
from w too-r
• ronnil the
worlH, vlattlnK
Eurcpe, Aata,
(Holy Land), In-
•Ita, Ceylon, Af-
rtca (Kgypt), Oce-
anlca, (islandof
the Seag,) and
Weatern Amerl-
ca. Yet in all
our greatj ourney
of 35,974 mtleo,
wedonotremem-
ber of hearing a
piano or an organ
■weeter in tone
t h a n Beatty'a.
For we bellevo
EX-MAYOR DANIKL F. BEATTY, w e have the
From * rhoi"f7I’h) ín“?r“am'.°SÍ
Knglaud, 188«. made at any
prlce. Now to prove to you that thli statement 1«
absolutely trne, we would Itke for any reader of thta
paper to order one of our matchleafl orxans or pfanoa»
and wo wlll oCfer you a great bargain. Partlculara Free.
Satiafaclton GUARANTEED or money promptly re-
fnnded at any tlme wlthtn three(S) yeare, wlth Interest
at 6 pcrcent. on either Piano or Organ, fuily warranted
ten yeara. 1870 we left home a penniless plowboy:
to-day we have nearly one hundred tliousand of
Beatcy’s organs and pianos in use all over tho
worla. If they wero not £ood, we could not have
Bold 80 many. Could we f No, eertainly not.
Each and every instrument is fully warrantt'd for
ten years, to Le manufactured from the best
m&terial market affords, or ready money can
ORGANS
Church, Chapel, and Par.
^S^PI&NOS
Beautiful Wedding, Birth-
■MKngnirgnnBgH day or Holiday Presentn.
Catalogrue Free. Addrese
Hon. Daniel F. Beatty, Washington, New Jersey.

R A I L W .4 Y .
MOMTK R .4 L ,
U F> B F C o<t
ONTABIO,
---GILDAXDI--
INI daga 00
FRÁ 18. nóveinbor til 30, desember.
—med—
Rortln Pacific jankraitimi
eina brautin, sem hefur Dining Gurs, af
öllum þeiin brautum, sem liggja frá
Manitoba til Ontario, gegniiiii St. Paul og
Chicago. Eiua lirautin, seni getur látið
menn velja um 12 bra uti r.
$40-$40-|40-$40— | i k--$40-$40-$40-$40'
$40 $40 $40-$40—ZJ.^--$40-$40 $40 $40
Fyrir liringferdina
Gilcinndi 15 dagn hvorn leið, með leyfi
til ivf> stansa hjer og livar. 15 dögum
verður bætt við, ef horgaðir erú $5,00
framyftr; SOdögum, ef horgaðtr eru $10
og $60 éf borgaðir eru $20.
Allur ftutningur til stivSa í Canadiv
merktur uí ábyrgð”. til að koinast hjá
tollþrefi á ferSinni. Deir sem óska að fá
svefnvagua snúi sjer til:
H. J. BELCH,.
farbrjefa sali 486 Main St., Winnipeg
IIERBERT SWINFORD,
aðal-agent
General Office Buildings, Water St., Wpg.
SHAS. S. FEE, G P. & T, A. St. Paui.
Ileztu og fullkomnustu ljósmyndir, sem
þjer getið fengið af ykkur í bænum, fáit’
þjer metS því að snún ykkur til
J. F. MITCHELL, 56« MAIA ST.
sem lætur sjer sjerstaklega annt *rn 11
leysa verK sitt vel af hendi.
íslendingur (Mr. C. H. Kichter) vinnur
á verkstæðinU'.