Heimskringla - 04.12.1890, Síða 3

HEIMSKRIXGLA, WimPEG, MM., 4. DE8EMBEB 1890
s?
TILKYNSING.
Aldrei fyr höfum rjer verið 5 jafngó'Sum kringumstæðum til að gefa eins góð
kaup og ntí. Innkaupamenn vorir hafa verið sex vikur að kaupa inn, og hafa
heimsótt ailar stærstu stórkaupabtíðir í Ameríku, bæði í Cliicago, Netv York og
Boston, og hafa komizt að miklu betri kjörum en nokkru sinni á«ur.
Yjer bjóðum pví allar okkar vörur svo mikið lægra en allir aðrir selja, atS fólk
hlýtur að verða algerlega steinhissa og undrast yfir því.
----------:o:---------
EPTiRFYLGJANDI SYNIR OG SANNAR ÞAÐ SEM Á UNDAN ER
GENGIÐ.
---------:coo:------
Vjer seljum svört karlmannaföt á #3,85, Ijómandi falleg karlmannaföt tír hálf-
ull fyrir #5,00 og #5,«5. Drengjaföt á # 1,87 og #2,00, skyrtur og nærföt
fyrir lægra verð en nokkru sinni áður, karlm. yHrhajnir frá #3,00 og upp, loóhúfur
loðyflrhafnir og Fur Robex. Einnig miklar birgðir af floshtífum, sem eru ákafl. ódi/rar.
Vjer höfum líka keypt inn 104 pakka af rúmteppum (Blankets)og rtímábreið-
um með mjög ni«ursettu verði. Allt petta hlýtur að seljast.
Vjer höfum vanalega til pessa verið á undan öllum öðrum i pví að selja skótau
ódýrt en aldrei fyrr höfum vjer pó haft pað eins ódýrt og gott eins og einmitt ntí.
Það væri pví stmrsta heimska sem nokkur gæti gert, að kaupa skótau sitt annarstaóar
en bjá okkur.-_Dry Qoods og matvara er seld hjá okkur með tilsvarandi lágu
veröi og allt annað.
dioiíey imos.
Hamilton, Olasston & íínuid Forks
NORTH-DAKOTA.
hluti hússins, haglega brugðnar úr
umlungs pykkum göndlum. E>ær
eru á venjulegri stærð, 'en falla hver
að annari og eru hver á sínum vissa
stað. Tárhreinar eru £>ær, eptirgef-
anlegar og aldrei vanheigaðar með
svo mikið tsem fínustu morgunskóm.
Borð og stólar pekkjast vitanlega
ekki og hið almenna og eina sæti eru
hælbeinin á fótum hvers eins. Fyrst
frameptir olla pessi sæti vigvaning-
um eigi all-litlum meiðslum og pað
útheimtir meir en litla æfingu að
venjast peim og nota pau eins og
parf. Við máltíðir tekurðu pjer
sæti á hælum pínum, hvar sem pjer
sýnist og pangað er pjer færður
maturinn. Þegar pú vilt leggjast
til svefns, pá kastarðu pjer á gólfið
hvar sem er—ekki parf að óttast
saurindin. Hjer parftu ekki að fara
á fætur til að leita að svefnherberg-
inu; pú býr pað til hvar sem pú ert
staddur í húsinu pegar pú vilt fara
að sofa, með pví, að draga fram
lausapilin, pangað til pú ert inni-
luktur í snotru ferhyrndu herbergi.
Venjulega er aðferðin sú, að sögn
pessa ameríkanska vinar mfns, að
menn taka sjer (itúr” um gólfið par
til maður með fótunum finnur sjer-
staklega mjúka mottu; Þar lætur
maður staðar nema, dregur fram
Doniinion of Canada
Akylisiardir okeynis fyiír iiljonir maia
20«,000,000 ekra
. af hveiti- og beitilaudi i Manitoba og Vestur Territónunum i Canada ókeypls fyrii
landnema. Djtípur og frábærlega frjóvsamur jarðvegtir, nsegtf af vatni og skógi
og meginhlutiun nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbtíið.
ÍHINU FRJOVSAMA BELTl,
• i Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ágætasta akurlandi. engi og beitilandi
—hinn víðáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r r •
Malm-nama land.
' Gull silfur, járn, kopar, salt, steinolia, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanáinalandi;
. eldivi'Sur pví tryggður um alian aldur.
