Heimskringla - 01.07.1891, Page 3

HElMKKRCMiLA. WIOIPJMJ MASi.. 1. JLLI 1»»1.
oí’ Canada
Fjehirðir kirkjufjel., hr. Aini Frið-
rikseon, iasnpp Jjárhtitjtreikniriff fjelags-
ins fyrir síðastl. ár. Aðalupphœð reikn-
ingsins var $132,80. í sjóði í fyrra $64,40
í sjóði nú $81,32.—í wnræðuBum var
pað teki-S fram, afi sjera Hafst. Pjeturs-
son hefði farið ferS sina til Nýja íslands
fyrir alls ekki neitt. og hr. Árni FrrSriks-
son líka. Skólanefndin hafði heldur
engan reikning gert fyrir ferðir sínar i
þarfir skóiamálsins. Þessum mönnum, er
6. Vfirlýsingin um úrgöngu Víðirnes-
safnaðar er ógild, par sem nokkur hluti
safnaðarins hefur lýst pví yflr, að hann
standi í kyrkjufjelaginu, og er það því
til sönnunar, að söfnuðurinn hefur sent
erindreka á kirkjuping petta. Vííiirnes-
söfnuður stendur pví enn pá í kirkjufje-
laginu. — Nefndin ðnnur sjer skylt í til-
efni af pessu, ati taka pað fram, aí par
sem eins stendur á, pá heldur sá hluti
safnaðarins eigmim hans, sem heldur
leiðis álitur pingið, að' æskilegt væri, að
söfnuðir kiri- jufjeíagsins ekki kjósi
eða sendi sem fulltrúa sína til kirkju-
pings aðra en pá, sem eru bindindis-
menn”. Eptir all langar umræður var
málið lagt ylir til næsta kirkjupings.
Mál Run. Runólfssonar íUtah. For-
seti hafði, samkvæmt kirkjuþings-sam-
pykkt frá i fyrra, gefið manni pessum
erindisbrjef sem trúboða kirkjufjelags-
ins meðal íslenzkra mormóna í Utah.
200.000-000 ekra
af hveiti- og beitilandi í Manitoba og Vestur Territóriunum í Canada ókevpis fyrir
iandnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægð af vatni og skógi
og meginhlutinn nálægt jérnbrautum. Afrakstur hveitis af ekruuni 30 bush., ef
vel er umbúið.
ÍHIXIJ l’BJOVSAMA belti,
í Rauðár-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliggj-
andi sljettlendi, eru feikna mikiir fiákar af ágætasta akurlandi. engi og beitúandi
_hinn víðáttumesti fláki i heimi af lítt byggðu landl.
r f
Malm-nama land.
Gull silfur, járn, kopar, sa't, steinolía, o. s. frv. Ómældir flákar af kolauáiualandi,
eldivitiur pví tryggður um allan aldur.
JARXHKAIT 1 K V HAFI TIL HAFS.
Canada Kvrrahafs-járnbrautin í sambandi vik Grand Trunk og Inter-Coionial braut-
irnar mynda óslitna járnbraut frá öllum hafnstöðum við Átlanzhaf i Canada til
Kyrraháfs Sú braut liggur um miðhlut frjórmma beltisins eptir pví endilöngu og
um hina hrikalegu, tignariegu fjailaklasa, norður <>g vestur af Efra-vatni og um hii.
nafnfrægu Klettafjöll Vesturheims.
H e i 1 n æ m t 1 o p t s I a g .
Loptslagið í Manitoba og NorSvesturlandinu er viðurkennt hið heilnæmasta í
Ameríku. Hreinviðri og purrviðri vetur og sumar; veturinn kaidur, en bjartur
og staðviðrasamur. Aidrei pokaogsúld, ogáldrei fellibyljir eins og sunnari landinu.
SAMBAXDSSTJÓkXIX I CAXADA
gefur hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
fyrirfamiliu að sjá
16 0 e k r u i* a 1' 1 a n cl i
alve^ ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á landinu og yrki pað.
Á pann hátt gefst hverjum manni kostur á að veröa eigandi siur.ar ábýlisjarðar og
sjálfstæður í efnalegu lilliti.
í S I, E X Z K A K X V L E X D l K
Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú pegar stofnaðar í 6 stöðum.
