Heimskringla - 15.04.1891, Qupperneq 3

HKinKKRlNCLA, WIBTSIIPEO, HAST., 15.APBIL 1891. '
DOMINION OF CANADA.
Stjornar-tilskiimn.
Af Honorable Edgar Dewdney. aðal-
umsjónarmanni Indiánamála.
Með kveðju tilallra, sem þetta kunna
«6 sjd, eða sem það að einhverju leyti
kann að koma við.
j>ar efi svo er me'Sal annars ákve'Sið í
lögum frá Canad-i f'ingi. nefnil. í 43.
kap. af hinumyflrsko’Buðu lögum Cana-
da ríkis, er ne'nast „Lög viðvíkjandi
Indíánum”, aí yfirumsjonarmaður Indí-
ána-málanna megi, livenær sem hann á-
lítur það pjó'Sinni til heilla, meí opin-
'berri auglýsingu fyrirbjóía, a-Snokkrum
Indíána í Manitoba fylki eða nokkrum
hluta þess, sje selt, gefi S eða á nokkurn
hátt látinn fá nokkur tilbúin skot eðakúlu
,skot (fixed ammunions or ball cartridge),
«g hver sá sem pctta gjörir eftir að slikt
hefir verið banna« með auglýsingum, an
skriflegsleyfis frá yfirumboðsmanni Indi
ánamála sæti allt að tvo hundruð dollara
sektum eða 6 mán. fangelsi, eða sektum
ov fangelsi, sem bó ekki yfirstigi $200,
-gekt eða sex mánaða fangelsi eptir geð-
jjótta rjettar pess sem málið er dæmt í.
Kunnvgt gerist: a« jeg, hinn ofannefndi
Hon. Edgar Dewdney, yflrumboðsmaður
Indíánamálanna álítandi pað pjó«inni til
heilla, og me'Shli'Ssjón af opinberri auglýs
ingu um sama efni, dagsettri nítjánda dag
ágúst 1885, auglýsir hjer með, að ýað er
aftur fyrirboðið, að selja, gefa eðaá
nokkurn annanu hátt láta af hendi við In-
•díána í Cacada Norðvesturlandinu (the
North-West Territories of Canada) eða í
nokkrum hluta pess, nokkur tilbúin skot
•eða kúluskot; og nær petta forboð til og
gildir um Indíána í Manitóbafylki. Sjer—
hver sá sem án leyfis frá yfirumsjonar-
manni Indíánamála,gefur,selureðaá nokk
urn annann hátt lætur af hendi við Indí-
ána í Canada Norðvesturlandinu, eða í
nokkrum liluta pess nokkur tilbúin skot
«ða kúluskot, mætir hegningu feirri sem
ákveðin er í ofangreindum lögum.
Þessutil staðfestu hef jegritað nafn
rnitt á skrifstofu minni í Ottawa 27. jan-
úar 1891.
EDGAR DEWDNEY,
aðal-umsjónarmaður Indíána-mála.
l>omiiiioii of Canada.
Aliylisjarflir okeypis íyiír miijonir manna
200,000,000 ekra
af hveiti-og beitilandi í Manitoba og Yestur Territónunum í Canada ókeypis fyrir
landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nsegiS af vatni" og skógi
og meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
vel er umbúið.
í HIKU FRJOVSAJIA BELTl,
í Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ágætasta akurlandi. engi og beitilandi
—hinn víðáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r r
Malm-nama land.
Gull, silfur, járn, kopar, salt, steinolia, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanámalandi;
eldivilSur því tryggður um allan aldur.
JÁBKRBAUT FRA HAFI TIL IIAF8.
Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi viti Grand Trunk og Inter-Colonial braut-
irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhaf í Canada til
Kyrrahafs. Sú braut liggur um miðhlut frj&vsama beltisins eptir pví endilöngu og
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, norður og vestur af Efra-vatni og um hii.
nafnfrægu Klettafjöll Vesturheims.
Heilniemt loptslag.
Loptslagið í Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta í
Ameríku. Hreinviðri og purrviðri vetur og sumar; veturiun kaidur, en bjartur
og staðviðrasamur. Aldrei pokaog súld, og aldrei fellibyljir eins og sunnarí landinu.