JAUNHRAUT frÁ hafi til iiafs.
' Canada Kyrrahafs-járnbrautin i sambandi viS Grand Trnnk og Inter-Colonial braut-
irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlauzhaf í Canada til
Kyrrahafs. Stí braut liggur um miðhlut frjóvsama beltwins eptir því endilöngu og
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vestur af Efra-vatni og um hÍL
nafnfrægu Klettafjöll Vesturheims.
pilin oo- herbergið oo rúmið er upp-
búið jafnsnemma, og ef menn eru !
vandlátir að rúmi, pá að taka nokk- :
ur lausa-pil og leggja hvert ofan á
annað á gólfið pangað til bálkurinn !
er orðinn nóou hár. Þó er náttúr- !
lega stórmannlegast að breiða nið-
ur pykka stoppábreiðu, vefja sis1
svo innan í aðra og legejast svo til
svefns. Hinn helzti andmarki áj
pessum rúmum er pað, að mjaðma
bein útlendinga, sem skaga mikið
meira út en á Japanitum, eru svo
hraparlega fyrir manni pegar mað-
ur leíjgst á hliðina. Og í mlnum
blaðamennsku skólaer jeg enn ekki
kominn svo hátt, að jeg hafi lært að
afmá hinar náttúrlegu mishæðir af !
líkamanum. En hvað sem pví líð -
ur, pá sefur maður vært í pessum
rúmum, prátt fyrir næturskröltið í
rottunum, sem hjer eru ákaflegafor-
vitnar, en meinlausar rýjur, af pvi
pær venjast ekki ofsókn af hálfu f-
búanna. A morgnana, pegar pú
kemur aptur úr lauginni, pá er bæði
svefnherbergi pitt og rúmfatnaður
gersamlega horfinn. Það er saga
Aladdins leikin á hverjum morgni.
Heilnæmt loptslag.
Loptslagiö í Manitoba og NortlvesturlandÍBU er viðurkennt hið heilnæmast
Ameríku. Hreinviðri og purrviðri vetur og sumar; veturinn kaldur, en bjartur
og staSviðrasamur. Aldrei poka og súld, og aldrei fellibyljir eins og sunnar í landinu
SAMBANDSSTJÓrNIN 1 CAJíADA
gefur hverjum karlmanni yflr 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
fyrirfamilíu að sjá
1 ö O eliriir af* landi
i alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi btíi á landinu og yrki pað.
Á pann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar og
i ejálfstæður i efnalegu lilliti.
IsLKIZKARNÁUENDUR
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru ntí pegar stofnaðar í 6 stöðum.
'Þeirra stærst er NÝJA ISLAND liggjandi 45--80 mílur norður frá Winnipeg, á
vestur strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja Islandi, í 30—35 mílna fjarlægð
<er ALVTA VATNS-K ÝLE'NDAN. báttum pessum nýlendum er mikið af ó-
namdu landi, og báðar pessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
hinna A ROYLK-NÝI.KNDAN er 110 mílur suðvestur frá Wpg., ÞÍNQ-
VALLA-NÝLRNDAN 200 mílur í nor«vestur frá Wpg., QU'APPELLE-NÝ-
LENDAN um 20 mílur suSur frá Þingvalla-nýlendu, og ALBERTA-NÝLENDAN
um 70 mílur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. t síðast-
löldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í pessu efni getur hver sem vill fengið með pví að skrifa
um pað:
Thomas Bennett,
DOM. GOV'T. IMMIGRATION AGENT
Eda 13. Lu 13ívld winson, (Islenzkur umboðsmaöur.)
DOM. QOV'T IMMIQRATION OVVICES.
Winiiipeff, - - - Conada.
stórmiklar blrgSir af allskonar
H A II S T OG VKTRARVABKINGl,
--svo sem:-
"Nýjasta efndi i yflrfrakko, og ytribtíning karla, allt af nýjasta móðnum i París,
London og New York.
Btórmikiti af tilbtínum karlmannafötum, af ótal tegundum og á öllu verðstigi
Skozknr, enskur og canadiskur nærfatnadnr.