Þeirra stærst er NÝJA fSLANI) liggjandi 45—SQmílúr norður frá Winnipep, á
vestur strönd Winuipee-vatns. Vestiir frá Nýja Islandi, i 30—35 mílna fjarlægð
er ALPTA VATNS--N ÝLRNLAN. báðum pessum nýlendum er mikið af ó-
nnmdu landi. og báðar pessar nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en nokkur
hinna ARGYLE-NÝLENDAN er 110 mílur suðvestur frá Wpg., ÞfNG-
VALLA-NÝLKNDAN 260 mílur i norSvestur frá IVpg., QU’APPELLE-NÝ-
LENÐAN um 20 mílur sufSur fráÞingvalIa-nýlendu, og ALRERTA-NÝLENDAN
um 70 rnílur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnipeg. í síðast-
cöldu 3 nýlendunum er mikið af óbyggöu, ágætu akur- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í pessu efni getur hver sem vill fengið með pví að skrifa
um pað:-
Tliomas Bennett,
DOM. GOV'T. IMMIGliATION AGENT
Eda 13. I .. Baldwinson, (Ulemkur utnboðsmuður.)
DOM. GOV'T IMMIGRATION OFFICES.
Wiimipeg, - - - Canmla.
IiAN»TuKlJ-IiOGISÍ.(
Allar seetionir með jafnri tölu, nema
og 26 getur hver familíu-faðir, eða
hver setn komin er yfir 18 ár tekið upp
sem heimilisrjettarland og forka»psrjett-
arland. _____
IXXKITl'X.
Fyrir landinu mega menn skrifa sig á
peirri landstofu er nxst liggur landinu,
sem tekið er. Svo getur og sá er nema
vill land, gefið öðrum umboð til þess að
innrita sig, en til pess verSur hann tyrst
ati fá leyfi annaðtveggja innanríkisstior-
ans í Ottawaeða Dominion Land-umdoðs-
mannsins i Winnipeg. $10 parf að borga
fyrir eignarrjett á landi, en sje það tekið
áður, parf að bcrga $10meira.
SKYLDIIRXAR.
Samkvæmt núgildandi lieimilisrjett-
ar lögum geta menn uppfyllt skyldurnar
með prennu móti. .
1. Með 3 ára ábúð og yrking landsins;
má þá landnemi aldrei vera lengur frá
landinu, en 6 mánuði á hverju ári. _
2. Með pvi að búa stöðugt í 2 ar ínn-
an 2 -níina frá landinu er BUinið var.
og að búið sje á landinu i sæmilegu husi
um 3 mánutíi stöSugt, eptir atS 2 arin eru
liðin og áður en beðið er um eignarnett
Svo verður og landnemi að plægja: a
fyrsta ári 10 ekrur, og á öðru 15 og a
pritsja 15 ekrur, ennfremur að á öðru an
sje sáð í lOekrur og á priðjaári í 25 ekrur.
3. Með pví að búa hvar sem vill fyrstu
2 árin, en að plægja á landinu fyrsta ár-
ið 5 og annað árið 10 ekrur og pá að sá
5 pær fyrstu 5 ekrurnar, ennfremur að
byggja pá sæmilegt íbúðarhús. Eptir að
2 ár eru pannig liðiu verður landnemi að
byrja búskap ‘á landinu ella fyrirgerir
hann rjetti sínum. Og frá peim tíraa
verður hann að búa á landinu í pats minsta
6 mánuði á hverju ári um priggja ára tíma.
BEATTT’S TOCB OF THE WORLI).
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty’a
Celebrated Organs and Pianos, Washington,
New Jersey, has returned home from an ex-
tended tour of the world. Read his adver-
tisement in this paper and send for catalogue.
BEATTY
De»r Slr:—-Wf
returned boise
Aprll J, i$co,
from a tour
•rouod tbe
worbi, TleUing
Europe, A«:a,
(Holy l.aod), lo-
dia, Ceylou, Af-
rica (Egyp*), Oce-
unica, (iBlaadof
the Seae,) and
Weatero Amerl-
ca. Yet ln »11
our gre»tj ourney
Of 35,974 mile»,
wedonot remem-
ter oí beariog »
piano or »d orran
•weeter in tone
t b a n Beatty'a.