SAMB.4XHSSTJORXIX I CAJÍADA
gefurhverjum karlmanni j'fir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
fyrirfamilíu að sjá
1 60 ekrur af landi
alveg ókeypis.' Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki það.
Á pann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi siunar ábýlisjarðar og
sjálfstæður í efnalegu lilliti.
Í^LEBÍZKAR JíIlESDUR
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöðum.
Þeirra stærst er NÝJA ISLAND liggjandi 45—80 mílur norður frá Winnipeg, á
vestur strönd Winnipeg-vatns. Vestur frá Nýja íslandi, í 30—35 mílna fjarlægð
er ALPTA VATNS- D Ýl.ENDAN. báfium pessum nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
hinna. AROYLE-NÝLENDAN er 110 mílur suðvestur frá Wpg., ÞfNO-
VALLA-NÝL.ENDAN 2ö0 mílur í nortivestur frá Wpg., QU’APPÉLI.E-NÝ-
LENDAN um 20 mílur sutSur fráÞingvalla-nýlendu, og ALRERTA-NÝLENDAN
um 70 milur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast-
töldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilaudi.
Prekari upplýsingarí þessu efni geturhyer sem villfengið með því að skrifa
um það:
Thomas Benneít,
DOM. GOV'T. IMMIGRATION AGENT
VERZLAR MEÐ ALLSKONAR
AKURYRKJO-ÁIIÖLD.
Er mjög glaður að sjá alla bændur,
sem komatil Calgary, heimsækja sig til
að skoða vörur sinar. Og gefur upp-
lýsingar viðvikjandi landtöku o. fl. Mun-
HS eptir merkinu.
A. Harris, Soa & Co.
Wm. Maloney.
JÉ AlfflÉf.
Járnsmiður. Járnar hesta og^allt því
um likt.
.Tolin Alexander.
CAVALTER, NORTH-DAKOTA.
F. E. Helbert
Verzlar með vanalegar vörur, sem búðir
almennt hafa út á landi, svo sem mat-
vöru, föt og fataefni, skófatnað o. fl.
Cavalier, Xorth-llakota.
Eda
B. I j. Baldwinson, (islenzkur umboðsmaður.')
DOAf. QOV'T LMMIORATION OFFICES.
^Wiiiiiipeg;, - - - Canada.
ISLENZKIR SÖGUÞÆTTIR
—EPTIE —
OÍSLA K0NRAD8S0N.
I.
S A G A
JÖRUNDAR JÖRUNDARSONAR
EÐA JORGINS ÞÁTTUR.
lestar seldir, keyptir og þeim skipt.
1 ?;»in & CO.
Atlantic Avenue,
CAUiAlií, AIiTA.
Ágætasti viðurgerningur, fínasta hús-
m’með hentugum útV.únaði; vin og
idlar af beztu tegund; alltódýrt.
P.O’Connor, 20B Markotstreet.
ÍIMIPEG, 3IAAITORA.
Calgary Ilerald.
Stærsta bezta og alpýðlegasts. bláfI í
>rðv.landinu. Viku-útgafa; er 28dált
og hefur inni að halda bæði myna r
allar helztu frjettir úr Calgary og Al-
rta._Alberta er hið hezta f]arræktar-
búland í öllu Norðv.-landinu.
Blaðið kostar að eins árg.
Iamary Herald Publisiiing Co.
ATHUGID!
arið peninga, með þvi að flegja ekki
aræflum, seljið þá heldur R.
iragy, Cor. of King & Dufierin St.
nn borgar hæsta verð fyrir ullarfata-
fla; fyrir 100 pd. af stórger«u járna-
ili 50 cts., smá-járnarusl 20 cts. 100 pd.;
par 5 cts. pd, pappírsrusl 40 cts. 100
;kaupir einnig flöskur af öllum sortum.
LAADToKU-LOGIN.
Allar sectionir með jafnri tölu, nema
8 og 26 getur hver familíu-faðir, eða
hver sem komin er yfir 18 ár tekið upp
sem heimilisrjettarland og forkaupsrjett-
arland.
onniiTUíí.