YFIRFRAKKAR OG HÚFUR ÚR LOÐSKINNUM
Baðið hjer í Japan er ekki sfður
ný reynsla. Taktu stórt sporöskju-
lagað kerald, er haldi i pað minnsta
200 pottum af vatni og láttu stóra
stó pipu liggja upp úr pví. Fylltu
svo keraldið af vatni, en pfpuna
með glóanli viðarkol, bíddu svo
pangað til vatnið er nær suðuhita,
pá skaltu steypa pjer f pað og sitja
kyrr, og pá veizt i, hvað eJcta japan-
iskt bað er. í flestum tilfellum er
pað Evrópumannsins fyrsta athöfn
að stökkva upp úr lauginni aptur,
en langt frá fyrstu athöfn Japanft-
ans. Hann er ofur rólegur og situr
parna hreifingarlaus pangað til hann
hlýtur að vera orðin hálf-soðinn.
Af pvf jeg var gestur, var jeg látiim
taka dýfuna fyrstur, svo kom hús
bóndinn, svo vinnumennirnir í röð
eptir stöðu peirra, og hefði kvenn-
fólk verið á heimilinu, hefði pað
sjálfsagt fylgt með okkur karlmönn-
unum. Detta bað er til aö opna
svitaholurnar einungis. Maður pvær
sig ekki í pessu vatr.i, situr að eins
kyrr á meðan maður polir. Svo!
kemur annað bað og að siðustu
skúr-bað. Að pessu loknu er lík !
aminn mjög mjúkur og maður lið- |
ugur og hress, og mikið er petta \
l>að fullkoinnara en kaldabaðið f
keri á Englandi.
-------------—--------—
VATNAJÖKULL
HLAIPINN.
(Eptir tsajald)
í vetur, er leið, póttust tnf nn vitn.
að einhver óvanaleg umbrot mundu vera
i Vatnajökli inn af Jökuldals- og Fljóts-
dalaörœfum, einkum á pví sviöi jökulsins,
er Jökulsá í Fljótsdal, Jökulsá á Dal og
Kreppa hafa aðdrög sín tír; (>ví að undir
líka, er áleið veturinn og vorið, og um
helgi í 14. viku sumars gjörði jakaferð
mikla og vatnavöxtu 1 jökulsá á Dai, er
hjelzt nokkra daga.
Skömmu síðar fóru 2 menn, Elias
bóndi á Vaðbrekku og Jón Þorsteinsson á
Aðalbóli í Hrafnkelisdal, í hreindýra-
slag inn á svonefnd Vesturöræfl — pað er
á milli Jökulsár á dal og Snæfells,—og
var pá jökullinn hlaupinntít að Sauðá á
Vesturöræfum, og er pað á að geta
míla vegar frá fastajöklinum, sem áður
var; SauSá pessi fellur tír Snæfelli til
suðvesturs, í Jökulsá á Dal, en eigi tír
Vatnajökii, eins oghaft erí „Geologische
Karte der Insel Island, Berlin”.
Vestanmegin Jökulsár á Dal var
skriðjökullinn genginn tít á svo nefnda
HraungarSa á Kringilsárrana; pað eru
gamlar jökulýtur og jökull undir, en var
ntí allt vaxið töðugresi og talið bezta
haglendið á Brtíaröræfum; hafði skrið-
jökulsbrtínin farið undir garðana og
flett þeim upp, svo þeir lágu ntí ofan á
jökulröndinni, sem var á aS geta 30 faðma
há; þessar Jökulýtur voru um 80 ára
gamlar, og mundi Einar heitinn, er lengi
bjó á Brtí og fæddist um aldamót, er
jökullin-n hljóp.
Á pessu árabili hefir jökullinn piðn-
að og haglendi myndazt ofan á grjót og
malarlaginu, sem eptir heflr orðiS ofan á
jöklinum, er undir liggur.
Þegar jeg frjetti þetta, fór jeg inn á
svo nefnd Hvannstóðs-fjöll á Brtíar-
öræfum, pví að paðan var mjer sagt bezt
títsýiii yflr jökulinn og öræfln; innsti
hnjtíkurinn í fjöllum pessum er í línunni
milli Sræfolls og HerðubreitSar, vestan
við innstu drög Laugarvalladals (sjá Geo
logische Karte der Ins. Isl. Berlin).;
iinjúkurpessierá að geta(eptir loptmæli)!
2700 feta hár frá sjó að telja; títsýni er i
paðan agætt yflr öll öræfln fyrir innan,
milli Kverkfjalla og Snæfells; jeg var
líka svo heppinn að veður var pann dag
(24. ágtíst) bjait og skírt og hvergi þoka
á fjöllnm.