Por we belleve
IX-MAYOR DAFIlLf. BEATTT. we have the
Trom a Photo*raph taken ln London,
to.il.ud...... m.V..T.u,
P”c?’ ,Now to ProT« t0 y°« thl» statement fe
abaolutely true, we would Uke for eny reader of thlt
paper to order one of our matchlete organe or planos
and wo will offar yon a graat bargain. Particulara Free.
Fatiefactlnn GUARANTKRD or money promptly re-
fcnded at any time within three (3) yeare, with Intereet
*t 6 per cent. on eltber Plano or Organ, fnlly warranted
ten yeare. 1870 we left home a penciless plowboy:
to-day we have nearly one hundred thousand oí
Beatty’s organe and pianos in use all over the
world. If tliey were not good, we couid not bave
sold so many. Could wel No, certainly not.
Each and every instrument is fully warranted for
ten yeara, to be manufactured from the be»t
inaterial market affords, or ready money con hu
ORGflNS
Church, Chapel, and Par.
.Sj^bPUIOS
’ Beautiful Wedding, Birth-
■ day or Holiday Prenenta.
-T r D____■ Catalogue Free. Addreae
Hon. Daniel f. Beatty, Washington, New Jersey.
'ii rflnr~arar~*~ 1 m
ITM KIWXARBRJEF.
geta menn beðið hvern Iand-agent sem
er, og hvern |?ann umboðsmann, sem send-
ur er til að skoða umbsetur a heimillsrjett-
arlandi.
En sex mánuðum áöuf (■" landriemi
biður um eignarrjett, eerður hannað knnn-
geraþað Dominion Land-uruboðsmannin-
um.
LEIDHEIXIXKA l’MBOIi
eru í Winnipeg, að Moosomin og Qu’Ap-
pelle vagnstöðvum. A öllum pessuni
stöðum fá innflytjendur áreiðanle'gr leið-
beining í hverju sem er og alla aðstok
og hjálp ókeypis.
ISF.IXXI ÍlRIiniLlKKJETT
Ftrpsi & Cl
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
!lr sálmabæknr. Rit-áhöld ódýrnst 5
borginni. Fatasnið á ölium stærðum.
Fergns.»„ &t’o.4<>S Main St.,
Wiiipei, - - - Man
- í! --'R
getur hver sá fengifi, er hefur fengik eign-
arrjett fyrir landi sínu, eða skýrteini frá
umboðsmanninum um að hann hafi átt að
fá hann fyrir jútúmdnaðar byrjun 1887.
Um upplýsingaráhrærandi land stjórn-
arinnnr, liggjandi milli austurlandamæra
Manitoha fylkisað austan og Klettafjalla
að vestan, skyldu menn snúa sjer til
A. M. BVRBm
HÚ8BÚNAÐA RSALl
Market St. - - - -
Selur langtum ódýrara en nokkur ann-
ar í öllu Norkvesturlandinu. Hann hef-
ur óendanlega mikið af ruggustólum af
öllum tegundum, einnig fjarska fallega
muDÍ fyrir stásstofur.
Deputy Minister of the Interior.
C. H. ÍYILSOX.
borgunarlaust höfðu unnið fyrir Uirkju-
fjel., var í einu hljóði veitt pakklætis-at-
kvæði af pinginu.—Sigtr. Jónassott og E.
H. Bergmann voru síöan skipaðir yfir-
skoðunarmenn kirkjufjel.-reikningsins.
Síðan var tekið fyrir nefndarálitið
(sbr. 5. fuiid) i úrgungu-máli sjera M. J.
Skaptasonar og nokkurra safnaða i Nýjn
íshndi. Nefndarálitið hljóðaði pannig:
„Nefndin ræður pinginu til atS sam-
pykkja eptirfylgjandi ályktanir.
j 1. Það er vitanlegt, ats sjera M.J. Skapta-
son lióf að kenna gagnvart trúarjátning
kirkjufjel., metSan hannenn pá var með-
limiir ress og prestur lúterskra safnaða.
Með pví hefur hann eigi að eins brotið
móti pess"m söfnuðum, heldur og gegn
kirkjufjel. í heild sinni, par seni hann
hefur rofið pað heit, er hann vann, um
leið og hann ritaði undir lög kirkjufjel.