Pyrirlandinu mega menn skrifa sig á
þeirri landstofu. er næst liggur landinu,
sem tekið er. Svo getur og sá er nema
vill land, gefið öðrum umboð til þessað
innrita sig, en til þess verúur hann fyrst
aú fá leyii annaðtveggja innanríkisstjór-
ans í OttawaeðaDominionLand-umdoðs-
mannsins í Winnipeg. $10 þarf að borga
fyrir eignarrjett á landi, en sje það tekið
áður, þarf að borga $10meira.
SKYLDURAAR.
Samkvæmt núgildandi heimilisrjett-
arlögumgeta menn uppfyllt skyldurnar
ineð þrennu móti.
1. Með 3 ára ábúð og yrking landsins;
má þá landnemi aldrei vera lengur frá
landinu, en 6 mánuði á hverju ári.
2. Með því að búa stöðugt í 2 ár inn-
an 2 milna frá landinu er numið var,
og að búið sje á landinu í sæmilegu húsi
um 3 mánu'Si stöðugt, eptir að 2 árin eru
liðin og áSur en beðið er um eignarrjett
Svo verður og landnemi að plægja: á
fyrsta ári 10 ekrur, og á öðru 15 og á
þriSja 15 ekrur, ennfremur að á öðru ári
sje sáð í lOekrur og áþriðjaárií 25 ekrur.
3. MeS því að búa hvar sem vill fyrstu
2 árin, en að plægja á landinu fyrsta ár-
ið 5 og annað árið 10 ekrur og þá að sá
í þær fyrstu 5 ekrurnar, ennfremur að
byggja þá sæmilegt íbúðarhús. Eptir að
2 ár eru þannig liðiu verður landnemi að
hyrja búskap á landinu ella fyrirgerir
hann rjetti sínum. Og frá þeim tíma
verður hann að búa á landinu í þaS minsta
6 mánuði á hverjuári um þriggja ára tíma.
IIH EIGNARRR.IEF.
geta menn beðið hvern land-agent sem
er, og hvern þann umboðsmann, sem send-
ur er til að skoða ucabætur á heimilisrjett-
arlandi.
En sex mdnuðum áöur en landnemi
biður um eignarrjett, verður liann að knnn-
geraþað Dominion Land-umboðsmannín-
um.
leidbeiyixga UMBOD
eru í Winnipeg, að Moosomin og Qu’Ap-
pelle vagnstöðvum. A öllum þessum
stöðum fá innflytjendur áreiðanlegr leiö-
beining í hverju sem er og alla aðstot!
og hjálp ókeypis.
SKIXM HEIMILISRJETT
getur hver sá fengi'5, er hefur fengiis eign-
arrjett fyrir landi sínu, eða skýrteini frá
umboðsmanninum um að hann hafi átt að
fá hann fyrir junimanaðar byrjun 1887.
Um upplýsingar áhrærandi land stjórn-
arinnar, liggjandi milli austurlandamæra
Manitoba fylkis að austan og Klettafjalla
að vestan, skyldu menn snúa sjer til
A. M. BURGESS.
Deputy Minister of the Interior.
BEATTT’g TOUR OF THE WORLD. 'W
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty’s
Celebrated Organs and Pianos, Washington,
New Jersey, has returned home from an ex-
tended tour of the world. Read his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
BEATTY
Dear 8ir:—Wf
roturned bonie
Aprll 8, 1880,
frora a tour
•round the
world, ▼iaitlnc
Europe, Asia,
(Holy l.and), In-
dia, Ceylon, Af-
rica (Egypt), Oce-
anica, (ielandof
the Seas,) and
Western Amerl-
ca. Yst In all
our grest J ourney
of 35,974 miles,
wedoHot reniera-
ber of hearlng a
piano or an organ
sweeter ln tone
t h a n Benttv’s.
For ws bolicve
w e h a ve the
From a Photograph tsken in I.ondon, ^gt'rumeTti
Knglaud, 1888. mftdeatany
prlco. Now to prove to you that this statement it
absolutely true, we would llke for any reader of thl*
psper to order one of our matchless organs or pianoe ,
and we wlli offsr yon a grsat bsrgatn. Particulsrs Free.