Heijarlegri og pó fegurri sjón hefi
jeg aldrei sjeð; jökullinn brotinn og
bramlaðnr niður i gegn á 6 mílna svi*i,
frá Kverkfjöllum að vestan og austur á
móts við mið Vesturöræl), og svo langt
inn á fastajökulinn, sem jeg sá, og er
það líklega ekki skemmra en 3 til 4
inílur; verður pannig skriSjökull pessi
a* yfirmáli frá 25—30 mílur.
Jökullinn er líkastur yflr a* líta og
hamrafjöll, sem hausthrím, hálftekið
UPP> Hggur yíir, svo víða sjer í svart
bergið og gljtífrin—eða öllu heldur eins
og menn gætu ímyndað sjer frosi* hafí
brimróti. Ofan á hverjum jaka iiggur
grjót og möl, en á milli giittir í bláar og
grænar jakahliðarnar og kolníða djmm
jökulgljtífrin. Jökullinn hefir brotna*
í kólfmyndaða jaka, eigi mikla um sig,
en ákaflega háa, sumir iíklega 100 faðmar
e*a par yfir, einkum er inn i jökulinn
dregur. Sjálft jökulbergið til brtínanna
mun vera um 20—40 faðma hátt, og á
einum sta*, austan við Kverkárrana á
Brtíaröræfum, mun pað hafa verið framt
í 10C fa*ma hátt.
Hreifing var enn í jöklinum, pví að
jakar voru að hrapa tír berginu hjer og
par, og gnýr nokkur til jökuisins að
heyra.
Austan við skriðjökul pennan, suð-
vestur af Snæfelli, sá jeg me* sjónpípu í
gjáarbarm inn á jöklinum, er lá langs
eptir jöklinum, frá austri til vesturs, og
mun par hafa sprungið fyrir á fjullsröðl-
inum, er undir jöklinum liggur frá austri
til vesturs, og sigið lítið eitt undan brekk-
unni norður á við.
Þegar kemur austur á móts við Snæ-
fell eða Þjófahnjtíka, — þeir eru milli
Snæfells og jökuisins,— tekur skriðjök-
ull aptur við og nær austur f hamra þá,
er taka upp tír jöklinum inn af Mtíla-
öræfum i Fljótsdal, en par hefi jeg eigi
komið, en að eins sje* hann langt að;
menn peir, er sjeð hafa jökulinn, segja
hann enn í gangi, og ntí síðustu dagana
hefir enda heyrzt jökulgnýr alia leið út í
Fljótsdal, og er pað þó iangur vegur.
Þessi skriPjökull erlitiil um sig, 1 míla
eða svo á breidd, en genginn álíka langt
tít á öræfin sem vestnri jökullinn; veruleg
landspjöll munu þeir hafa gjört lítil,
nema helzt á Vesruröræfum; tekið þar
af hálft Filjahraun svo kallað, sem í voru
nokkrir hagar. Vestari skriSjökullinn
nær skemmra tít á öræfin vestan til, að
Kverkárrana, en austan til að metínltali
liklega eina míiu, eða alls báðir yfir 7
mílnasvæði. Hvorug Jökulsáin, í Fijóts-
eða á Jökuldal, hefir cnn náð forn far-
vegi sínuin tír j'.klinum; fellur Jökulsn á
Dal undan iiustnr jaðri vestara skrið-
jökulsins, en jökuisá í Fljótsdal uudan
ve8tui jaðri eystra jöKulsins.
Ormastöðum, 27. sept. 1890.
Þ. Kjerúlf.
FK J ETTA-IÍ AFLAlt
ÚR RYGGÐU51 ÍSLENDINGA.
FRÁ NÝJA ÍSLANDl.
(kafli tír brjefi 18. nóv. 1890).
IVTerlii vort (yfir búðardyrunum) eri ©YLT SKÆRI.
Hargrave BM, 324 Main Street,
gegnt N. P. & M. vagngtodvunuin.
C. A. GAREAU.
eins snemma vetrarins, pegar annars lít-
ill sem enginn Jökullitur er á ám pess-
um, fór að bera á miklum jökulleir í
peim, sem fór svo vaxandi, að um hátíðir
var leirburSurinn orðinn svo mikill, a*
er sökkt var upp í skjólu og látið setjast,
var nærfelt helmingur jökulleðja; auk
pess sá sauðamaðnr á Kóreksstöðum í
Hjaltastaðaþinghá um nýársleytið tír
fjallinu upp frá bænum eitt kvöld eld
mikinn hlaupa upp í jöklinum inn til
Snæfells að sjá, og um sama leyti eða
litlu siðar urðu menn varir við nokkra
jarlSkippi; dunur og dynkir heyröust
Og svo lagði jeg frá Selkirk til Nýja
íslands, gangandi eptir þjóðveginum.