Meí tiiliti til trúarjátningar var pað heit
að eins endurtekning pess prestseiðs, er
hann vann við prestívlgslu sína. Slík
a?ferð er gagnstæð anda kristindómsins
ot kirkjulegri reglu.
2. Þegar sjera M. J. Skaptason tilkynnir
forseta kirkjufjel. úrgöngu sína úr fje-
j laginu, pá fœrir hann alls enga ástæðu
i fyrir pessari breytni sinni. Þessi aðferð
j sýnir skort á virðiugu fyrir peirH kirkju,
sem liaim hafði svarið trúog hollustu.
3. Á kirkjupingi fessu hjelt sjera M.J.
Skaptason pannig vörn uppi fyrir mál-
efni sínu, að pað kom ljóslegá fram, að
hann ekki ati eins neitar kenning kirkj-
unnar tim fyrirdæminguna, heldur og
guðlegum áreiðanlegleik heilagrar ritn-
ingar. Trúarneitun hans leið’r til neit-
unar á friðpægingar-iærdóminum og inn
á vantrúar-sko'Sauir Uuitara. Þetta hef-
ur hann sýnt í verkinu t. d. með pví að
prjedika um pessar mundir á opinberri
samkomu Unitara hjer í Winnipeg.
t. Af peim söfnuðum sjera M. J.
Skaptasonar, sem hafa gengið úr kirkju-
fjelaginu, hefur Ár nes-söfnuður einn
gert tilraun til að frera ástætiur fyrir úr-
göngu sinni. Og ástæðan er pessi: Að
söfnuðurinn hefir samið við hann um
prestspjónustu áður en hann hvarf frá
trúarjátning kirkjunnar, og gangi pví
söfnuðurinn úr kirkjufjelaginu. Þessi
ástæða fellur algerlega, par sem pað,
samkvæmt 10. gr.grundvallarlaga kirkju-
fjelagsins, er skylda hvers kristins safn-
aðar, aö segja peim presti upp pjónustu,
sem kennir gagnstætttrúarjátning safn-
aðarins.
5. Breiðuvíkur-og Gimli-söfnivSur færa
enga ástæðu íyrir úrgöngu sinui. En
pa'5 var siðferðisleg og kristileg skyida
peirra.
INNSIGLUÐ BOÐ, send póstmálaráð-
herrannm, verða meðtekin í Ottawa par
til á hádegi föstudaginn 14. ágúst næstk.
fyrir að hafa á hendi póstflutning í 4 ár
milli neðantaidra staða, frá 1. okt. uæstk.
Pósturinn að vera fluttur í forsvarandi
vögnum meS einum eða tveimur hestum.
La Broquerie og Winnipeg, koma við
á Giraux, St. a.mne des chenes’ Lore-
tte og Prairte Grove tvisvar í viku;
vegalengd 43 mílur. Póstnrinn á aS
leggja af stað frá Winnipeg og koma
pangað aptur næsta dag.
St. Anxie Des Chenes og Stein-
back og koma við á C'lkver Springs
tvisvar í viku; vegaiengd 11 milur. Póst-
urinn að leggja á staS frá St. Annie Des
Chenes og koma paugað sama dag á eptir
Prentaðar reglugjörSir, gefandi næg-
ar upplýsingar viðvíkjandi pessari (lcon-
tract”, fást á áSurnefndum pósthúsum
og á pessu pósthúsi.
Post Oftiee ÍDspectors Offlce, )
Winnipeg, 5. June 1891. (
W. W. McLfod.
í MEIltA EN 50 ÁR.
Mrs. WIND8LVWE8 Sootlino Syrup
hefur veri'R brúkult meir en 50 ár af milí-
ónum mæðra, handa börnum sínum, við
tanntöku og heftir reynzt ágætlega. Það
hægir barninu, mýkir tannholdið, eyðir
verkjum og vindi, heidur meltingarfær-
unum í hreifingu og er liið bezta mettal
við nifiurgangi. Það bætir litlu aumingja
börnumim undir eins. Það erselt í öllum
lyfjabúðum í heimi. Kostar 25 cents
flaskan.-—Verið vissir um, að taka iMrs.