öatlsfaction GUARANTKED or raoney proraptly re-
funded at sny time withln three(») years, with tntereet
at ðpercent. on sither Plano or Organ, fully warranted
ten years. 1870 we left home apenniless plowboy:
to-day we have nearly one hundred thousand ot
Beatty’s organs and pianos in use all over the
world. If they wero not good, we could not have
eold eo many. Could we t No, certainly not.
Each and every inetrument is fully warranted for
ten years, to be nmnufactured from the best
material market affords, or ready money canbuy.
EX-MAYOR DAHIEL T. BKATTY.
Chureh, Chapel, and Par.
Bfwki PIANOS
Beautiful Wedding, Birth-
day or Holiday Presents.
Catalogue Free. Addresi
Hon. Damel F. Beatty, Washington, New Jersey.
ORGANS:
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ár sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust í
borginni. Fatasnið á öllum stærðum.
Fergnson & Co. 408 Main St.,
finnipei,

HÚSBÚNAÐARSALI
Market St. - - - - Winnii>eg-
Selur langtum ódýrara en nokkur ann-
ar í öllu Nor'Kvesturlandinu. Hann hef-
ur óendanlega mikið af ruggustólum af
öllum tej undum, einnig fjarska fallega
muni fyrir stásstofur.
C. H. WILSON.
XIV. kap. Jörgin rlður á Möðruveili
og svo suður.
En J>að var raunar, að Rannveig
vildi fyrir peim tefja á meðan hún
sendi mann á laun norður Heljar-
dalsheiði á Möðruvelli í Hörgárdal
á fund Stepháns amtmanns Dórar-
inssonar, að láta hann vita fyrir
komu Jörgins, og hugði að amt-
maður mundi pá ráð noklcur upp
taka, er duga mundi, pá Jörgin
kæmihonum eigi á óvart; reið mað-
ur sá aptur vestur Hörgárdal og
Hjaltadalsheiði; en allfáir fengust
hestir til handa þeim Jörgin; riðu
peir Heljardalsheiði og allt á Möðru-
velli; bauð Jörgin amtmanni að
halda embætti sínu af sinni liendi,
en ei vildi amtmaður það; ljezt pá
Jörgin mundi senda nýjan amtmann.
Gunnlaugur Briem hafði þá Vaðla-
f>ing, Guðbrandsson, prests frá
Brjámslæk; fór hann að dæmi amt-
manns og vildi ei við sj'slu taka af
Jörgin; fekk hann pá bónda þann
fyrir hana, er Páll hjet Benedicts-
son, Sigurðssonar, Benedictssonar
skálda; var hann vitur maður, sund-
urgerðamikill og framgjarn; en ei
er oss Ijóst, hverjar búðir Jörgin
intisiglaði á Akureyri; reið hann við
það suður aptur, og fóru þeir Yxna-
dalsheiði, Jökulsá á fremri vöðum
og gistu að Eiríki presti Bjarna-
syni frá Djúpadal, er bjó að Haf-
grímsstöðum íTungusveit; var hann
aðstoðarprestur Bjarna prests Jóns-
sonar, er þá var blindur og hjelt
Mælifell. Gaf prestur Jörgin hest
járnaðann, allgóðann; kvað Jörgin
hanti skyldi ei ólaunaður og sagðist
veita honum Mælifell eptir Bjarna
prest, og trúðu því sumir, að svo
mundi verða, en þess Ijetu yfirvöld
Eirík prest síðar gjalda, svo brauð-
laus bjó hann eptir dauða Bjarna
prests eigi allfá ár, þó einhver væri
hann bezti klerkur, áður en Stein-
grímur Jónsson tók biskupsdóm, að
honum var veitturStaðarbakki í Mið-
firði. Peir Jörgin riðu suður Mæli-
fellsdal á fjöllin; var það þá nær
Blönduvöðum, að menn riðu á móti
þeim aðsunnan; kenndu þeirSveintt
og Gísli, að þar fór Jón Espólín
sýslumaður og Mála-Björn Illhuga-
son; voru þeir báðir nokkuð viðöl;
Espólín þóttist vita hverjir vera
mundu, því allt hafði hann spurt
syðraaf erindum Jörgins norður og
vissi ógjörla um framferði hans í
Viðvtk; hreykti hann sjer nú upp á
hesti sínum og knefaði keyri sitt,
sem hann vildi slá, en fyrir því að
Espólín var manna mestur að vexti
og afli, var að sjá sem Jörgin þætti
hann allmikilúðlegur, vildi ei bíða
þess að hann riði að sjer, reið því
sem skjótast frá sýslumanni og
mælti: ,God Dacr Herre! ”Reiðsíðan
leifs sína suður Sand, er ei getið
ferða þeirra fyr en þeir komu suður
í Reykjavík.