Ileldurerþað mikiðsagt, að segja,
að allur vegurinn sje eitt kaflilaups-for-
ardýki, en til eru kaflar á peim vegi, sem
mega ganga undir pví uafni mín vegna.
Piá vatnendanum og norSur fyrir Bound-
ry Creek mátti heita sífeldur forarvað-
all og svo rótlaust víSa, að jeg hafði eng-
an stuðning af stafnum mínum, hann
sökk á kaf í jöröina. Frá pví sunnan-
vert við Girnil og norSur að Árnesi er
I aptur langtum betri kafli; vegabæturnar
meiri,landið hærra og meira öldumyndað.
í Árnes-byggðinni eru víða kaflar, sem
pyrftu lítilla eða jafnvel sumstaðar alis
engra umbóta við; eru par öldur, grjót-
öldur, sem aldrei stendur vatn á. Fyrir
norðan Árnes, norður með vatninu, var
vegurinn illur, um bleytumýrar að fara,
nærri pví ófærar yflrferðar.
Þvervegina minnist jeg ekki á; það
geta aðrir gert.
Eitthvað verð jeg a* segja yður í
frjettaskyni hjeðan; pað er gamall og
góður siður.
Heilsufar má heita bærilegt hjer
neðra og engin veikindi hafa gengið
nema kíghóstinn; hann var slæmur og
ætlaði alveg að gera tít af við sumar
krakka-rolurnar. Menn fóru í ósköpum
að kaupa patent-meðul, svo sem grassíu
og lungna-balsam; allirtöldu pessi me*-
öl mesta afbragð móti hóstanum og börn-
in tæmdu hvert glasið og hverja flösk
una á fætur annari, en allt stóð við sama
með hóstann fyrir þvi. Kíghóstinn fór
hægt og seint um hjera*ið, kom við par
sem honum sýndist og fór allra sinna
ferða fyrir grassíu-glösum og balsams-
flöskum.
.Alltaf jafn-dramblátur, Mr. Leslie’
sagði Silas brosandi, en brosið var kulda-
,Og hvers vegna skyldi jeg sííur
vera pað ntí en áður?’ spurði Garald
purlega. ,En er pa* vist a* jeg sje
dramblátur? Auðvita* fyrirllt jeg hræsni
og ósannindi, og sje það dramb, þá er
jeg dramblátur, annars ekki’.
Gerald gekk ekki a* pví gruflandi,
að hvert þetta orð hans var sem fleinn í
holdi Craigs. Hann vissi líka, að óheppi-
legri tími til að gera hann reiðann gat
ekki liugsast, pegar hann einmitt nU
purfti að bi'Sja hann bónar, biðja hann
um gjaldfrest. En hinum geðstóra Ger
ald Leslie var aldrei ómögulegra að
beygja sig en einmitt ntí. Einmitt þa*,
að purfa að biðja þennan rnann bónar,
takk hann inn að kviku, og hann gat
svo ekki annað en sýnt houura hversu
hann fyrirleit hann. VeSlánarinn sagðl
ekkert um stund, en horfði á Gerald og
neri fast saman höndunum. Um síðir
sagði hann með liæðnisbrosi:
(Á jeg að se.nja yður, Mr. Leslie,
hvers vegna þjer ættuð ekki að vera eins
drambiátur ntí og fyrrum! Vegna þess,
að blaðinu hefur verið sntíið við, siðan
pjer genguð hjá Silas Craig á strætunum
í NewOrleans einsog væri hanneinnaf
prælum yðar og hraktir hann frá yður,
eins og \æri hann rakki, að pvælast fyrir
fótum yðar Mjer er ekki ókunnugt
hvað pjer sögðuð um mig á þeim dögum,
legt.