Winslaws Sootting Syrup og ekkert annað
Yerkiuunna-ijclag'id heldur
framvetris fundi áhverju laugardags
kvöldi kl. 8 á venjulegum siað.
Allir meðlimir, sem annt er nm að
fjelagið nái tilgangi sínum, ættu að
sækja fundina.
fast við safnaðarlögin, hvort sem pað er
meiri eða minni hluti. Þetta er al-
mennt ákvætSi borgaralegra laga.
7. " Upp á fyrirspurn Bræðra-safnatSar,
hvort hann hatí gert rjettl pví, að segja
sjera M. .J. Skaptasyni upp pjónustu
hans, pá skal pví svarað, að söfnutiur-
inn hafi par fullnægt lagalegri og kristi-
legri skyldu sinni.
8. Kirkjupingið treystir pví, að Mikl-
eyja’-söfnuði verði ljós skylda sín í
pessu máli, pegar hann hefur fengið
nppiýsingar um um trúarskoðun sjera
M. J. Skaptasonar, sem nú eru opiuber-
lega fram komnar.
9. Með pvíað pað er skýrt komið fram,
að sjera M. J. Skaptason er eigi lengur
lúterskur prestur, og með pvísterkar
líkur eru til, a'5 margir af peim, sem
honum fylgja, lialdi enn íhjarta sínu
fast við lúterska trú,er pað alvarleg og
bróðurlegbendingtil allra slíkramanna,
að láta ekki leiöa sigburt frá trúar-
sannfæriug sinni.
Eptir stuttar umræíur var liver ein-
stakur liður nefndarálitsins og síðan
nefudarálitið í heild sinni sampykkt í
einu hljóði.
Business MSnager „Sameiningarinn-
ar” lagði fram yfirlit yfr fjárhag
Á árinu hafði verið borgað inn $772,45,
útborgað $763,85, í sjóði hjá fjehirði |
$8,00. Útistandandi fyrir árg. I.—V.
$860,00.-8. G. Sigurðsson og H. Hermann
voru skipaðir yfirskoðunarmeun.
Framlagðar voru skýrslur um sunnu-
dagaskóla.
8. FUNDUR
settur s. d. kl. 2 e. m. Yfirsko'Sunarmenn
höfðu yfirlitið reikniug kirkjufjelags-
ins fyrir seinast liðið ár og ekkert fund-
ið að atliuga vií hann. Sampykkt.
S. E. Gunnlaugsson frá Brandon bar
fram uppástungu um að kirkjupingið
yrði framvegis haldits að vetrinum til, í
janúar, febrúar eða marz. Eptir st «ttar
umræður var uppástungan felld.
Yfirskoðunarmenn reiknings uSam”.
höfðu yfirfarið reikninginn og ekkert
fundi'5 að atliuga við hann. Sampykkt.
Neíndarálit (sbr. 5. fund) í prests-
lcysismálinu síðan frarn lagt. Þar. var
tekið fram, að par sem tilraunirnar að |
fá presta heiman frá íslandi liafi haft i
svolítinn árangnr, sje eigivert að byggja
upp á pað framar, heldur skuli beðið
eptir peim ungum íslendingum hjer i
álfu, sem eru á leiðinni til aí verða
prestar. En panga'S til áleit nefndin
nauðsynlegt, að kirkjufjelagitt hlutaðist
til um, að prestlausir söfnuðir fái prests-
pjónustu dálitla, eptir pví sem kringum-
stæöurleyfa. Sjerstaklega pótti nefud-
inni pörf á, að prestar færi við og við
til Nýjn-íslands. Enn benti nefndin á,
að kirkjufjelagið mundi geta liaft not
af hinum ungu löndum vorum hjer, sem
ætluðu afi verða prestar, tii pess að prje-
dika í prestlausu söfnuðunum, eða jafn-
vel góðum og trúræknum leikmönnum
til pess að halda uppi sameiginleguin
guðsorðalestri og sunnudagaskóla til
bráðabirgða í slikum söfnuöum.—Nefnd
arálitið sampykkt.
Síðan var itSameiningar”-máliðte\iif)
fyrir. Þar var sampykkt svohijó'Randi
uppástunga: „Að í útgáfunefnd MSam.”
fyrir næsta ár sjeu kosnir pessir: P. S.