XV. kap. Stjórnarskjöl eða skrár Jörgins.
Nú skal þess geta, er áður varð
en Jörgin riði norður, að hann Ijet
uppfesta stjórnarskrár, tvær, er kalla
má í Reykjavík og var hin síðari þá
þegar prentuð. Eptir það hann hafði
flutt sig í stiptamtmannshúsið, stóð
jafnan einn kompána hans vörð úti
fyrir húsinu; hafa menn sagt, að
optast væri það Jóel frá Skaga
strönd, ella Jónas frá Ávík; voru
þeir og kyrrir syðra með Jóni greifa
og þeir Gísli Sólborgarson og Jó-
bann Markússon, er kallaður var
stríðsmann. En þannig eru skrár
hans, er haun kallaði 14auglj'singar”
orðrjettar :
1. ^Stjórnarráðum danskra er
að öllu lokið á íslandi. 2. AUir
danskir eða kaupmenrv sjeu kyrrir
í hýbýlum sínum og láti hvorki sjá
sig á faraldsfæti, nje eigi tal saman
eða sendizt á brjefum eða skilaboð-
um svo eigi hafi orðlof til. 3.
Engir danskir eða embættismenn
mega fara burt úr hýbýlum sínum
og skulu tið öllu gæta hins sama og
þeir er nefndir voru hjer næst á und-
an. 4. Allskonar vopn, liverju
nafni sem heita kunna, t. d. byssur,
„pistolur”, korðar, daggarðar og
hvað helzt til skotvopna heyrir skal
tregðulaust af höndum seljast. 5
Fari nokkur af landsbúum eður
börn í óleyfi með skilaboðum frá
eða til danskra, skal hann sæta
straffi, sem væri hann landsins ó-
vinur, en viti barnið ei að það lög-
brot drýgt hefur, skal sá hegning
sæta, er barnið sendi. 6. Allir
lyklar, er ganga að l(Public” (þjóð
angs) eður prívat (eigindæmis),
geymslu- ug verzlunarhúsum, skulu
afhendast. Læst skal og niður án
tafar öllum peningum og bankóseðl-
um, er tilheyra kóngi, eður kaup-
mönnum þeim, er eiga í skiptum
við Dani og lyklarnir svo afhendast.
Á líkan hátt skal og hver fara með
allar reikningsbækur, brjefabækur
°g skjöl, er tilheyra kongi eður
kaupmönnum. 7. Innan hálfrar
þriðju stundar skalþessum íilskipun-
um fullnusta sýnd í Reykjavík og
innan 12 stunda í Hafnarfirði; hvað
önnur pláss snertir, þá skulu hjer
um framvegis gerast þær ráðstafanir
er þurfa þykir. 8. Allir innlendir,
konur og börn og hverju nafni sem
heita kunna og allir íslendingar, er
sitja í embættum, mega að öllu ó-
hræddir vera; skal við þá breytt sem
bezt verður, þó með þeim skildaga,
að þeir hlýðnist boðum þeim, sent
hjer að framan gefin eru. 9.
Verði þessum boðum vorum tafar-
laust veitt fullnusta, þá mun það
spara mtkið ómak og hindra blóðsút-
hellitigar. En breyti nokkur öðru-
vísi en hjer eí tilskipað, skal hann
strax verða handtekinn, dragast fyr-
ir stríðsmanna dóm og skal skjóta
hann tveim stundum eptir að glæp-
urinn er drýgður. 10. Eptir að allt
þetta er framkvæmt, skal út korpa
ein auglýsing og af henni skulu ís-
lendingar sanna, að sá er einasti
tilgangurinn, að frama íslands gagn
og góða, samt að aðferg þessi ein-
ungis miðar til að efla frið og far-
sæld, hvar af íslendingar á seinni
tímum mjög svo farið hafa varhluta.