Skólinn var settur fyrir tæpum mán- i
uði síðnn í gamia htísinu, því nýja htísið i
er ekki albtíið enn; eptir að mála pað ;
innan og ýmislegt fleira. í skólann
ganga eitthvað 30—40 börn. nerra Jón
Runólfsson, sem i fyrra vetur var kenn
ari í Mikley, er ntí að temj.i sjer kristilega i
þolinmæði og langlundargeð og sitja og
kenna ölium pessum hóp á hverjum I
pað, að fje mitt væri illa fengiö, að jeg
væri bófi, okrari, og að minn rangfengni
„oðurleiddi mig Sgalgannfyrr eða síð-
ar. Jeg sagði ekkert, því jeg er að upp-
lagi polinmóöur og vissi lika, að miun
tími mundi koma. Timarnir eru brejdt-
ir. Minn tími er ntí kominn. Fje mitt
var illa fengið? En illa fengiðeinsog
pað var, þótti yður samt notandi að fá
lánaða hjá mjer h ndraðptísund dollars.
Og ntí pegar jeg kom til þess að fá pá
virkum degi.
Allmenn skemmtisamkoma til arðs
fyrir skólahtísið verður haldin næsta
laugardags-kvöld.
Breyting ein viðvíkjandi gestrisni
endurborgaða, eruð pjer svo dramblátur,
að jeg trtíi ekki öðru enað hver skilding-
ur sje parca í skápnum’. Hann hrisli
sig og hló, er hann framsetii seinustu
, orðin, pví liann vissi vel um kringum-
stæður Leslies.
hefur komizt hjer á upp á siðkastið,
reyndar ekki orðiu almenn enn, Pví síður
sampykkt, en óvíst hvað verður. Fljóts-
btíar eru staklega gestrisnir menn, en ntí
er mælt að „meiri háttar menn” sjeu
hættir við gamla móðinn, að bjóða gest-
um iun upp á kafli með brauði, en í pess
,Ekki einn eyrir, ekki einn einastl
1 eyrir, Mr. Craig’, svaraði Gerald blátt á-
fram.
(Er pað virkilega?’ sagði Silas. (Það
pykir mjer sannarlega leiðinleg frjett,
pví undir peim kringumstæðum get jeg
ekki lengur komisthjá aðtaka eigniryð-
ar og selja hæstbjóðanda’.
stað bjóði peir kaffl með—brjefi-, hvort.
menn eiga að borða brjefln með kafflnu
eða lesa pau, veit jeg ekki. Þetta er að
heita má stí eina breyting, sem nokkuð j
hefur kveðið að, ntí um langan tíma. Að
öðru leyti er allt tilbreytingarlaust, bara
þetta snma gamla mók og deyfð, likt
eins og annarsstaðar. Bændurnir stunda
Eptir að hafa sagt þetta pagnaði
| Silas umstund og horfði á Gerald. Hann
hafði vænt eptir að sjá hann bogna, til
pess langaði hann, enda meir en að fá
peniugana. Gerald var svippungur, en
enginn hefði getað sjeð honum bregða
á einn eða annan veg. Það pótti Silas
verst af öllu. Eptirlitla þögn sagði Ger*
ald blátt áfram:
btíin, konurnar sjá um innanstokks, en
sttílkurnar eru alltaf á pessum eilífa erli,
prá og vona, leita og leita og—finna
stundum. Fólkið stendur alltaf í sömu
sporum og tíminn hleypur pegjandi fram
hjá því.
Q. E.
CASH CITY, ALBERTA,
21. nóvember 1890.
Þann 17. p. m. andaðist að heimili
sínu hjer í byggð Guðmundur Jónsson,
ættaður af Langanesi í Norður-Þíngeyjar-
sýslu, eptir 9 daga legu. Hans er sárt
sakDað af vinum og vandamönnum. Það
er mikili skaði fyrir petta byggðarlag,
að fráfalli hans, pví hann var sá helzti
hjerí vorum fámennaflokk,er var iíkleg-
ur til framkvæmda í fjelagslegu tilliti.—
Ilnns mun síðarminnst verða opinberlega.
Tíðarfar nú sem stendur og að und-
anförnu hefur verið hjer sjerlega gott,
optast frostlaust um daga og mjög litið
um nætur og stundum jafnvel frostlaust.
—Heybirgðir manna almennt góðar.
Heilsufar manna all gott; pó á stöku stað
vart við kvefveiki.
ittniipriiin
—eða—
COBA LESLIE.
(Sntíið úr ensku).
Þanniff er ófullkomin lýsing af Silas
Craig veðlánara, er ntí tók sæti gagnvart
Gerald Leslie, að bo5i hans.