Bárdal, sjera Jón Bjarnason, sjera Ilaf-
steinn Pjetursson, sjera Pr. J. Berg-
mann, Sigurður Kristofersson, H. Her-
mann og Jóhann Briem og að pessari
nefnd sje gefið fullt vaid til að gera hvers
konar ráðstafanir, er peir álíta nauðsyn-
legar og beztar viðvíkjandi útgáfu blaðs-
ins og öllu fyrirkomulagi að efni, stærð,
verði, reikningshaldi, innköllun o. s. frv.”
Sampykkt.
9. FUNDUR
var settur s. d. kl. 8 e. m.
Þá var tekið fyrir málið um meðöl
til að nfla fjár lil saftutðar-þarfa. í uin-
ræðunum um málið var pað hvat? eptir
annatt tekið fram, að söfnuðir œttu að
vanda meðöl sín í pessu skyni. Málið
var lagt yfir til næsta kirkjupiugs.
Bindindismálið tekið fyrir. I’. S.
Bardal bar fram uppástungu svo hljóð-
andi: „Þingið lýsir yfir peirri skoðun
sinni, að enginn söfnuður kirkjufjelags-
ins ætti att ráða pann mann fyrir prest
sinn, sem ekkierbindÍDdisniattur. Sömu-
Nú höfðu borizt fregBÍr um, að hann
væri mjög bágstaddur, og eptir nokkrar
umrættur um, hvort eða hvernig ætti
að styrkja hann, var sampykkt tillaga
um, að leitað yrtsi samskota handa hon-
um í söfDuðunum og fjeð sent forseta
kirkjufjelagsins, sem svo aptur sendi
pað Run. Runólfssyni.
Sampykkt var. að nœsta kirkjvþing
skyldi haldið á Garðar. N. D.
í standandi nefnd voru kosnir: for-
seti, varaforseti og sjera Hafsteinn Pjet-
ursson.
Skólamálsnefndin (sbr. G. fund) var
endurkosin.
Sem English Corresp. Secrelary var
sjera Fr. J. Bergmann endurkosiun.
Áætlaðir $80,00 sem tekjur fjeiags-
ins næsta ár.
Sjera Fr. J. Bergmann flutti bæn og
sagði síttan
kirkjuþinginu slitið.
ATHUGAS. í kirkjupingsfjrettunum í
seinasta blatii hafaorðið tvær villur: skrif-
ari fyrir næsta ár vartl sjera Steingrímur
N. Þorláksson (ekki sjera Hafst. Pjeturs-
son) og kirkjupingsmaðurinn f'yrir Graf-
ton-söfnuð var Jóhann Gestsson (ekki
Gíslason).
[Vjer minnum lesend -r uHeims-
kringlu” á, að undir „Raddir frá almenn-
ingi” er pað ekki ritstjórn biaðsins, sem
talar. Hver mattur getur fengið færi á
að láta par í Ijósi skoðanir sínar. pótt
pær sjeu alveg gagnstæðar skoðunum
ritstjórnarinnar, en menn verða að rita
sæmilega og forðast persónulegar skamm-
ir; auk pess verða menn af rita um
eitthvert pað efni, sem almenning að
einhverjuleytivarðar].
FRÁ SELKIRK.
Herra ritstjóri.
Á næstl. vori mæltust pjer til pessvið
mig, að jeg seudi Hkr. ö5ru hvoru frjetta-
pistil hjeðan. Mjer hefur hingað til
ekki fundizt neitt sögulegt bera hjer til
tíðinda; mjerfinnst pað t. d. engum tíð
indum sæta, pó að einstöku manni hafi
hugkvæmzt að byggja húsKofa ofan yfir
fjölskyldu sína eða gripi ogmjer hefur
stundum legið við aS hneykslast ápvl,
hve frjettritarar íslenzku blaðanna hafa
rakið slíka daglegn viðburði nákvæm-
lega. En pað varS hjer einn atburður
nýskeð, sem jeg áiít nokkuð einstakan í
eðli sínu og frá honum ætla jegað skýra
lesenduin blaðs yðar nákvæmlega.