(Framh.).
Áttniigurinii
—eða—
COIiA LESLIE.
(Snúið úr ensku).
Gerald fann háðið, semláí seinustu
orðum Craig’s, en gaf því engan gaum.
Hann svaraði blátt áfram:
,Nei, jeg hef peningana ekki við
hendina enn, en býzt vis að þeir komi
metS skipi frá New York í dag’.
,Ef mig grunar rjett, þá eigið þjer von
á peninguuum frá Richardson-fjelaginu’,
sagði Craigspyrjandi.
Gerald sagtSi stuttlega að svo væri.
,Þá er pað skylda mín, þó liún sje
pung’, svaraði Craig, að kunngei'a yður,
að telegram er nýkomið frá New York,
er segir Richardson-fjelagíð gjaldþrota
og liætt að starfa’.
Gerald svaratSi engu, en spennti fast
greipar og sat eins og steini lostinn.
,Viir það yðareina von um hjálp, Mr.
Leslie?’ spurði Craig.
Enn svaraKi Gerald engu.
(Þjer sjáið þá’, hjelt Craig áfram, aú
þessir mennfóru ekki erindisleysu. Þjer
getið tekið til starfa strax’, sagði ltann
svo og sneri sjer til fylgdarmauna sinna.
Cora var al,veg hissa á þessari löngu
þögn föður sínsog segir við hann: (Því
beygirðu þannig höfuðrS, elsku faðir?
Eignatap þitt skerðir ekki heiður þiun,
og við óttumst enga fátækt. Við skul-
um farai’
(Jeg hefði gjaruan kosið’, sagði þá
Craig og horfði með háKsbrosi á Coru,
(aK faðir yðar hefði skýrt fyrir yður á-
stæðurnar fyrir því, að þjer, Miss Leslie,
getiú ekki farið með föður yðar burtu
hje'San. Mjer fellur mjög illa, að þurfa
að skýra frá þeim ástæðum’.
(Hvað, herra!’ sagði Cora ogieit á
föður sinn og Craig. Gerald greip þá
Coru í faðm sinn.
(Dóttir mín’; sagði hann vi* Craig,
,var fædd á Englandi. Þetta mál snertir
hana ekki’.
(Minnið svíkur yður illilega í dag,
Mr. Leslie’, svaraði Craig. ,Dóttir yðar
var fædd á þessum húgarði, og er dóttir
þrælkonu einnar, sem nefnd var Franzi-
lia. Sannanirnar eru í mínum vörzlum’.
,Hvað um það’, spurði Cora. ,Hvaða
mun gerir það, hvort jeg er fædd á Eng-
Inudi eKa í Louisiana?’
,Fyrst faðir yðar vill ekki upplýsa
yður, Miss Leslie, verð jeg að gera það’,
sagði Craig og tók minnisbók upp úr
vasa sínum, ,með því að láta lögin srara
spurningu yðar’. Svo las hann fylgjandi
lagasetningu, í bók sinni: „Börn þræla
eru eign þess, sem á móðurina’. Með
ö'Srum orSum’, hjelt Craigáfram, enstakk
bókinni niður, ,Mr. Leslie er húsbóndi
yðar og herra, ekki siður en.harm er fað-
ir yðar. Þjer eruð þar af leiðandi eign
hans, eða eins ognú er ástatt, eign þeirra
sem hann skuldar og sem nú taka við
skuld þrotabúsins!’.
(Fa'Kirl’ veinaði Cora. .Heyrirðu hvað
þessi maður segir? Þú svarar engu! Guð
hjálpi mjer, það er þó satti’
Það leit svo út, sem hún ætlaKi að
hniga niður, en hún herti sig upp sneri
sjer a* Craig og spurði: ,Hvað gerið
Þjer þá við mig, herrai’
,Því er nú verr, vesalings bam mittl’
sagKi Craig og gerði sjer upp meðaumk-
un: ,Þjer verðið seld eins og annað’.
,Seid, seldi’ endurtók Cora eins og
í draumi, en liuldi andlit sitt við brjóst
föður sins.