(Góð tíð, Mr. Leslie’ sagði Silas, til
j að byrja með.
(Ágæt’, svaraði Leslie.
(Jeg vona, minn góði vinur, að jeg
hitti yður heilbrigðann’, sagði svo Silas
og ræskti sig, ’og pó—er eins og n jer
sýnist pjer ekki vel títlítandi. Nei, langt
Irá! Þjer eruð einhvern veginn svo
prejdulegur, eins og petta sífelda um-
staug sje yður ofvaxið’.
(Jeg hef fulla ástæðu til að vera
j þreytulegur’ svaraði Leslie stutt. Eti
j Mr. Craig, eyðið pjer ekki dýrmætum
j tima í arðlausan ræðuflutning nie með-
aumkunarorð yflr títliti mínu. Það get
ur hvorugur okkar vænt eptir meðaumk-
unar-tilfinning hjá hinum. Jeg veit til-
hvers pjer eruð hingað kominn og til
hvers er pá allt petta rósamál. Þjer er-
uð hjer með viðurk°nningmína um lán 5
vasanum. Þeir iánspeningar eiga að
greiðast í dag, og pjer eruö hjer kominn
til að sækja pá’.
(Fyrr læt jeg hvert snyddi af eignum
mínum fara v.ð hamarshögg og flý föður-
landið öreigi, en að jeg biðji yður að
gera mjer greiða, Silas Craig. En samn-
ing er jeg til með að gera við yður. Ef
eignir mínar verða seldar ntí, pá verður
pað að eins gert mje r í stórskaða. Þjer
auðvltað fáið yðar og meira til, enaðrir,
sem jeg (jegbið afsökunar á orðinu) læt
mjer miklu annara um, verða títundan og
tapa sínu. Yður er pað kunnugt, ekki
síður en mjer, að vissra kringumstæðna
vegna verður pessi eign tvöfalt meira
virði tveim mánuðum síðar en htín
ernu. Auk pess á jegvini nyrðra, er í
millitíðinni munu hlaupa undir bagga
með mjer og verja mig falli. Mín uppá-
stunga er pví, að pjer geflð mjer tveggja
mánaða gjaldfrest. Á pví timabili skal
jeg gjalda yður tvðfalda vöxtu við það
sem er og eru þeir þó sem jeg ntí geld
yður eyðileggjandi fynr mig. Þar af
leiðandi er ávinningurinn fyrir yður stór
kostlegur. Jeg bið ekki um neinn greiða,
gætiðaðpvi! Gangið pjer að boðinu?’
(Já’, svaraði Silas eptir litla umhugs-
un. En satt að segja ætti jeg að prefalda
vextina’.
(Jeg hef boðið mitt bezta boð’, svar-
aði Gerald.
(Jæja, jeg geng að pví. Ljáið pjer
mjer penna, pappir og blek, jeg skal rita
samninginn.
4. KAP.
Meðan á pessu stóð risti hið transta
skip Virginia öldur Atlanz-hafsins og
og tók höfn í New Orleans á tilsettum
degi.
Corahafði ekki gert föðursínum að-
vart um að litín væri á lieimferðinnl.
Henn’ datt í liug að gleðja hann sjer-
staklega með pvi að koma til hans alveg
, óvænt og leggja höndurnar um hálsinn á
honum pegar hann átti pess sízt von.
, Það var í ljósaskiptunum á heið-
iskiiu sumarkvöldi, að pær ferðakonurn-
arstigu áland S New Orleans. Ábryggj-
| unni varð litil viðstaða. Mortimer tít-
! vegaði strax vagn handa Coru og htín
I kvaddi pær frænkurnar Mrs. Montresor
j og Aðallieiði S flýti og lofaði að heim-
| sækja pær undir eins næsta morgun
I stökksvo upp i vagninn ogbað Mortimer
! að segja öknmanni til vegar.
(Faðir yðar er i bænum núna’, sagði
hanu, (svo pjer eigið naumast 10 mín-
títna ferð fyrir hendi’.
(Naumast 10 mínútur! Jeg fæ pá aU
sjáhann elsku pabba minn eptir 10 min-
| títur!’ sagði Cora með barnslegri gleM.
(Eitt augnablik, Mrs. Leslie’ sagði
Mortimer og stundi við. (Þjer munið
I hvað jeg sagði um kvöldið í htísinu við
j Orosvenor Square’.
(Já, jeg man paö vel’. Framh.