Jeg veita-5 ýmsir lesendur Hkr. hafa
heyrt patt, að hjer í Selkirk West hefur
myndast dálítill lúterskur söfnuður með-
al íslendinga, og að pessi söfnuður, svo
lítill og fátækur sem hann vitanlega er,
hefur komi5 sjer upp snoturri kirkju, er
sunnudagnskóli og lestrar-samkomur eru
haldnar í á hverjum sunnudegi. Ásunnu-
daginn 30. f. m. ljet lir. Björn Skaptason
pað berast út meðal safnaíarins með
munnlegum fregnum. að hann óskaði að
söfnuðurinn fjölmennti til næstu kirkju-
göngu, pvl gert væri rnð fyrir að kjósa
mann é kirkjuping eptir lestur. Hvort
sem pað nú voru fleiri eða færri, er petta
Darzt til eyrna, vildi svo til, að allmargir
safna'Sarmenn voru staddir við lestrarsam-
komu næstl. sunnudagskvöld. Strax að
aflokinni guð> pjónustu stóö hra. Björn
Skaptason upp og bar pá uppái timgu
fram fyrir söfnuðinn, hvert eigi mundi
sjálfsagt að kjósa mann á tilvonandi
kirkjuping. Eptir nokkrar umræður var
pað svo sampykkt af meiri hluta safnað-
arins, að maður skyldi kosinn. Einn safn-
attarmaðurtók pátil uiáls, og kvað meira
um vert atS söfnuðuritin hefði hugfest,
hvaía verkefni pessum manni skyldi í
hendur fengil?, pví pað leiddi af sjálfu
sjer, að ef söfnuðurinn hefði eitthvert á-
hugamál, sem honum lagi á lijarta að
borið væri fram á kirkjupinginu, væri
óumflýjanlegt að kjósa pví flutningsmann;
væri par á móti ekki um neitt slíkt að
rœða, hlyti patS að ver5a pýðingariaust
að senda mauninn. Þrír af safnaðarmönn-
um mæltu pá fastlega fram með pví, að
nauðsynlegt væri að fáprest til að vinna
ýmsprestverk og halda opinberar guðs-
pjónustur eiei sjaklnar en fjórum sinnum
á ári. Þessu mótmæltu flestir af safnað-
armönnum; sögðust eigi álíta að jafn-fá-
tækur og fámennur söfnuðnr gerði aunað
rjettara en hagnýta sjer feröir sjera M.
Skaptasonar hingað upp eptir eins og
gert hefði verið næstl. ár, borga honum
sameiginlega fyrir embættisverk í kirkj
unni og að peir sein pyrftu að láta bann
vinna svo kölluð aukaverk borguðu hon-
um fyrir pau sjcrstaklega. Eins og nú
er alkunnugt, hefur sjera M, Skaptason
ásamt miklum hluta Ný-íslendinga sagt
sig úr kirkjufjel. og pess vegna áleit
meiri hluti safnaðarmanna, að ef eklti
væri um annað verkefni að ræía en petta
pá væri öidungis pýðingarlaust að senda
manná kirkjupingið, pví um prestspjón-
ustu sjera M. Skaptasonar yrði eigi sam-
ið við aðra enhanu sjálfan. Einn peirra
priggja safnaðarmanna, sem áleit nauð-
synlegt, aí fá ákveðna prestspjónustu
stóð pá upp og kvað petta mál fullrætt;
pað hefði verið sampykkt aflsenda mann
á kirkjupingifi, en svo varðaði söfnuð-
inn ekkert um hvaða málefni pessum
manni yrSi í hendur fengið; pað væri
safnaðarfulltrúanna einna að skera úr
pví. Nú stóð einmitt svo á, að bæði for-
seti og skrifari safnaðarins voru fjarver-
andi og verða pað að likindum fyrst um
sinn; pað var einungis fjehirðirinn, herra
Sigvaldi Nordai, sem eptir pessu lilaut að
ráða safnaðarmálum til lykta, pví hia B.