,Mr. Craigl' sagði þá Gerald. ,Er ekki
allt, sem jeg á nóg til a« mæta kröfum
yðar? Hvers vegna þá þessi óþarfa
grimmd? Eruðþjer hræddir um að Þjer
fáið ekki fje yðar, að fullu, upp úr sölu-
verði eignanna? Ef svo ólikiega skyldi
fara, þá legg jeg drengskap minn við, að
jeg skal gjalda það sem á vantar, og þó
til þess gangi vinna mín til æfiloka. Ef
þess vegna að eins er eptir óupprætt i
hjarta þínu eitt einasta meðaumkunar-
korn, þárændu migekki mínueinabarni!’
(Þó jeg væri fús ti’ að verða vi'S bón
y*ar’, sagði Craig, ,þá eru lögin ntisk-
unnarlaus. Þau heimta að allt sje selt!’
t
,Nei, nei!’ svaraði Gerald. Hver get-
ur neitað ySur um vald, til að gera eins
og yður bezt líkar i þessu efni?’
,Þjer gleymið fimmtíu þúsundunum
sem þjer skuldiS Ágústusi Horton!’ ,Jeg
er hans umboðsmaður!’
,Ágústus Hortonl’ tók Cora fram i.
,Heyrirðu það, faðir? Það er til að selja
mig honum, að þeir skilja okkur’.
(Verið þjer hughraust,. Miss Leslie!’
sagSi Craig. Lögin heimta að þrælar á
þrotabúi sjeu seldir viS opinbert uppboð!
Uppboðið fer fram á liádegi á morgun.
Geti faðir ySar útvegað peningana, getur
hann þá lceypt yður inn aptur!’
En Cora heyrði ekki tii hans. IIúu
var sokkin niður i sínar eigin hugsanir,
sem nafn Ágústusar hafði vakið upp.
Henni fannst hún nú þegar vera á valdi
hans, skyld til að hlýða hverju þvi boði,
sem þeim ærulausa, lostafulla bófa kynni
að hugkvæmast. Hún skalf og titraði af
ótta og hjelt dauðahaldi um föSur sinn,
og fannst hann vilja flýja frá sjer.
(Nei, neii’ veinaði hún aumkunar-
lega. (Yfirgefðu mig ekki fa'Sir! Manstu
ekki að þessi maður er morSiugi móður
minnar?’
,Yes, yes!’ hvíslaði Gerald að henni.
,í hamingju bænum, gerðu hann ekki
reiðan, vesalings barnið mitti’
,Jeg ætla að vona, Mr. Leslie, sagði
þá Craig, er. hann sá að Cora hjelt fast
um föður sinn ,að þjer neyðið okkur
ekki til að beita liörSu!’
(Taktu mig af lífi, faðir!’ bað Cora.
,En seldu mig eltki í hendur þessa
manns!’
En meðaumkunvar nokkuð það, sem
Silas Craig vissi ekki hvað var. Þegar
hann sá Gerald koma inn, fann hann bara
til djöfullegrar gleði yfir því, að nú
gæti hann lítillækkaS þann Mtann, sem
ávalt hefði fyrirlitið sig.
,Jeg bjóst við að sjá yður Mr. Craig!’
sagði Gerald, ,en bjóst við yður ein-
sömlum. Má jeg spyrja til hvers þjer
tiaíi'5 þetta fólk með yður?’
,Og rjett svona hinsveginn’, svaraði
Craig. ,Jeg þykist vita, að þessir menn
fari ónýtisferS, því þjer eruð vitanlega
tilbúnir aS innleysa skuldabrjef yðar.
Þjer auðvitað hafið ekki gleymt því,
að í dag ber yður að greiða mjer eitt
liundra'S þúsund dollars. Svo befur og
Mr. Ilorton gefið mjer löglegt vald, ti,
að innkalla það, sem hann á hjá yður.
Þjer hafið sjálfsagt peningana við hend-
ina, kæri herra Leslie?’
Toby hafði alltaf staðið hjá þeim
þegjandi og aðgerðalaus. Nú tók
hanu upp hjá sjer stinghhíf og rjetti
Gerald og sagði i lágum hljóðum:
(Taktu hanaaflifi, herra húsbóndi! Það
er betra en að hún fari eins og hún móðir
hennari, En Gerald hratt honum frá
sjer.
Framh.