Sknptason, semfyrstur var framsögumað-
ur á pessam fundi er ekki í tölu safnað-
arfulltrúanna svo jeg vit.i fyrir yfirstand-
andi ár. Eu „hvaö er um slikt að heyja
tal”. Fólkið var farið að streyma útúr
kirkjunni, pví pað áleit fund pennan
markleysu eina. Engin skrifleg fundar-
boð höfðu veri'5 send söfnu'Sinum, fund-
urinn haldinn eptir guðspjónustu á helg-
um degi og eigi formlegri en svo, að
hvorki var kosinn forsetinje skrifari, svo
endurminaingin um pennan makalausa
fund glatast alveg úr sögu viðburðauna,
ef henni verður eigi haidið á lopti í blöð-
unnm, en jeg fyrir mitt leyti álit ómiss-
andi a5 gera pað öðrum til viðvörunar,
pvínú var fyrsta óhappasporið stigið til
að sundra hinum litlaog veikliðaða Sel-
kirk-söfniv5i.
Og hvað skeði svo? Maðvrinn
(kapt. Jónas Bergmann), sem engiun hef-
ur reyndar anna'5 en go'.t persónulegt á-
lit á, var svo sendur á kirkjuping sam-
kvæmt vilja priggia manna, er ekki voru
einn sinni allir safnaðarfulltrúar, en sem
leyfðusjer pó að gefa honum skriflegter-
indisbrjef upp á eigin ábyrgð og a-5 lík-
indum í nafni safnaðarins. Hvaða mál*
efni pessir menn liafa fali5 kirkjupings-
manninum til flutnings á pinginu, eða
livort pað hefur verittnokkuð eða ekkert
Þetta frjettir söfnuðurinn náttúrlega allt
saman í framtiflinni.
19. júní 1891.
P. Magnússon.
Mtiingiiriiiii
—eöa—
COllA LESLIE.
(Snúið úr ensku).
,Já, myrt!’ svaraíi Philip. ,Það er
stórt orð, gífurlegt orð, en hið eina rjetta
eigi að síður’.
(Silas Craigi’ hrópaði nú Agústus
reiður. (Hvað hugsarðu maður, að sitja
svona? Hefurðu enga athugasemd að
gera? Talaðw, talaðu og segðu pessa
menn fara með lýgii’
(Hann getur pað ekki’ sagði Phil-
ip og benti á Craig. Mundi saklaus mað-
ur bera sig pannig til undir slíkri á-
kæru? Sjáið hannl sjáið hann lieykja
sig saman, eins og hundur lieykist saman,
undir svipuhöggum húsbónda síns’.
(Talaðu ekki um hann’ sagði Gerald
með ópolinmæði. (En útskýrðu heldur
petta alit saman. Hvernig stendur á pvi,
að tiú er heilt ár liðið, sem pú hefur ekki
sjezti New Orleans, en nú á stundu eyði-
leggingarinnar og armæðunnar, kemur
pú fram allt í einu. Hvernig er pessu
varið? segðu okkur pað’.
(Það skal jeg gera’ svaraði Philip’,
og jeg tek hann Bowen parna til vitnis
um að jeg segi satt ogskora einnig á
pennan ræfil parna, að bera á móti sögu
minni, ef liann porir. Fyrir rúmn ári
síðan fekkst pú mjer bundrað púsund
dollars til að innlejsa með skuldabijef
fjelagsins í höndum pessa okrara, Silas
Craigs, og pessa skuldbarað greiðaeitt-
hvað mánuði eptir að pú fórst af stað til
Englands. Þessa peninga varðveitti jeg
betnr en mitt eigið líf og geymdi pá
læstaí jarnskápuum mikla pár sem öll á-
rifiandi skjöl fjelagsins vorn geymd’.
(Þú gerttir alvegeins og jeg hefði gert
tók Gerald fram í.
(Mikið rjett’ svaraði Pliilip. (En jeg
var ekki syndlaus. Jeg var herfang
peirrar girndar, er mörgum hefur brugg-
að vanheiður, sem pó aldrei bjuggust
viða'5 bera kinnrotta fyrir samtíðarmönn-
um sínum.—Jeg var spilamaíur.—Jeg
vartti deginum til vinnu minnar með
gleði, og samvizkusamlega, en á kvöld-
in dró djöfullinn í teningshylkinu mig
frá rósömu heimili í leyni spilaiiús á Col-
umbia-strætinu—sem aiiir spilamenn í
New Orleans pekktu og sem stöðugt
bjeit áfram, prátt fyrir lagabannið. Jeg
liafði pekkt petta hús um mörg ár, en S
pví sambandi var pó eitt, sem jeg ekki
pekkti’.
(Hvað var pað?’ tók Geraid fram S.
Framh.